Kwas do barszczu 2Kroimy buraki w waskie paski. Wersja dla leni - trzemy na grubej tarce jarzynowej. Tu uwaga - buraki poki nie zakisna sa bardzo wrazliwe na zrzucanie barwnika (bedacego jednoczesnie garbnikiem) w postaci kompleksow zelazowych - dlatego nalezy minimalizowac kontakt z zelazem. Zatem noz nierdzewny, tarka takoz lub dobrze pocynowana (nie stara i poczerniala...). Pakujemy wszystko do kamiennego garnka (ew. szklanego szerokiego sloja, debowej beczki w obecnych czasach nie polecam, nie ta skala, po czym zalewamy przegotowana lekko osolona woda (wyraznie czuc slony posmak) tak aby tylko zakrylo lekko uklepane buraki. W odroznieniu od kapusty nie dociskamy zbyt mocno - ale przykrywamy pasujacym talerzem lub czyms podobnym i dociskamy lekko czysto wymytym kamieniem chyba ze cieczy jesttyle ze buraki swobodnie kryje. Nakrywamy wszystko czysta sciereczka coby much nie nalazlo i czekamy kilka dni.Uwaga: w przewidywanej obecnosci osobnikow skacowanych lub nieletnich przewidywana na barszcz ilosc kwasu nalezy co najmniej potroic - w obecnosci osobnikow w.wym. ma tendencje do niewytlumaczalnego zanikania (odchylka od zasady zachowania masy?).
marienka76