Zebr_obc.pdf

(242 KB) Pobierz
Microsoft Word - Zebr_obc.doc
3.0 Zebranieobciążeń (przykład)
3.1 Obciążenia pionowe (zebrane na 1 metr bieżący ściany)
Obc.
Charakterystyczne wartości
obciążeń
r 0
0 γ fmin Q min M 0min γ fmax Q max M 0max A Q min M Amin
kN/mb
m
kNm/mb
kN/mb kNm/mb
kN/mb kNm/mb
kN/mb kNm/mb
Q 1 4.4 × 0.4 × 24.0 =
42.2 -1.05 -44.3 0.9
38.0 -39.9 1.1
46.4 -48.7 0.70 38.0 26.6
Q 2 4.4 × 2.1 × 0.5 × 24.0 = 110.9 -0.15 -16.6 0.9
99.8 -15.0 1.1 122.0 -18.3 1.60 99.8 159.7
Q 3 0.6 × 3.5 × 24.0 =
50.4
0
0 0.9
45.4
0 1.1
55.4
0 1.75 45.4 79.5
G 1 4.4 × 2.1 × 0.5 × 18.0 =
83.2 0.55 45.8 0.8
66.6 36.6 1.2
99.8 54.9 2.30 66.6 153.2
G 2 4.4 × 0.5 × 18.0 =
39.6 1.50 59.4 0.8
31.7 47.6 1.2
47.5 71.3 3.25 31.7 103.0
P 2.6m × 10kPa =
26.0 0.45 11.7 0.9
23.4 10.5 1.2
31.2 14.0 2.20 23.4 51.5
Σ
352.3
+56.0
304.9 +39.8
442.1 +73.2
304.9 573.5
3.2 Parcie gruntu (obciążenia poziome zebrane na 1 m bieżący ściany)
– współczynnik parcia spoczynkowego dla gruntów zasypowych:
K 0 = [0.5 – ξ 4 + (0.1 + 2 ξ 4 )(5 I s – 4.15) ξ 5 ] (1 + 0.5 tg ε)
I s – wskaźnik zagęszczenia gruntu zasypowego,
ξ 4 – współczynnik zależny od rodzaju gruntu zasypowego (w bezpośrednim sąsiedztwie ściany
oporowej) przyjmowany wg. tabl.8 (PN-83/B-03010)
ξ 5 – współczynnik uwzględniający technologię układania i zagęszczania zasypu przyjmowany wg.
tabl.9 (PN-83/B-03010)
przyjęto dla Ps o I D = 0.72 → I s = 0.98, ξ 4 = 0.10, oraz ξ 5 = 1.0 (zagęszczanie udarowe,
miejscowe); ε = 0 (naziom poziomy),
stąd K 0 = [0.5 – 0.10 + (0.1 + 2 × 0.10)(5 × 0.98 – 4.15) 1.0](1 + 0.5tg 0) = 0.625
– współczynnik parcia granicznego: Ka = tg 2 (45° – φ (n) /2) = tg 2 (45° – 34.5°/2) = 0.277,
przyjęto współczynnik parcia pośredniego: K I = (K 0 + K a )/2 = (0.625 + 0.277)/2 = 0.451
35745357.002.png 35745357.003.png 35745357.004.png
– wartości jednostkowe parcia:
e 1 = p × K I = 10kPa × 0.369 = 4.51 kPa,
e 2 = (p + H×γ)K I = (10kPa + 5.0m×18.0)0.369 = 45.1 kPa,
– wartość charakterystyczna wypadkowej parcia:
E Ik = 0.5(45.1kPa + 4.51kPa)5.0m = 124.0 kN/mb
– położenie wypadkowej parcia:
4
51
×
5
×
2
+
0
×
40
.
59
×
5
×
5
3
225
.
y E =
=
= 1.82 m
4
51
×
5
+
0
×
40
.
59
×
5
124
.
– wartość charakterystyczna momentu od wypadkowej parcia:
M Ek = -1.82m × 124.0 kN/mb = -225.7 kNm/mb
– wartość obliczeniowa wypadkowej parcia:
E Imax = γ f1 × γ f2 × E Ik
γ f1 = 1.1 (0.9) – dla gruntu rodzimego,
γ f1 = 1.2 (0.8) – dla gruntu zasypowego,
γ f2 = 1.0 – w obliczeniach stanów granicznych gruntu,
γ f2 = 1.1(0.9) – w obliczeniach stanów granicznych konstrukcji,
E Imax = 1.2 × 1.0 × 124.0 kN/mb = 148.8 kN/mb
– wartość obliczeniowa momentu od wypadkowej parcia:
M Emax = -1.82m × 148.8 kN/mb = -270.8 kNm/mb
– rozkład naprężeń w poziomie posadowienia dla obciążeń charakterystycznych:
σ
=
Σ
Q Σ
±
M
0
,
1
2
F
W
x
gdzie: ΣQ – suma charakterystycznych obciążeń pionowych,
ΣM 0 – suma momentów wszystkich sił względem punktu „0”,
F – powierzchnia podstawy fundamentu (dla obliczeń na 1mb: F = B×1mb),
x – wskaźnik dla podstawy fundamentu:
b
×
h
2
1
mb
×
B
2
1
×
3
2
dla prostokąta:
W
=
=
=
= 2.04 m 3
x
6
6
6
σ
=
Σ
Q
±
Σ
M
0
+
M
Ek
=
352
.
±
56
.
225
.
,
1
2
3
2
2
04
m
3
3
2
04
σ 1 = 100.7 + 83.2 = 183.9 kPa
σ 2 = 100.7 – 83.2 = 17.5 kPa
35745357.005.png
– mimośród położenia wypadkowej:
e B
=
Σ
M
=
169
.
= -0.48m ⎪ <
B = 0.58m
Σ
Q
352
.
6
warunek spełniony: wypadkowa w rdzeniu podstawy.
4.0 Obliczeniaściany posadowionej bezpośrednio wg stanu granicznego nośności
4.1 Rozkład naprężeń w poziomie posadowienia
σ
=
Σ
Q Σ
±
M
0
,
1
2
F
W
x
schemat obciążeń 1 (obciążenia pionowe minimalne, obciążenia poziome maksymalne):
σ
=
Σ
Q
min
±
Σ
M
0
min
+
M
E
max
=
304
.
±
39
.
270
.
1
2
3
2
2
04
m
3
3
2
04
σ 1 = 87.1 + 113.2 = 200.3 kPa
σ 2 = 87.1 – 113.2 = -26.1 kPa (rozciąganie!)
– mimośród położenia wypadkowej:
e B
=
Σ
M
=
231
.
= -0.76m ⎪ <
B = 0.58m
Σ
Q
304
.
6
warunekniespełniony: wypadkowa poza rdzeniem podstawy,
– dla najniekorzystniejszego układu obciążeń dopuszcza się przekroczenie tego warunku jednak
wypadkowa musi znajdować się w rdzeniu uogólnionym podstawy (B/4):
e B = -0.76m ⎪ <
B = 0.875m
4
warunek spełniony: wypadkowa w rdzeniu uogólnionym podstawy.
schemat obciążeń 2 (obciążenia pionowe maxymalne, obciążenia poziome maksymalne):
σ
=
Σ
Q
max
±
Σ
M
0
max
+
M
E
max
=
442
.
±
73
.
270
.
1
2
3
2
2
04
m
3
3
2
04
σ 1 = 126.3 + 96.9 = 223.2 kPa
σ 2 = 126.3 – 96.9 = 29.4 kPa
– mimośród położenia wypadkowej:
e B
=
Σ
M
=
197
.
= -0.45m ⎪ <
B = 0.58m
Σ
Q
442
.
6
warunekspełniony: wypadkowa w rdzeniu podstawy.
35745357.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin