Rola doradcy zawodowego
ROLA DORADCY ZAWODOWEGO (1)
Doradca zawodowy podejmuje następujące działania:
· Udziela pomocy niedoświadczonej osobie, która dokonała nieodpowiedniego wyboru zatrudnienia w dokonaniu przeglądu i oceny obecnych i potencjalnych kwalifikacji oraz odniesieniu ich do wymagań pracy, aby klient mógł sporządzić realistyczny plan zawodowy.
· Dostarcza pomocy w uzyskaniu odpowiednich usług zwiększających szansę zatrudnienia, przygotowujących klienta do wejścia na rynek pracy. Usługi te mogą dotyczyć szczegółowego doradztwa: skierowania do dalszego kształcenia, szkolenia, leczenia lub rehabilitacji i często też orientacji w procesach zachodzących na rynku pracy.
ROLA DORADCY ZAWODOWEGO (2)
· Pomaga doświadczonemu pracownikowi, który chce lub musi dokonać zmiany zawodowej w przeprowadzeniu przeglądu alternatywnych możliwości zatrudnienia i sporządzeniu planu zmiany zatrudnienia.
· Pomaga pracownikowi, który napotkał przeszkody w uzyskaniu lub utrzymaniu zatrudnienia lub awansowaniu, w wykryciu, przeanalizowaniu i zrozumieniu zawodowych i osobistych trudności oraz pomaga sporządzić odpowiedni plan dostosowawczy.
UMIEJĘTNOŚCI DORADCY ZAWODOWEGO
· Umiejętność nawiązywania kontaktu.
· Umiejętność dokonywania indywidualnej lub grupowej oceny.
· Doradztwo grupowe.
· Gromadzenie i wykorzystywanie informacji dotyczących możliwości rozwoju zawodowego.
· Tworzenie i wprowadzanie w życie planu zawodowego
· Współpraca z instytucjami lokalnymi.
· Umiejętność zarządzania pracą.
· Rozwój zawodowy.
SPOSOBY DORADZTWA
· Doradztwo kierujące - doradca uzyskuje od klienta informacje, rozważa wszystkie czynniki i udziela klientowi porady w sprawie najlepszej drogi zawodowej.
· Doradztwo niekierujące - doradca stanowi pomocną „odskocznię” dla rozwiązywania problemów przez klienta i znalezienia przez niego rozwiązania.
· Doradztwo eklektyczne - doradca rozważa potrzeby klienta i stosuje w zależności od okoliczności kierujące lub niekierujące podejście, aby pobudzić klienta do samodzielnego znalezienia rozwiązania. Znajduje ono zatrudnienie w wielu instytucjach związanych z zatrudnieniem.
DEFINICJE POJĘĆ
Doradca zawodowy - osoba udzielająca pomocy w formie grupowych i indywidualnych porad zawodowych, młodzieży i osobom dorosłym w wyborze zawodu, kierunku kształcenia i szkolenia, uwzględniając ich możliwości psychofizyczne i sytuację życiową a także potrzeby rynku pracy oraz możliwości systemu edukacyjnego.
Doradca zawodowy powinien posiadać kompetencje społeczne, do których należą: cechy osobowości, uzdolnienia i zainteresowania warunkujące powodzenie w pracy z ludźmi.
Zasady poradnictwa zawodowego
· Dostępność usług dla wszystkich klientów (uczniów, absolwentów szkół, poszukujących pracy).
· Dotarcie szczególnie do klientów (uczniów, absolwentów, poszukujących pracy) zamieszkałych na terenach małych miast i wsi.
· Dobrowolność korzystania z usług poradnictwa zawodowego bez względu na przynależność narodową, religijną, społeczno - polityczną czy płeć.
· Swoboda wyboru zawodu i miejsca zatrudnienia.
· Bezpłatność korzystania z usług poradnictwa zawodowego w MCIZ.
· Poufność i ochrona danych osobistych klientów (uczniów, absolwentów szkół, poszukujących pracy) korzystających z usług MCIZ.
Cechy osobowościowe doradcy zawodowego
Doradca zawodowy powinien cechować się:
· poczuciem odpowiedzialności, samokontrolą, dojrzałością i odpornością emocjonalną,
· logicznym rozumowaniem, zdolnością przekonywania,
· łatwością wypowiadania się w mowie i piśmie,
· umiejętnością słuchania i obserwacji,
· otwartością na problemy i sprawy innych,
· obiektywizmem i tolerancją,
· dobrą pamięcią, podzielnością i koncentracją uwagi,
· elastycznością i twórczym podejściem oraz otwarciem na problemy i sprawy innych.
Wiedza doradcy zawodowego
Wiedza doradcy zawodowego winna obejmować:
· zasady postępowania doradcy zawodowego podczas kontaktu z klientem,
· metody i techniki poradnictwa zawodowego,
· podstawowe zasady zachowania grupy i przewodzenia grupie,
· zjawiska zachodzące na rynku pracy,
· zakres ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Zorientowanie na klienta (1)
Zorientowanie na klienta ma na celu ukierunkowanie działań związanych z realizacją usługi poradnictwa zawodowego na rzeczywiste potrzeby klientów oraz realizację ich oczekiwań.
· Analiza potrzeb - określenie faktycznych lub co najmniej prawdopodobnych potrzeb klienta, dokonywana na podstawie wiedzy o kliencie, czerpanej z danych będących w bezpośrednim posiadaniu doradcy zawodowego oraz na podstawie przeprowadzonych z klientem rozmów i analizy jego oczekiwań.
· Analiza oczekiwań klienta - polega na identyfikacji oczekiwań klienta i ich skonfrontowaniu z jego prawdopodobnymi rzeczywistymi potrzebami.
· Analiza możliwych działań - polega na identyfikacji katalogu możliwych do podjęcia przez doradcę działań odnoszących się do danego klienta, jak najpełniej odpowiadających oczekiwaniom i potrzebom klienta.
· Dostosowanie możliwości działania do oczekiwań klienta - polega na doborze najlepszych i najwłaściwszych z możliwych do zastosowanie przez doradcę działań, mających na celu jak najpełniejszą realizację potrzeb i oczekiwać klienta.
ZASADY PODEJŚCIA DORADCY DO KLIENTA (1)
· Doradca powinien rozumieć siłę emocji towarzyszących i wpływających na decyzje o karierze zawodowej.
· Powinien pozwalać klientowi na odgrywanie głównej roli przy podejmowaniu decyzji.
· Powinien zadawać pytania ogólne, poszerzające, a nie naprowadzające, zwężające zakres dyskusji.
· Powinien zachować uwagę przy rozważaniu delikatnych nacechowanych emocjami kwestii, aby klient czuł się zachęcony do otwarcia na problem.
· Powinien wykształcić w sobie umiejętność widzenia spraw oczami klienta.
· Powinien określać i równoważyć złe i dobre strony różnych rozwiązań bez narzucania klientowi swojego systemu wartości.
· Powinien potwierdzać podjętą decyzję w toku rozmowy przez przedstawienie jej innymi słowy i objaśnianie wspólnie z klientem.
· Nie powinien prowadzić doradztwa w kwestiach wykraczających poza zakres doradztwa zawodowego i zdawać sobie sprawę z potencjalnej potrzeby skierowania klienta do innego specjalisty.
· Powinien rozpoznawać moment, kiedy już nic pozytywnego nie da się więcej uzyskać z rozmowy i przerwać ją zostawiając pozytywny ślad.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZAWODOWA - odpowiedzialność doradcy wynikająca z etyki zawodowej
· Świadomość własnych możliwości i ograniczeń oraz gotowość skierowania klienta do innej instytucji, która może świadczyć usługę.
· Ciągły rozwój zawodowy.
· Dostarczanie istotnych i pomocnych informacji innym osobom zawodowo pomagającym klientowi.
· Przestrzeganie tajemnicy zawodowej co do informacji uzyskanych od klienta i ujawnianie ich jedynie za zgodą klienta, w ramach obowiązującego prawa i przepisów.
· Przestrzeganie zasad etyki zawodowej oraz zasad etyki obowiązujących w danej instytucji.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZAWODOWA - odpowiedzialność doradcy wobec klienta (1)
W trakcie procesu doradczego doradca:
· Okazuje szacunek dla wartości, indywidualności i godności klienta.
· Stara się osiągnąć porozumienie co do rozumienia charakteru problemu zawodowego klienta.
· Przedstawia jasno warunki, na jakich odbywa się poradnictwo, także fakt objęcia tajemnicą zawodową informacji uzyskanych przez doradcę podczas rozmowy.
· Przyjmuje elastyczne podejście do oceny, używając jedynie technik właściwych i odpowiednich dla danego klienta.
· Interpretuje wyniki w sposób nie ograniczający swobody wyboru, jaka przysługuje klientowi.
· Pomaga klientowi w dokonaniu samooceny, osiągnięciu zrozumienia siebie i nabyciu umiejętności wyznaczania kierunku działania, rozwijając w ten sposób u niego umiejętność podejmowania decyzji dotyczących odpowiednich celów i planów zawodowych.
· Informuje klienta o możliwościach zatrudnienia, a także wymaganych cechach i umiejętnościach, niezbędnych szkoleniach i tendencjach na rynku pracy.
· Pomaga klientowi w zrozumieniu przemian ekonomicznych, które miały lub mają miejsce obecnie i ich znaczenia dla wyboru, przygotowania się do zawodu i znalezienia zatrudnienia w odpowiedniej dziedzinie zawodowej.
· Obserwuje przebieg realizacji uzgodnionego planu zawodowego, doradzając i udzielając pomocy w razie potrzeby aż do uzyskania dostosowania zawodowego klienta.
· Udziela pomocy w ramach swojej wiedzy fachowej; kieruje klienta do odpowiednich specjalistów, jeśli wymagana jest ich pomoc.
· Podejmuje się dokonania analizy efektów swojej działalności doradczej wobec klienta i prowadzenia dalszej pracy dla osiągnięcia lepszych rezultatów jeśli zachodzi taka potrzeba.
WSKAZÓWKI DO OSIĄGNIĘCIA SUKCESU W TOKU ROZMOWY DORADCZEJ (1)
· Stwórz atmosferę harmonii, zaufania i szacunku (zrozumienia) w czasie rozmowy z klientem.
· Twoja naturalność pomoże przekonać klienta, że jesteś autentycznie zainteresowany jego sprawą.
· Nie tłumacz klientom czym jest poradnictwo. Pozwól klientowi uczyć się, z tego co robisz, a nie z tego co mówisz.
· Nie sugeruj się osobistymi opiniami o ludziach w czasie przebiegu procesu doradczego.
· Daj klientowi czas na reakcję i podjęcie części odpowiedzialności za przebieg rozmowy.
· Oprócz słuchania tego co powiedziane, czytaj między wierszami, odczytaj to, co nie powiedziane. Skoncentruj się całkowicie na kliencie i jego zachowaniu.
· Naucz się tolerować i dobrze znosić niezbyt długie okresy „konstruktywnej ciszy”.
· Zachowaj uprzejmy i obiektywny punkt widzenia i nie angażuj się emocjonalnie w stosunku do klienta.
· Notuj i zapisuj fakty jak najszybciej, ale uważaj, aby nie stworzyć wrażenia, że formularze są ważniejsze od klienta.
· Pamiętaj, skuteczniej jest używać pytań, które ułatwiają klientowi „otwarcie się”, niż takich, na które można odpowiedzieć TAK lub NIE.
TYPY DORADCÓW ZAWODU
a) Typ doradcy zawodu - EKSPERT (skrajny typ doradcy):
- powinien znać doskonale wszystkie zawody (poznanie osobowości ucznia nie jest tutaj tak istotne)- skupia się na sytuacji zewnętrznej, która determinuje zachowanie się ucznia
- posługując się koncepcją diagnostyczną wyboru zawodu, potrafi zdiagnozować cechy i dopasować je do odpowiedniego zawodu
- ma dużą wiedzę, doświadczenie, wie, co dla danego ucznia jest najlepsze (przynajmniej ma takie wewnętrzne przekonanie)
- stosując odpowiednie kary i nagrody w postaci pochwał lub wskazania na niedostatki czy braki wpływa, nakłania osobę radzącą się, aby wybrała taki zawód, który doradca ekspert uważa za najbardziej odpowiedni dla niej
- udziela instrukcji, wskazówek i poleceń. Odpowiedzialność za udzieloną poradę zawodową leży po stronie doradcy, jako że radzący się z założenia jest bierny (wyboru dokonuje doradca).
b) Typ doradcy zawodu – INFORMATOR (mniej ekstremalny od eksperta):
- zajmuje się głównie informacją o możliwości zatrudnienia, zawodach i propagowaniem (w łagodniejszej formie) jego zdaniem najlepszego zawodu dla radzącego się.
c) Doradca zawodu – LESEFERYSTA:
- nie jest zorientowany na zawody, ale na ucznia
- nie ma gotowych odpowiedzi, jaki zawód uczeń powinien wybrać (każda jednostka jest inna i to, co jest dobre i wartościowe dla doradcy, nie musi być takim dla radzącego się)
...
spodpowieki