03. Ruch na plaszczyznie.pdf
(
276 KB
)
Pobierz
Wyk³ad 3
Z. Kąkol-Notatki do Wykładu z Fizyki
Wykład 3
3. Ruch na płaszczyźnie
Ruch w dwóch wymiarach będziemy opisywać w układzie współrzędnych
x
i
y
.
Np.
y
- wysokość,
x
- odległość w kierunku poziomym. Pokażemy, że taki ruch można
traktować jak dwa niezależne ruchy jednowymiarowe.
3.1 Przemieszczenie, prędkość i przyspieszenie.
Położenie
punktu w chwili
t
przedstawia wektor
r
;
prędkość
wektor
v
;
przyspiesze-
nie
wektor
a
. Wektory
r
,
v
,
a
są wzajemnie zależne od siebie i dadzą się przedstawić
(za pomocą
wersorów
i
,
j
,
k
czyli wektorów jednostkowych) w postaci
r
=
i
x
+
j
y
v
=
d
r
=
i
d
x
+
j
d
y
=
i
v
+
j
v
d
t
d
t
d
t
x
y
a
=
d
v
=
i
d
v
x
+
j
d
v
y
=
i
a
+
j
a
d
t
d
t
d
t
x
y
Czy trzeba stosować rozkładanie wektorów na składowe?
Przykład 1
Żaglówka płynąca pod wiatr (pod kątem 45° do kierunku wiatru). Siła, którą wiatr dzia-
ła na żagiel, popycha łódkę prostopadle do płaszczyzny żagla. Ze względu na kil (i ster)
łódź może poruszać się wzdłuż osi kila. Składowa siły w tym kierunku (
F
x
) ma zwrot
w kierunku ruchu.
wiatr
F
x
oś kila
żagiel
Ruch ze stałym przyspieszeniem
oznacza, że nie zmienia się
kierunek
ani
wartość
przy-
spieszenia tzn. nie zmieniają się również składowe przyspieszenia.
Rozpatrzymy teraz przypadek punkt materialnego poruszającego się wzdłuż krzywej
leżącej na płaszczyźnie.
Rozpoczniemy od napisania równań dla ruchu jednostajnie przyspieszonego
3-1
Z. Kąkol-Notatki do Wykładu z Fizyki
a
= const
v
=
v
0
+
a
t
r
=
r
0
+
v
0
t
+ (1/2)
a
t
2
Prześledźmy teraz dodawanie wektorów na wykresie. Przykładowo punkt porusza się z
przyspieszeniem
a
= [2,1], prędkość początkowa
v
0
= [1,2], a położenie początkowe,
r
0
= [1,1]. Szukamy położenia ciała np. po
t
= 1s i
t
= 3s dodając odpowiednie wektory tak
jak na rysunku obok.
Powyższe równania
wektorowe
są równoważne równaniom w postaci skalarnej:
Równania opisujące ruch wzdłuż
osi
x
Równania opisujące ruch wzdłuż
osi
y
a
x
= const
v
x
=
v
x
0
t
+
a
x
t
x
=
x
0
+
v
x
0
t
+ (1/2)
a
x
t
2
a
y
= const
v
y
=
v
y
0
t
+
a
y
t
y
=
y
0
+
v
y
0
t
+ (1/2)
a
y
t
2
Przykładem na którym prześledzimy ruch krzywoliniowy ze stałym przyspieszeniem
jest rzut ukośny.
3.2 Rzut ukośny
Rzut ukośny to ruch ze stałym przyspieszeniem
g
[0, -
g
] skierowanym w dół. Jest
opisywany przez równania podane powyżej w tabeli. Przyjmijmy, że początek układu
współrzędnych pokrywa się z punktem, z którego wylatuje ciało tzn.
r
0
= 0.
v
0
sin
θ
v
0
θ
v
0
cos
θ
Prędkość w chwili początkowej
t
= 0 jest równa
v
0
i tworzy z kąt θ z dodatnim kierun-
kiem osi
x
. Zadaniem naszym jest: znaleźć prędkość i położenie ciała w dowolnej chwi-
3-2
Z. Kąkol-Notatki do Wykładu z Fizyki
li, opisać tor, znaleźć zasięg. Składowe
prędkości początkowej
(zgodnie z rysunkiem)
wynoszą odpowiednio
v
x
0
=
v
0
cosθ i
v
y
0
=
v
0
sinθ
Prędkość
w kierunku
x
(poziomym)
v
x
=
v
x
0
+
a
x
t
ponieważ
a
x
= 0 więc:
v
x
=
v
0
cosθ, czyli w kierunku
x
ruch jest jednostajny
(składowa
x
prędkości jest stała)
W kierunku
y
(pionowym)
v
y
=
v
y
0
+ a
y
t
ponieważ
g
y
= -
g
więc
v
y
=
v
0
sinθ
– gt
Wartość wektora wypadkowego prędkości w dowolnej chwili wynosi
v
+
=
v
2
v
2
x
y
więc
v
=
v
2
0
−
2
v
gt
+
sin
θ
g
2
t
2
(3.1)
0
Teraz obliczamy położenie ciała
x =
v
0
x
t
czyli
x =
v
0
cosθ
t
(3.2)
y =
v
0
y
t
+(1/2)
a
y
t
2
czyli
y =
v
0
sinθ
t
– (1/2)
gt
2
(3.3)
Długość wektora położenia
r
można teraz obliczyć dla dowolnej chwili
t
z zależności
r
+
=
x
2
y
2
Sprawdźmy po jakim torze porusza się nasz obiekt tzn. znajdźmy równanie krzywej
y
(
x
). Mamy równania
x
(
t
) i
y
(
t
). Równanie
y
(
x
) obliczymy eliminując
t
z równań (3.2) i
(3.3). Z równania (3.2)
t
=
x
/
v
0
cosθ
więc równanie (3.3) przyjmuje postać
3-3
Z. Kąkol-Notatki do Wykładu z Fizyki
y
=
(tg
θ
x
−
g
x
2
(3.4)
2
v
cos
θ
)
2
0
Otrzymaliśmy równanie paraboli (ramionami w dół).
Z równania paraboli obliczamy zasięg Z czyli znajdziemy miejsca zerowe. Do równania
(3.3) wstawiamy
x = Z
oraz
y
= 0 i otrzymujemy po przekształceniach dwa miejsca ze-
rowe
Z
= 0
oraz
Z
=
2
v
2
0
sin
θ
cos
θ
=
v
2
0
sin
θ
(3.5)
g
g
Z równania (3.4) wynika, że zasięg jest maksymalny gdy θ = 45°.
Zauważmy, że omawiany ruch odbywa się po linii
krzywej
.
W poprzednich wykładach mówiliśmy o przyspieszeniu zmieniającym wartość prędko-
ści, a nie jej kierunek (zwrot). Mówiliśmy o
przyspieszeniu stycznym
.
Rozpatrzmy teraz sytuacje gdy
wartość
prędkości się nie zmienia a zmienia się
kieru-
nek
.
3.3 Ruch jednostajny po okręgu
Rozważmy zamieszczony obok rysunek. Punkt
P
- położenie punktu materialnego w
chwili
t
, a
P
' - położenie w chwili
t
+ ∆
t
. Wektory
v
,
v
'
mają jednakowe długości ale
różnią się kierunkiem; są styczne do toru (krzywej) odpowiednio w punktach
P
i
P
'.
O
∆
v
v'
v'
r
θ
v
θ
P'
v
P
Przerysujmy wektory
v
i
v
'
zaznaczając zmianę prędkości ∆
v
.
Zauważmy, że kąt po-
między tymi wektorami jest taki sam jak kąt na pierwszym rysunku. Zaznaczone trójką-
ty są podobne więc :
∆
v
v
=
l
, gdzie
l
jest długością łuku (pod warunkiem, że
l
jest bar-
r
dzo małe (
l
→0)). Stąd
∆
v
=
v
l
/
r
.
a ponieważ
l
=
v
∆
t
więc
∆
v
=
v
2
∆
t
/
r
Ostatecznie
a
= ∆
v
/∆
t
3-4
)
2
Z. Kąkol-Notatki do Wykładu z Fizyki
więc
v
2
a
=
(3.6)
r
To przyspieszenie nazywamy
przyspieszeniem
normalnym
(w odróżnieniu od styczne-
go) bo jest prostopadłe do toru. W przypadku ruchu po okręgu kierunek prostopadły do
toru jest skierowany do środka i dlatego takie przyspieszenie nazywamy również
przy-
spieszeniem dośrodkowym
. Przyspieszenie
normalne
zmienia
kierunek
prędkości.
Często wyraża się to przyspieszenie przez okres
T
. Ponieważ
v
= 2π
r
/
T
więc
a
= 4π
2
r
/
T
2
Przykład 2
Jakiego
ące na równiku?
R
Z
= 6370 10
3
m,
T
= 8.64 10
4
sec.
przyspieszenia dośrodkowego, wynikającego z obrotu Ziemi, doznaje ciało
będ
a
= 0.0034 m/s
2
.
S
Przy założeniu, że Ziemia jest kulą waga na równiku jest m
rekord w skoku wzwyż).
Prześledźmy teraz prz
acamy do rzutu ukośnego. Przyspieszenie
g
(jedyne) jest odpowiedzialne za zmianę
zarówno wartości prędkości jak i jej kierunku.
Prezentacja graficzna z zaznaczeniem przysp
składowych
g
)
jest przedstawiona poniżej.
tanowi to 0.35 % przyspieszenia ziemskiego
g
= 9.81 m/s
2
.
niejsza (np. łatwiej pobić
ykład, w którym zmienia się i
wartość
i
kierunek
prędkości.
Wr
ieszenia stycznego i normalnego (jako
a
s
g
a
r
Teraz obliczym
a) Przyspieszenie styczne
y obie składowe przyspieszenia.
a
s
=
d
t
P
rzypomnijmy, że zależność
v
(
t
) w rzucie ukośnym jest dana równaniem (3.1)
(
v
=
v
2
0
−
v
gt
+
θ
g
2
t
2
).
0
3-5
d
v
sin
2
Plik z chomika:
lukasz236
Inne pliki z tego folderu:
34. Fale i czastki.pdf
(321 KB)
06. Ciazenie powszechne (grawitacja).pdf
(307 KB)
05. Dynamika punktu materialnego II.pdf
(278 KB)
04. Dynamika punktu materialnego.pdf
(222 KB)
03. Ruch na plaszczyznie.pdf
(276 KB)
Inne foldery tego chomika:
۞SPRAWDZIANY I ODPOWIEDZI DO KLASY 2 i 3 GIMNAZJUM۞
Chemia
elektronika(1)
Geofrafia
Hackowanie Google
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin