Kłusek Tomasz - Wyprawa partyjska Marka Antoniusza.pdf

(501 KB) Pobierz
Microsoft Word - tomasz_klusek_-_wyprawa_partyjska_marka_antoniusza-spr.doc
Wydział Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie
TOMASZ KŁUSEK
WYPRAWA PARTYJSKA MARKA
ANTONIUSZA
(36 rok p. n. e.)
SPIS TREŚCI
WSTĘP
3
1. Źródła literackie o wyprawie partyjskiej
6
2. Stosunki rzymsko–partyjskie przed wyprawą Antoniusza
14
3. Antoniusz na Wschodzie
25
4. Wyprawa partyjska Marka Antoniusza
37
ZAKOŃCZENIE
47
Appendix A
50
Appendix B
62
BIBLIOGRAFIA
70
2
16335702.002.png
WSTĘP
Wyprawa partyjska Marka Antoniusza w 36 roku stanowiła jeden z ważniejszych
epizodów przełomowych lat 30 - tych I-go wieku w Rzymie. Z jednej strony była etapem toczącej
się od początku tego stulecia rywalizacji rzymsko - partyjskiej, z drugiej zaś wywarła spory wpływ
na układ sił politycznych w ramach II - go triumwiratu.
Dlatego też w pracy tej poświęcono osobne miejsce retrospekcji stosunków rzymsko–
partyjskich, mając na celu głównie ukazanie motywów jakimi kierowali się rzymscy wodzowie
(Krassus, Antoniusz) podejmując wyprawy za Eufrat.
Istotne dla samej wyprawy jest ukazanie działalności Antoniusza na Wschodzie, ale także
jego kontaktów z Oktawianem w okresie między bitwą pod Filippi (42 r.), a wyprawą partyjską.
Znamienny podtytuł pracy H. Bengtsona „Triumvir und Herrscher des Orients” 1 podkreśla właśnie
te dwie płaszczyzny w jakich oceniać należy dokonania Antoniusza.
Zasadnicze omówienie wyprawy partyjskiej koncentruje się na całym szeregu dotyczących
jej dyskusyjnych problemów (trasa Antoniusza, uzbrojenie, identyfikacja Fraaspy i in.), by
następnie podjąć próbę odtworzenie przebiegu kampanii na podstawie głównych przekazów -
Kassjusza Diona i Plutarcha.
Fragmenty ich dzieł dotyczące wyprawy umieszczono w Appendixach, co ma ułatwić
zapoznanie się z głównymi tezami zaproponowanymi w tym opracowaniu.
Omówienie działalności pisarskiej Plutarcha, Kassjusza Diona oraz pozostałych autorów
piszących o wyprawie pozwala określić ich pierwotne źródła oraz czynniki, które wpłynęły na taki,
a nie inny stosunek do Antoniusza i samej ekspedycji na Partów.
Wśród opracowań poświęconych wyprawie partyjskiej M. Antoniusza należy wymienić
głównie dwie prace historyków niemieckich; J. Kromayera w ramach jego”Kleine Forschungen
Wszystkie daty jeśli nie zaznaczono inaczej odnoszą się do lat p. n. e.
1 1 H. Bengtson, Marcus Antonius. Triumvir und Herrscher des Orients, München 1976.
3
16335702.003.png
zur Geschichte des II. Triumvirats" 2 i nowszą, H. Bengtsona”Zum Partherfeldzug des Marckus
Antonius". 3
Opis wyprawy znaleźć można także w dziełach syntetyzujących historię Partii 4 jak i
zajmujących się dziejami schyłku republiki 5 oraz analizujących monografiach poświęconych
Antoniuszowi 6 i Oktawianowi. 7
Wieloaspektowość kampanii Antoniusza sprawia, że szereg cennych sugestii występuje
również w opracowaniach traktujących choćby o dziejach rzymskiej prowincji Syrii 8 , czy historii
Lagidów. 9
Na szczególną uwagę zasługują jednak prace А. Т. Бокщанина 10 i K.- H. Zieglera 11 opisujące
całościowo historię kontaktów rzymsko - partyjskich.
Doskonałe zestawienie źródeł o wyprawie dał A. Bürcklein 12 , zaś poczynania Antoniusza na
Wschodzie podsumował H. Buchheim 13 , która to praca stawia dokonania triumwira w zupełnie
nowym świetle.
Nieoceniony wpływ na niniejsze opracowanie miały również artykuły profesora J.
Wolskiego 14 , podkreślające równorzędność królestwa Partów wobec Rzymu oraz praca profesora
2 [w:] Hermes 31 (1896), s. 70 i n.
3 Sitzungberichte der Bayerischen Akademie der Wissenschaft, Philosophisch - historische Klasse, 1, München 1974.
4 N. C. Deberoise, A Political History of Parthia, Chicago 1939; F. Justi, Geschichte des alten Persiens, Berlin 1879; A. v.
Gustchmid, Geschichte Irans und seiner Nachbarländer, Tübingen 1888; F. Spiegel, Erânische Alterthumskunde, III, Leipzig
1878; P. Sykes, A History of Persia, I, London 1961; M. A. R. Colledge, The Parthians, New York 1967.
5 R. Syme, Roman revolution, Oxford 1962.
6 H. Bengston, Marcus Antonius...; R. F. Rossi, Marco Antonio nella lotta politica della tarda repubblica romana, Univeritá
degli Studi di Trieste. Instituto di Storia Antica 1., Trieste 1959.
7 V. Gardthausen, Augustus und seine Zeit, I, 1-2, Leipzig 1891, H. A. Машкин, Принцинат Августа, Произхожде и
социалная сущность, Москва - Ленинград 1949.
8 J. Dobiaš, Dějny řimskie provincie Syrskě, I. Do odděleni Judaie od Syrie, Praha 1924.
9 A. Bouche- Leclerq, Historie des Lagides, II. Decadence et fin de le dynastie (181-30 a. v. J. - C.).
10 Порфя и Рим, I-II, Москва 1960-66.
11 Die Beziehungen zwichen Rom und dem Partherreich. Ein Beitrag zur Geschichte des Volkerrechts, Wiesbaden 1964.
12 Die Quellen und chronologie römisch - parthischen Feldzuge in den Jahren, 713-718, Berlin 1879.
13 Die Orientpolitik des Triumvir Marcus Antonius. Ihre Voraussetzungen, Entwicklung und Zusammenhang mit dem
politischen Ereignissen in Italien, Heidelberg 1960.
14 Iran siedziba Imperiów w starożytności, II. Arsacydzi, NdW nr 417, Wrocław - Kraków 1988; Iran und Rom. Versuch
einer historischen Wertung der gegenseitigen Beziehungen, [w:] ANRW II. 9.1, s. 195-214; Program polityczny państwa
partyjskiego, [w:] Eos, R. 1965, s. 152-159; Rzymska polityka na Wschodzie. Imperializm rzymski w konflikcie z
imperializmem partyjskim, [w:] Starożytny Rzym we współczesnych badaniach. Państwo - Społeczeństwo - Gospodarka.
Liber in memoriam Lodovici Piotrowicz, red. J. Wolski, T. Kotula, A. Kunisz, Kraków 1994.
4
16335702.004.png
 
L. Morawieckiego „Władza charyzmatyczna w Rzymie u schyłku republiki, 15 głównie w części
poświęconej M. Antoniuszowi.
Praca ta nie powstałaby, gdyby nie pomoc wielu osób, którym chciałbym złożyć tą drogą
wyrazy podziękowania.
Głęboką wdzięczność winien jestem Prof. Lesławowi Morawieckiemu za wprowadzenie mnie
w świat historii starożytnej, kierowanie moimi poczynaniami, poświęcony czas i tą bezgraniczną
cierpliwość niezbędną w pracy z nami.
Serdecznie dziękuję również p. mgr Michalinie Iżeńskiej z Biblioteki Głównej WSP w
Rzeszowie, bez pomocy której praca ta byłaby o wiele uboższa.
Dziękuje też kolegom i wszystkim, których trud złożył się na ostateczny kształt tego
opracowania.
15 (lata 44-27 p. n. e.), Rzeszów 1989
5
16335702.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin