Dzień ochrony środowiska

Scenariusz apelu z okazji Dnia Ochrony Środowiska

Wiersz:
Do całej Ziemi szczęśliwej,
jak wielka i bogata,
do wszystkiego, co wolne i żywe
na wszystkich krańcach świata.
Do drzew w lesie,
do ptaków nad polem,
do ludzi,
zwierząt
i skał,
i do słońca,
które z nieba niesie jak snopy żyta
pęki życiodajnych strzał.
Do wszystkich wołam:
Ziemię macie tylko jedną.
Ziemię piękną,
Ziemię cierpliwą,
Ziemię jedyną,
nikt jej nie powtórzy.

Narrator:
Planeta Ziemia jest naszym największym dobrem.
Cały świat jest domem dla wszystkich ludzi, więc wszyscy powinniśmy dbać o to,
żeby był piękny.

Dziecko I:
Czy jest ktoś taki, kto oficjalnie deklaruje,
że nie obchodzi go przyroda?
Dziecko II:
Ależ skąd!
Każdy przyrodę kocha, lubi drzewa,
kwiaty, ptaki i świeże powietrze.
A jednak sami (jakby sobie na złość)
popełniamy mnóstwo szaleństw
technicznych i technologicznych.
Ułatwiamy sobie życie kosztem świeżości
otaczającej nas natury,
czasem nawet kosztem możliwości
jej przetrwania.

Wiersz:
"Prognoza" Barbary Sokowskiej)
 

Już człowiek osiągnął Księżyc, zaczyna myśleć o Marsie.
Lecz ciągle trzyma się Ziemi i do niej powraca uparcie.
Swą miłość do Matki planety objawić ma zamiar dziwacznie.
Bo każdy swym czynem genialnym przyrodę chce zmieniać nieznacznie.
Za dużo jest u nas szkodników! Nie szkodzi. Już myślą uczeni
jakby tu z naszej planety uczynić tak raj na Ziemi.
Wystarczy posypać LUX proszkiem, bo o to tu właśnie chodzi.
Że zginą przypadkiem i inni cóż, nikt wszystkim nie dogodzi.
Marzenie człowieka od zawsze ku zmianom na lepsze ulata.
Jakże pięknie byłoby dzisiaj odmienić porządek świata.
Choć zda się, wszystko jak dawniej, choć zda się, że nic się nie zmienia.
Pod ludzi stopami ta sama, lecz martwa będzie Ziemia.

Dziecko III:
Nasza Ziemia jest ogromna
lecz przyroda nieprzytomna.
Ginie fauna, ginie flora
Piękna Ziemia, ale... chora.
 

Ziemia:
Kiedyś moja planeta
Była rajem dla każdego stworzenia.
Szumiały w lesie drzewa,
kos radośnie trele śpiewał.
Czyżyk siedział na gałązce
i zapraszał na swój koncert.
Dzięcioł żwawo stukał w korę drzew,
dzisiaj umilkł wiatru wiew.
Dziecko IV:
Tak, Ziemia była piękna,
czyste miała powietrze i wodę
lecz straciła swą urodę.
Ołowiane chmury, betonowe domy,
ropiejące wody.
Nie masz już Ziemio swoistej urody.
 

Ziemia:
Tak, niestety,
zapomniano całkowicie
czysta Ziemia - znaczy życie

Dziecko V:
Jeśli już dzisiaj nie zaopiekujemy się Ziemią
Naszym Domem (a na razie nie mamy innego),
nasze dzieci i wnuki nie będą mogły cieszyć się
jej bogactwem i pięknem.
Czy tego dla nich chcemy?

Ziemia:
Co się stanie ze mną?
Co się stanie z Wami?

Dziecko VI:
Nie martw się Ziemio tak bardzo.
Są jeszcze ludzie, którym jest bliska
Ochrona środowiska
Dziecko VII:
("Ochrona Środowiska" E. Borakowskiej)
Słyszałem takie słowa:
"Ochrona Środowiska".
To jakaś sprawa nowa
Co to znaczy? Powiedz?

Dziecko VIII:
Jakby Ci wytłumaczyć?
Gdy w lesie nie rzucasz śmieci
i nie krzyczysz, strasząc zwierzęta,
gdy zimą ptaki dokarmiać pamiętasz,
gdy prowadzisz przez ulicę młodsze dzieci,
gdy okno otwierasz na noc,
po dobranocce mówisz "dobranoc"
nie marudząc do północy,
kiedy sam się co dzień kąpiesz,
a na półce z zabawkami często ścierasz kurz...

Myślę, że wystarczy już.
Jeśli postępujesz tak,
doskonały dajesz znak,
że bardzo ci jest bliska
ochrona środowiska.

Narrator:
Ochrona środowiska jest bardzo ważna. Rok w rok niezmiernie bogata przyroda staje się uboższa. Niektóre gatunki roślin i zwierząt możemy dzisiaj podziwiać już tylko na obrazkach. Wielu gatunkom grozi wyginięcie. Jest to następstwem często nieprzemyślanych działań człowieka. Okazuje się, że zniszczenia dokonane w przyrodzie przez człowieka zaczynają zagrażać samemu człowiekowi.
Pragniemy mieć swój udział w ochronie środowiska, w którym żyjemy. Jesteśmy jego częścią i chroniąc je przed zagładą, gwarantujemy sobie lepsze zdrowie, a nawet życie. Kochamy naszą Ziemię, na której rośniemy i która nas żywi.

Dziecko IX:
Planeta Ziemia,
Matka człowieka,
już od pokoleń
na pomoc czeka.

Dziecko X:
Więc ruszmy z miejsca
zacznijmy działać,
zróbmy dokoła porządek.
Uprzątnąć trzeba każdy zakątek.

Dziecko I:
Nigdy nie rzucać
z banana skórek!!

Dziecko II:
I nie zaśmiecać
naszych podwórek!

Dziecko III:
I niech no każdy
pamięta o tym,
by nie łamać gałęzi
dla bzdury i psoty.

Dziecko IV:
Naszym zadaniem
zieleń ochraniać,
a nawet starać
się ją pomnażać.

Dziecko V:
Nie deptać trawników.
"Na skróty" nie chodzić.

Dziecko VI:
Kwiatów nie zrywać,
Niech rosną sobie
by je podziwiać.

Wiersz:
Gdyby na Ziemi zabrakło drzew,
Gdyby na zawsze ucichł ptasi śpiew,
Gdyby motyle fruwać przestały,
A wieczorami żabki nie kumkały,
Gdyby zniknęły słonie, tygrysy,
Lwy, antylopy, małpki, ibisy,
Gdyby ostatni mały usechł kwiat
Smutną pustynią stałby się nasz świat.
Nas na tym świecie także by nie było!
Tak by się życie na Ziemi skończyło!
Lepiej przed szkodą zmądrzeć
Niż po szkodzie.
Więc nie pozwólmy zginąć przyrodzie!
Nigdy nikomu niszczyć jej nie dajmy.
Wszystko co żyje razem ochraniajmy.

Narrator:
Każdy może i powinien przyczyniać się do korzystnego kształtowania otaczającego nas środowiska. Rozglądnij się wokół siebie. Ile jest nieporządku, brudu, odpadków. Wciąż rosną stosy śmieci.

Dziecko VII:
Obecnie do śmieci wyrzucane są odpady, które rozkładają się wiele lat lub nigdy nie ulegną rozkładowi. Papier rozkłada się od 1 do 5 lat, skórka z banana - 2 lata, puszki aluminiowe - 80 do 100 lat, butelki szklane - milion lat, niektóre butelki plastikowe - nie rozłożą się nigdy.
 

Dziecko VIII:
Dla pełniejszego wykorzystania odpadów powinniśmy je segregować. Odzyskany drogą segregacji surowiec to bardzo cenny składnik wielu nowych produktów.

Dziecko IX:
Warto wiedzieć, że tona makulatury oszczędza życie 3-4 sosnom w wieku 40 lat, które inaczej trzeba by przeznaczyć na papier. Szkło można wykorzystać do produkcji nowych opakowań szklanych.

Dziecko X:
Z ochroną środowiska mogą się czasem wiązać niewygody.
W rezerwatach trzeba chodzić tylko po wyznaczonych szlakach. Śmieci można wyrzucać tylko do pojemników. Należy brać udział w akcjach sadzenia kwiatów, drzewek lub krzewów. Nie wolno skracać sobie drogi przez trawnik. Należy kupować książki i zeszyty z papieru ekologicznego, czyli produkowanego głównie z makulatury, które są zwykle trudniej dostępne i droższe.

Narrator:
Są to jednak niewielkie poświęcenia dla dobra środowiska, a zarazem dla naszego wspólnego dobra.

Dziecko I:
Żyć z przyrodą w zgodzie
to wspaniała rzecz,
w lesie czy w wodzie
warto przyjaciół mieć.

Dziecko II:
Pamiętajmy więc o Ziemi
by utrzymać ją żywą,
by rośliny mogły rosnąć.

Woda niech wolna płynie
nieskażona i czysta.
To zależy od Ciebie,
to dotyczy Ciebie i mnie.
 

Wszyscy:
Ziemio, powietrze, wodo
Bądźcie czyste i służcie nam!
Człowiek otrząśnie się
i pomoże Wam.

Przyrodo nasza nie giń!
Żyć wraz z Tobą chcemy,
więc składamy obietnicę,
że Ci pomożemy!

                                                                                                                                            Opracowała
                                                                                                                                            Ewa Ficoń
                                                                                                                              nauczycielka przyrody
                                                                                                                              SP w Kamionce Małej

6