scenariusze zajęć- Ewa Kosacka.doc

(241 KB) Pobierz
1

1.Wych. Umysłowe                                                                  

                                                                                                               

Temat: Pobaw się z nami- zabawy interakcyjne i nie tylko.

 

Cele: nabywanie umiejętności pozytywnego postrzegania innych,

          wyzwalanie pozytywnych emocji,

          nabywanie umiejętności rozumienia siebie samego i innych,

          nabywanie umiejętności precyzowania sytuacji, gdy w grę wchodzą              emocje,             

         wdrażanie do dostrzegania różnicy między dobrym i złym postępowaniem,

         wdrażanie do respektowania i stosowania zawartych wcześniej umów i              reguł.                                   

 

Forma pracy: z całą grupą, indywidualna

 

Metody pracy; słowna-zabawy interakcyjne, rozmowy

                        oglądowa-teatrzyk sylwet,

                       działaniowa-udział w zabawach.

 

Środki dydaktyczne: sylwety do teatrzyku ,teatrzyk, taśma magnetofonowa,  magnetofon, pianino

 

Przebieg zajęcia:

1/  Powitanie piosenką „Uśmiechnij się”/wyzwalanie pozytywnych emocji/.

              Słoneczko śpiewa na cały głos

              Choćbyś miał bracie kłopotów sto

              Słoneczko do nas uśmiecha się

              Słoneczko woła przez cały dzień

                            Ref. Uśmiechnij się, wyprostuj się

                                    Słoneczko śpiewa i woła cię.

 

2/ Teatrzyk sylwet„Jaś i zabawki” Cz. Janczarski

 

Jaś i zabawki” Cz. Janczarski

 

Jaś ma pociąg elektryczny, co po szynach wkoło mknie

Chciał się z Jasiem bawić Lutek, ale Jaś zawołał „Nie”

To jest moja zabawka i dla siebie ją mam

Odszedł Lutek od Jasia, teraz Jaś został sam.

 

Jaś ma konia na biegunach, co kołysze się buj, buj.

Chciał na konia wskoczyć Włodek, a Jaś mówi „koń jest mój”.

To jest moja zabawka i dla siebie ją mam

Odszedł Włodek od Jasia, teraz Jaś został sam.

 

Jaś ma piłkę kolorową, która skacze jeszcze jak

Chciał się z Jasiem bawić Adam, lecz Jasiowi to nie w smak.

To jest moja zabawka i dla siebie ją mam

Odszedł  Adam od Jasia i znów Jaś został sam.

 

Pociąg stanął, konik usnął, w ciemnym kącie piłka śpi.

Jaś nasz stoi wśród zabawek i ociera słone łzy.

-Gdzie są moi koledzy?  Przecież tylu ich mam.

Wszyscy bawią się razem, a ja jestem tu sam.

 

a/rozmowa –pytania: 1/ czy podobał wam się Jaś?/jeśli tak to dlaczego?/

                                  2/ dlaczego Jaś został sam?

                                  3/ jak czul się chłopiec, gdy koledzy go opuścili?

                                 4/ co poradzilibyście Jasiowi/, co powinien zrobić, by                                                    koledzy 

                                    chcieli się z nim bawić?

  /dostrzeganie różnicy między dobrym i złym postępowaniem, nabywanie umiejętności rozumienia siebie samego i innych/

 

3/ Zabawa z muzyką „Sia la la”  /wyzwalanie pozytywnych emocji/

 

4/ Zabawa interakcyjna „Pomyśl o którymś dziecku” /nabywanie umiejętności pozytywnego postrzegania  innych /.

/Dzieci siedzą w kole. Nauczycielka zaczyna zabawę mówiąc: myślę o dziecku, które ma zielone rajstopy, czerwoną sukienkę i krótkie włosy. O jakim dziecku myślę? Kto odgadnie , ten opisuje inne dziecko./.

 

5/ Zabawa ruchowa „Rakieta”

/przezwyciężanie napięć, kontrolowanie i wyzwalanie pozytywnych emocji/.

Dzieci stoją w kole . W pozycji pochylonej zaczynają cicho klaskać, wstając natężają  klaskanie do coraz głośniejszego. Gdy są w pozycji stojącej wyskakują w górę z okrzykiem: „HURRA!”

 

6/ Zabawa „Dokończ zdania

    a/Cieszę się gdy..........

   b/Złoszczę się, gdy........

   c/Jestem wściekły gdy.......

   d/Jestem szczęśliwy gdy.....

   e/Buntuję się gdy................

/nabywanie umiejętności precyzowania sytuacji, gdy w grę wchodzą emocje/.

 

7/Zabawa interakcyjna „Taki sam i inny”

/respektowanie wcześniej zawartych umów i reguł/

/Dzieci siedzą w kole. Prowadzący wskazuje dziecko i poleca: wstań i dotknij wszystkie dzieci, które maja na sobie coś czerwonego itp./

 

8/ Niespodzianka-częstowanie dzieci cukierkami-zakończenie zajęcia.

/wyzwalanie pozytywnych emocji/.

Ćwiczenia i zabawy interakcyjne mogą przenieść osoby emocjonalnie naładowane negatywną energią w stan odprężenia.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2. Wych.  umysłowe

                                                                                                               

Temat: „Jak dobrze mieć przyjaciela”- zabawy dramowe.

 

Cele: -rozwijanie wyobraźni i fantazji; poprzez kończenie opowiadania                                          wg własnych pomysłów

          -nabywanie umiejętności  „ bycia w roli” oraz przeprowadzenia wywiadu 

              -odkrywanie własnych możliwości,

              -budowanie wartości i pozytywnych zachowań  prospołecznych ,

              -kształtowanie opiekuńczego stosunku do zwierząt.

 

Metody pracy: -  słowna-/ rozmowa, ćwiczenia dramowe- /rozmowy                                                                                            telefoniczne, dokończenie opowiadania, inscenizacja                                                                   improwizowana, wywiad/  czynna/ operowanie sylwetami w                                                    teatrzyku podczas  tworzenia inscenizacji improwizowanej, śpiew                                             piosenki/

 

Forma pracy- indywidualna i zbiorowa.

 

Środki dydaktyczne – sylwety do teatrzyku, teatrzyk.

 

Przebieg zajęcia:

 

1/ Rozmowa na temat „Mój przyjaciel”

Pytania:

a/ Czy dobrze jest mieć przyjaciela i dlaczego?

b/ Kto może być Twoim przyjacielem?

c/Czy  to, że masz przyjaciela pomaga ci w życiu czy przeszkadza?

d/Jak okazać koledze, że uważamy go za przyjaciela?

 

2/ Scenki dramowe w wykonaniu dzieci -„Telefon do przyjaciela”

Tematy rozmów:

a/Chory kolega.

b/Masz urodziny i chcesz zaprosić przyjaciółkę. Przyjaciółka nie ma ochoty iść.

 

3/ Opowiadanie nauczycielki „O pewnym Grzesiu”

Pewnego dnia mały chłopiec o imieniu Grześ wyszedł ze swoim pieskiem Bobikiem na spacer do parku. Grześ rzucał pieskowi patyk, Bobik biegł za patykiem, szybko brał go  w zęby, przynosił Grzesiowi i dawał do ręki. Grześ w nagrodę głaskał  swojego przyjaciela i dawał smakołyk. Tak Grześ z Bobikiem  bawili się w parku. W tym czasie do parku przyszedł drugi chłopiec Bartek . Bartek miał dzisiaj zły dzień  , bo dostał dwóję z polskiego. Gdy zobaczył grzeczną zabawę Grzesia z pieskiem od razu pomyślał , że trzeba im tę zabawę popsuć. Zaczaił się za drzewem  i rzucił w pieska kamieniem. Uderzony Bobik przeraźliwie pisnął i skulił się. Grześ widząc co się stało.......

/tu nauczycielka robi przerwę i prosi dzieci , by dokończyły opowiadanie/

 

4/ Ćwiczenia dramowe „Dokończ opowiadanie”

/dzieci tworzą dalszy ciąg opowiadania/

 

5/Inscenizacja improwizowana opowiadania „O pewnym Grzesiu”                           z wykorzystaniem  sylwet w wykonaniu dzieci.                                         

/ dzieci operując sylwetami przedstawiają opowiadanie po swojemu, wg własnych pomysłów/.

 

6/ Przeprowadzenie wywiadu  z: Grzesiem i Bartkiem.

/chętne dzieci zamieniają się w reporterów z radia i przeprowadzają wywiad z występującymi aktorami/.

 

7/ Wspólne śpiewanie piosenki pt. „Pies na medal”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3. Umuzykalnienie                                               

 

                                                                                                 

Temat: „Jesień”- improwizacje wokalne, ruchowe i instrumentalne.

 

Cele:-  - zapoznanie dzieci z możliwością określania nastroju jesieni za pomocą   .                   własnego głosu, ruchu, muzyki,             

-         uwrażliwienie dzieci na różnice wysokości dźwięków,

-         utrwalenie trzech umownych sygnałów muzycznych,

-         rozbudzanie inwencji twórczej przy tworzeniu akompaniamentu do piosenek o tematyce jesiennej,

-         wdrażanie do wykonywania ćwiczeń zgodnie z poleceniami nauczyciela.

 

Środki dydaktyczne: obrazki ze zwierzętami dla każdego dziecka, wianek i pałeczka dla p. Jesieni, taśma z nagraniem A. Vivaldiego „Jesień”

 

Metody: problemowo- twórcza; analityczno- percepcyjna ; organizowania i                                   rozwijania działalności ucznia             

 

Formy pracy: z całą grupą

 

Przebieg zajęcia:

1. Piosenka „Pan Listopad”/s. 25/  wprowadzająca pogodny nastrój.

 

2. „Muzyka kieruje ruchem”- ćwiczenia rozgrzewające cały organizm

( marsz z unoszeniem kolan , bieg, marsz na piętach, podskoki pajacyków, ćw. na przerwę w muzyce, ćw. inhibicyjno- incytacyjne )

 

3. Zabawa „Cicho- głośno”.

(Sygnał do siadu w kole. Muzyka do biegu na paluszkach, przerwa w muzyce- zatrzymanie: -  muzyka cicha- dzieci kucają i zbierają listki do fartuszków,

-   muzyka głośna- szumi mocny wiatr- głębokie skłony tułowia i                       wymachy rąk.).

 

4. Zabawa „Zwierzęta”

( Sygnał do siadu przy pianinie. Krótka rozmowa o aktualnej porze roku, o przygotowaniach się zwierząt do zimy. Nauczycielka przypina każdemu dziecku obrazek ze zwierzętami: niedźwiedziem, motylkiem i żabką. Gdy dzieci usłyszą melodię w niskim rejestrze- na spacer wychodzą niedźwiadki, gdy w wysokim- fruwają motylki, gdy w średnim – skaczą żabki. Zmiany melodii- 3 razy każda grupa zwierząt).

 

 

5.Zabawa „Pani Jesień usypia zwierzęta”

( Nauczycielka wybiera p. Jesień i nakłada jej wianek , wręcza „zaczarowaną pałeczkę”, którą , gdy dotknie zwierzątka, to ono zasypia w zimowy sen. Zabawa kończy się, gdy wszystkie zwierzęta zasną.)

 

6.Improwizacje wokalne.

( Dzieci układają zdania o jesieni i próbują je zaśpiewać).

 

7/ Słuchanie nagrania A. Vivaldiego „Jesień” cz. I z płyty „Cztery pory roku” z komentarzem słownym nauczycielki.

 

8/ Improwizacja ruchowa nastroju jesieni na tle utworu Vivaldiego.

( Dzieci spontanicznym ruchem wyrażają słuchaną muzykę).

 

9/Szara piosenka” i „Pan Listopad” –słuchanie melodii piosenek granych na pianinie-wychwycenie różnicy w charakterze jednej i drugiej piosenki.

 

10/ Improwizacja instrumentalna do obu piosenek.

( Sygnał do brania instrumentów. Nauczycielka gra na pianinie melodię piosenki, a dzieci tworzą własny akompaniament, dostosowując go do słuchanej melodii).

 

11/ Pożegnanie powiązane ze śpiewem piosenki „Jesień, jesieniucha”

 

 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin