Wierzba całolistna (salix integra)
· Forma kulista. Pędy czerwone w stanie bezlistnym. Bardzo ozdobne są pędy i liście biało-różowo-zielone, starzejąc się zielenieją.
· Nie posiada owoców
· Odporna na mrozy
· Ponieważ najładniej wyglądają młode przyrosty należy ją mocno przycinać.
· Osiąga ona niewielkie rozmiary ('miniatury') dlatego doskonale nadają się do sadzenia nawet w bardzo małych ogrodach.
· W naturalnych środowiskach, (często górskich) tworzą formy krzaczaste lub płożące się.
· Miniaturowe wierzby są najczęściej szczepione na grubych pędach gatunków silnie rosnących.
· kwiaty męskie, zależnie od odmiany są srebrzyste, pomarańczowe, czerwone, czarne, a w czasie kwitnienia żółte.
· Rosną na każdej glebie, byle wilgotnej i słonecznym stanowisku.
· Pięknie wyglądają sadzone pojedynczo lub w grupach, w pobliżu zbiorników wodnych, jak i ogrodach skalnych. Można również uprawiać je w pojemnikach, wykorzystując do dekoracji tarasów, balkonów itp.
Wierzba pięciopręcikowa (salix pentada)
· Rośnie dziko w Europie i Azji. W Polsce rośnie na całym niżu.
· Krzew lub małe drzewo o kulistym pokroju. Osiąga wysokość do 13 m .
· żyje do 80 lat
· kotki długości 6 cm
· Młode gałązki czerwonobrunatne, starsze gałęzie i pień szare. Pączki co 3–4 cm, nieco odstające, nagie i silnie połyskujące.
· Lancetowate lub jajowato-eliptyczne o długości ok. 12 cm, szerokości 3–4 cm, gęsto rozmieszczone na pędach.
· Na górnej stronie ciemnozielone i silnie połyskujące, spodem jasnozielone i matowe.
· Rośnie na wilgotnych łąkach, rozlewiskach rzecznych, bagnach, torfowiskach. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby.
· Kwitnie później, niż inne wierzby, bo dopiero pod koniec maja i w czerwcu.
· Roślina lecznicza:
· ze względu na swoje błyszczące, jakby lakierowane liście i gęsty pokrój bywa sadzona, jako roślina ozdobna.
· Lubi wilgoć
· wyjątkową cechą Salix pentandra jest późne zakwitanie i kwiatostany utrzymują się niekiedy przez całą zimę do wiosny!
Wierzba purpurowa (salix purpura)
· Występuje w Azji (w Mongolii), Afryce Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja) i w całej niemal Europie. Pospolity na całym niżu Polski.
· Krzew o kulistej koronie, osiągający wysokość do 3 m.
· Pędy wyprostowane, cienkie i bardzo elastyczne.
· Wyrastają gęsto i zabarwione są na purpurowoczerwono,
· tylko starsze gałęzie są szarozielone.
· Jej pędy są gorzkie i wskutek tego nie są zjadane przez zwierzęta.
· Odwrotnie lancetowate, matowe, na górnej stronie ciemnozielone, na spodniej o sinozielonym kolorze.
· Mają długość 5 – 10 cm
· i ustawione są na pędzie najczęściej skrętolegle, ale występują też liście ustawione naprzeciwlegle, co wśród wierzb jest cechą charakterystyczną wyłącznie dla tego gatunku.
· Rośnie głównie w dolinach rzek, potoków, nad stawami, na mokrych łąkach.
· Wymaga podłoża o dużej wilgotności
· Rośnie na glebach ubogich, piaszczystych i żwirowych.
· Kwitnie przed rozwojem liści, od marca do połowy czerwca.
· Nasiona rozsiewane przez wiatr.
· Jest jedną z głównych roślin wykorzystywanych w wikliniarstwie. Jest też często uprawiana w tym celu.
· ze względu na swoje kolorowe pędy, piękne kwiatostany i gęsty pokrój jest uprawiana w różnych odmianach jako roślina ozdobna.
· Rośnie w Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego.
dawajtoo