Alistair Maclean - Lalka na lancuchu.pdf - Alistair MacLean ebooks - madan33

Alistair MacLean

LALkA NA łA ı cUcHU

Przeło Ň ył

BronisłavV Zieli ı ski

Agencja Praw Autorskich

i Wydawnictwo "INTERART"

Warszawa 1991

Rozdział pierwszy

- Za kilka minut b ħ dziemy l Ģ dowali na lotnisku Schiphol w Amster-

damie. - Miodopłynny, jednostajny głos hole ı derskiej stewardesy był

dokładnie taki sam jak w ka Ň dej z wielu europejskich linii lotniczych.

- Prosz ħ zapi Ģę pasy i zgasi ę papierosy. Mamy nadziej ħ , Ň e lot był dla

pa ı stwa przyjemny, i jeste Ļ my pewni, Ň e równie przyjemnie sp ħ dz Ģ

pa ı stwo swój pobyt w Amsterdamie.

Podczas przelotu rozmawiałem krótko z t Ģ stewardes Ģ . Urocza dziew-

czyna, ale skłonna do pewnego nie uzasadnionego optymizmu w swoim

pogl Ģ dzie na Ň ycie w ogóLno Ļ ci, tote Ň nie mogłem zgodzi ę si ħ z ni Ģ co do

dwóch spraw: lot nie był dla mnie przyjemny i nie przewidywałem, Ň ebym

przyjennie sp ħ dził mój pobyt w Amsterdamie. Lot nie był dla mnie

przyjemny, poniewa Ň Ň aden lot nie sprawiał mi przyjemno Ļ ci, odk Ģ d

przed dwoma laty silniki DC 8 nawaliły zaledwie w par ħ sekund po starcie,

doprowadzaj Ģ c do odkrycia dwóch rzeczy: Ň e pozbawiony nap ħ du od-

rzutowiec ma Ļ lizgowe wła Ļ ciwo Ļ ci bloku betonu oraz Ň e chirurgia plas-

tyczna mo Ň e by ę bardzo przewlekła, bardzo bolesna, bardzo kosztowna,

a czasem nie bardzo udana. Nie przewidywałem te Ň , Ň eby mi było przyje-

mnie w Amsterdamie, chocia Ň jest to bodaj najpi ħ kniejsze miasto na

Ļ wiecie, z najbardziej przyjaznymi mieszka ı cami, jakich mo Ň na gdziekol-

wiek znale Ņę . Po prostu sama natura moich słu Ň bowych podró Ň y za granic ħ

automatycznie wyklucza cieszenié si ħ czym_kolwiek.

Kiedy wielki DC 8 linii KLM - nie jestem przes Ģ dny, ka Ň dy samolot mo Ň e

spa Ļę z nieba - schodził w dół, rozejrzałem si ħ po jego zapełnionym

wn ħ trzu. Zauwa Ň yłem, i Ň wi ħ kszo Ļę pasa Ň erów najwyra Ņ niej podziela moje

prze Ļ wiadczenie, Ň e latanie jest absolutnym obł ħ dem; ci, którzy nie po-

sługiwali si ħ swoimi paznokciami do wydłubywania dziur w kaelemowslâej

tapicerce, siedzieli odchyleni do tyłu z przesadn Ģ nonszalancj Ģ albo te Ň

gaw ħ dzili z pogodnym" wesołym o Ň ywieniem dzielnych ludzi, którzy id Ģ na

Ļ mier ę z dowcipem na u Ļ miechni ħ tych ustach - takich, co mogli beztrosko

macha ę r ħ k Ģ pe_Zym podziwu tłumom, kiedy ich wózek zaje Ň d Ň ał pod

gilotyn ħ . Krótko mówi Ģ c, dosy ę dobry przekrój rasy ludzkiej. Wyra Ņ -

nie praworz Ģ dni. Zdecydowanie nie zbrodniczy. Zwyczajni; nawet nijacy.

Chocia Ň mo Ň e to jest niesprawiedliwe - znaczy si ħ to, Ň e nijacy. A Ň eby

kto Ļ si ħ kwalifikował do tej raczej niepochlebnej oceny, musz Ģ istnie ę

jakie Ļ porównawcze punkty odniesienia, uzasadniaj Ģ ce jej zastosowanie;

na szcz ħĻ cie dla reszty pasa Ň erów, w tym samolocie znajdowały si ħ dwie

osoby, przy których ka Ň dy wygl Ģ dałby nijako.

Obejrzałem si ħ na t ħ par ħ , siedz Ģ c Ģ o trzy rz ħ dy za mn Ģ po drugiej

stronie przej Ļ cia. Ten mój ruch nie mógł zwróci ę na mnie uwagi, poniewa Ň

wi ħ kszo Ļę m ħŇ czyzn, maj Ģ cych owe osoby w zasi ħ gu wzroku, nie robiła

wła Ļ ciwie nic innego od startu z lotniska Heathrow, tylko im si ħ przypat-

rywała; dlatego te Ň niepatrzenie na nie byłoby wła Ļ nie prawie gwaran-

towan Ģ metod Ģ zwrócenia ı a siebie uwagi.

Po prostu dwie dziewczyny siedz Ģ ce obok siebie. Prawie wsz ħ dzie

mo Ň na spotka ę dwie dziewczyny siedz Ģ ce razem, ale trzeba by po Ļ wi ħ ci ę

najlepsze lata Ň ycia na znalezienie takich dwóch jak te. Jedna o włosach

czarnych jak skrzydło kruka, druga ol Ļ niewaj Ģ ca platynowa blondynka,_

obydwie ubrane, wprawdzie sk Ģ po, w minisukienki - brunetka w biał Ģ ,

jedwabn Ģ , blondynka cała w czerni, obydwie za Ļ obdarzone, o ile mo Ň na

było dojrze ę - a mo Ň na było dojrze ę całkiem sporo - figurami, które

jasno wykazywały, jak olbrzymie post ħ py poczyniły nieliczne wybrane

przedstawicielki płci Ň e ı skiej od czasów We ı us z Milo. Nade wszystko

były uderzaj Ģ co pi ħ kne, ale nie tym mdłym i pustym rodzajem niedojrzałej

urody, która wygrywa konkurs o tytuł Miss ĺ wiata; osobliwie do siebie

podobne, miały delikatnie ukształtowan Ģ budow ħ kostn Ģ , czyste rysy

i niew Ģ tpliwie cechy inteligencji, dzi ħ ki którym pozostałyby pi ħ kne nawet

w dwadzie Ļ cia lat po tym, gdy zwi ħ dłe wczorajsze Miss ĺ wiata od dawna

ju Ň zrezygnowałyby z nierównego współzawodnictwa.

Blondynka u Ļ miechn ħ ła si ħ do mnie u Ļ miechem zarazem figlarnym

i prowokacyjnym, ale przyjaznym. Posłałem jej beznami ħ tne spojrzenie,

a poniewa Ň pocz Ģ tkuj Ģ cemu chirurgowi plastycznemu, który nade mn Ģ

pracował, nie całkiem si ħ udało dopasowa ę obydwie strony mej twarzy,

mojemu beznami ħ tnemu spojrzeniu wyra Ņ nie brakuje zach ħ ty - mimo to

jednak u Ļ miechn ħ ła si ħ do mnie. Brunetka tr Ģ ciła sw Ģ towarzyszk ħ , która

zerkn ħ ła na ni Ģ , spostrzegła karc Ģ ce zmarszczenie brwi, skrzywiła si ħ

i przestała u Ļ miecha ę . Popatrzyłem w inn Ģ stron ħ .

Byli Ļ my teraz niespe_ta dwie Ļ cie jardów od ko ı ca pasa startowego i aby

oderwa ę my Ļ li od prawie całkowitej pewno Ļ ci, Ň e podwozie rozleci si ħ ;

gdy tylko dotknie ı awierzchni, odchyliłem si ħ do tyłu, przymkn Ģ łem oczy

i zacz Ģ łem rozmy Ļ la ę o obydwu dziewczynach. Przyszło mi do głowy, Ň e

bez wzgl ħ du na wszelkie moje niedostatki nikt nie mógłby twierdzi ę , Ň e

dobieram sobie współpracowników bez uwzgl ħ dniania pewnych estetycz-

niejszych aspektów Ň ycia. Maggie, owa brunetka, dwudziestosiedmiolet-

nia, pracowała ze mn Ģ od przeszło pi ħ ciu lat; wybitnie inteligentna,

metodyczna, staranna, dyskretna, niezawodna, prawie nigdy nie popeł-

niała bł ħ dów, w naszym zawodzie nie ma czego Ļ takiego, jak osoba, która

nigdy nie popełniała bł ħ dów. Co wa Ň niejsze, lubili Ļ my si ħ z Maggie od lat,

a to jest niemal podstawowy element tam, gdzie chwilowa utrata wzajem-

nego zaufania i współzale Ň no Ļ ci mo Ň e mie ę konsekwencje nieprzyjemnej

i trwałej natury; o ile mi jednak wiadomo, nie lubili Ļ my si ħ nadmiernie, to

bowiem mogłoby by ę równie fatalne.

Belinda, dwudziestodwuletnia blondynka, pary Ň anka, pół Francuzka, pół

Angielka, wykonuj Ģ ca teraz swoje pierwsze zadanie operacyjne, była dla

mnie prawie zupełn Ģ niewiadom Ģ . Nie zagadk Ģ , po prostu nie znan Ģ jako

ludzka istota; kiedy S ĭ reté wypo Ň ycza komu Ļ jednego ze swoich agentów,

a wła Ļ nie wypo Ň yczyła mi Belind ħ , zał Ģ czane akta owego agenta s Ģ tak

wszechstronne, Ň e Ň aden istotny fakt z Ň ycia czy przeszło Ļ ci owej osoby nie

jest tam pomini ħ ty. Wszystkim, co zdołałem dotychczas zaobserwowa ę na

płaszczy Ņ nie esobistej, było to, Ň e Belindzie zdecydowanie brakowało owego

szacunku - je Ň eli ju Ň nie bezgranicznego podziwu - którym młodzi powinni

darzy ę starszych oraz przeło Ň onych w swoim zawodzie, czym byłem w tym

wypadku wła Ļ nie ja. Jednak Ň e cechowała j Ģ ta spokojna, przedsi ħ biorcza

sprawno Ļę , która była znacznie wa Ň niejsza od wszelkich zastrze Ň e ı , jakie

Belinda mogła mie ę w stosunku do swego pracodawcy.

ņ adna z dziewczyn nie była dot Ģ d w Holandii, co stanowiło jedn Ģ

z głównych, przyczyn, Ň e mi teraz towarzyszyły; poza tym ładne dziew-

czyny s Ģ w naszym nieładnym zawodzie rzadsze ni Ň futra w Kongo, i przez

to mog Ģ mniej zwraca ę na siebie uwag ħ ludzi podejrzliwych i podłych:

DC 8 dotkn Ģ ł ziemi, podwozie pozostało w cało Ļ ci, wi ħ c otworzyłem

oczy i zacz Ģ łem rozmy Ļ la ę o pilniejszych sprawach. Duclos. Jimmy Duclos

oczekiwał mnie na lotnisku Schiphol i Jimmy Duclos miał mi co Ļ wa Ň nego

i pilnego do zakomunikowania. Zbyt wa Ň nego, by to przesyła ę , nawet

w zaszyfrowanej formie, normaln Ģ drog Ģ ; zbyt pilnego, by czeka ę na

usługi kuriera dyplomatycznego naszej ambasady w Hadze. Nie zastana-

wiałem si ħ nad prawdopodobn Ģ tre Ļ ci Ģ tej wiadomo Ļ ci; miałem si ħ z ni Ģ

zapozna ę za pi ħę minut. I wiedziałem, Ň e b ħ dzie tym, czego chciałem.

ń ródła informacji Duclosa były nienaganne, same informacje zawsze pre-

cyzyjne i stuprocentowo Ļ cisłe. Jimmy Duclos nie popełniał bł ħ dów

- przynajmniej takiej natury.

DC 8 zwalniał i ju Ň widziałem krokodylowy "r ħ kaw" si ħ gaj Ģ cy skosem

od głównego budynku, gotów przywrze ę do wyj Ļ cia z samolotu, kiedy ten

si ħ zatrzyma. Odpi Ģ łem pas, wstałem, zerkn Ģ łem na Maggie i Belind ħ bez

Ň adnego wyrazu czy oznak rozpoznania i ruszyłem ku wyj Ļ ciu, kiedy

samolot był jeszcze w ruchu, co jest posuni ħ ciem Ņ le widzianym przez linie

6 7

lotnicze, a ju Ň z pewno Ļ ci Ģ , tak jak w tym wypadku, przez innych pasa Ň erów

w samolocie, których miny wyra Ņ nie trn_ltazywały, Ň e znajduj Ģ si ħ w obecno Ļ ci

zarozuniałego i prostackiego gbura, który nie mo Ň e zaczeka ę na zaj ħ cie

swojego miejsca w Ļ ród reszty cierpliwej i ustawiaj Ģ cej si ħ w kolejce rasy

ludzkiej. Nie zwróciłem na nich Ň adnej uwagi. Ju Ň dawno pogodziłem si ħ ze

Ļ wiadomo Ļ ci Ģ , Ň e popularno Ļę nie b ħ dzie nigdy moim udziałem.

Stewardesa u Ļ miechn ħ ła si ħ jednak do mnie, ale nie był to wyraz

uznania ani dla mojej powierzchowno Ļ ci, ani osobowo Ļ ci. Ludzie u Ļ mie-

chaj Ģ si ħ do innych ludzi, kiedy ci budz Ģ w nich respekt czy l ħ k, albo jedno

i drugie. ilekro ę podró Ň uj ħ samolotem - poza okresami, gdy jestem na

urlopie, co nast ħ puje mniej wi ħ cej raz na pi ħę lat - wr ħ czam stewardesie

niewielk Ģ zaklejon Ģ kopert ħ do przekazania kapitanowi samolotu, a kapi-

tan, który zazwyczaj, tak samo jak ka Ň dy, lubi zaimponowa ę ładnej dziew-

czynie, na ogół ujawnia jej tre Ļę , składaj Ģ cej si ħ z mnóstwa bzdur na temat

absolutnego pierwsze ı stwa we wszelkich okoliczno Ļ ciach, co jest z reguły

całkowicie niepotrzebne poza tym, Ň e zapewnia nienaganny i natychmiast

podany obiad, kolacj ħ oraz usługi barowe. Natomiast całkowicie potrzeb-

ny jest inny przywilej, z którego korzysta kilku moich kolegów, a tak Ň e ja

sam - stosowane do dyplomatów zwolnienie od rewizji celnej, co jest

korzystne, poniewa Ň baga Ň mój zwykle zawiera par ħ sprawnie działaj Ģ -

cych pistoletów, mały, ale przemy Ļ lnie zaprojektowany zestaw narz ħ dzi

włamywacza oraz kilka innych niecnych przyborów, na ogół Ņ le widzia-

nych przez władze imigracyjne bardziej rozwini ħ tych krajów. Nigdy nie

nosz ħ przy sobie broni w samolocie, bo poza faktem, Ň e Ļ pi Ģ cy człowiek

mo Ň e niebacznie odsłoni ę podramienn Ģ kabur ħ siedz Ģ cemu obok pasa Ň e-

rowi powoduj Ģ c tym mas ħ niepotrzebnej konsternacji, tylko szaleniec

mógłby wystrzeli ę w ci Ļ nieniowej kabinie nowoczesnego samolotu. Co

wła Ļ nie wyja Ļ nia zdumiewaj Ģ ce sukcesy porywaczy samolotów; skutki

implozji.mog Ģ bowiem by ę nieodwracalne.

Drzwi wyj Ļ ciowe otworzyły si ħ i wkroczyłem do "r ħ kawa" z blachy

falistej. Paru pracowników lotniska usun ħ ło si ħ uprzejmie na bok, gdy ich

mijałem zmierzaj Ģ c do jego drugiego ko ı ca, który wychodził na hal ħ

dworca lotniczego i dwa ruchome chodniki przenosz Ģ ce pasa Ň erów do

strefy imigracyjnej oraz w odwrotnym kierunku.

Przy ko ı cu chodnika sun Ģ cego na zewn Ģ trz stał tyłem do niego jaki Ļ

m ħŇ czyzna. Był Ļ redniego wzrostu, szczupły i zgoła niepoci Ģ gaj Ģ cy. Miał

ciemne włosy, gł ħ boko pobru Ň d Ň on Ģ , smagł Ģ twarz, zimne, czarne oczy

i w Ģ sk Ģ szpar ħ tam, gdzie powinny by znajdowa ę si ħ usta; nie był akurat

typem człowieka, którego bym zach ħ cał do odwiedzania mojej córki. Ale

ubrany był dosy ę przyzwoicie w czarny garnitur i czarny płaszcz, i chocia Ň

nie stanowi to kryterium przyzwoito Ļ ci, trzymał w r ħ ce du ŇĢ i najwyra Ņ niej

nowiutk Ģ torb ħ lotnicz Ģ .

Jednak Ň e nie obchodzili nutie nie istniej Ģ cy konkurenci do r Ģ k nie

istniej Ģ cych córek. Znalazłem si ħ ju Ň dostatecznie daleko, by si ħ obejrze ę

na ruchomy chodnik prowadz Ģ cy do hali lotniska, Zni której teraz stałem.

Było na nim czterech ludzi, a pierwszego z nich, wysokiego, chudego,

szaro ubranego m ħŇ czyzn ħ o cienkim w Ģ siku i wszystkich zewn ħ trznych

znamionach zamo Ň nego buchaltera, poznałem od razu. Jimmy Duclos. Moj Ģ

pierwsz Ģ my Ļ l Ģ było, Ň e musiał uwa Ň a ę swoje informacje za naprawd ħ

doniosłe i pilne, skoro zjawił si ħ tutaj na moje spotkanie. Drug Ģ moj Ģ my Ļ l Ģ

było, Ň e musiał podrobi ę przepustk ħ policyjn Ģ , aby si ħ dosta ę tak daleko

na dworzec lotniczy, to za Ļ wydawało si ħ logiczne, poniewa Ň był mistrzow-

skim fałszerzem_ Trzeci Ģ moj Ģ my Ļ l Ģ było; Ň e post Ģ piłbym uprzejmie

i przyja Ņ nie, gdybym pomachał r ħ k Ģ i u Ļ miechn Ģ ł si ħ do niego, co te Ň

zrobiłem. On tak Ň e pomachał r ħ k Ģ i u Ļ miechn Ģ ł si ħ do mnie.

U Ļ miech ten trwał ledwie sekund ħ i niemal natychmiast zastygł w wyraz

całkowitego przera Ň enia. Wtedy zauwa Ň yłem niemal pod Ļ wiadomie_ Ň e

linia wzroku Duclosa przesun ħ ła si ħ odrobin ħ .

Obejrzałem si ħ szybko. Smagły m ħŇ czyzna w ciemnym ubraniu i płasz-

czu nie stał ju Ň tyłem do ruchomego chodnika. Obrócił si ħ o sto osiem-

dziesi Ģ t stopni, twarz Ģ do niego, a torba lotnicza nie zwisała mu ju Ň w r ħ ce,

ale znalazła si ħ dziwnie wysoko pod pach Ģ .

Ci Ģ gle nie wiedz Ģ c, co si ħ Ļ wi ħ ci, zareagowałem instynktownie i podsko-

czyłem do człowieka w czarnym płaszczu. Przynajmniej zebrałem si ħ do

skoku. Jednak Ň e trzeba mi było całej długiej sekundy, aby zareagowa ę ,

a m ħŇ czyzna natychmiast - i to naprawd ħ natychmiast - pokazał całkowicie

przekonywaj Ģ co zarówno dla siebie, jak dla mnie, Ň e sekunda a Ň nadto mu

wystarcza na wykonanie ka Ň dego gwałtownego manewru, jaki chce zrobi ę .

On był przygotowany, ja nie, i okazał si ħ w istocie bardzo gwałtowny. Ledwie

ruszyłem z miejsca, okr ħ cił si ħ ostro, konwulsyjnie o ę wier ę obrotu i r Ģ bn Ģ ł

mnie w splot brzuszny kantem swej torby lotniczej.

Torby lotnicze zazwyczaj s Ģ mi ħ kkie i wiotkie. Ta taka nie była. Nigdy

nie zostałem uderzony kafarem do wbijania pali i wcale tego nie pragn ħ ,

ale obecnie mam pewne poj ħ cie, jakie to mo Ň e by ę uczucie. Efekt był

mniej wi ħ cej ten sam. Zwaliłem si ħ na podłog ħ , tak jakby jaka Ļ gigantycz-

na r ħ ka podci ħ ła mi nogi, i ległem tam bez ruchu. Byłem jednak zupełnie

przytomny. Widziałem, słyszałem, mogłem do pewnego stopnia ocenia ę ,

_co si ħ działo dokoła mnie. Ale nie mogłem nawet si ħ wi ę , do czego miałem

wył Ģ cznie skłonno Ļę w owym momencie. Słyszałem o pora Ň aj Ģ cych szo-

kach umysłowych; pierwszy raz doznałem całkowicie pora Ň aj Ģ cego szoku

fizycznego.

Wszystko zdawało si ħ dzia ę Ļ miesznie powoli. Duclos rozejrzał si ħ

rozpaczliwie dookoła, ale nie miał sposobu wydosta ę si ħ z tego ruchome-

go chodnika. Zawróci ę nie mógł, bo trzej m ħŇ czy Ņ ni stłoczyli si ħ tu Ň za nim

- trzej m ħŇ czy Ņ ni którzy zdawali si ħ całkiem nie Ļ wiadomi tego, co si ħ

działo; dopiero pó Ņ niej, znacznie pó Ņ niej uprzytomniłem sobie, Ň e musieli

by ę wspólnikami człowieka w ciemnym ubraniu, umieszczonymi tam po to,

aby Duclos nie miał innego wyboru, jak tylko posuwa ę si ħ naprzód wraz

z tym ruchomym chodnikiem, na spotkanie Ļ mierci. Dzisiaj uwa Ň am, Ň e

była to dokonana z najbardziej diaboliczn Ģ zimn Ģ krwi Ģ egzekucja, o jakiej

słyszałem, chocia Ň w swoim Ň yciu nasłuchałem si ħ wielu historii o ludziach,

którzy nie doszli do kresu swych dni w sposób zamierzony przez Stwórc ħ .

Mogłem porusza ę oczami, wi ħ c to zrobiłem. Spojrzałem na torb ħ lotnicz Ģ

i oto z jednego jej ko ı ca, spod klapy, sterczał podziurkowany jak durszlak

cylinder tłumika. To był ten kafar, który spowodował mój chwilowy parali Ň

- miałem nadziej ħ , Ň e tylko chwilowy - a z uwagi na sił ħ , z jak Ģ zostałem

uderzony, zdziwiłem si ħ , Ň e nie zgi Ģ ł si ħ we dwoje. Spojrzałem na człowie-

ka, który trzymał bro ı w prawej dłoni ukrytej pod klap Ģ torby. W tej

smagłej twarzy nie było ani zadowolenia, ani wyczekiwania - po prostu

spokojna pewno Ļę zawodowca, który wie, jak dobrze wykonuje swoj Ģ

robot ħ . Gdzie Ļ czyj Ļ odciele Ļ niony głos oznajmił o wyl Ģ dowaniu KL 132

z Londynu - samolotu, którym przybyli Ļ my. Pomy Ļ lałem mgli Ļ cie i niedo-

rzecznie, Ň e nigdy nie zapomn ħ numeru tego lotu, ale przecie Ň zdarzyłoby

Alistair Maclean - Lalka na lancuchu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: