Alistair MacLean - Mroczny Krzyzowiec.pdf - Alistair MacLean ebooks - madan33

Alistair MacLean

M ROCZNY K RZYņOWIEC

PrzeþoŇyþ

Robert Ginalski

Spis treĻci

Wtorek, 3.00 - 5.30......................................................................10

Wtorek, 8.30 - 19.00....................................................................18

Wtorek, 19.00 - Ļroda, 9.00.........................................................30

ĺroda, 15.00 - 22.00....................................................................39

ĺroda, 22.00 - czwartek, 5.00......................................................51

Czwartek, 12.00 - piĢtek, 1.30.....................................................58

PiĢtek, 1.30 - 3.30 .......................................................................69

PiĢtek, 3.30 - 6.00 .......................................................................81

PiĢtek, 6.00 - 8.00 .......................................................................90

PiĢtek, 10.00 - 13.00 .................................................................100

PiĢtek, 13.00 - 18.00 .................................................................113

Sobota, 3.00 - 8.00 ....................................................................125

Epilog.........................................................................................133

Prolog

Mały zakurzony człowieczek w małym zakurzonym pokoju. Zawsze tak o nim my Ļ lałem -

ot, mały zakurzony człowieczek w małym zakurzonym pokoju.

Sprz Ģ taczka nigdy nie przekroczyła progu tego gabinetu, którego okna, wychodz Ģ ce na

Birdcage Walk, stałe zasłaniały grube, ciemne od sadzy kotary. Nikt zreszt Ģ nie miał prawa

wst ħ pu do królestwa pułkownika Raine'a, chyba Ň e on sam tam akurat urz ħ dował. Jego za Ļ

trudno byłoby pos Ģ dzi ę o alergi ħ na kurz, który zalegał dosłownie wsz ħ dzie. Na d ħ bowej

podłodze wokół wytartego dywanu. Na półkach, szafkach, kaloryferach, por ħ czach foteli i

telefonach. Pokrywał smugami blat porysowanego biurka, upstrzony ciemnymi łatami w

miejscach, gdzie pułkownik niedawno przesuwał jakie Ļ gazety czy ksi ĢŇ ki. Pyłki wirowały

uporczywie w promieniu sło ı ca, wpadaj Ģ cym przez szpar ħ mi ħ dzy kotarami na Ļ rodku okna.

A cho ę Ļ wiatło potrafi płata ę najró Ň niejsze figle, to nie potrzeba było szczególnie bujnej

wyobra Ņ ni, by dostrzec patyn ħ kurzu na rzadkich, zaczesanych do tyłu szpakowatych włosach

i w gł ħ bokich bruzdach Ň łobi Ģ cych szare, zapadni ħ te policzki i wysokie, cofni ħ te czoło

pułkownika.

Wystarczyło jednak spojrze ę mu w oczy ukryte w grubych fałdach powiek, a zapominało

si ħ o kurzu. W oczy rzucaj Ģ ce twarde błyski niczym kamienie szlachetne, oczy o barwie

czystej akwamaryny wypłukanej z grenlandzkiego lodowca, tyle Ň e ciut chłodniejsze.

Pułkownik wstał na powitanie, gdy ruszyłem ku niemu od drzwi. Wyci Ģ gn Ģ ł do mnie zimn Ģ ,

ko Ļ cist Ģ dło ı takim ruchem, jak gdyby podawał mi łopat ħ , wskazał krzesło naprzeciwko

jasnej fornirowanej płyty wstawionej z przodu biurka, a zupełnie nie pasuj Ģ cej do

mahoniowej reszty, i usiadł. Siedział sztywno wyprostowany, z r ħ kami lekko splecionymi

przed sob Ģ na zakurzonym blacie.

- Witaj, Bentall. - Jego głos doskonałe pasował do oczu, pobrzmiewał w nim trzask

p ħ kaj Ģ cego lodu. – Szybko dotarłe Ļ . Podró Ň min ħ ła przyjemnie?

- Niestety nie, pułkowniku. Któremu Ļ z naszych rodzimych potentatów przemysłu

włókienniczego nie spodobało si ħ , Ň e wysadzili go z samolotu w Ankarze, Ň ebym mógł zaj Ģę

jego miejsce. Chce na mnie nasła ę swoich adwokatów, a przy okazji załatwi, Ň eby BEA

przestała obsługiwa ę trasy europejskie. Inni pasa Ň erowie zbojkotowali mnie zupełnie,

stewardesa traktowała mnie jak powietrze, a do tego rzucało jak cholera. Ale poza tym było

miło i przyjemnie.

- Zdarza si ħ - stwierdził sucho. Przy pewnej dozie dobrej woli ledwie dostrzegalny tik w

lewym k Ģ ciku jego ust mo Ň na by wzi Ģę za u Ļ miech, cho ę nie było to takie pewne,

dwadzie Ļ cia pi ħę lat w Ļ ciubiania nosa w cudze sprawy na Dalekim Wschodzie najwyra Ņ niej

doprowadziło do zaniku mi ħĻ ni policzkowych Raine'a. - Spałe Ļ chocia Ň ?

Potrz Ģ sn Ģ łem głow Ģ .

- Nie zmru Ň yłem oka.

- Szkoda. - Starannie ukrył swe zatroskanie i odchrz Ģ kn Ģ ł cicho. - No có Ň , Bentall, niestety

znów czeka ci ħ podró Ň . Jeszcze dzi Ļ . Odlatujesz z Londynu o jedenastej w nocy.

Przez chwil ħ milczałem, daj Ģ c mu do zrozumienia, Ň e z trudem hamuj ħ słowa, które mi si ħ

cisn Ģ na usta. W ko ı cu z rezygnacj Ģ wzruszyłem ramionami.

- Znów Iran?

- Gdybym chciał ci ħ przerzuci ę z Turcji do Iranu, to nie Ļ ci Ģ gałbym ci ħ a Ň do Londynu,

Ň eby ci o tym powiedzie ę , ju Ň cho ę by ze strachu przed gniewem rodzimego przemysłu

włókienniczego. - W k Ģ ciku jego ust zaigrał nast ħ pny cie ı u Ļ miechu. - Tym razem znacznie

dalej, Bentall. Do Sydney. Zdaje si ħ , Ň e Australia to dla ciebie nowe terytorium?

- Do Australii? - Zerwałem si ħ na równe nogi, nawet nie zdaj Ģ c sobie z tego sprawy. - Do

Australii?! Nie czytał pan mojego telegramu z zeszłego tygodnia, czy co? Osiem miesi ħ cy

pracy, wszystko zapi ħ te prawie na ostatni guzik, brakowało mi tygodnia, góra dwóch...

- Siadaj! - przerwał tonem równie ciepłym jak jego oczy. Miałem wra Ň enie, Ň e wylano mi

na głow ħ kubeł lodowatej wody. Raine spojrzał na mnie przeci Ģ gle i rozgrzał głos do

temperatury niewiele tylko ni Ň szej od tej, w której topnieje lód. - Doceniam twoj Ģ trosk ħ , ale

martwisz si ħ niepotrzebnie. Miejmy nadziej ħ , Ň e we własnym, dobrze poj ħ tym interesie nie

lekcewa Ň ysz naszych, hm... przeciwników tak, jak najwyra Ņ niej lekcewa Ň ysz swoich

pracodawców. Spisałe Ļ si ħ znakomicie, Bentall, i jestem pewien, Ň e w ka Ň dym innym

departamencie rz Ģ dowym, który bardziej dba o takie drobiazgi, czekałby ci ħ ju Ň co najmniej

Order Imperium Brytyjskiego albo jaka Ļ inna błyskotka. Ale w tej sprawie twój udział si ħ

sko ı czył. Nie Ň ycz ħ sobie, Ň eby który Ļ z moich wywiadowców wyst ħ pował dodatkowo w roli

kata.

- Przepraszam, pułkowniku - mrukn Ģ łem bez przekonania. - Nie znam cało Ļ ci...

- Ostatni guzik jest ju Ň prawie zapi ħ ty, Ň e u Ň yj ħ twojej przeno Ļ ni - ci Ģ gn Ģ ł Raine, jak gdyby

mnie nie usłyszał. - Przeciek, niemal katastrofalny przeciek informacji z Instytutu

Badawczego i Zakładów Paliwowych Hepwortha zostanie wkrótce zatamowany. Raz na

zawsze. – Obrzucił wzrokiem zegar elektryczny na Ļ cianie. - Za jakie Ļ cztery godziny. Ale ju Ň

teraz mo Ň emy uzna ę , Ň e sprawa ta nale Ň y do przeszło Ļ ci. Ci z rz Ģ du b ħ d Ģ dzi Ļ spa ę spokojnie.

Przerwał, rozplótł dłonie, oparł łokcie o blat biurka i spojrzał na mnie ponad zł Ģ czonymi

czubkami palców obu r Ģ k.

- A raczej powinni spa ę spokojnie - sprostował z cichym, suchym westchnieniem. - Ale w

dzisiejszej dobie obł ħ du na punkcie bezpiecze ı stwa Ņ ródła ministerskiej bezsenno Ļ ci s Ģ

niewyczerpane. Dlatego wła Ļ nie ci ħ tu Ļ ci Ģ gn Ģ łem. Przyznaj ħ , Ň e mógłbym skorzysta ę z

innych agentów, cho ę Ň aden z nich nie ma twoich specyficznych - a w tym wypadku

absolutnie niezb ħ dnych - kwalifikacji. Gn ħ bi mnie jednak niejasne, niesprecyzowane

przeczucie, Ň e ta historia nie jest całkiem pozbawiona zwi Ģ zku z twoim poprzednim

zadaniem.

Si ħ gn Ģ ł po plastikow Ģ składan Ģ teczk ħ i pchn Ģ ł j Ģ w moj Ģ stron ħ .

- Rzu ę na to okiem.

W pierwszej chwili chciałem odp ħ dzi ę od siebie nadci Ģ gaj Ģ c Ģ chmur ħ kurzu, lecz zdusiłem

w sobie ten odruch, wzi Ģ łem teczk ħ i wyj Ģ łem kilka spi ħ tych kartek.

Były to wycinki prasowe z „Daily Telegraph” z ofertami pracy za granic Ģ . U góry ka Ň dej

kartki widniała grubo zakre Ļ lona czerwonym długopisem data, a ni Ň ej tak samo zaznaczone

ogłoszenie. Najstarszy wycinek pochodził sprzed niecałych o Ļ miu miesi ħ cy i w

przeciwie ı stwie do pozostałych zawierał nie jedno, lecz trzy wyró Ň nione ogłoszenia.

Oferty zamie Ļ ciły australijskie i nowozelandzkie firmy prowadz Ģ ce działalno Ļę w zakresie

techniki, in Ň ynierii, chemii i prac badawczych. Jak mo Ň na si ħ było spodziewa ę , poszukiwano

specjalistów z wysoko rozwini ħ tych gał ħ zi nowoczesnej technologii. Widywałem ju Ň

podobne ogłoszenia, napływaj Ģ ce z całego Ļ wiata. Eksperci w dziedzinie aerodynamiki,

miniaturyzacji, hipersoniki, elektroniki, fizyki, od radarów i najnowszych technologii paliw

byli ostatnio w cenie. Jednak zakre Ļ lone ogłoszenia wyró Ň niały si ħ nie tylko tym, Ň e

pochodziły z tych samych stron. Istotne znaczenie miał fakt, Ň e proponowano posady na

najwy Ň szych szczeblach kierowniczych i dyrektorskich, z czym wi Ģ zały si ħ astronomiczne w

moim poj ħ ciu wynagrodzenia. Gwizdn Ģ łem cicho i zerkn Ģ łem z ukosa na pułkownika, lecz

jego lodowate zielone oczy obserwowały jaki Ļ punkt na suficie, oddalony o tysi Ģ ce mil.

Wobec tego raz jeszcze przejrzałem wycinki i schowałem je do teczki, któr Ģ pchn Ģ łem z

powrotem do Raine'a. W porównaniu z nim, dokonałem powa Ň nego wyłomu w pokładzie

kurzu zalegaj Ģ cego blat biurka.

- Osiem ogłosze ı - odezwał si ħ Raine swym cichym, suchym głosem. - Ka Ň de ma ponad sto

słów, ale w razie potrzeby potrafiłby Ļ je odtworzy ę z pami ħ ci słowo w słowo. Mam racj ħ ,

Bentall?

- Chyba tak, pułkowniku.

- Nadzwyczaj rzadki dar - mrukn Ģ ł. - Zazdroszcz ħ ci. No, słucham.

- Ta ogl ħ dnie sformułowana oferta dla specjalisty od nap ħ du i paliw rakietowych mówi o

pracy przy silnikach umo Ň liwiaj Ģ cych dziesi ħ ciokrotne przekroczenie pr ħ dko Ļ ci d Ņ wi ħ ku.

Takie silniki nie istniej Ģ . W gr ħ wchodz Ģ tylko rakietowe, w których rozwi Ģ zano ju Ň

problemy metalurgiczne. Szukaj Ģ wybitnego eksperta z zakresu paliw, a z wyj Ģ tkiem garstki

zatrudnionych w wielkich zakładach lotniczych i na kilku uniwersytetach, wszyscy warci

zachodu specjali Ļ ci w tej dziedzinie pracuj Ģ w Zakładach Badawczych Hepwortha.

- Wła Ļ nie dlatego ta sprawa mo Ň e si ħ wi Ģ za ę z twoj Ģ ostatni Ģ robot Ģ - przerwał mi, kiwaj Ģ c

głow Ģ . - Chocia Ň to tylko domysł, który mo Ň e si ħ okaza ę zupełnie bezpodstawny.

Prawdopodobnie to jeszcze jeden Ļ lepy trop. - Machinalnie wodził palcem wskazuj Ģ cym po

grubej warstwie kurzu. - Co jeszcze?

- Wszystkie oferty pochodz Ģ z tych samych stron - podj Ģ łem. - Z Nowej Zelandii albo ze

wschodniego wybrze Ň a Australii. Wszystkie s Ģ pilne. Wszystkie mówi Ģ o bezpłatnym i

umeblowanym mieszkaniu, o domu dla kandydata, który zostanie zatwierdzony, i o poborach

minimum trzykrotnie wy Ň szych ni Ň te, na jakie najlepsi z nich mogliby liczy ę u siebie w

kraju. Najwyra Ņ niej chc Ģ przyci Ģ gn Ģę naszych najwybitniejszych fachowców. We wszystkich

ofertach podkre Ļ la si ħ , Ň e kandydaci powinni by ę Ň onaci, ale Ň e nie ma mo Ň liwo Ļ ci

zakwaterowania dzieci.

- Nie s Ģ dzisz, Ň e to troch ħ dziwne? - wtr Ģ cił Raine od niechcenia.

- Nie, pułkowniku. Zagraniczne firmy cz ħ sto poszukuj Ģ Ň onatych pracowników. W obcym

kraju ludzie nie zadomawiaj Ģ si ħ z dnia na dzie ı . Tym, którzy maj Ģ na głowie rodziny,

trudniej jest spakowa ę manatki, wsi ĢĻę w pierwszy lepszy poci Ģ g i wróci ę do ojczyzny. Te

firmy płac Ģ tylko za przelot w jedn Ģ stron ħ . Kilkutygodniowe czy kilkumiesi ħ czne

oszcz ħ dno Ļ ci nie wystarcz Ģ na pokrycie kosztów powrotu całej rodziny.

- Ale tam nie ma mowy o rodzinach. - Pułkownik nie ust ħ pował. - Tylko o Ň onach.

- Mo Ň e obawiaj Ģ si ħ , Ň e tupot małych nó Ň ek zakłóci prac ħ wysoko płatnych mózgów. -

Wzruszyłem ramionami. - Albo maj Ģ ograniczone mo Ň liwo Ļ ci mieszkaniowe. Albo dzieci

b ħ dzie mo Ň na sprowadzi ę pó Ņ niej. Podaj Ģ tylko tyle, Ň e „mo Ň liwo Ļę zakwaterowania dzieci

wykluczona”.

- I nie widzisz w tym nic gro Ņ nego?

- Na pierwszy rzut oka, nie. Z całym szacunkiem, pułkowniku, w Ģ tpi ħ , czy i pan by co Ļ w

tym dostrzegł. W ostatnich latach nasi wybitni specjali Ļ ci masowo wyje Ň d Ň aj Ģ za ocean.

Je Ň eli jednak zdradzi mi pan to. co tak skrz ħ tnie pan przede mn Ģ ukrywa, by ę mo Ň e zmieni ħ

zdanie.

W lewym k Ģ ciku jego ust znów mign Ģ ł przelotny tik - stary dawał upust swoim uczuciom

na całego. Wyci Ģ gn Ģ ł mał Ģ ciemn Ģ fajk ħ i zacz Ģ ł czy Ļ ci ę cybuch scyzorykiem. Nie podnosz Ģ c

wzroku, mrukn Ģ ł:

- Nie wspomniałem o jeszcze jednym zbiegu okoliczno Ļ ci. Wszyscy naukowcy, którzy

zgłosili si ħ tam do pracy, znikn ħ li... razem z Ň onami. Przepadli bez Ļ ladu.

Przy ostatnich słowach obrzucił mnie szybkim spojrzeniem swych arktycznych oczu,

ciekaw mojej reakcji. Nie przepadam za lud Ņ mi, którzy próbuj Ģ bawi ę si ħ ze mn Ģ w kotka i

myszk ħ , wi ħ c popatrzyłem na niego z równie kamienn Ģ min Ģ i spytałem zwi ħŅ le:

- U nas, po drodze, czy po przyje Ņ dzie?

- Ty chyba naprawd ħ nadajesz si ħ do tej roboty, Bentall. - Stwierdzenie Raine'a niewiele

miało wspólnego z tematem. - Wszyscy wyjechali z kraju. Czterej znikn ħ li po drodze do

Australii. Władze imigracyjne Australii i Nowej Zelandii zawiadomiły nas, Ň e jeden

wyl Ģ dował w Wellington, a trzej inni w Sydney. Nic wi ħ cej na ich temat nie wiedz Ģ .

Przylecieli, znikn ħ li i kropka.

- Nie domy Ļ la si ħ pan, dlaczego?

Alistair MacLean - Mroczny Krzyzowiec.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: