WPŁYW MASAŻU ZALEŻY OD:

1. Siły bodźca:

·         technika masażu

·         wielkość powierzchni masowanej

·         czas trwania masażu

2. Właściwości indywidualna osoby masowanej:

·         wiek

·         płeć

·         rodzaj wykonywanej pracy

·         budowa ciała

·         stan zdrowia

WPŁYW MASAŻU NA UKŁADY

UKŁAD ODDECHOWY:

·         Aktywizujemy proces dyfuzji w obrębie pęcherzyków płucnych, przez zwiększenie przepływu krwi przez płuca

·         Przez masaż np. mięśni międzyżebrowych wpływamy na polepszenie ich funkcjonowania, tym samym na dynamikę oddechową klatki piersiowej

·         Przez oklepywania klatki piersiowej, możemy działać na drzewo oskrzelowe (odklejanie się flegmy).

WSKAZANIA:

Przewlekły nieżyt oskrzeli
Astma oskrzelowa w okresie międzynapadowym
Rozedma płuc
Rozstrzenie oskrzeli
St. przed i po operacji w obrębie kaletki piersiowej

Układ oddechowy

Pośredni - prowadzi do poprawy procesów oddychania dzięki ścisłej zależności między układem krążenia i układem oddechowym.

·         Zwiększony jest powrót krwi żylnej.

·         Większy jest przepływ krwi przez płuca i serce.

·         Występuje rozszerzenie naczyń krwionośnych co prowadzi do zwiększonej przemiany materii a tym samym do większego zapotrzebowania na tlen.

·         Dochodzi do zwiększenia pracy płuc.

·         W układzie hormonalnym dochodzi do uwolnienia większej ilości histaminy.

·         Zwężenie drzewa oskrzelowego i zmniejszenie przestrzeni nieużytecznej płuc.

Bezpośredni – polega na masażu mięśni oddechowych.

·         Zwiększa ruchomość klatki piersiowej.

·         Zwiększa ruchomość w stawach mostkowo – żebrowych i żebrowo –kręgowych.

·         Zwiększenie objętości klatki piersiowej, zwiększenie pojemności życiowej płuc, pobudzenie drzewa oskrzelowego – prowadzi do zwiększonego wydzielania śluzu, który zostaje usunięte z płuc dzięki technikom oklepywania (lepsze odksztuszanie).

·         Uelastycznienie mięśni oddechowych.

Masażem klasycznym nazywamy ruchy rąk wywierające nacisk na tkanki ustroju człowieka; jest więc to terapia manualna wykonywana przez masażystę.

Masaż ma wpływ bezpośredni lub pośredni na przebieg stanów chorobowych. - Bezpośredni wpływ wywiera na: mięśnie, stawy, tkankę łączną, ścięgna i kości. - Pośredni wpływ wywiera na: narządy wewnętrzne.

Metoda ta składa się z dwu różnie wykonywanych manipulacji:
a) ruchy wykonywane całą dłonią (głaskanie, ugniatanie, wałkowanie)
b) ruchy wykonywane częściami dłoni tj. rozcieranie i oklepywanie

Masaż klasyczny ma działanie miejscowe i centralne

W wyniku działania miejscowego następuje:
- rozszerzenie naczyń krwionośnych i limfatycznych,
- przyspiesza się przepływ krwi przez mięśnie,
- poprawia się dostarczanie substancji odżywczych i wydalanie produktów przemiany materii,
- wzmaga się dopływ tlenu do komórek mięśniowych,
- nasila się przepływ krwi przez nasze ciało, a w tym samym przez nerki, na co dowodem jest zwiększone wydalanie moczu po masażu

Działanie centralne
Polega na pobudzeniu układu nerwowego, który za pomocą odruchów wpływa na poszczególne narządy i układy naszego organizmu. Stan pobudzenia kory mózgowej podczas masażu na drodze odruchowej powoduje uwolnienie takich hormonów jak: histamina, acetylocholina czy adrenalina, które wpływają na rozszerzenie naczyń krwionośnych.

 

Przeciwwskazania do masażu
- stany zapalne i alergiczne skóry np. owrzodzenia, łuszczyca, egzema,
- zapalenie węzłów chłonnych,
- ostre ropne stany zapalne,
- zakrzepy,
- zapalenia żył,
- zaawansowana miażdżyca naczyń obwodowych,
- hemofilia,
- ogniska przerzutów nowotworowych,
- wysoka gorączka,
- krwotoki i stany zagrażające krwotokiem,
- postępujący zanik mięśni,
- jamistość rdzenia,
- łamliwość kości,
- żylaki (nie masować w miejscu występowania),
- owrzodzenia podudzi,
- nie wyrównane wady serca,
- tętniaki
 

UKŁAD ODDECHOWY - elastyczna tkanka płucna oraz mięśnie oddechowe łatwo poddają się działaniu ćwiczeń. Przez ich odpowiednie zastosowanie można nauczyć pacjenta prawidłowego oddychania, zwiększyć pojemność życiową płuc, co ma zasadniczy wpływ na stopień utlenienia krwi krążącej. Prawidłowa czynność oddechowa, elastyczna i prężna tkanka płucna oraz silne mięśnie oddechowe wpływają kształtująco na klatkę piersiową i postawę człowieka.