Herries Anne - Piekna Rosalyn.pdf - romanse - AaVAaDAa

A niech to! Musiaþem kompletnie zgþupieę, Ňeby wrcię

do kraju, rozmyĻlaþ Damian Wrexham. Nie czekaþo go tutaj

nic poza gorzkimi wspomnieniami. Gdyby miaþ choę odro-

binħ zdrowego rozsĢdku, zostaþby w Indiach lub rozpoczĢþ

nowe Ňycie w Hiszpanii. Tam przynajmniej byþo ciepþo.

Wybraþ siħ jednak w drogħ powrotnĢ do domu z jednego

konkretnego powodu. ZþoŇyþ obietnicħ, a nie lubiþ þamaę

danego sþowa.

Oparty plecami o drzewo, patrzyþ w przestrzeı, pogrĢŇony

w posħpnych rozmyĻlaniach. Nagle jego uwagħ zwrciþa barw-

na plama w sadzie. Z pochmurnĢ minĢ obserwowaþ biegnĢ-

cego w jego kierunku psa, za ktrym wolniejszym krokiem

podĢŇaþa kobieta.

Ale jaka kobieta! Byþa niczym staroŇytna bogini, obejmu-

jĢca ziemski glob w swoje posiadanie. Prawdziwa Diana, mi-

tyczna þowczyni. Nawet w latach pierwszej mþodoĻci Damian

nie przepadaþ za afektowanymi pannami z towarzystwa, kt-

re spotykaþ w londyıskich salonach. JednĢ z win, za ktre zo-

staþ skazany przez ojca na wygnanie, byþa niefortunna sþaboĻę

do starszych kobiet, zamħŇnych dam, szukajĢcych wystħpnych

rozkoszy w þoŇu mþodego i przystojnego, ale juŇ zepsutego

mħŇczyzny.

- Panna Eastleigh? - zadrwiþ gþoĻno. Z pewnoĻciĢ nie! To

nie mogþa byę, jak mu powiedziano, mieszkajĢca w sĢsiedz-

twie stara panna. MoŇe bawiþa u niej z wizytĢ mþoda kuzyn-

ka? Byþ coraz bardziej zaintrygowany. - CzyŇby czekaþa mnie

tu jednak jakaĻ rozrywka?

UĻmiechnĢþ siħ do siebie. A juŇ siħ baþ, Ňe w ucieczce

przed nudĢ bħdzie musiaþ wybraę siħ do Londynu, jednak

teraz podþy nastrj minĢþ jak rħkĢ odjĢþ. Tylko czy ta bogini

zechce mieę z nim cokolwiek wsplnego, kiedy pozna jego

zaszarganĢ opiniħ? Na pewno ktoĻ uzna za swj Ļwiħty

obowiĢzek poinformowaę jĢ o niechlubnej przeszþoĻci

Damiana, ostrzeŇe, Ňe to þotr, z ktrym Ňadna przyzwoita

kobieta nie powinna mieę do czynienia. Do tego czasu

jednak mgþby jĢ trochħ pouwodzię... wystarczy malutki

flirt, nic wiħcej.

Co za cudowny dzieı! W takim dniu czþowiek musi siħ po-

czuę lepiej, pomyĻlaþa panna Rosalyn Eastleigh, przemierza-

jĢc sad rosnĢcy na tyþach domu. PĢki na drzewach zaczynaþy

juŇ siħ rozchylaę, widomy znak, Ňe po wielu tygodniach mo-

krej, paskudnej pogody wiosna wreszcie nadeszþa. Sþoıce pa-

liþo Rosalyn w gþowħ, bo, jak zwykle, zerwaþa czepek i ciemne,

bþyszczĢce wþosy opadaþy jej na twarz.

Na twarz, ktra przynajmniej w opinii samej panny East-

leigh, jakkolwiek niezaprzeczalnie atrakcyjna, nie mogþa

jednak uchodzię za þadnĢ. Rosalyn zdawaþa sobie sprawħ, Ňe

wedle wspþczesnych kanonw piħkna miaþa zbyt ciemnĢ

cerħ, za wielkie usta i za wydatny nos, a duŇe, szare oczy aŇ

nazbyt wyraŅnie odzwierciedlaþy jej jakŇe czħsto kontro-

wersyjne opinie. Byþa takŇe wyŇsza od wiħkszoĻci znanych

jej dŇentelmenw, a jak powszechnie wiadomo, mħŇczyŅni

wolĢ maþe, Ļliczne kobieciĢtka, ktre trzepoczĢ rzħsami i

robiĢ wraŇenie caþkowicie bezradnych. Kiedy panna

Eastleigh wchodziþa do pokoju, panowie nie zrywali siħ, by

podprowadzię jĢ do krzesþa, wszak mogþa doskonale pora-

dzię sama sobie.

Nie przywiĢzywaþa szczeglnej wagi ani do swego wyglĢdu,

ani do tego, co o niej myĻleli inni. Miaþa dwadzieĻcia siedem

lat, juŇ od dawna byþa za stara na maþŇeıstwo i nie zawracaþa

sobie nim gþowy.

- Sheba, do nogi!

Gwizdnħþa na zwariowanego psa, ktrego podrzuciþ jej

brat, Freddie, podczas swej ostatniej wizyty na wsi. Sheba byþa

biaþo-czarnym mieszaıcem. Freddie zapewniaþ, Ňe to najsþod-

sze stworzenie na Ļwiecie i z pewnoĻciĢ nie bħdzie sprawiaę

Ňadnych kþopotw. Szczeniak przypominaþ wwczas maleıkĢ,

puszystĢ kulkħ, byþ Ļliczny i serdeczny.

Po dziewiħciu miesiĢcach Sheba nadal byþa serdeczna,

ale wyrosþa na duŇego, dþugonogiego psa, ktry wciĢŇ pso-

ciþ. Teraz usþyszaþa woþanie swojej pani, wiħc popħdziþa do

niej i zaczħþa na niĢ skakaę, drapiĢc sukniħ zabþoconymi

pazurami.

- ZþaŅ ze mnie, ty þobuzico! - krzyknħþa Rosalyn, daremnie

prbujĢc strzepnĢę ze spdnicy Ļlady psich þap. - Znw siħ

wybrudziþaĻ! To juŇ trzecia suknia, ktrĢ zniszczyþaĻ w tym

tygodniu. Chyba robisz mi na zþoĻę! JuŇ dawno sprzedaþabym

ciħ Cyganom, gdyby nie obawa, Ňe brat mi tego nigdy nie wy

baczy.

Sheba wydaþa radosny skowyt, rozumiejĢc doskonale, Ňe

ani jedno sþowo z przemowy jej pani nie zostaþo powiedzia-

ne serio, po czym z gþoĻnym szczekaniem rzuciþa siħ w po-

goı za kotem.

- Okropne zwierzħ! - Rosalyn, choę trochħ zþa, uĻmiechnħ

þa siħ. - Sheba! Wracaj!

Suka nie raczyþa zareagowaę. JuŇ jako szczeniak nabraþa

irytujĢcego zwyczaju przepadania podczas spacerw na dþu-

gie godziny, ale jak dotĢd zawsze odnajdywaþa drogħ do domu.

Wracaþa umorusana i gþodna.

- Powinna pani nauczyę jĢ posþuszeıstwa, w przeciwnym

razie zupeþnie wyrwie siħ spod kontroli. Te pþkrwi collie po

trafiĢ narobię powaŇnych kþopotw, jeĻli nie sĢ odpowiednio

wytresowane.

Zaskoczona Rosalyn drgnħþa. MyĻlaþa, Ňe jest w sadzie

sama, dopiero teraz zauwaŇyþa opartego o pieı jabþoni mħŇ-

czyznħ. Przyjrzaþa mu siħ zwħŇonymi oczyma. Nie znaþa go,

musiaþ byę obcy w tych stronach.

Miaþ na sobie zwyczajny, brĢzowy surdut, kremowe bry-

czesy i skrzane, doĻę juŇ znoszone, choę bardzo solidnie wy-

konane buty. Byþ oszaþamiajĢco przystojny. Ogorzaþa twarz

wskazywaþa, jakby wiele czasu spħdzaþ na sþoıcu, i to w cie-

plejszym klimacie niŇ angielski. Kruczoczarne wþosy byþy

krtko ostrzyŇone. Rosalyn wiedziaþa, Ňe taka fryzura, zwa-

na a la Brutus, wĻrd przyjaciþ Freddiego byþa ostatnio naj-

modniejsza. Pomimo doskonaþego kroju ubrania i eleganckie-

go uczesania wyczuwaþo siħ jednak w tym mħŇczyŅnie pewnĢ

nonszalancjħ, ktra nie spodobaþaby siħ jej bratu.

- Proszħ wybaczyę... - UĻwiadomiþa sobie, Ňe zbyt natrħt

nie gapiþa siħ na nieznajomego. - Zaskoczyþ mnie pan. Nie

spodziewaþam siħ tu nikogo spotkaę. Czym mogħ panu sþu

Ňyę? Ma pan jakiĻ problem?

SĢsiedzi zjawiali siħ zazwyczaj od frontu. PrzyjeŇdŇali po-

Herries Anne - Piekna Rosalyn.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: