Iding Laura - Miękkie lądowanie.pdf - Harlequin-Medical - Harlequin.hamster

Laura Iding

Miękkie lądowanie

Tłumaczyła

Ewa Górczyńska

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Shelly Bennett wymknęła się niepostrze˙enie z sali

odpraw, by poszukać samotności i ciszy w pokoju dla

personelu Medycznego Transportu Powietrznego Life-

line. Cię˙ko usiadła na kanapie i przetarła zaczerwie-

nione oczy. Nadal coś ściskało ją w ˙ołądku na myśl

o złych wynikach badań jej pięcioletniego syna, które

kilka dni wcześniej odebrała z laboratorium. Od tego

czasu co wieczór spędzała długie godziny przed kom-

puterem, szukając w Internecie informacji na temat

dziecięcej niewydolności nerek.

Zamknęła oczy w poczuciu obezwładniającej bez-

radności. Dobry Bo˙e, spraw, ˙eby Tyler był zdrowy.

– Dzień dobry.

Na dźwięk męskiego głosu szybko otworzyła oczy.

Przed nią stał wysoki, niebieskooki blondyn, ubrany

w granatowy lotniczy kombinezon, taki sam, jaki i ona

miała na sobie. Wstała szybko. Kim jest ten człowiek?

Czy˙by w składzie personelu Lifeline nastąpiły jakieś

zmiany?

– Miałem nadzieję, ˙e znajdę tu świe˙o zaparzoną

kawę – odezwał się nieznajomy.

– Witaj, Jared! – Kate, kole˙anka Shelly, równie˙

pielęgniarka, szybkim krokiem weszła do pokoju i po-

prawiła krótkie jasne włosy. – Jak się udała przeprowa-

dzka z Bostonu? Zadomowiłeś się ju˙ u nas?

LAURA IDING

– Rozpakowałem prawie wszystkie rzeczy. – Nalał

sobie kawy ze stojącego na stole dzbanka i wyciągnął

dłońdoShelly.–Mysięchybajeszczenieznamy.Jestem

Jared O’Connor, nowy dyrektor medyczny Lifeline.

DopieroterazShellyprzypomniałasobie,z˙ezapowia-

danozmianywkierownictwie.Zniepewnymuśmiechem

wyciągnęła rękę. Chocia˙ jej myśli zajmowała przede

wszystkimtroskaosyna,niemogłaniezauwa˙yćciepłe-

go uśmiechu doktora O’Connora. Kiedy ich dłonie się

zetknęły, poczuła, ˙e przebiega ją lekki dreszcz.

Jego wyraźnie słyszalny akcent ze wschodniego wy-

brze˙a Stanów sprawił, ˙e pomyślała o rodzinie ojca

Tylera. Na dodatek Mark równie˙ nosił nazwisko

O’Connor.

– ShellyBennett.Jestem pielęgniarką. Miłomi pana

poznać, doktorze O’Connor. Witamy w Lifeline.

– Bardzo się cieszę, ˙e tu pracuję. Ale proszę do

mnie mówić Jared. – Spojrzał na nią znad fili˙anki.

– Shelly, specjalizujesz się w opiece nad dziećmi, tak?

Patrzył na nią z taką uwagą, ˙e a˙ się zaczerwieniła.

Czy˙by zauwa˙ył, ˙e się jej podoba?

– Owszem, tak.

– Cieszę się. Moją specjalnością jest równie˙ pe-

diatria, więc pewnie dlatego mamy latać razem.

– Szczęściara – mruknęła pod nosem Kate.

– Świetnie! – Shelly starała się ukryć przera˙enie.

Uśpione hormony obudziły się w najgorszym momen-

cie. W tej chwili w swoim ˙yciu znajdowała miejsce

tylkodlajednegomę˙czyzny–syna.Wtakmałejfirmie

jak Lifeline i tak trudno byłoby uniknąć spotkań z Jare-

dem, a na dodatek mieli razem latać do chorych, stło-

czeni jak sardynki w ciasnym wnętrzu helikoptera.

MIĘKKIE LĄDOWANIE

Czy to mo˙liwe, ˙e Jared jest spokrewniony z Mar-

kiem? Starając się nie wpadać w panikę, dyskretnie

przyjrzała się jego twarzy, szukając rodzinnego podo-

bieństwa. Z ulgą stwierdziła, ˙e niczego takiego nie

dostrzega. Markmiał ciemne włosy,złotobrązowe oczy

i lekkie podejście do ˙ycia. Jasnowłosy Jared wyglądał

na powa˙nego człowieka. Był du˙o wy˙szy od Marka.

I bardzo przystojny. Budził w niej uczucia, których

wcale nie pragnęła. Odruchowo cofnęła się o krok,

niemal wpadając na stojącą za nią kanapę.

Starała się pozbierać myśli. W Bostonie mieszkają

setki O’Connorów.Ojciec Marka byłprawnikiem, a nie

lekarzem. Sam Mark przed śmiercią studiował prawo.

Uspokoiłasiętrochęiodprę˙yła,chocia˙ nadalczuła na

sobie uwa˙ne spojrzenie Jareda.

Poprzedni dyrektor do spraw medycznych, doktor

FrankHolmes,równie˙ pochodził zBostonu.Napewno

objęcie tego stanowiska przez Jareda O’Connora było

efektem ich wcześniejszej współpracy. Jeśli tylko uda

jej się nie reagować tak gwałtownie na jego bliskość,

wszystko będzie dobrze. Miała nadzieję, ˙e Jared jest

szczęśliwie ˙onaty, a więc tym samym nieosiągalny.

Zebrawszy się na odwagę, spojrzała na niego i napot-

kała jego uwa˙ny wzrok.

– Mo˙ecie mi polecić jakąś dobrą restaurację w tej

okolicy? – Zwracał się do obu pielęgniarek, ale nie

odrywał oczu od Shelly. – Gotowanie niezbyt mi wy-

chodzi.

– Czy ˙ona później do ciebie dojedzie? – zapytała

pozornie niewinnym tonem Kate, wpatrując się w Jare-

da roziskrzonym wzrokiem.

– Nie jestem ˙onaty – odparł sucho.

Iding Laura - Miękkie lądowanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: