SYMBOLIKA TAJNYCH TOWARZYTWOkładka czasopisma "EQUINOX" z 1909 roku (dosłownie nazwa ta oznacza "zrównanie dnia z nocą") - organu prasowego zakonu "Argentium Astrum" założonego przez angielskiego satanistę Aleistera Crowleya. Nazwa "Equinox" była prawdopodobnie nawiązaniem do odprawionej w 1904 roku w Kairze przez Crowleya ceremonii magicznej , która jego zdaniem " ... wywołała bóle porodowe nowego eonu nazwanego mianem równonocy bogów" ([4] - str. 55). W Gnozie i Kabale pod pojęciem "eonu" rozumiano istotę wyższą, pośredniczącą między stworzycielem a stworzeniem. Tutaj również na czołowym miejscu jest eksponowany symbol Wszystkowidzącego Oka oprawionego w trójkąt.----Godło i flaga Samoa Zachodniego, państwa w Oceanii, które dopiero od 1962 roku jest niepodległe. Tutaj także widoczna jest obecność charakterystycznej symboliki, miedzy innymi w postaci białych gwiazd pięcioramiennych oraz tzw. "krzyża słonecznego". Jak widać mimo dużej odległości geograficznej i czasowej pewne idee pozostają takie same.
Główny architekt i ideolog zjednoczonej Europy Richard Coudenhove-Kalergi w swojej książce-manifeście "Pan-Europa" wydanej w Wiedniu w 1923 roku proponował by znakiem Paneuropy był czerwony krzyż na złotym słońcu, jako symbol "ludzkości i rozumu".
Jak pisał on wtedy: "Znakiem, w którym zjednoczą się paneuropejczycy wszystkich państw jest krzyż słoneczny: czerwony krzyż na złotym słońcu, symbol ludzkości i rozumu. Ta flaga miłości i ducha powinna kiedyś powiewać od Portugalii po Polskę nad jednym mocarstwem światowym pokoju i wolności." Zbliżony symbol został zaproponowany przez Wielki Wschód Francji dla Ligi Narodów w projekcie tej instytucji z 1917 roku. Nie powinno to specjalnie dziwić bo słońce stanowi jeden z głównych motywów symboliki wolnomularskiej, a sam Coudenhove-Kalergi był członkiem wiedeńskiej loży "Humanitas" ( [7] str. 83).
Astrologiczny symbol Słońca - był on używany między innymi w tajnej korespondencji prowadzonej przez Iluminatów Weishaupta na oznaczenie słów "iluminizm", "iluminowany" itp. Wielki kabalistyczny heksagram - obraz "świata ubóstwionego". Heksagram, zwany także "Pieczęcią Salomona", był używany już w starożytnych religiach jako symbol bóstw: Molocha i Astoretha, jak również jako znak Saturna , planety ważnej w okultyzmie i Kabale. Bywa też on interpretowany jako symbol równowagi dobra i zła oraz równowagi między duchem a materią. W okultyźmie i czarnej magii symbolu heksagramu używano do wzywania i odpędzania demonów oraz do nakładania klątw i zaklęć na określone ofiary. Również w Kabale sześcioramienna gwiazda stała się jednym z najważniejszych magicznych symboli. Czerwony heksagram był także używany jako znak bankierskiej rodziny Rothschildów, potem sześcioramienną gwiazdę jako swój symbol przejęli także syjoniści ( [5] str. 61).Reprodukowany powyżej obrazek jest wariantem heksagramu, jaki zamieścił w XIX wieku w swoim dziele "Dogmaty i rytuały wysokiej magii" ("Dogme et rituel de la Haute Magie") znany okultysta i kabalista Eliphas Levi (ex-ksiądz Ludwik Constant), który z kolei zaczerpnął ów symbol ze starych manuskryptów. Levi należał do grupy wysoko wtajemniczonych "mistrzów", którzy pod pozorem propagowania poprzez różne tajne towarzystwa tzw. "chrześcijańskiej magii", usiłowali podsunąć Kabałę Kościołowi. Co więcej jego zdaniem sama masoneria to w istocie "wielkie stowarzyszenie kabalistyczne ... , co pojawia się niespodziewanie w dziejach świata w chwili, kiedy protest przeciwko Kościołowi rozczłonkował był jedność chrześcijańską" ([3] str. 40). Przedstawiony na rysunku heksagram występuje także pod nazwą MAKROPROZOPUS i MIKROPROZOPUS ("wielki i mały świat") Kabały. Poniżej przedstawiono w obszernych fragmentach wyjaśnienie jego symboliki, które podaje Pierre Virion ([2] str. 157): 1. Wąż trzymający w pysku swój własny ogon i oplatający heksagram jest symbolem wysokiego wtajemniczenia okultystycznego. Wyobraża on uniwersalność wiedzy tajemnej i potęgę magów panującą nad światem.2. Dewiza "Quos superius macroprosopus, suit quod inferius microprosopus" jest prastarą formułą wiedzy hermetycznej. Znaczy "To co jest na górze , jest jak to co jest na dole" (i przeciwnie). Należy w niej widzieć przede wszystkim błędną analogię, która uważa świat widzialny za odbicie niewidzialnego świata wyższego, którego jest repliką. Iluminizm i teogonia sekt masońskich prowadzą tą drogą do odwrócenia prawd objawienia, a co za tym idzie - teologii katolickiej. Mikroprozopus (wyższy) przybrany w papieską tiarę jest więc Człowiekiem-Archetypem, idealnym, boskim Adamem-Kadmonem Kabały. Mikroprozopus (niższy) jest to Mag, istota "nadludzka" tu na ziemi; "wiedza tajemna czyni z niego jedną z tych nieprawadopodobnych istot, które z człowieczeństwa zachowują właściwie tylko wygląd zewnętrzny, ale których wyzwolony umysł wznosi się na niesłychane wyżyny, gdzie człowiek przemienia się w półboga." Jest to również formuła odrodzenia, regeneracji (czy reintegracji) człowieka przy pomocy "wielkiego dzieła" hermetyzmu, wiedzy tajemnej, która z człowieka (niższego) czyni boga (wyższego).3. Z dwóch trójkątów ten, którego wierzchołek zwrócony jest ku dołowi, przedstawia zstępowanie pierwiastka boskiego - Ducha - w materię. Trójkąt, którego wierzchołek zwrócony jest ku górze przedstawia wszystko, co ponownie wstępuje ku "Duchowi" (...)Heksagram jest więc doskonałym obrazem "świata ubóstwionego" , a w odniesieniu do człowieka jest dokładnym odzwierciedleniem słów z Księgi Rodzaju: "Eritis sicut dii" ("Będziecie jako bogowie"). Pentagram , pentagrammon (gr. penta -pięć, gramma - litera, znak), pięciokąt foremny gwiaździsty lub gwiazda pięcioramienna ([8] str. 95) - jest ważnym symbolem magiczno-okultystycznym, a także satanistycznym. W XIX wieku znany okultysta i kabalista Eliphas Levi (ex-ksiądz Ludwik Constant), wprowadził podział pentagramów na "dobre" i "złe". Pierwszy z nich (rysunek z lewej) posiada jeden wierzchołek skierowany ku górze i jest często przedstawiany z wpisanym w siebie wizerunkiem człowieka. Pentagram ten jest jednym z ważniejszych symboli masonerii i bywa interpretowany jako symbol człowieka (ADAM-EVE) , będącego w drodze do "odrodzenia" i "ubóstwienia" - jest to więc symbol pogańskiego humanizmu inicjatycznego. W niektórych przypadkach znak ten jest także uznawany jako symbol "dobrego" Lucyfera. Z kolei odwrócony pentagram z dwoma wierzchołkami skierowanym ku górze (rysunek z prawej) jest uważany za symbol "złego" Szatana (SAMAEL-LILITH), przedstawionego w postaci tzw. "kozła z Mendes" (Baphometa). Co ciekawe przejście z jednej formy pentagramu w drugą można uzyskać poprzez jego obrót o 33 stopnie, zaś liczba 33 ma podstawowe znaczenie w symbolice masońskiej - między innymi wiąże się ona z ilością stopni wtajemniczenia w niektórych obrządkach masońskich. Pentagram wykorzystywany był i jest w symbolice masonerii okultystycznej, magii ceremonialnej i kabalistyce oraz jako symbol komunizmu - znak gwiazdy pięcioramiennej został przedłożony bolszewikom przez Leivę Trockiego-Bronsteina, członka loży masońskiej Wielki Wschód, który zdawał sobie sprawę z jej ezoterycznego sensu. [8] str. 96).Baphomet to imię antychrześcijańskiego bóstwa.
Jak podaje ks. prof. A.Zwoliński: "Baphomet" to akrostych, czytany wspak (według kryptografii Kabały) - "Temophab", znaczy: "Templi omnium hominum pacis abbis" tj. "opat świątyni pokoju wszechludzkości." Baphomet jest przedstawiany jako kozioł z wielkimi rogami, z kobiecą piersią, ze skrzyżowanymi kopytami, siedzący na ujarzmionym globie. Na łbie ma pentagrammę (gwiazdę pięcioramienną), u pleców zaś skrzydła. Jego prawa ręka z napisem "Solve" ("rozwiąż") i złożonymi na krzyż palcami, jest wyciągnięta ku znajdującemu się u góry półksiężycowi. Lewa ręka z napisem "Coagula" ("zwiąż"), również ze skrzyżowanymi palcami, wyciągnięta jest do półksiężyca na dole. Na pokrytym łuską brzuchu ma kaduceusz Hermesa (pospolity znak sztuki lekarskiej), tutaj będący symbolem drzewa wiadomości dobrego i złego. Według podania masońskiego statua z wizerunkiem Baphometa została dana przez samego "Wielkiego Budowniczego Świata ([6] str. 12-13).
Znak "Różanego Krzyża" stanowiący godło Różokrzyżowców, symbolizuje także ideologię oraz "magiczną moc" tego tajnego stowarzyszenia. Wedle jednego z poglądów Różokrzyżowcy pojawili się z początkiem XVII wieku dając początek wolnomularstwu. Powyższy znak nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem. Jest to stary symbol mistyczny składający się z połączonych dwóch "Krzyży Różanych". Mały Krzyż Różany w środku reprezentuje człowieka, czyli mikrokosmos, stanowiąc jednocześnie centrum dużego krzyża symbolizującego makrokosmos. Na każdym z ramion krzyża oprócz symboli alchemicznych umieszczono również pentagram. Duża róża na środku krzyża ma 22 płatki, co odpowiada 22 literom hebrajskiego alfabetu kabalistycznego. Zewnętrzny krąg reprezentuje 12 pojedynczych liter tego alfabetu, kolejny krąg 7 płatków symbolizuje 7 podwójnych liter. Wewnętrzny krąg trzech płatków odpowiada trzem literom macierzy - powietrzu, wodzie, ogniowi. Ze środka krzyża wybiegają cztery grupy trzech promieni symbolizujące boską światłość. Poniżej znajduje się heksagram, w środku którego umieszczono symbol słońca, a wokół jego szpiców symbole sześciu ciał niebieskich: Księżyca, Wenus, Jowisza, Saturna, Marsa i Merkurego. Najniższa część najdłuższego ramienia krzyża jest podzielona dwoma przekątnymi na cztery części, które mają kolory zgodne z czterema barwami Malkutu - kabalistycznego "Drzewa Życia" ([5] - str. 221). Wedle kabalistycznej księgi Zohar (nazwa Zohar oznacza "Swiatło", "Blask") róża jest uważana także za symbol ludu izraelskiego.
Emblemat i dewiza "Międzynarodowego Towarzystwa Teozoficznego" ("Nie ma religii wyższej nad prawdę"). Zostało ono założone w 1875 roku w Nowym Jorku oficjalnie w celu "przybliżenia zachodniemu audytorium myśli indyjskiej ... jako alternatywy dla chrześcijaństwa" a mniej oficjalnie w celu stworzenia podwalin dla utworzenia jednej światowej religii. Tajemna doktryna teozofów czerpała w wielu starożytnych religii i filozofii, głównie z Kabały, uważając że "kolejne wcielenia pozwalają osiągać coraz to wyższe formy doskonałości aż do uzyskania formy anioła" ([4] - str. 53). W symbolice emblematu Towarzystwa Teozoficznego (jak też w ich doktrynie) rzuca się w oczy bezpośrednie nawiązanie do kabalistycznego heksagramu.
Emblemat tajnego stowarzyszenia "Thule" (1919 r), założonego przez Rudolfa Glauera. Propagowano w nim różne doktryny ezoteryczne, które odegraly istotną rolę w rozwoju nazizmu. Członkami tego stowarzyszenia mieli być między innymi: Max Amman, Dietrich Eckart, Rudolf Hess, Adolf Hitler, Alfred Rosenberg. Umieszczona u góry emblematu swastyka - czyli równoramienny krzyż ze zgiętymi końcami - jest starohinduskim znakiem symbolizującym Słońce oraz siłę, światło i moc jakie się z nim wiążą ([4] - str. 35).
Masońska "trójca" - "wolność, równość, braterstwo", na tle wolnomularskich symboli.Kątownica jest zwieńczona gwiazdę pięcioramienną z literą "G" w środku , która wedle niektórych interpretacji ma symbolizować "wiedzę" (G=Gnosis).
Źródła tekstu i ilustracji:1. R.Gładkowski - Myślącym pod rozwagę - Toronto 1984.2. P.Virion - "Misterium nieprawości" - Warszawa 1996.3.K.Morawski, W.Moszczyński "Co to jest masoneria" Poznań 1997.4. A.Zwoliński - "Tajemne niemoce" - Warszawa 2001.5. H.Pająk - "Bestie końca czasu" - Lublin 2000.6. A.Zwoliński - "Wokół masonerii" - Kraków 1995.7. J.Chodorowski - "Osoba ludzka w doktrynie i
praktyce europejskich wspólnot gospodarczych" - Poznań 1990.8. Encyklopedia Białych Plam, tom XIV - Radom 2004.
Rojalizm