kanon muratoriego przeklad.pdf

(32 KB) Pobierz
321523332 UNPDF
Przekład [ edytuj ]
...Trzecia księga Ewangelii według Łukasza. Łukasz, ów
lekarz, po wniebowstąpieniu Chrystusa, gdy go Paweł jako
uczonego wziął ze sobą, w imieniu swoim spisał z
opowiadania nie widział on jednak Pana w ciele i dlatego jak
mógł się dowiedzieć, tak zaczął opowiadać od narodzenia
Jana.
Czwarta Ewangelia jest Jana, jednego z uczniów... Choć
poszczególne księgi Ewangelii zaczynają się na różny
sposób, to jednak nie ma różnicy dla wiary, ponieważ w
jednym podstawowym duchu we wszystkich wszystko
przedstawiono: o Narodzeniu, o Męce, o Zmartwychwstaniu,
o obcowaniu z uczniami swymi, o podwójnym jego przyjściu,
pierwszym – w pokorze pogardy, co już było, drugim – w
przesławnej mocy królewskiej, które będzie...
Dzieje zaś wszystkich Apostołów zostały w jednej księdze
spisane. Łukasz najlepszemu Teofilowi zebrał wszystkie
szczegóły, które działy się w jego obecności, jak o tym
wyraźnie świadczy pominięcie męki Piotra, i wyjazdu Pawła,
wyruszającego z Rzymu do Hiszpanii.
Listy zaś Pawła same wyjaśniają chcącym to wiedzieć, z
jakiego miejsca lub dla jakiej przyczyny skierował je,
najpierw zakazując Koryntianom rozdarcia schizmy, potem
Galatom obrzezania, Rzymianom zaś obszerniej opisał
porządek Ksiąg św., wyjaśniając, że Chrystus jest ich
osnową. Trzeba je osobno omówić, jako że sam
błogosławiony Paweł, idąc za przykładem swego
poprzednika Jana, pisze po imieniu do Siedmiu Kościołów
według takiego porządku: do Koryntian – pierwszy, do
Efezjan – drugi, do Filipian – trzeci, do Kolosan – czwarty, do
Galatów – piąty, do Tesaloniczan – szósty, do Rzymian –
siódmy. Wprawdzie do Koryntian i Tesaloniczan został ku
przestrodze powtórzony, jednak Kościół uznaje, że rozszedł
się na całą ziemię. Jan bowiem też w „Apokalipsie”, choć
pisze do Siedmiu Kościołów, to przemawia do wszystkich.
Wprawdzie jeden do Filemona, i do Tytusa jeden, i dwa do
Tymoteusza z życzliwości i miłości, ale są poświęcone czci
Kościoła Katolickiego, dla ustanowienia karności kościelnej.
Mówi się też o [liście] do Laodycejczyków i o innym do
Aleksandrian, fałszywie Pawła imieniem podpisanych, dla
użytku herezji Marcjona, i o wielu innych, których nie można
przyjąć do Kościoła Katolickiego; nie przystoi bowiem
mieszać żółci z miodem. List Judy i dwa wyżej
wspomnianego Jana słusznie liczą się jako katolickie, a
„Mądrość” przez przyjaciół Salomona ku jego czci została
napisana.
Przyjmujemy tylko „Apokalipsy” Jana i Piotra, której niektórzy
z naszych nie chcą czytać w kościele.
Bardzo niedawno, za czasów naszych, spisał „Pasterza” w
mieście Rzymie Hermas, gdy brat jego, biskup Pius był na
katedrze miasta Rzymu; należy go wprawdzie czytać, nie
można jednak publicznie głosić ludowi w kościele, gdyż nie
może być między Prorokami, jako że liczba ich zamknięta,
ani między Apostołami, gdyż czasy ich skończone.
W ogóle zaś nie przyjmujemy Arsinoe, czyli Walentyna, czy
Miltiadesa, którzy spisali nową „Księgę psalmów” dla
Marcjona razem z Bazylidesem Asjanem, założycielem
katafrygów.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin