ph.pdf

(3458 KB) Pobierz
Microsoft Word - ph_16-02-2010.doc
Od autora
Programy hodowlane
Materiały powstały z myĻlĢ o studentach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, głównie ze
wzglħdu na ograniczony dostħp do nowoczesnych Ņródeł na temat programów hodowlanych w jħzyku
polskim. Zasadniczo korzystanie z nich wymaga znajomoĻci załoŇeı genetyki iloĻciowej. Opracowanie z
tego zakresu moŇna równieŇ znaleŅę na mojej stronie.
GorĢca proĻba do wszystkich czytelników materiałów o podzielenie siħ opiniĢ na ich temat.
Opracowanie jest stale aktualizowane i wszelkie uwagi krytyczne sĢ na tym etapie szczególnie mile
widziane. Za wszystkie dotĢd otrzymane sugestie bardzo dziħkujħ.
Materiały do zajħę
strabel@jay.up.poznan.pl
Tomasz Strabel
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,
Katedra Genetyki i Podstaw Hodowli Zwierz Ģ t
16-02-2010
645475184.031.png
Programy hodowlane - materiały do zajħę T. Strabel 16.02.2010
1. Czynniki determinujĢce postħp hodowlany……………………………………………………….. 4
Post ħ p hodowlany – wielkoĻę zmiany Ļredniej wartoĻci hodowlanej w populacji bħdĢcej
wynikiem selekcji. Przewidywany postħp hodowlany okreĻla siħ jako reakcjħ na selekcjħ, która zaleŇy od
kilku elementów wymienionych poniŇej.
Intensywno Ļę selekcji okreĻla, w jakim stopniu hodowcy sĢ zdeterminowani do wyboru tylko
najlepszych zwierzĢt. Oblicza siħ jĢ jako ĻredniĢ wartoĻę kryterium selekcyjnego (najczħĻciej indeksu)
selekcjonowanych zwierzĢt w odchyleniu od Ļredniej wartoĻci w populacji wyraŇone na standaryzowanej
skali. W wiħkszoĻci przypadków przyjmuje siħ, Ňe kryterium selekcyjne posiada rozkład normalny, stĢd i
moŇna wyliczyę z frakcji selekcjonowanych zwierzĢt.
Dokładno Ļę selekcji – dokładnoĻę oceny wartoĻci hodowlanej – okreĻla siłħ zaleŇnoĻci
miħdzy prawdziwĢ wartoĻciĢ hodowlanĢ a jej oszacowaniem dla cechy, na którĢ prowadzona jest
selekcja. DokładnoĻę selekcji zawiera siħ w przedziale od 0 do 1. Kwadrat dokładnoĻci okreĻla proporcje
zmiennoĻci genetycznej opisanej przez kryterium selekcyjne.
Zmienno Ļę genetyczna – addytywne genetyczne odchylenie standardowe, inaczej
zmiennoĻę wartoĻci hodowlanych w populacji dla doskonalonej cechy. O ile i oraz Ⱦ wyraŇane sĢ w
jednostkach standaryzowanych o tyle zmiennoĻę genetyczna jest w powyŇszym równaniu elementem
skalujĢcym – wyraŇanym w takich jednostkach, w jakich wyraŇana jest wartoĻę cechy.
1. Czynniki determinuj Ģ ce post ħ p
Program hodowlanych a post ħ p hodowlany
Ze wzglħdu na duŇĢ liczbħ czynników determinujĢcych wielkoĻę osiĢganego postħpu
hodowlanego projektowanie i optymalizacja programów hodowlanych jest procesem złoŇonym. Przy
podejmowaniu decyzji pomocne moŇe byę studiowanie alternatywnych schematów. Porównywanie
programów wymaga zdefiniowania miary do ich oceny ich jakoĻci. Wymaga to przede wszystkim
precyzyjnego zdefiniowania celu hodowlanego. MoŇna wyróŇnię trzy kryteria oceny programów
hodowlanych:
Odr ħ bno Ļę płci
Praktyka hodowlana jest bardziej złoŇona aniŇeli powyŇej przedstawione równanie. Prostym tego
przykładem jest odrħbnoĻę płci i ich znaczenie na osiĢganĢ wielkoĻę reakcji na selekcjħ. W takim
przypadku wielkoĻę reakcji na selekcjħ moŇna obliczyę ze wzoru:
1. WielkoĻę reakcji na selekcjħ;
2. Utrzymanie poziomu zmiennoĻci genetycznej mierzonej jako Ļredni poziom inbredu;
3. Koszty finansowe realizacji programu.
WielkoĻę reakcji na selekcjħ okreĻla korzyĻci uzyskiwane z realizacji programu, natomiast poziom
inbredu i koszty finansowe to wydatki, jakie wiĢŇĢ siħ z uzyskiwanym korzyĻciami. Niestety wielkoĻę
reakcji na selekcjħ, poziom inbredu i nakłady finansowe wyraŇane sĢ w róŇnych jednostkach, stĢd rodzi
siħ problem we wskazaniu jednego prostego kryterium, które umoŇliwiłoby porównanie alternatywnych
programów hodowlanych.
Stosunkowo łatwo moŇna porównaę programy analizujĢc wielkoĻę reakcji na selekcjħ i poziomu
inbredu. MoŇna przyjĢę, Ňe porównuje siħ programy przy jednakowym poziomie inbredu: najlepszy jest
taki program, który charakteryzuje siħ wyŇszĢ reakcjĢ na selekcjħ przy takim samym poziomie wzrostu
inbredu w przeliczeniu na pokolenie. Zdecydowanie trudniej jest uwzglħdnię nakłady/koszty finansowe i
wyrazię ewentualne zyski. Przede wszystkim nie jest łatwo w prosty sposób je okreĻlię. Mimo, Ňe w
ekonomii istnieje wiele metod analizy tego typu problemów, kaŇda z nich posiada wady utrudniajĢce ich
praktyczne wykorzystanie w hodowli. StĢd bħdziemy siħ koncentrowaę wyłĢcznie na aspektach
hodowlanych, tj. wielkoĻci reakcji na selekcjħ i poziomie zmiennoĻci genetycznej.
i
m
*
r
m
*
s
A
+
i
f
*
r
f
*
s
A
R
=
2
gdzie wskaŅniki m i f odnoszĢ siħ odpowiednio do płci Ňeıskiej i mħskiej.
Odst ħ p pokole ı
Przy nakładajĢcych siħ pokoleniach istnieje wiele klas wiekowych zwierzĢt a wielkoĻę reakcji na
selekcjħ jest uzaleŇniona od łĢcznego efektu selekcji w kaŇdej klasie wiekowej z uwzglħdnieniem odstħpu
pokoleı, czyli wieku rodziców, gdy rodzi siħ ich wyselekcjonowane potomstwo. StĢd
Przewidywanie reakcji na selekcj ħ
R
R =
L
gdzie L to Ļredni odstħp poko le ı dla klas wiekowych – iloĻę czasu potrzebna na zastĢpienie
danego pokolenia kolejnym, natomiast R moŇna obliczyę ze wzoru:
Podstawowe równanie do przewidywania reakcji na selekcjħ wyglĢda nastħpujĢco.
R
=
i
*
r
*
s
A
1
à Ã
=
n
r
n
R
=
i
s
x
k
2
x
,
k
A
N
x
,
k
x
m
,
f
k
=
x
R - wielkoĻę postħpu hodowlanego w jednostce czasu
i - intensywnoĻę selekcji
Ⱦ - dokładnoĻę selekcji - oceny
Ŏ A - genetyczne odchylenie standardowe
gdzie x oznacza płeę, a k klasħ wiekowĢ, natomiast ½ uĻrednia wynik ze wzglħdu na dwie płcie;
n x,k to liczba rodziców płci x wybranych z klasy wiekowej k , nastomiast N x to całkowita liczba wybranych
rodziców samców (gdy x=m) i matek (gdy x=f).
ĺredni odstħp pokoleı moŇna obliczyę w nastħpujĢcy sposób:
n
1
n
L
=
à Ã
=
age
(
k
)
x
k
2
N
x
m
,
f
k
=
x
gdzie age(k) to wiek klasy k w czasie gdy rodzi siħ potomstwo wyselekcjonowanej grupy rodziców.
hodowlany
,
1
,
1
645475184.032.png 645475184.033.png 645475184.034.png 645475184.001.png 645475184.002.png 645475184.003.png
Programy hodowlane - materiały do zajħę T. Strabel 16.02.2010
Doskonalenie wielu cech
3. Podstawowe składowe programów hodowlanych 6
2. Podstawowe składowe programów
W przypadku doskonalenia wielu cech cel hodowlany ( H ) definiuje wagħ, jakĢ przypisujemy
kaŇdej z cech. Cel hodowlany jest sumĢ wartoĻci hodowlanych dla kaŇdej z cech waŇonych za pomocĢ
wag ekonomicznych:
hodowlanych
H
=
A
v
+
A
v
+
...
+
A
v
1
1
2
2
t
t
gdzie A to prawdziwe wartoĻci hodowlane a v to wagi ekonomiczne tych cech. PoniewaŇ poznanie
prawdziwych wartoĻci hodowlanych nie jest moŇliwe, kryterium selekcyjnym staje siħ indeks, którego
wartoĻciĢ oczekiwana jest równa H . StĢd do przewidzenia wartoĻci H uŇywa siħ indeksu selekcyjnego.
P
I
=
b
1
P
1
+
b
2
P
2
+
...
+
b
t
t
Programem hodowlanym nazywamy szczegółowo opracowany schemat genetycznego
doskonalenia populacji.
stĢd wartoĻci wag indeksu moŇna wyznaczyę z równania:
Gv
−
=
gdzie b to wektor wag indeksu, P to macierz ko-wariancji dla Ņródeł informacji uŇywanych w
indeksie, G to macierze ko-wariancji pomiħdzy Ņródłami informacji a prawdziwymi wartoĻciami
hodowlanymi zwierzĢt a v to wektor wag ekonomicznych celu hodowlanego H . NajczħĻciej jednak w
praktyce indeks selekcyjny I to indeks waŇonych wartoĻci hodowlanych uzyskanych metodĢ BLUP:
EBV
b
P
1
I
=
b
EBV
+
b
EBV
+
...
+
b
Cel hodowlany wskazuje które cechy sĢ doskonalone i jaki nacisk jest połoŇony na kaŇdĢ z nich.
MoŇe on byę przedstawiony w postaci wag ekonomicznych przyporzĢdkowanych kaŇdej z doskonalonych
cech. Cel hodowlany powinien zapewnię wyŇszĢ efektywnoĻę produkcji w przewidywanych warunkach
produkcyjnych.
1
1
2
2
t
t
przez co unika siħ koniecznoĻci rozwiĢzania układu b = P -1 Gv . Dalej w konsekwencji moŇna
przyjĢę, Ňe reakcja na selekcjħ bħdzie równa róŇnicy selekcyjnej wyraŇonej w jednostkach wartoĻci
hodowlanej:
Składowe programu hodowlanego stanowi Ģ: system gromadzenia danych, metody i narzħdzia
oceny wartoĻci hodowlanej, system selekcji i kojarzenia, struktura przekazywania uzyskanego postħpu w
populacji produkcyjnej.
Rysunek 1. Struktura programów hodowlanych.
= .
Zatem wielkoĻę reakcji na selekcjħ uzyskiwanĢ jako wynik realizacji programu hodowlanego
moŇna okreĻlię znajĢc P , G , i oraz Ŏ i gdzie Ŏ i to odchylenie standardowe indeksu selekcyjnego i
korzystajĢc z załoŇeı teorii indeksu selekcyjnego. IstniejĢ jednak czynniki utrudniajĢce precyzyjne
oszacowanie spodziewanego postħpu hodowlanego, naleŇy do nich zaliczyę:
1. redukcjħ wariancji genetycznej na skutek prowadzonej selekcji;
2. efekt skorelowanych EBV selekcjonowanych zwierzĢt na intensywnoĻę selekcji;
3. uwzglħdnienie pełnej informacji rodowodowej przy ocenie zwierzĢt.
R D
EBV
Optymalny program hodowlany jest dostosowany do specyfiki danego gatunku i cech zawartych w
celu hodowlanym.
Kontrola skuteczno Ļ ci prowadzenia pracy hodowlanej powinna stanowię integralnĢ czħĻę
programów hodowlanych. EfektywnoĻę prowadzonej pracy hodowlanej moŇna analizowaę przez
porównywanie oczekiwanej ze zrealizowanĢ odpowiedziĢ na selekcje, analizħ poziomu inbredu oraz
ponoszonych kosztów. Stosunkowo łatwym do okreĻlenia wyznacznikiem skutecznoĻci prowadzonych
prac moŇe byę analiza trendu genetycznego.
645475184.004.png
Programy hodowlane - materiały do zajħę T. Strabel 16.02.2010
3. Podstawowe składowe programów hodowlanych 8
Tłuszcz
Białko
Kaliber
Wymiħ
Nogi
DługowiecznoĻę
Komórki somatyczne
PłodnoĻę
ŁatwoĻę wycieleı
Czynniki utrudniaj Ģ ce precyzyjne oszacowanie spodziewanego post ħ pu hodowlanego
redukcjħ wariancji genetycznej na skutek prowadzonej selekcji;
efekt skorelowanych WH selekcjonowanych zwierzĢt na intensywnoĻę selekcji;
uwzglħdnienie pełnej informacji rodowodowej przy ocenie zwierzĢt.
Inne elementy wymagaj Ģ ce uwzgl ħ dnienia przy ocenie programów hodowlanych
Selekcja odcinajĢca i nakładajĢce siħ pokolenia
Selekcja wielostopniowa
Dryf, inbred, efektywna wielkoĻę populacji
22
33
-3
7
4
11
-9
7
-4
44
43
2,4
-0,3
0,2
8,6
0,12
-1,3
2,2
Rozbie Ň no Ļę mi ħ dzy post ħ pem oczekiwanym a realizowanym
UŇycie niewłaĻciwego modelu do oceny wartoĻci hodowlanej
Przeszacowanie parametrów genetycznych (np. h2)
Preferencyjne traktowanie niektórych kandydatów selekcyjnych
Nieoczekiwana skorelowana odpowiedŅ w innych cechach.
Nie przestrzeganie zasad okreĻlonych w programie.
Prawidłowo sformułowany cel hodowlany winien uwzglħdniaę kierunek zmian rynku i warunków
Ļrodowiskowych oraz innych uwarunkowaı (polityczne, kwoty mleczne itp.), w jakich bħdĢ uŇytkowane
zwierzħta w perspektywie czasu. Wynika to z faktu, Ňe decyzje podejmowane podczas realizacji załoŇeı
planu przyniosĢ skutek w postaci „lepszych” zwierzĢt dopiero po upływie dłuŇszego czasu, dla wielu cech
o duŇym znaczeniu gospodarczym, po wielu latach.
Przy projektowaniu programów hodowlanych uwzglħdnia siħ wystħpowanie interakcji genotyp-
Ļ rodowisko , która okreĻla wraŇliwoĻę genotypu na zmiany w Ļrodowisku. JeĻli niejednakowe
uszeregowanie róŇnych genotypów (linii, ras, gatunków) wynika z warunków, w jakich sĢ one
utrzymywane to znaczy, Ňe wystħpuje interakcja genotyp-Ļrodowisko. Interakcja genotyp-Ļrodowisko
determinuje
- cel hodowlany – wymaga dostosowania do specyfiki danego rynku i Ļrodowiska w jakim
utrzymywane sĢ zwierzħta,
- metodħ oceny wartoĻci hodowlanej – wymaga uwzglħdnienia efektu interakcji, np. przez
stosowanie metody wielocechowej.
Rysunek 2. Decyzje selekcyjne a czas na ich skutek w postaci zmiany populacji produkcyjnej.
Praktyczna hodowla zwierzĢt zazwyczaj wymaga jednoczesnego doskonalenia wielu cech w tym
samym czasie. Cel hodowlany okreĻla, które cechy bħdĢ doskonalone i jaki nacisk jest połoŇony na
kaŇda z cech. Idealnym rozwiĢzaniem jest sformułowanie celu hodowlanego w postaci sumy wszystkich
cech. Znacznie ułatwia to korzystanie przez hodowców z tak okreĻlonego celu hodowlanego, wystarcza
bowiem uszeregowaę zwierzħta wg jednego kryterium. Jednak z drugiej strony w praktyce czħsto
funkcjonujĢ dla tej samej populacji dwa lub wiħcej cele hodowlane, tym samym hodowca ma moŇliwoĻę
korzystania z tego, który uwaŇa za najbardziej optymalny dla potrzeb swojego stada.
NaleŇy sobie zdawaę sprawħ, Ňe nadmierna iloĻę cech podanych w celu hodowlanym oznacza
zmniejszenie skutecznoĻci prowadzonej pracy na poszczególne cechy.
Populacja hodowlana i produkcyjna sĢ czħsto w pewnym stopniu oddzielone. PoniewaŇ celem jest
doskonalenie produkcji zwierzĢt postħp uzyskany w populacji aktywnej musi byę przekazywany do
populacji produkcyjnej.
Cel hodowlany
Bardzo ogólnie moŇna stwierdzię, Ňe programy hodowlane realizowane sĢ w celu uzyskania
„najlepszych” zwierzĢt. JednakŇe takie okreĻlenie jest bardzo mało precyzyjne i trudno do niego
dopasowaę załoŇenia programu hodowlanego w taki sposób by był on skuteczny. Dlatego konieczne jest
bardziej precyzyjne zdefiniowanie celu. Nie musi on siħ odnosię do konkretnego punktu, jaki powinna
osiĢgnĢę populacja, np. uzyskanie 20 prosiĢt w miocie. MoŇliwym jest podanie celu jako kierunku zmian,
np. zwiħkszenie liczby prosiĢt w miocie.
Sprecyzowany cel hodowlany jest podstawowym elementem programu hodowlanego, który rzutuje
na jego składowe, dlatego teŇ powinien zostaę okreĻlony na samym poczĢtku programu.
Cel hodowlany jest kombinacjĢ cech i w jego skład powinny wchodzię wszystkie istotne dla
hodowców cechy. Parametry genetyczne poszczególnych cech, jak np. odziedziczalnoĻę, chociaŇ mogĢ
w ogromnym stopniu determinowaę moŇliwoĻę skutecznoĻci prowadzonej pracy nie powinny byę
kryterium decydujĢcym o uwzglħdnieniu cechy w celu hodowlanym. Zrealizowany postħp genetyczny nie
zaleŇy bowiem tylko i wyłĢcznie od odziedziczalnoĻci cech – jest determinowany w duŇej mierze wagĢ
jakĢ siħ przypisuje poszczególnym cechom.
Liczba cech w indeksie
Postħp dla pierwszej cechy
1
100 %
2
79 %
3
64 %
4
59 %
5
54 %
Znaczenie uwzglħdniania dodatkowych cech przejawia siħ w takich elementach jak:
- liczba zwierzĢt,
- koszt kontroli uŇytkowoĻci,
- czħstoĻę kontroli uŇytkowoĻci,
- czħstoĻę oceny zwierzĢt,
- czas potrzebny na uzyskanie dodatkowych zysków,
- wpływ na kierunek selekcji pozostałych cech,
- przewidywane znaczenie cechy w przyszłoĻci,
- ryzyko spadku znaczenia cechy w przyszłoĻci.
Dla populacji jednego gatunku, znajdujĢcej siħ na okreĻlonym terenie moŇe wystħpowaę bardzo
duŇe zróŇnicowanie celów hodowlanych. Z jednej wysoko wyspecjalizowani hodowcy bħdĢ kierowaę
hodowlħ w stronħ okreĻlonej grupy konsumentów. Przykładem moŇe byę duŇa zawartoĻę tłuszczu
Praktyczne znaczenie cech w ameryka ı skim indeksie TPI
Cecha
Wzglħdna waga
(VanRaden)
Wzglħdne znaczenie
(Cunningham 2007)
645475184.005.png 645475184.006.png 645475184.007.png 645475184.008.png
Programy hodowlane - materiały do zajħę T. Strabel 16.02.2010
ĻródmiħĻniowego w wołowinie – poŇĢdana przez konsumentów wołowiny w restauracjach (tłuszcz
podnosi walory smakowe), niepoŇĢdana przez klientów sklepów, którzy niechħtnie decydujĢ siħ na zakup
miħsa z widocznym tłuszczem. Na tym samy terenie mogĢ siħ znajdowaę hodowcy-rolnicy, którzy w
duŇym stopniu bħdĢ nastawieni na autokonsumpcjħ. Dla nich cel hodowlany, choę sprecyzowany dla tego
samego gatunku, czy nawet populacji, bħdzie zupełnie inny.
Przykład 1. Indeksy selekcyjne stosowane w hodowli bydła mlecznego (wagi w %).
Kraj
3. Podstawowe składowe programów hodowlanych 10
Bez wzglħdu na to jakĢ metodĢ zostanie wyznaczony indeks waŇne jest aby spełniał on
oczekiwania hodowców i był stosowany w praktyce. Dekkers i Gibbon (1998) podajĢ, Ňe indeks osadzony
na solidnych naukowo opracowanych podstawach ale nie akceptowany przez hodowców ma mniejsze
znaczenie w selekcji w kierunku realizacji wyznaczonego celu hodowlanego aniŇeli indeks, który byę
moŇe nie jest optymalny pod wzglħdem technicznym ale jest powszechnie akceptowany przez
hodowców.
Białko
Tłuszcz
Typ i budowa Zdrowie i utrzymanie
Francja
100
-
-
-
Składniki programu hodowlanego
Holandia
86
14
-
-
Nowa Zelandia
84
16
-
-
Niemcy
84
16
-
-
System gromadzenia danych : Szacowanie wartoĻci hodowlanej wymaga danych fenotypowych
o kandydatach do selekcji. W zaleŇnoĻci od doskonalonej cechy moŇe on byę bardzo róŇnie
zorganizowany. W przypadku selekcji buhajów na cechy mlecznoĻci wymagana jest znajomoĻę
uŇytkowoĻci jego córek. JeĻli jednak interesujĢ nas cechy zwiĢzane z miħsnoĻciĢ ocenħ moŇna
przeprowadzię na selekcjonowanych kandydatach, zgromadzonych w stacjach oceny.
UnifikacjĢ systemów identyfikacji zwierzĢt oraz zasad kontroli uŇytkowoĻci zajmuje siħ
miħdzynarodowa organizacja ICAR. Jednym z jej zadaı jest standaryzacja urzĢdzeı wykorzystywanych
do kontroli mlecznoĻci.
Włochy
74
6
20
-
Anglia
62
17
21
-
USA
50
16
34
-
Kanada
49
11
40
-
Szwecja
26
21
53
-
Dania
18
8
31
42
Polska
66
33
-
-
Rysunek 1. ĺ cie Ň ki na których realizowany jest post ħ p hodowlany.
Szacowanie warto Ļ ci hodowlanej. Obecnie najdokładniejszĢ metodĢ oceny wartoĻci
hodowlanej jest powszechnie stosowana metoda BLUP model zwierzħcia (Best Linear Unbiased
Prediction- Najlepsza liniowa nieobciĢŇona predykcja). Nazwa BLUP podkreĻla 3 cechy
charakterystyczne tej procedury:
- najlepszy odnosi siħ do „ najmniejszej wariancji błħdu” co oznacza Ňe BLUP daje najbardziej
dokładna ocenħ,
- liniowa - wskazuje na to, Ňe ocena wartoĻci hodowlanej przeprowadzana jest w oparciu o model
liniowy,
- nieobciĢŇona oznacza, Ňe wartoĻę oczekiwana szacowanej wartoĻci hodowlanej równa jest
rzeczywistej wartoĻci hodowlanej, nie ma błħdów systematycznych, E(EBV)= rzeczywista wartoĻę
hodowlana.
Tabela. Porównanie metod oceny wartoĻci hodowlanej.
Mamy zatem:
Fenotyp
Indeks
selekcyjny
BLUP
animal model
R R R R
L L L L
D R
=
SS
+
DS
+
SD
+
DD
Wymaga znajomoĻci informacji fenotypowej
V
V
V
+
+
+
Uwzglħdnia teoriħ indeksu selekcyjnego
V
V
SS
DS
SD
DD
V
Przykład 2. Oblicz tempo post ħ pu hodowlanego realizowanego dla bydła mlecznego w efektywnie
działaj Ģ cym programie hodowlanym maj Ģ c nast ħ puj Ģ ce dane:
ĺ cie Ň ka
Uwzglħdnia systematyczne efekty
Ļrodowiskowe
Ilo Ļę zwierz Ģ t
selekcjonowanych
i
r IA
R
L
R/L
Efektywnie wykorzystuje informacje
rodzinowĢ
V
SS
SD
DS
DD
1 z 9
1 z 5
1 z 50
1 z 1,4
1,7
1,4
2,4
0,5
0,90
0,90
0,60
0,55
229,5
189,0
216,0
41,3
7,0
6,8
6,0
4,5
Bierze pod uwagħ selekcjħ
V
Przyczyny stosowania uproszczonych metod oceny warto Ļ ci hodowlanej
Ș R=27,81kg. Oblicz wielko Ļę post ħ pu uzyskiwanego na ka Ň dej Ļ cie Ň ce oraz jego proporcjonalny udział w
całym post ħ pie.
Małe znaczenie ekonomiczne postħpu
Mała wielkoĻę populacji
Niski poziom wiedzy fachowej hodowców
Brak specjalistów do obsługi systemów oceny
Mała wiarygodnoĻę wyników kontroli uŇytkowoĻci lub jej brak
W hodowli zwierzĢt istniejĢ dwa podstawowe podejĻcia do definiowania celu hodowlanego.
Pierwsze to wyraŇenie celu jako sumy wa Ň onej warto Ļ ci hodowlanych i wag ekonomicznych . Przy
tym podejĻciu wagi ekonomiczne cech sĢ oparte na modelu ekonomicznym systemu produkcji. W drugim
podejĻciu wyraŇa siħ cel hodowlany jako zbiór po ŇĢ danego post ħ pu dla ka Ň dej z cech . PoŇĢdany
postħp dla danej cechy moŇe byę oparty o marketingowe i komercjalne rozwaŇania firmy hodowlanej. W
wielu przypadkach poŇĢdany postħp ma maksymalizowaę rynkowy udział firmy hodowlanej na nastħpne
kilka - kilkanaĻcie lat.
ńródła informacji rodzinowej
645475184.009.png 645475184.010.png 645475184.011.png 645475184.012.png 645475184.013.png 645475184.014.png 645475184.015.png 645475184.016.png 645475184.017.png 645475184.018.png 645475184.019.png 645475184.020.png 645475184.021.png 645475184.022.png 645475184.023.png 645475184.024.png 645475184.025.png 645475184.026.png 645475184.027.png 645475184.028.png 645475184.029.png 645475184.030.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin