Skauting a Masoneria.pdf

Skauting ---a--- Masoneria

Co to jest skauting

Jest organizacja, zapoczątkowana przez lorda Roberta Baden-

Powella (a właściwie przez T.E. Setona) itd. itp. - no cóż to chyba

każdy wie. Choć należy zwrócić uwagę że harcerstwo to nie to

samo co skauting. Przede wszystkim Małkowski zakładając

harcerstwo zmodyfikowały skauting, po drugie o niecałkowitej

przystawalności może świadczyć fakt, że do dzisiaj nie jesteśmy

członkami WOSM-u i WAGGGS-u światowych organizacji

skautowych. Dlaczego ? - o tym niżej.

Co to jest masoneria

NIE JEST TO SPISEK ŚWIATOWY ! Nie jest to też czczy wymysł !.

Mówiąc "Masoneria" zawsze należy pamiętać, że wszyscy bardzo

wpływowi ludzie, z bardzo dużymi pieniędzmi, są powiązani ze

sobą i zależy im na utrzymaniu się w elicie. Mają oni bardzo duże

możliwości jeśli chodzi o politykę, gospodarkę (cła, zamówienia,

zakazy, rozprawy, ustawy gospodarcze itp.) Ci ludzie,

reprezentujący w ogromnej większości postawę "przede wszystkim

sukces - potem uczciwość" grupują się w różnych klubach,

stowarzyszeniach, fundacjach, organizacjach takich jak Rotary,

Lions Klub, klub Bilderberg, Klub 300-tu i wreszcie wszelkiej

maści loże masońskie. Te loże, są dla nich raczej miejscem

spotkań towarzyskich. Same kluby nie wpływają (bezpośrednio)

na los świata, ale ludzie tam bywający tak. i to należy rozumieć

mówiąc MASONERIA.

Wzajemne wpływy

Od dawna znana jest pogłoska, że Baden-Powell był masonem 32

stopnia. Zaprzeczały i zaprzeczają temu jego dzieci i wnuki a

także sami masoni z Francji i Belgii. Angielscy nie wypowiadają

się. Jednak wiadomo na pewno, że masonem był brat Roberta

Baden-Powella. Wiadomo, że Naczelny Skaut Świata był

zafascynowany nie tylko masonerią. Ciekawiły go różne

ugrupowania na wzór których sporządził obrzędowość. Zwyczaj

podawania lewej ręki powstał na pewno z inspiracji masońskiej,

również idee stopni, wtajemniczeń, niektórych obrzędów. Jednak

elementy zabawy nie wydają się groźne.

O wiele groźniejsze

są wnioski płynące z analizy metodyki skautowej (negatywne

aspekty mogły pojawić się później - nie u Baden Powella). Tę

ostatnią podzielić można na cztery części. Pracę z wilczętami (7-

10), skautami (10-14), rowersami (14-18) i instruktorami. Cały

cykl, powiązany w jeden system służy wychowaniu młodego

człowieka poprzez grę i zabawę. Taki podział został naturalnie

przyjęty również przez harcerstwo - zuchy, harcerze, wędrownicy,

instruktorzy. I o ile dwa pierwsze stopnie nie budzą zastrzeżeń,

powinno się bliżej przyjrzeć metodyce wędrowniczej. Punktem

kluczowym jest tu indywidualizm. To co różni rowersów od

przedwojennych wędrowników to fakt, że w Polsce najważniejszy

był odpowiedni stosunek do takich spraw jak wiara, patriotyzm,

wrażliwość, moralność. To, że dziś słowa te są właściwie

frazesami wynika właśnie z braku indywidualnego podejścia do

życia. Skauting na zachodzie nie był najważniejszą metodą

wychowawczą ale nie odbiegał zbytnio od popularnych metod.

Dlatego dzisiaj społeczeństwo amerykańskie, Belgijskie,

francuskie czy jeszcze inne, wierzy, jest moralne tylko z zasady. A

to właśnie osobisty kontakt z Bogiem jest podstawą prawdziwej

wiary. To właśnie własny, szczery obraz świata i siebie jest

podstawą do zachowywania moralności. Skauting wyznaje tzw.

zasadę tolerancji religijnej będącej w rzeczywistości nijakością.

Stan ten świetnie przyjmowany przez osobników którym brakuje

odwagi cywilnej rozwija głębokie poczucie, że tak naprawdę wiara

nie jest potrzebna.

Rozwój indywidualności

Śledząc rozwój poczucia indywidualności u dzieci i młodzieży

widać wyraźnie, że to co na początku rozumiane jest jako

potrzeba opieki, potem rozwija się we wrażliwość. To dzięki

kochającym rodzicom, ciepłym spojrzeniom, poczuciu

bezpieczeństwa od niemowlęctwa w okresie szkolnym rozwija się

poczucie umiejętność czucia. W tym czasie dzieci lubią mieć

swoje zwierzęta, są wrażliwe na czyjąś krzywdę. W okresie burzy i

naporu, czyli od wieku ok. 14 lat dzięki tej cesze człowiek jest w

stanie doceniać piękno, sztukę. Zachwyt bardzo szybko

przemienia się we własny osąd. Młody człowiek zaczyna

zauważać, że jest częścią otoczenia, że wchodzi z otoczeniem w

interakcję, że może na nie oddziaływać we własny s>posób. To

odkrycie prowadzi do zachłyśnięcia się tą możliwością. Człowiek

uczy się samostanowienia i o ile jest wrażliwy zaczyna

błyskawicznie rozumieć potrzeby innych, pojęcie społeczności,

szuka zasad aż wreszcie dąży do transcendencji. Andrzej

Małkowski wykorzystał ten naturalny rozwój aby zaszczepić

wałęsającej się młodzieży miłość do Ojczyzny, do innych, do Boga.

Miłość, której zawsze spontaniczna inicjatywa, wypływać będzie

od serca i cierpieć będzie na jedną chorobę, wciąż za małe

dawanie siebie.

Społeczeństwo zachodnie

Tymczasem, system szkolenia zachodniego zbudowany jest na

całkiem innych podstawach. Różni się on od naszego, tak jak

różnią się dwa systemy prawne: prawo stanowione i

precedensowe. U nas jest pewna myśl idea, tam jest precedens, i

choćby niewiadomo jak głupi należy go słuchać, nigdy nie można

poddać go w wątpliwość. System zasad w życiu młodego

Amerykanina sprowadza się do wielkiej ilości rzeczy które dobrze

jest wykonywać właściwie. Takie podejście stwarza ogromną ilość

błędnych reakcji. Wprzódy jednostki słabsze po prostu nie chcą

słuchać zasad i słuchają byle kogo, byle nie tego kto stoi po

dobrej stronie. Zasady bowiem kojarzą się nie z ideą lecz z pewną

grupą ludzi. Po wtóre, żadna reguła nie jest weryfikowana gdy jest

wprowadzona w życie. Nowość, skojarzona ze starą zasadą

przyjmuje jej założenia. Stało się tak na przykład z

homoseksualizmem, który skojarzony z miłością, do której każdy

ma prawo, został uznany za słuszny. Po trzecie każdy jest

obligowany do zachowywania zasad. Nikt nie kieruje się własnym

wyborem, właściwą drogą jest zgoda z ogółem. Do takich osób bez

trudu trafia każda forma reklamy, bez trudu można nimi

manipulować, bycie w zgodzie z zasadami nie stwarza poczucia

radości, jest tylko poczuciem słuszności. Społeczeństwo tak

zbudowane jest dzieckiem kultury protestanckiej, gdzie nie liczył

się osobisty kontakt z Bogiem lecz zgodność do absurdu ze

Słowem Bożym. Swe korzenie czerpie ta kultura jeszcze z

zamierzchłych czasów, z Konstantynopola i jego założeń

doktrynalnych jeszcze sprzed schizmy. Wg. niej polityka rządziła

religią, a religia nie mogła weryfikować polityki. Już bowiem w V

wieku n.e. znany był postulat "rozdziału państwa od kościoła"

który stanowił, że głową kościoła jest głowa państwa. Myśl ta

została przyjęta w średniowieczu przez cesarstwo Niemieckie a jej

wpływy zaznaczyły się w Anglii. Nie bez kozery właśnie w

Niemczech rozwinął się protestantyzm. Efektem jest właśnie

dzisiejszy świat zachodu.

Masoneria

Tak działające społeczeństwo jest bardzo podatnym gruntem dla

wszystkich sekt, dziwnych ugrupowań stojących poza i ponad

prawem. Mit tego, że nie trzeba do końca być takim samym, jest

obecny zarówno w nowojorskich gangach jak i w lożach

finansowych na Wall Street. Taki a nie inny system kształcenia

społeczeństwa daje i jednym i drugim nieocenione możliwości

"dojenia świętej krowy", dlatego organizacjom takim, a raczej

ludziom tam działającym zależy na podtrzymaniu systemu i

uchronienia go przed wpływem właśnie szczególnie katolicyzmu -

jedynej chyba religii która niezgadzając się na indywidualne

dogmaty, proponuje wkroczenie na indywidualną, własną drogę.

Począwszy od gangów, poprzez różnej maści mafie i

pseudoorganizacje, aż do szanowanych klubów dochodzi się do

czołówki świata czyli do grupy najbardziej wpływowych - do

masonów. I nie ma w tym nic dziwnego, że mają oni za

współpracowników wszystkie pomniejsze organizacje. A więc w

pierwszym rzędzie ONZ, Rotary, Lions, YMCA, UNICEF. Dalej na

liście istnieją fundacje, organizacje na rzecz humanizmu, ekologii,

demokracji. Następni kolejce są szefowie różnych sekt jak

scjentolodzy, Świadkowie Jehowy. Niektóre loże związane są z

bardziej podejrzanymi grupami np. WICCA - loża walijskich

czarownic. Można się tylko domyślać powiązań z kartelami

narkotykowymi, terroryzmem, nielegalnymi handlarzami wszelkiej

maści. Skauting należy do wysoko uprzywilejowanej grupy.

Skauting

Dowodem na to jest fakt, że 26.VII.1999 na ogólnoświatowej

konferencji skautowej w Durbanie postanowiono zacieśnić

związki z Międzynarodowym Klubem Rotary, Wcześniej

propozycja ta była omawiana na spotkaniu Rotary. Na Filipinach

istnieje organizacja o nazwie "Rotary Scauting". W 1999 Skauting

i Rotary w Anglii współpracowali razem na wycieczką skautów z

Tirany. Na internetowych stronach drużyn i grup skautowych

wśród sponsorów aż roi się od klubów Rotary i Lions. Popularna

przeglądarka Altavista podaje ponad 8000 strony ze słowami

"scout + rotary" i 6000 ze słowami "scout + lions club" z czego co

najmniej jedna trzecia dotyczy wzajemnych powiązań. Rotary

Club sponsoruje np w Palo Alto w Kaliforni - grupę skautową o

nazwie Pack 6 a jej liderzy bardzo często pojawiają się na

szkoleniach prowadzonych przez Rotary. Istnieje wiele grup

skautowych zakładanych przez kluby Rotary. Lions Cluby

również pomagają w działalności różnych grup skautowych (np.

"Boy Scout Troop 443 Winslow, Maine", "Horse-Shoe Trails

District, Pennsylvania Dutch Council"; "Earlville, IL"; "Reston, Va"

itp.). Wiadomo też, że co roku w Londynie spotykają się ci liderzy

angielskiego skautingu,którzy są w masonerii. Na tą okazję

zakładają mundury skautowe i fartuszki. Jest to zawsze pokaźna

grupa osób z różnych lóż w kraju. Informacja pochodzi z

oficjalnego listu sekretariatu loży masońskiej Londynu w sprawie

badań wpływów zwyczajów masońskich na obrzędowość

skautową. Pod listem podpisali się J. MACDONALD, Sekretarz i

K.A. McQuillan, Bibliotekarz.

Konkluzja

Widać zatem, że metodyka światowego skautingu jest zbieżna z

myślą masońską. Zrozumiała jest więc opieka kół paramsońskich

(trudno by szukać Rotary wśród dotacji dla Kościoła). Można

łatwo dowieść, że masonerii zależy na formowaniu jednostek

społecznie aktywnych lecz bez własnego zdania. Harcerstwo w

Polsce przed wojną nie poddało się temu nurtowi, za to dziś

zmierza do niego pełną parą. Najnowsze podręczniki metodyki

wędrowniczej bardzo sobie cenią słowo indywidualność - lecz

rozumieją ją tylko jako indywidualne podejście do harcerza.

System dalej pozostaje systemem. Kładzie się nacisk na wpojenie

pewnych mnemotechnicznych zasad, na karność, tłumi się

odmienną inicjatywę. Przejawy buntu są niemile widziane - a

przecież to one są oznaką budzącej się niekonwencjonalności.

Józef Piłsudski powiedział - kto nie był buntownikiem za młodu

ten będzie starym prykiem na starość, i miał rację. Walczył

bowiem przez całe swoje życie z ludźmi, którzy trzymali się

wytycznych lecz obce były im idee, z ludźmi którzy pracowali z

wysiłkiem na rzecz społeczności ale nie czuli, że mogą ranić

najbliższe osoby. Liczni papieże wypowiadali się jasno o masonerii

- udział w niej jest objęty ekskomuniką. Tak ostre postawienie

sprawy jest poważnym ostrzeżeniem: ten nurt myślenia JEST NIE

DO PRZYJĘCIA. Recepta jest więc jedna. Kontynuacja właściwego

rozwoju - opiekuńczość - wrażliwość - indywidualność. W tym

ostatnim słowie zawarta jest służba, samodoskonalenie się i

szukanie miejsca w społeczeństwie. Jakiekolwiek inne formy będą

tylko mijaniem i udawaniem.

Bliżej o metodyce wędrowniczej na stronie Indywidualność .

Encyklopedia Zjawisk XXIw "OKIEM"

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: