Goszczurny Stanisław - Morze nie odda ofiar.pdf - Goszczurny Stanislaw - StarszyPan

Aby rozpocząć lekturę,

kliknij na taki przycisk ,

który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.

Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym

LITERATURA.NET.PL

kliknij na logo poniżej.

STANISŁAW GOSZCZURNY

Morze nie odda ofiar

Tower Press 2000

Powieść ta jest osnuta na tle wydarzeń prawdziwych. Nie jest to jednak wierna relacja ani do-

kumentalne sprawozdanie. Nazwiska bohaterów, nazwy statków i postaci pozostałych osób oraz

ich zachowanie – są nieprawdziwe, a jedynie tło głównego dramatu wzięte zostało z życia.

Jest to opowieść o ludzkiej tragedii, której sprawcą było bezlitosne morze.

Tym, którzy już nigdy nie wrócą

do macierzystego portu.

Autor

Rozdział pierwszy

– Dobrze, że pan tak szybko przyjechał.

– Połączenie lotnicze jest dobre – wzruszył ramionami.

– Dwudziesty wiek – roześmiał się gospodarz.

– Niech to cholera! Jeszcze wczoraj byłem w górach. Depesza, nagłe wezwanie, manatki

do walizki i po urlopie. – Był wyraźnie zły. Gospodarz, niewysoki pulchny mężczyzna, z do-

broduszną okrągłą twarzą i oczami patrzącymi jakby trochę drwiąco, a trochę ze współczu-

ciem, pokiwał głową.

– Nie takie to znów rzadkie – powiedział. – Sam pan wie, kapitanie.

– Ale po dwóch latach pływania bez przerwy mogliby dać mi trochę oddechu – złościł się

kapitan. – Człowiek dziczeje, dzieci go nie poznają, żona nie wie, że ma męża. Pan sobie wy-

obraża co ona czuła, kiedy po paru zaledwie dniach wczasów przyszło to wezwanie?

– Wyobrażam sobie, jak pan klął – uśmiechnął się gospodarz.– No, ale co zrobić? Stało

się. Zdarzył się ten nieszczęśliwy wypadek i musiałem zażądać nowego kapitana.

– No dobra – kapitan sapnął jakby odczuł ulgę po tym wybuchu rozżalenia. – Jestem,

obejmę statek i nie ma o czym gadać.

Podczas całej tej rozmowy obaj stali naprzeciw siebie w niewielkim pokoju-biurze przed-

stawiciela armatora rybackiego. Gospodarz widać uznał, że wstęp mają za sobą, bo jakby

przypominając sobie o obowiązku gościnności powiedział:

– Niechże pan kapitan siada. Tak od razu zaczęliśmy gadać, że o wszystkim zapomniałem.

Zaraz dam kawę. Proszę zdjąć kożuszek, tu ciepło. Może kieliszek koniaku?

– Dziękuję – kapitan siadł, ale kożuszka nie zdjął, tylko go rozpiął. – Niech pan sobie nie

robi kłopotu – powstrzymywał krzątającego się gospodarza. Ale ten wiedział, co do niego

należy. Wyjął z barku płaską butelkę i pękate kieliszki. Z dużą wprawą napełnił je do połowy

brązowym płynem.

– Zdrowie pańskie – uniósł kieliszek. – Za dobry rejs i pełne ładownie.

Kapitan skinął głową, wypił łyk, postawił kieliszek i zapalił podanego przez gospodarza

papierosa.

– No dobra – powiedział. – Do rzeczy. Jak statek?

– W porządku. Prawie gotowy do wyjścia. Za parę godzin może pan iść na łowisko.

– Załoga?

– W komplecie. Kubiak to dobry chief, zadbał o wszystko. Jak się zdarzyło to nieszczęście

kapitanowi Majowi, objął statek i do tej chwili tam rządzi.

– Kubiak? Jerzy Kubiak? – w głosie kapitana było coś więcej niż zdziwienie. W każdym

razie nie ucieszyła go wiadomość, że Kubiak jest chiefem na statku, który ma objąć. Zaintry-

gowany gospodarz spytał odruchowo:

– Pan go chyba zna?

– Nie.

Zapadła niezręczna cisza. Gospodarz czekał na coś więcej, ale kapitan poprzestał na tym

lakonicznym zaprzeczeniu. Po chwili więc, chcąc sprowokować swego rozmówcę, podjął

temat.

Goszczurny Stanisław - Morze nie odda ofiar.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: