Fakty i Mity 2012-45.pdf

EMERYCI I KOLEJARZE STRACILI PRZYWILEJE

KOGO RZĄD PUŚCI Z TORBAMI?

Â Str. 10

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 45 (662) 15 LISTOPADA 2012 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Rząd oraz Narodowy Bank Polski hojnie

wspierają fundację episkopatu. Polska nie tylko

daje Kościołowi corocznie miliardy złotych, ale

na dodatek za publiczne pieniądze nasze władze

uczą biskupów i księży, jak zarabiać jeszcze

większe pieniądze. Choć to właściwie urzędnicy

powinni się uczyć od kleru, jak skutecznie

pomnażać majątek.

Â Str. 11

ISSN 1509-460X

Nr 45 (662) 9–15 XI 2012 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Zaufać państwu

Rada nadzorcza spółki wydającej „Rzeczpospolitą” zwolniła

z pracy Cezarego Gmyza, autora publikacji o trotylu na wra-

ku smoleńskiego tupolewa. Gmyz zarzeka się, że ma rację,

choć nie przedstawia na to żadnych dowodów. Pracę stracili

także redaktor naczelny dziennika Tomasz Wróblewski i dwaj

redaktorzy odpowiedzialni. Smoleńska rewolucja zaczyna po-

żerać własne dzieci, co daje nadzieję na jej końcową fazę.

Prokurator generalny Andrzej Seremet, który wziął udział

w dwuznacznej roli w zamieszaniu wokół trotylu, twierdzi, że

czuje się „zmanipulowany przez redaktora Wróblewskiego”.

Jeżeli główny śledczy kraju daje się wodzić za nos dziennika-

rzowi oszołomskiej „Rzepy”, to może powinien pomyśleć o in-

nej pracy?

K apiszony o trotylu na szczątkach roztrzaskanego w Smo-

kształcenia na wszystkich poziomach, stabilności gospo-

darki, zadowolenia obywateli z życia i ich optymizmu oraz

niskiego poziomu korupcji w administracji. Z czego to się

bierze? Otóż obywatele państw skandynawskich ufają pań-

stwu, nie oszukują go, traktują je jako coś, co należy do nich,

są otwarci na współpracę i wymianę z innymi, są chętni

do organizowania się i do współpracy. Państwo i firmy z ko-

lei nie muszą inwestować w rozbudowane systemy kontro-

li i monitoringu. Mają więc więcej środków na badania

nad innowacjami i inne projekty (np. szkolenia dla pracow-

ników czy przyzakładowe przedszkola). W społeczeństwach,

gdzie dominuje Kościół katolicki (ale także prawosławny

w Rosji czy grekokatolicki w Grecji), możemy zaobserwo-

wać zupełnie inne zachowania. Od niechęci do wspólnej pra-

cy po poczucie dumy z tego, że oszu-

kałem państwo, sąsiada, praco-

dawcę. Panuje wręcz chora ry-

walizacja, kto więcej ukradnie

i nie da się złapać. Państwo sta-

je się wrogiem, a nie wspól-

ną wartością.

Społeczeństwa katolic-

kie unikają publicznego an-

gażowania się w codzien-

ne sprawy państwa

i wspólnot lokalnych.

Partie polityczne i sto-

warzyszenia są tam sła-

be. Służą bardziej jako

maszynki do zarabiania

pieniędzy niż miejsca pro-

wadzenia debat. W spo-

łeczeństwach katolickich

ludzie angażują się tylko

wtedy, kiedy zagrożony jest

ich interes prywatny. Pojęcie dobra wspólnego dla nich nie

istnieje. Powszechna jest za to hipokryzja, korupcja i brak

odpowiedzialności. Bierze się to z dualizmu państwo–Ko-

ściół i z nieuchronnych antagonizmów między nimi, wyni-

kających z konfliktu interesów. Czynnikiem deprawacji jest

m.in. spowiedź uszna. Skoro wszelkie występki oraz zbrod-

nie mogę łatwo i niemal bezkosztowo unieważnić za pośred-

nictwem boskiego pośrednika, to po co mi świeckie insty-

tucje i normy? Po co jakaś odpowiedzialność? Odpowiedzią

państwa jest rozbudowa systemów kontroli, służb specjal-

nych, kodeksów i własnych norm. Tych ostatnich mało kto

w całości przestrzega. Panuje więc powszechne lekcewa-

żenie prawa. Jest to młyn dla nacjonalistycznych populi-

stów. Zyskuje na tym hierarchia katolicka – domniemane

autorytety moralne, które przed nikim nie odpowiadając, sta-

ją się swoistą najwyższą instancją sądową, polityczną, or-

ganizacyjną. Tak rak kłamstwa i obłudy zżera ludzkie su-

mienia, a potem ma przerzuty na całe państwo.

Bez odbudowy pojęcia dobra wspólnego w społeczeń-

stwie nic się nie zmieni. Zgniłe, wrogie i sklerykalizowanie

państwo nie jest w stanie uczestniczyć w globalnej rywa-

lizacji i nie może być ważnym graczem w UE. Mając jed-

nych z najlepszych na świecie informatyków, matematyków

i kryptologów, nie mamy własnych globalnych firm dostar-

czających takie usługi. Nie mamy, bo nasi naukowcy nie

chcą razem pracować albo im się najzwyczajniej nie opła-

ci. Prywatni inwestorzy nie wykładają pieniędzy, gdyż nie

wiedzą, czy państwo nie zmieni nagle reguł prowadzenia

biznesu. Państwo nie ma środków, gdyż musi utrzymywać

masę urzędników zajmujących się kontrolą obywateli.

Czy to oznacza, że jesteśmy skazani na klęskę? Nie!

Ostatnie wybory parlamentarne pokazały, że coraz więcej

ludzi chce zmian i ma świadomość, że takie chore państwo

się kończy. Także Unia narzuciła nam wiele dobrych stan-

dardów. Ale o tym za tydzień.

leńsku rządowego Tu-154M, jakie odpaliła „Rzeczpospo-

lita” piórem Cezarego Gmyza, wywołały kilkugodzinną rewo-

lucję. Nierzetelnej publikacji zawierzyli nawet politycy lewi-

cy. Zapomnieli, że wiele wcześniejszych tekstów tego auto-

ra opartych było na niesprawdzalnych plotkach i insynuacjach.

Były także materiały kłamliwe. Kategoryczne dementi ze

strony prokuratorów i rządu nie przerwało tego cyrku.

Ów zgiełk jak na dłoni pokazał, jak bardzo nie ufamy wła-

snemu państwu. Gdybyśmy ufali, to sensacyjka opubliko-

wana przez Gmyza nie wzbudziłaby wśród racjonalnie my-

ślących polityków i 36 procent Polaków większych emocji.

Mając w pamięci wcześniejsze liczne wpadki tego autora,

ze spokojem czekaliby na oświadczenie prokuratury, która

jako jedyna jest tu kompetentna. Nieufni

dali się ponieść emocjom. Skoro nie ufa-

ją nawet elity, to czy zwykły obywatel

może zaufać państwu?

Odpowiedź na to pytanie przy-

noszą badania Eurobarometru,

przeprowadzane na zlecenie

Komisji Europejskiej w pań-

stwach UE, Chorwacji i...

Albanii. Polska bije w nich

kilka niechlubnych rekor-

dów. Tylko my tak bardzo

nie ufamy swoim urzęd-

nikom: 73 proc. Polaków

nie ufa pracownikom

urzędów, 80 proc. nie ufa

rządowi, 93 proc. nie ufa

politykom. Nie mamy na-

wet zaufania do swoich są-

siadów i znajomych; a tak-

że księży, co akurat nikogo dziwić nie

powinno. Z badań profesora Janusza Gardawskiego ze Szko-

ły Głównej Handlowej wynika, że w 2012 roku odnotowa-

liśmy najniższy od 20 lat wskaźnik zaufania pracowników

do pracodawców (ufa im 20 proc.) i pracodawców do pra-

cowników (15 proc.). Dlaczego powinno to niepokoić? Bo

świadczy o bardzo niskim tak zwanym kapitale społecz-

nym. A co to takiego? Pod tym socjologicznym i ekonomicz-

nym terminem kryją się sieci formalnych i nieformalnych re-

lacji społecznych poszczególnych ludzi i zaufanie pomiędzy

nimi. W latach 70. XX w. francuscy i angielscy socjologo-

wie oraz ekonomiści zauważyli, że rozwój gospodarczy państw

zależy nie tylko od pieniądza. Wpływa na to również stan

społeczeństwa. Jego organizacja, obowiązujące w nim nor-

my, sieć powiązań pomiędzy ludźmi oraz zaufanie rzutują

bezpośrednio na stan gospodarki. Amerykański badacz Ro-

bert Putnam pisał: „Grupa, której członkowie ufają sobie

wzajemnie, osiągnie sukces, gdyż uniknie zbędnych kosz-

tów zabezpieczania wzajemnych transakcji. Jej członkowie

mogą więc oferować swoje wyroby i usługi taniej niż inni.

Przynależność do danej społeczności staje się marką”. Naj-

lepszym przykładem są firmy niemieckie. Swoje powodze-

nie zawdzięczają przysłowiowej już solidności niemieckiego

społeczeństwa. Podobnie jest w Japonii czy Skandynawii.

Doktor ekonomii Zbigniew Przygodzki z Uniwersytetu

Łódzkiego pisze: „Kapitał społeczny stał się współcześnie

jednym z najważniejszych sposobów budowy przewag kon-

kurencyjnych w zglobalizowanym świecie. Liczy się bo-

wiem jakość i innowacyjność”. Jednym z jego elementów

jest system norm i wartości, jaki panuje w danym społe-

czeństwie. I tutaj mamy, jakże znany Czytelnikom „FiM”, pa-

radoks. Otóż im mniej do powiedzenia ma jakiś kościół czy

religia, tym wyższy jest w tym kraju poziom kapitału spo-

łecznego. W Europie prym w tym zakresie wiodą społeczeń-

stwa państw skandynawskich. I to one biją rekordy w ran-

kingach jakości życia, innowacyjności gospodarki, poziomu

PiS wciągnięty na minę przez prawicowy dziennik twierdzi, że

ma własne źródła, które potwierdzają obecność materiału

wybuchowego we wraku. Nie chce jednak wskazać jakie. W tej

sytuacji Janusz Palikot złożył zawiadomienie w prokuraturze,

że PiS zataja prawdę o przestępstwie (zamachu) i nie chce

ujawnić dowodów. Jeśli prokuratura poważnie potraktuje spra-

wę, to od Kaczyńskiego powinny się odwrócić nawet kółka

różańcowe.

Mnóstwo hałasu prawica (i nie tylko ona) narobiła wokół

nieobecności głowy państwa i rządu na powtórnym pogrzebie

tzw. prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego. Uznano to za strasz-

ną zniewagę, czego nie omieszkał wykorzystać biskup Antoni

Dydycz prowadzący nabożeństwo. Pomijając już fakt, że rząd

i prezydent zachowali protokół, to warto przypomnieć, że

Kaczorowski był prezydentem jednego z samozwańczych i ope-

retkowych ośrodków emigracyjnych, nieuznawanych właściwie

przez nikogo.

Beata Z. z Hipolitowa zabiła sześcioro swoich dopiero co

urodzonych dzieci. Niektóre z nich pogrzebała żywcem. Przez 14

lat nikt wokół nie zauważył, że kobieta była w ciąży. Innymi

słowy – wszystko działo się bez antykoncepcji i po cichu. Nie-

mal „po bożemu”…

Kościół nie tylko uroczyście potępił obchody święta Halloween

(w przededniu Dnia Zmarłych), ale zorganizował własne, kon-

kurencyjne, obchody. W Warszawie nazwano je Nocą Chwa-

ły. Uczestnicy m.in. przebrali się za świętych, co stanowi ewi-

dentną aluzję do halloweenowych duchów i zjaw. Czekamy

jednak na uroczyste poświęcenie dyń i ustanowienie kolejnej

kolędy z kopertami zamiast cukierków.

Kuratorium we Wrocławiu odrzuciło zastrzeżenia słynnego już

na całym świecie dyrektora salezjańskiego gimnazjum w Lu-

binie. Ksiądz, który podstawiał uczniom do lizania swoje po-

kryte śmietaną kolana, nie zgadzał się z krytyką władz szkol-

nych. Kuratorium, pod wpływem presji społecznej, żąda od du-

chownego zrealizowania wniosków pokontrolnych, m.in. usu-

nięcia licznych naruszeń przepisów oświatowych, których do-

puściły się władze gimnazjum. Ile jest w Katolandzie takich

katogimnazjów, liceów, sierocińców...?

Kolejne wybory prezydenckie w USA wygrał urzędujący do-

tąd prezydent Barack Obama. Jego partia – centrolewicowi

demokraci – umocnili także swoją pozycję w Senacie. Moż-

na się więc spodziewać, że dalsze rządy Obamy będą wspie-

rały – nie tylko w USA – umiarkowaną politykę na rzecz świec-

kości, równouprawnienia i większej sprawiedliwości społecz-

nej. Dla antyklerykałów to z pewnością lepszy wynik wybo-

rów niż rządy byłego konserwatywnego duchownego Mitta

Romneya.

W Pradze beatyfikowano 14 zakonników z czasów walk reli-

gijnych w Czechach w XVII wieku. Mnisi zostali – jako zdraj-

cy i członkowie wojsk katolickich – zabici przez miejscową lud-

ność. Teraz Kościół, który w tamtych czasach był inspirato-

rem rzezi i pogromów innowierców, próbuje przedstawić

wrogów ludu w roli ofiar. Skąd my to znamy – święci misjo-

narze, św. Stanisław, św. Bobola...

Niezwykły ekumenizm zapanował we Francji. Wyznawcy kato-

licyzmu, prawosławia, częściowo protestanci, muzułmanie, nie-

którzy Żydzi, a nawet buddyści bratersko współpracują, aby…

nie dopuścić do zrównania małżeństw jedno-i dwupłciowych.

Jakie to niesamowite, że wspólna nienawiść tak szczerze łączy

tak różne uduchowione osoby.

Afera wokół gorliwego katolika i seryjnego pedofila Jimmy’ego

Savile’a nabrała takiego rozgłosu, że arcybiskup Vincent Ni-

chols, metropolita Westminsteru i szef Kościoła katolickiego

w Anglii i Walii, zwrócił się do Watykanu z pytaniem, czy moż-

na upadłej gwieździe BBC odebrać kościelne odznaczenie. Sa-

vile otrzymał z rąk Jana Pawła II order świętego Grzegorza

Wielkiego za pracę charytatywną na rzecz dzieci.

JONASZ

Nr 45 (662) 9–15 XI 2012 r.

GORĄCY TEMAT

K senofobiczna gawiedź

zrzeszona wokół ideolo-

gii narodowego radyka-

ła Romana Dmow-

skiego jest coraz bardziej niebez-

pieczna i zdecydowana w szerzeniu

swoich skrajnych poglądów. Od kil-

ku lat święto polskiej niepodległo-

ści dla większości Polaków nie jest

dniem kojarzącym się ze zwycię-

stwem, szczęściem i wspólną zaba-

wą, porównywalnym z obchoda-

mi 4 lipca, czyli Dniem Niepodle-

głości w USA. 11 listopada to mro-

żące krew w żyłach manifestacje

skrajnie prawicowych ugrupowań,

które z celtyckimi krzyżami i zna-

kiem falangi przemierzają ulice na-

szej stolicy wyzwolonej przecież

spod panowania faszystów. Obóz

Narodowo-Radykalny, Młodzież

Wszechpolska, Narodowe Odro-

dzenie Polski, stowarzyszenia ki-

biców wielu drużyn piłkarskich,

Reakcja Młodych Patriotów i wie-

le innych radykalnych ugrupowań

zapowiedziało, że w Święto Nie-

podległości „przejmie Warszawę”.

Naród silny i nowoczesny mu-

si kształtować swój byt w niezależ-

nym państwie, będącym podmio-

tem, a nie przedmiotem stosunków

międzynarodowych. Prawdziwie su-

werenna, oparta o solidne funda-

menty narodowej tożsamości i przy-

wiązania do tradycji Rzeczpospoli-

ta to najlepszy gwarant sukcesu

– zarówno całego społeczeństwa,

jak i poszczególnych jednostek. 11

listopada przemaszerujemy, by wy-

razić naszą wolę walki o silną i wiel-

ką Polskę…

Pod płaszczykiem takich niby

to niewinnych haseł ogoleni i na-

pakowani bojówkarze będą nawra-

cać tych, dla których patriotyzm

nie wiąże się z rasizmem czy na-

cjonalizmem. Narodowcy nie są

i nigdy nie byli osamotnieni w po-

wietrzu zatęchłym od historycz-

nych kłamstw, którym na co dzień

oddychają. Już nikogo nie dziwi,

że wspierają ich: Jan Żaryn , by-

ły dyrektor BEP IPN; Tomasz Sa-

kiewicz , naczelny „Gazety Pol-

skiej”; Jerzy Robert Nowak zRa-

dia Maryja; Maciej Giertych (oj-

ciec Romka ), były deputowany

Parlamentu Europejskiego; spec

od zamachu smoleńskiego ks. Sta-

nisław Małkowski ; żydożerca

Jan Kobylański ; bp Antoni Dy-

dycz , a nawet reżyser Grzegorz

Braun , który od łajdaków zwykł

wyzywać ludzi zmarłych, w tym du-

chownych.

Do listy poparcia narodowych

radykałów dołączyli: zapomniany

wiceminister Romuald Szeremie-

tiew ; kibol i bokser Artur Szpil-

ka ; publicysta Rafał Ziemkiewicz

i wielu kombatantów. Do tych

ostatnich należy chociażby por.

Edward Kempka , ps. Węgorz,

który ramię w ramię walczył u bo-

ku mordercy mjr. Józefa Kura-

sia , ps. Ogień. Do listy poparcia

dopisało się również sporo kom-

batantów z antysemickich Naro-

dowych Sił Zbrojnych.

Faszyzm nie przejdzie

11 listopada narodowcy, wszechpolacy, skrajni

nacjonaliści, neofaszyści, pseudopatrioci ponownie

wyjdą na ulice Warszawy, aby „odzyskać Polskę”.

fakt, iż grupa polskich neofaszystów

zaatakowała niemiecką młodzież,

która przybyła tu protestować prze-

ciwko zagrożeniu nacjonalizmem,

skonstruowały absurdalną narrację.

Za pomocą kilku zdjęć i pociętego

jak należy filmiku „dowiedziono”,

jakoby „Niemcy przyjechali do Pol-

ski, aby bić rekonstruktorów (gru-

pa rekonstrukcji historycznych)”, i ta-

ka narracja trafiła do mediów ma-

sowych. Te z kolei bezkrytycznie ją

powielały. Tak powstał absurdalny

mit. Pół roku później warszawski

sąd uniewinnił wszystkich nie-

mieckich antyfaszystów ze wszyst-

kich absurdalnych zarzutów . Głos

osób „blokujących” marsz nacjona-

listów jest, niestety, rzadko słyszal-

ny w mediach głównego nurtu.

Do dziś bowiem stereotyp niemiec-

kiego bojówkarza, koniecznie człon-

ka ANTIFY (antyfaszystowska gru-

pa anarchistów – przyp. red. ), jest

w Polsce przedstawiany na równi,

a nierzadko znacznie gorzej niż ogo-

leni na łyso propagatorzy myśli

Dmowskiego i antysemickich auto-

rytetów pokroju Leszka Bubla .

Największym zarzutem wobec

blokujących jest zasłanianie twa-

rzy. Dziś zakrywanie się chustką

albo kominiarką kojarzy się z ban-

dytami, którzy chcą się schować

przed miejskimi kamerami. Nie o to

chodzi. Zasłanianie twarzy przez

część antyfaszystów jest praktyko-

wane od dawna i nie ma wiele

wspólnego z przygotowaniami

do zamieszek. Obok demonstracji

antyfaszystowskich, antyrasistow-

skich, prospołecznych i innych za-

wsze pojawiają się neonaziści, któ-

rzy fotografują najaktywniejszych

uczestników i tworzą własne bazy

danych, takie jak owiany złą sławą

RedWatch. – Wielokrotnie docho-

dziło do ataków na osoby, których

wizerunek został tam umieszczony

– w 2006 r. jeden z warszawskich

aktywistów został pchnięty nożem

i ledwo uszedł z życiem. Dlatego

rok temu większość uczestników

blokady założyła na twarze kolo-

rowe chustki, by zademonstrować

swą jedność – tłumaczą działacze

Porozumienia 11 Listopada.

Przed drukiem tego numeru nie

mieliśmy dokładnych informacji

o potencjalnej liczbie nacjonalistów,

która mogłaby manifestować swo-

je poparcie dla faszyzmu, Radia

Maryja, narodowej prawicy i innych

skrajnych środowisk, które uważa-

ją się za bojowników o dobro kra-

ju. Mamy nadzieję, że te ksenofo-

biczne ugrupowania przestaną wy-

wierać jakikolwiek wpływ na mło-

de pokolenie, które – niestety – jest

najbardziej podatne na pseudopa-

triotyczne hasła.

ARIEL KOWALCZYK

Głośne i niewątpliwe groźne za-

pędy narodowych ugrupowań od

paru lat próbuje blokować Porozu-

mienie 11 Listopada, które organi-

zuje akcję „Faszyzm nie przejdzie”,

chcąc powstrzymać tę falę niena-

wiści i pokazać, że skrajnie nie-

bezpieczne ideologie nie mogą mieć

w Polsce racji bytu.

Antyfaszyści z Porozumienia 11

Listopada mówią:

11 listopada wychodzimy na uli-

ce, gdyż dzień ten będzie ponownie

wykorzystywany do szerzenia nacjo-

nalizmu, ksenofobii i homofobii.

ONR i Młodzież Wszechpolska, or-

ganizacje skrajnie prawicowe, polska

twarz neofaszyzmu, będą próbowały

raz jeszcze zawłaszczyć naszą wspól-

ną przestrzeń do budowania frontu

nienawiści. Pod płaszczykiem „Mar-

szu Niepodległości” wyniosą na uli-

ce idee, które prędzej czy później pro-

wadzą do zbrodni. Anders Breivik nie

wziął się znikąd, dojrzewał w duchu

neofaszystowskiej nienawiści, wycho-

wywał się w nacjonalistycznych śro-

dowiskach, odwoływał się do idei pol-

skich narodowców. Ponad 50 śmier-

telnych ofiar nacjonalistów w Pol-

sce na przestrzeni ostatnich20 lat,

w tym ostatni mord zaledwie kilka

miesięcy temu w Białymstoku, to na-

sza brutalna rzeczywistość, którą co-

raz trudniej ukrywać. Tym bardziej

że skrajna prawica przywdziewa się

garnitury i próbuje wkroczyć na sa-

lony, kopiując model węgierski i wy-

korzystując święta narodowe do ge-

nerowania klimatu nienawiści.

– Nie zamierzamy milczeć! Nie

będziemy bierni! Nie chcemy dru-

gich Węgier, nie takich, jakimi są

dziś, pełnych rasizmu i segregacji.

Historię nacjonalizmów znamy, lek-

cje odrobiliśmy – mówi „Faktom

i Mitom” Hanka Kubicka , jed-

na z organizatorek blokady marszu

nacjonalistów.

Antyfaszyści są skutecznie spy-

chani na margines i nierzadko od-

bierani znacznie gorzej niż druga

strona, która nawołuje do bicia, pa-

łowania i gnojenia inaczej myślą-

cych. Przykładem takich sytuacji są

niemieccy antyfaszyści oskarżeni

przez radykalną prawicę o prowo-

kowanie, a nawet bicie biednych

i bezbronnych narodowców (11 li-

stopada 2011 r.).

Skrajnie prawicowe media, m.in.

„Nowy Ekran”, aby ukryć haniebny

Nr 45 (662) 9–15 XI 2012 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

POLKA POTRAFI

Kryzysowe narzeczone

Prowincjałki

Jedwabną suknię zaniosła do pralni miesz-

kanka Tomaszowa Lubelskiego. A ponie-

waż to, co z niej odebrała, przypominało szmatę, poszła do sądu. Powołano

biegłą od tkanin i biegłego od cen, który wyliczył, że klientka straciła 1590 zł.

Mając takie dowody, sąd po 2 latach uznał, że właścicielka pralni jest win-

na unicestwienia kreacji. Kobieta się z wyrokiem nie zgadza. Będzie apelacja.

SĄD NAD SUKNIĄ

Nie ma komu dawać. Nawet

za pół darmo nie chcą. Posucha

jak diabli – żalą się polskie pro-

stytutki.

Problem zauważono po mistrzo-

stwach Euro 2012. Kiedy przecięt-

ny obywatel pił i śpiewał „Nic się

nie stało”, pewna grupa społeczna

– nieliczna, ale prężna – miała co

innego na głowie i nie tylko. W me-

diach rozgadała się burdelmama

z Krakowa, która przed igrzyskami

spodziewała się wielkich zysków (go-

ście z zagranicy!), zainwestowała

więc w nowy lokal (poza tym, któ-

ry już miała). Taki luksusowy – z my-

ślą o bogatych Anglikach i Rosja-

nach. Ceny wzrosły! Tymczasem nie-

tutejszym kibicom nie chciało się

ciupciać. Woleli pić piwo w parku

i śpiewać. Rodowici krakowianie po-

wyjeżdżali, a że panował sezon wa-

kacyjny, nawet studentów zabrakło.

Kiepskie lato zaowocowało druko-

waniem prostytucyjnych ulotek: „We

wrześniu i październiku promocja.

O połowę taniej!”. To na przebła-

ganie starych klientów, którzy latem

też przychodzili, ale… wychodzili

bez consummatum – ceny, przypo-

mnijmy, były przystosowane do an-

gielskich burżujów. To Kraków.

W stolicy też niewesoło. W tych

samych mediach płakała prostytut-

ka warszawska, która dawniej pra-

cowała w Katowicach. Myślała, że jak

przyjedzie do stolicy, będzie lepiej.

A tu lipa. Pracuje w tzw. „prywat-

nej mieszkaniówce”, czyli wynajmu-

je kawalerkę do nierządu. Jak ktoś

dzwoni, to najczęściej dla zgrywy i ja-

ja sobie robi. Ją co prawda jaja in-

teresują, ale nie takie. Starsze kole-

żanki powiedziały jej, że kiedyś da-

ło się wyciągnąć od klienta dodatko-

wy grosz. Teraz każdy wylicza co

do złotówki. Wszystko przez kryzys!

Świeżo upieczona warszawianka boi

się iść w opiekę „alfów” (alfonsi), bo

to niebezpieczne. Ona też musiała

obniżyć ceny i jeszcze podnająć lo-

kal koleżance z branży – przyjmują

na godziny i prowadzą kalendarz „dy-

żurów”, żeby sobie nie wchodzić

w drogę, a raczej w wyro. Teraz trze-

ba nie tylko tyłkiem ruszać, ale i gło-

wą – żalą się panie.

W praktyce oznacza to kombi-

nowanie jak z promocjami na ogór-

ki w supermarkecie. Kiedy nie ma

żywych klientów, dziewczyny inwe-

stują w takich wirtu-

alnych. Zgodnie z du-

chem czasu! Trzeba

ustawić kamerkę

w domu i do dzieła

– rozbieranki, ona-

nizm, co kto wymy-

śli. Jest bezpiecznie

i mniej „inwazyj-

nie” niż w przy-

padku domowej

wizyty. Kasa

oczywiście

mniejsza, ale – podkreślają kobiety

pracujące – to niezła reklama: „Jak

się tak napatrzą, to chce im się

przyjść. Jeszcze kolegom powiedzą”.

Chociaż... zaprawione w bojach pro-

stytutki twierdzą, że internet i por-

nografia doprowadzą do klęski naj-

starszego zawodu, bo nikomu nie bę-

dzie się chciało wychodzić z domu.

Teraz trochę statystyki, zanim

zgasną latarnie i agencje opustosze-

ją, w co jednak trudno uwierzyć!

Według najnowszych badań (zespół

ginekolog i seksuolog prof. Vio-

letty Skrzypulec ) przeciętna pol-

ska kokota ma 25 lat, średnie wy-

kształcenie i obrabia średnio 15

klientów tygodniowo. Liczba wie-

rzących i niewierzących to pół na

pół. Przy czym w przypadku ciąży

z klientem prawie każda deklaru-

je, że pójdzie na bezbożną skroban-

kę. Zdecydowana większość nie

umiera z głodu. Niemała część chce

sobie dorobić do cienkiej pen-

sji. Prawie połowa dziewczyn

ma stałego partnera, który

żyje w słodkiej nieświadomo-

ści zawodu ukochanej, za to

– zdaniem ankietowanych

– jest tym jednym jedynym.

Przyszłym mężem! Teraz już

wiadomo, że prostytutki nie

są marginesem społecznym,

ale kutymi na trzy nogi ba-

beczkami.

JUSTYNA CIEŚLAK

Po centrum Lublińca w środku nocy para-

dował siedmiolatek. Policjantom wyjaśnił,

że szuka mamy. Z kolei w Tarnobrzegu, już po zmroku, autobusem podmiej-

skim podróżowała trzyletnia dziewczynka. Okazało się, że wsadził ją tam

wujek, bo był przekonany, że w środku jest matka dziecka. Nie było.

KTOKOLWIEK WIDZIAŁ…

34-latek z Ostródy zabawił się z kolegami.

Panowie przyszli do jednego z miejscowych

lokali, a gdy się już nieco znieczulili, zaczęli skakać po stołach i podpalać

serwetki. Interweniującym policjantom przewodnik stada pokazał goły tyłek.

Tylko za ten ostatni wybryk grozi mu do roku więzienia.

NO I DUPA

Pan Franciszek , mieszkaniec Grocholi-

na (woj. kujawsko-pomorskie), wsiadł na ro-

wer i pojechał do Warszawy. Chce się tam od różnych ministrów domagać

sprawiedliwości, której ponoć nie uzyskał w lokalnych sądach, gdzie oskar-

żał burmistrza Kcyni o zniesławienie. Jedzie rowerem, bo na bilet go nie stać.

PIENIACZ NA ROWERZE

W Wólce Pełkińskiejmyśliwy poszedł na od-

strzał dzika. Zamiast dzika, do którego rze-

komo celował, odstrzelił lokalnego rolnika. Strzał okazał się śmiertelny.

ODSTRZAŁ ROLNY

Niewybuch rozerwał ojca i syna z Kajeta-

nowa. Okazało się, że mądrzy panowie usi-

łowali przeciąć artyleryjski pocisk za pomocą szlifierki. W stodole było jesz-

cze pięć innych pocisków, dwa granaty, 11 zapalników oraz mnóstwo drob-

nej amunicji.

NO TO SIĘ ROZERWALI

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Nie jest tak, że redakcja „Rzeczpospolitej” się przejęzyczyła. Oni przynajmniej

w dwóch tekstach trzykrotnie skłamali.

(Grzegorz Lindenberg, twórca „Super Expressu”)

Tato, czy to oznacza wojnę? Zapytała mnie o to 15-letnia córka Basia. Dziś

wielu staje przed tym pytaniem. Bo skoro to był zamach, co mamy robić?

Czy grozi nam konflikt zbrojny z Rosją?

(Jan Pospieszalski, dziennikarz katolicki)

Prawo państwowe powinno zabraniać dostępu do antykoncepcji i in vitro.

(ks. prof. Franciszek Longchamps de Bérier z Opus Dei)

Z niepokojem patrzę na rozpowszechniający się coraz bardziej obyczaj pa-

lenia ciała po śmierci. Popularność kremacji ma źródło w niedostatkach

wiary. (ks. Marek Gancarczyk, red. naczelny „Gościa Niedzielnego”)

Pani nie pali marihuany?! Jak to?! Wyrzucą panią z partii!

(Sławomir Jastrzębowski, redaktor naczelny „Super Expressu”,

do marszałek sejmu Wandy Nowickiej z Ruchu Palikota)

Dajcie już odpocząć bogom. Nie męczcie ich już tymi dziecinnymi prośba-

mi o raj i żywot wieczny. To wstyd, dorośli ludzie (…). Kto się boi życia,

ten się i śmierci boi.

Z miany w Polsce wymagają tego, by dosta-

znaczenia, czy bezrobocie wynosi 2 czy 20 proc. Przez

kilkadziesiąt lat po wojnie w Europie Zachodniej bez-

robocie wynosiło 2–3 proc., czyli było w zasadzie nie-

odczuwalne społecznie. Pracy nie mieli ci, którzy pra-

cować nie chcieli, oraz osoby będące w sytuacji przej-

ściowej – po zwolnieniu, przeprowadzce itp. Sytuacja

taka (nawet mimo kryzysu) występuje na wielu obsza-

rach zachodniej części Niemiec i w Austrii. W Polsce

przez ostatnie ćwierćwiecze bezrobocie wynosiło

na ogół 10–20 proc.

i lokalnie jest wręcz

dramatyczne; prawi-

dłowości tej nie moż-

na jednak rozciągać

na cały świat.

Po drugie, nie ma

powodu, aby wiązać stan pozostawania bez pracy ze

społecznym wykluczeniem lub ubóstwem. Wszystko za-

leży od systemu zabezpieczeń oraz długości okresu bez-

robocia. W krajach skandynawskich nawet w kryzysie

czas ten nie trwa zbyt długo i poświęcony jest przede

wszystkim na przeszkolenie, a ludzie, którzy stracili pra-

cę, pobierają dość wysoki zasiłek. Taki bezrobotny nie

jest z niczego wykluczony, nie czuje się też biedakiem

ani darmozjadem. Nikt go też tak nie traktuje.

Trudno zrozumieć, dlaczego niektórzy naukowcy

w Polsce uczestniczą w utrwalaniu fałszywych wyobra-

żeń na temat gospodarki rynkowej. To, że u nas dopusz-

czono do wypchnięcia milionów ludzi poza margines nor-

malnego życia, nie znaczy, że tak musi być z powodu ja-

kiegoś dopustu Bożego. To polityka stworzyła w Polsce

wykluczenie społeczne i polityka może je ograniczyć. Wy-

starczy tylko trochę dobrej woli i wyobraźni. I wiary!

Katolicki narodzie…

teczna liczba osób uwierzyła, że są one wogó-

le możliwe.

Przyczyną wielu społecznych problemów jest brak

wyobraźni i brak… wiary. Alkoholik nie wyobraża so-

bie życia bez wódki, biedny nie wierzy, że może wydo-

być się z nędzy, wielu Polaków nie dopuszcza do świa-

domości faktu, że życie bez dominacji Kościoła jest re-

alne. Skoro brakuje wyobraźni, nie ma także działań,

które mogłyby przy-

spieszyć pożądane

zmiany. Gdy nie ma

działań, zmiany nie

nadchodzą. I koło się

zamyka. Trwa marazm.

Dlatego hasło al-

terglobalistów sprzed paru lat – „Inny świat jest moż-

liwy!” – było i jest zawołaniem genialnym, bo trafia

w samo sedno problemu. Wprawdzie sama wiara nie

gwarantuje jeszcze zmian, ale zmiany bez owej wiary

z pewnością nie nadejdą. Dlatego trzeba dołożyć wszel-

kich starań, aby wykorzeniać stereotypy, które bloku-

ją twórcze myślenia i utwierdzają stan obecny.

Profesor Henryk Domański jest socjologiem, któ-

rego opinie coraz częściej pojawiają się w prasie, za-

równo tzw. poważnej, jak i brukowej. Z wieloma jego

obserwacjami można się zgodzić, ale ostatnio powiedział

coś, co może wzbudzić tylko sprzeciw. Jego zdaniem,

„czy tego chcemy, czy nie, w systemie rynkowym musi być

bezrobocie, a skoro jest bezrobocie, występują wyklucze-

nia. Konsekwencją wykluczenia jest z kolei ubóstwo”. Ty-

le szkodliwych stereotypów w zaledwie trzech zdaniach!

To nieprawda, że system oparty na gospodarce ryn-

kowej musi powodować bezrobocie. Nie jest także bez

RZECZY POSPOLITE

Więcej wiary!

(prof. Jan Hartman, filozof)

Mam nadzieję, że obrazek ten obejrzeli przeciwnicy stosowania środków an-

tykoncepcyjnych, edukacji seksualnej i w ogóle prawa część polskiej sceny

politycznej. Ciekawi mnie też postać miejscowego proboszcza, pasterza, któ-

ry nie dostrzegł, co ta owieczka przez lata wyprawiała pod jego nosem.

(Marek Siwiec o matce, która zamordowała dzieci w Hipolitowie)

Decyzja odsunięcia od siebie postaci Boga, który miałby mi w czymkolwiek

pomagać – wybór, że zostaję sama ze sobą i w pełni jestem odpowiedzial-

na za to, czy jestem szczęśliwa, czy nie – była wyzwalająca, fantastyczna.

(Maria Peszek, aktorka, piosenkarka)

Wybrali: AC, PPr, SH

ADAM CIOCH

Nr 45 (662) 9–15 XI 2012 r.

NA KLĘCZKACH

spotkanie przedstawicieli religii

abrahamicznych, zorganizowane

przez franciszkanów w ubiegłym ro-

ku. Dlaczego nie zapłacili za to fał-

szywe przesłanie (patrz codzienne

wiadomości z Bliskiego Wschodu!)

sami zainteresowani? Cóż, po pro-

stu nie musieli.

i satanistyczne rytuały, które w uprosz-

czonej i szczątkowej formie kulty-

wowane są podczas strasznego i nie-

bezpiecznego »święta« Halloween,

wywodzącego się z pogańskiego cel-

tyckiego święta ku czci boga śmier-

ci Samhaina”. Czyżby wina mszal-

nego było za dużo?

NASTĘPCA

JAROSŁAWA?

Zaraz po trotylowej kompromi-

tacji Jarosława Kaczyńskiego na ła-

mach „Faktu” swoje polityczno-go-

spodarcze exposé wygłosił senator

PiS Grzegorz Bierecki , do niedaw-

na szef SKOK-ów, główny sponsor

prawicowych mediów. Poza krytyką

Tuska przedstawił wiele pomysłów

gospodarczych utrzymanych w duchu

interwencjonizmu państwowego, od-

biegających na lewo od linii progra-

mowej swojej partii. Bierecki doce-

nia Edwarda Gierka , postuluje m.in.

likwidację OFE, umów śmieciowych

oraz wskazuje na szkodliwe działa-

nia zagranicznych korporacji w Pol-

sce. Czyżby powstawało pro-społecz-

no skrzydło w PiS?

światopoglądowej państwa. A prze-

cież taka neutralność to nic innego,

jak antyklerykalizm właśnie. Naj-

wyraźniej więc czołowy polityk par-

lamentarnej lewicy i prawnik nie-

szczególnie rozumie podstawowe po-

jęcia ze świata polityki.

FASADOWE

REWELACJE

Branżowy dziennik „Puls Bizne-

su” ogłosił na swoich łamach „listę

wstydu PO”, czyli spis partyjnych

koleżków Platformy (w liczbie nie-

mal 500), którzy pracują w większo-

ści firm skarbu państwa. Toż to od-

krycie na miarę tysiąclecia! Przy-

pominamy kolegom z „PB”, że prak-

tyki siedzenia na garnuszku państwa

stosują wszystkie partie, a rządzące

to już w szczególności.

MaK

KONIECZNIE

KONECZNY

WINNY NIEWINNY

MaK

Parafia św. Tomasza Apostoła

na warszawskim Ursynowie zbyt

późno powiadomiła USC o zawar-

tym małżeństwie. Ksiądz zawiado-

mił USC po 3 tygodniach, a prawo

daje mu na to 5 dni roboczych. Ślub

z punktu widzenia prawa państwa

jest nieważny. Młoda para może iść

teraz do sądu lub wziąć ślub cywil-

ny. Proboszcz tłumaczy, że zawinił

jeden z niedoświadczonych wika-

rych, który jednak nie zapomniał

zainkasować „ofiary”. A może war-

szawski biskup Jarecki , ps. Latar-

nia, zapił i zapomniał?

Rydzykowy „Nasz Dziennik”

opublikował tekst ku czci Feliksa

Konecznego , przedwojennego an-

tysemity, nacjonalisty i bajarza hi-

storycznego. Co ciekawe, pochwa-

ły pod adresem kontrowersyjnego

myśliciela wyszły spod pióra Anny

Zechenter , pracownicy krakowskie-

go oddziału IPN. Czy rehabilitacja

antysemitów będzie odtąd nowym

znakiem firmowym IPN? MaK

ZEMSTA

PRAWICOWCÓW

Prawo i Sprawiedliwość oraz

Solidarna Polska postanowiły ze-

mścić się na Częstochowie za to,

że jako pierwsze miasto w Polsce

chce wspierać pary starające się

o sztuczne zapłodnienie. Władze

miasta przeznaczyły na ten cel 110

tys. zł w przyszłorocznym budże-

cie w ramach programu zdrowot-

nego. Tymczasem posłowie prawi-

cy chcą nasłać na Częstochowę kon-

trolę z NIK. Poseł Bolesław Pie-

cha z PiS już zarzuca miastu rze-

kome „naruszenie ustawy”. Beata

Kempa z SP zwróci się w tej spra-

wie do sejmowej Komisji ds. Kon-

troli Państwowej. Jak twierdzi, jest

„legalistką” i martwi ją wspieranie

in vitro, które w Polsce nie jest

prawnie uregulowane. Przywiąza-

nie do prawa posłanki Kempy wzru-

sza. Mogłaby się zainteresować,

na jakiej podstawie prawnej Polska

przekazuje miliardy złotych rocz-

nie na interesy Watykanu nad Wi-

słą. Tylko taka dociekliwość kosz-

towałaby ją poselski mandat w przy-

rydzykowej partii.

ASz

STADIONOWE

STRATY

MaK

WRÓŻBITA ZBYSZEK

Wiedza posłów PiS nie zna gra-

nic. To, że w Smoleńsku doszło do za-

machu, jest dla popleczników Ka-

czyńskiego w zasadzie oczywiste. Nie

wszyscy jednak wiedzą, co się stanie,

kiedy teoria o zamachu wyjdzie

na jaw. Poseł Zbigniew Girzyński

stwierdził, że kiedy „prawda o Smo-

leńsku” ujrzy światło dzienne, to „Ro-

sjanie zrzucą winę za katastrofę

na Czeczenów”. Cóż, gdy trotylowa

„prawda” ujrzała już światło dzien-

ne, winę za zamieszanie Kaczyński

zwalił na „stan polskich mediów”, bo

nie są wolne... od pisania kłamstw,

które akurat jemu są na rękę. ASz

WIERNI NIEWIERNI

PPr

Tygodnik katolicki „Niedziela”

boleje nad tym, że latynoska lud-

ność USA nie słucha zaleceń Ko-

ścioła katolickiego. Nie dość, że po-

piera na ogół prezydenta Obamę ,

to jeszcze w większości popiera le-

galizację małżeństw jednopłcio-

wych. „Niedziela” uważa, że to sy-

tuacja „dramatyczna”. Nam się wy-

daje, że to właśnie upragniona „wio-

sna Kościoła”.

TARAS W PREZENCIE

Miasto Elbląg przystąpiło

do projektu rewitalizacji katedral-

nego placu i wieży. Koszt całości wy-

nosi 5,5 mln zł, z czego parafia ka-

tedralna da zaledwie 240 tys. zł, czy-

li mniej niż 5 proc. inwestycji (sic!).

Pozostałą kwotę ma uiścić miasto

i Unia Europejska, czyli wydane zo-

staną środki publiczne. Na wieży po-

wstanie taras widokowy, z którego

dochody, jak łatwo zgadnąć, raczej

nie popłyną ani do miasta, ani

do Brukseli.

MaK

W samym tylko 2012 roku Wro-

cław musi do imprez odbywających

się na stadionie zbudowanym na Eu-

ro dopłacić 21 mln zł (sic!). Okazu-

je się, że ani w Gdańsku, ani we

Wrocławiu, ani w Poznaniu w zasa-

dzie nie da się zarobić na imprezach

kulturalnych zorganizowanych na no-

wych i kosztownych stadionach. Nie-

mal do wszystkich trzeba dokładać.

„Gazeta Wyborcza” donosi, że

do koncertu samego Stinga Poznań

dołożył 3 mln zł!

NATCHNIONY PRZEZ

HALLOWEEN

Proboszcz parafii pw. św. Du-

cha w Mielcu w związku z Hallo-

ween doznał olśnienia: „Coraz wię-

cej dzieci, młodzieży, a także stu-

dentów jest zniewolonych ducho-

wo. Korzystają z pomocy egzorcy-

stów pomiędzy jedną a drugą lek-

cją lub bezskutecznie wałęsają się

po klinikach psychiatrycznych, spo-

tykając się ze szczerą bezradno-

ścią psychiatrów i terapeutów”.

Któż jest temu winny? Oczywiście

„liberałowie (w tym lewicujący, po-

wierzchowni i niedouczeni katoli-

cy), ateiści, wolnomularze, mate-

rialiści i sataniści”, którzy zgod-

nie i z uporem maniaka serwują

katolickim dziatkom „okultystyczne

MaK

KRZYK RYDZYKA

MaK

Ojciec dyrektor lamentuje na ła-

mach „Naszego Dziennika”, że nie-

bawem jego Radio Maryja i TV

Trwam przestaną istnieć. Sprawcą

tej tragedii ma być polski rząd, któ-

ry bezczelnie podwyższył stawki

opłat koncesyjnych dla stacji radio-

wych i telewizyjnych. Co prawda

media Rydzyka jeszcze nowej kon-

cesji nie dostały, jeszcze nie ma

na nią rozpisanego konkursu, ale

kłamstwa o niewypłacalności za-

wsze dobrze się sprzedają. I wzru-

szają hojne staruszki.

MECZ ŚMIERCI

TESTAMENT BISKUPA

Katastrofą skończył się wyjazd

proboszcza Zbigniewa C. na mecz.

Ksiądz z parafii w Osiekach (woj.

zachodniopomorskie) zabrał do

swojego samochodu grupę mini-

strantów i dwójka z nich zginęła

w wypadku spowodowanym przez

duchownego. Zbigniew C. i dwaj

pozostali chłopcy przebywają w szpi-

talu. Może warto księży, w 100 pro-

centach zmotoryzowanych, uczyć ra-

czej nauki jazdy, a nie prowadze-

nia biznesów i wyciągania dotacji

unijnych?

Na ponad 900 miast w Polsce

aż 110 zostało objęte formalną opie-

ką katolickiego świętego, i to za bło-

gosławieństwem władz samorządo-

wych. Ostatnio do grona katolickich

miast dołączył Tczew. Na prośbę

sześciu proboszczów lokalnych pa-

rafii radni zdecydowali, że patron-

ką Tczewa zostanie św. Jadwiga.

Radny Kazimierz Ickiewicz stwier-

dził, że było to wyjście naprzeciw

niepisanemu testamentowi pelpliń-

skiego biskupa Jana Bernarda

Szlagi , który jako honorowy oby-

watel miasta „wspominał przy róż-

nych okazjach, aby miasto obrało

sobie patronkę”. Od głosowania „za”

odważył się wstrzymać jedynie rad-

ny PO Bartłomiej Kulas , tłuma-

cząc, że choć jest katolikiem, to ja-

ko radny musi liczyć się z zasadą

rozdziału Kościoła od państwa oraz

z faktem, że w Tczewie mieszkają

nie tylko katolicy.

MaK

UNIWERSYTET

PAPIESKI

Najstarszy uniwersytet w Pol-

sce specjalnym e-mailem zaprosił

swoich pracowników na Dni Ja-

na Pawła II w Krakowie. W tym

roku hasłem ich jest „Dialog”. Uni-

wersytet Jagielloński zapewnia, że

JPII rzekomo „praktykował zasa-

dę dialogu”. Tak się składa, że naj-

rzadziej rozmawiał z własnymi,

zwłaszcza krytycznymi wiernymi,

a z ofiarami księży pedofilów wca-

le. Ale skąd uczeni z UJ mogliby

takie rzeczy wiedzieć. Przecież Dzi-

wisz im o tym nie powie. MaK

ASz

MaK

OFIAROM KOŚCIOŁA

Biskup kielecki Kazimierz Ry-

czan – zamiast pokornie przemil-

czeć kwestię odszkodowania, jakie

państwo polskie musi zapłacić

(do tej pory 61 tys. euro) ofiarom

katolickiej nagonki antyaborcyjnej

(„FiM” 44/2012) – zaatakował po-

szkodowane kobiety (matkę i cór-

kę). W zeszłym tygodniu Trybunał

w Strasburgu kazał Polsce wypłacić

odszkodowanie za poniżające trak-

towanie i brak dostępu do legalnej

aborcji. „Wstrząsające, że matka

chciała w ten sposób zarobić i za-

robiła!” – powiedział biskup. Cóż,

zawsze są to publiczne pieniądze,

które nie trafią do kasy Kościoła,

ale do ofiar jego ideologii. MaK

AZALIŻ KALISZ?

Ryszard Kalisz, poseł SLD,

w swojej książce „Z prawa na le-

wo” oskarża Janusza Palikota

o nadmierny antyklerykalizm. Jed-

nocześnie zapewnia, że SLD ni-

gdy nie było antyklerykalne (sic!),

domagało się tylko neutralności

RAZEM DLA KLERU

Miasto Katowice za 7 tys. zł za-

kupiło kamień z wygrawerowanym

napisem: „Żydzi, chrześcijanie, mu-

zułmanie razem dla pokoju”. Ma

on upamiętniać międzyreligijne

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: