Mikrobiologia - wykłady.pdf

(443 KB) Pobierz
Microsoft Word - Mikrobiologia - wykłady by Aguś.doc
1. Mikrobiologia – zajmuje się zagadnieniami związanymi z mikroorganizmami,
czyli archeanami, bakteriami, wirusami, grzybami oraz niektórymi
organizmami z królestwa Protista.
Mikroorganizmy lub drobnoustroje:
o Prokariotyczne – bakterie, archeany
o Eukariotyczne – pierwotniaki, grzyby, glony
o Nieożywione cząstki biologiczne – wirusy
2. Mikrobiologia ogólna – zajmuje się charakterystyką ogólnych, najbardziej
podstawowych pojęć z dziedziny mikro. Zagadnienia:
Fizjologia
Anatomia
Rozmnażanie
Środowisko życia drobnoustrojów
Wpływ drobnoustrojów na ich środowisko życia i inne organizmy
Eucaryora
Rośliny
3. Systematyka drobnoustrojów:
Domena
Królestwo (typ)
Dział (klasa)
Rząd
Rodzina
Rodzaj
Gatunek
Szczep (kultura (linia) wyprowadzona z 1 komórki macierzystej)
Grzyby
Zwierzęta
Mikroorganizmy
Organizmy żywe
Zajmuje się również aktualizowaniem powyższych danych o osiągnięcia
najnowszych badań syst. Szczegółowych badań mikroorganizmów
poszczególnych gatunków.
Archeony
Bakterie
Kiedyś królestwo zwierząt i roślin. Do roślin zaliczano grzyby i bakterie.
Eukarionty rozdzielono między rośliny i zwierzęta na podstawie cech budowy.
Procaryora
Aktualnie
Nadkrólestwo: Eucaryota
o pierwotniaki
o Grzyby
o Rośliny
o Zwierzęta
Jedno królestwo bakterii w nadkrólestwie Procaryota
Wirusy
4. Procaryota:
o Brak wyodrębnionego jądra otoczonego błoną jądrową
o DNA występuje w cytoplazmie – koliście zamknięta cząsteczka
o Cytoplazmie komórce może występować 1 lub więcej małych kolistych cząsteczek
DNA – plazmidów (mogą być tracone, niosą informację o odporności na czynniki
fizyczne, chemiczne itd.) inf. O systemie enzymów różnych
o Brak wydzielonych organelli błonowych
o Rybosomy 70 S
5. Eucaryota:
o Wyodrębnione jądro, otoczone błoną jądrową, zawiera większą część genomu
o DNA w postaci chromosomów połączony z zasadowymi białkami (histony)
o Chromosomy replikowane w mitozie
o Plazmidy tylko u niektórych organizmów
o Wydzielone organelli błonowe
o Mitochondria i chloroplasty (charakterystyczne tylko dla roślin) zawierają cześć
autonomicznie replikującego się genomu w formie koliście zamkniętych cząsteczek
DNA
o Rybosomy 80S
Odkrycie archeanów i badania nad eukariotami spowodowały zmiany w
systematyce.
Współcześnie najpopularniejszy system : 3 domeny :
o bakterie właściwe
o archeany
o Eukarionty, wydziela się w nich królestwa:
o Rośliny
o Grzyby
o Zwierzęta
o Protisty
Nadal popularny system:
o Bakterie
o Protisty
o Rośliny
o Grzyby
o Zwierzęta
82979809.001.png
6. Organizm żywy, Cechy:
o Zdolność do replikacji materiału genetycznego ( rozmnażanie )
o Zdolność do przetwarzania energii i materii ( metabolizm )
o Jedność strukturalna wszystkich organizmów, które zbudowane są z
kwasów nukleinowych i białek
o Zdolność odbierania i reagowania na bodźce środowiska
7. Wszystko zaczęło się od wielkiego BUM !
Związki węgla często spotykane w meteorytach, HCN, czy formaldehyd mogą stanowić
do 30 % ich masy.
Więc obfitość związków węgla możemy zawdzięczać importowi z kosmosu
Od powstania polimerów, czy nawet fragmentów błon fosfolipidowych do organizmu
żywego jest jeszcze przepaść.
Wiek Ziemi – 4,5 mld lat
Życie pojawiło się 3-3,85 mld lat temu
Przyjmuje się, ze zanim powstał pierwszy funkcjonujący organizm, probiotyczna
ewolucja musiała przebiegać wzdłuż 3 szlaków :
o Enzymatycznego (rozwój białek, zwłaszcza metaloproteidów i ich udział w
katalizowaniu reakcji)
o Metabolicznego (rozwój błon lipidowych, struktury komórkowej, fosforyzacji)
o Genetycznego (powstanie kwasów nukleinowych, rozwój zdolności do
replikacji i dziedziczenia)
8. Teorie biogenezy:
Najpopularniejsze:
o Oparina – istnienie atmosfery redukującej i „zupy pierwotnej”
9. Praorganizm:
Szlak metaboliczny -
struktura
hv
Atmosfera ziemska
(charakter redukujący)
Zupa pierwotna i aminokwasy,
cukry, peptydy i inne
polimeryzacja
Szlak enzymatyczny
i kataliza
Błona fosfolipidowa z
wbudowanymi
białkami
KOACERWATY
Szlak genetyczny i
replikacja
10. Początek życia musiał polegać na sprzężeniu abiotycznych reakcji: replikacji RNA,
tworzenia fosfolipidowych struktur micelarnych lub koacerwatów oraz reakcji
biochemicznych.
o Preferowana obecnie teoria atmosfery obojętnej i „aktywnej
gliny”
Powstały w ten sposób Praorganizm przypominał nieco dzisiejsze bakterie. Był
heterotrofem, beztlenowcem, utleniania substratów organicznych dokonywał dzięki
donorom elektronów – związki siarki lub organiczne.
11. Pierwszym fotosyntetyzującym organizmem były prawdopodobnie sinice żyjące
masowo w płytkich wodach w postaci „mat” które nasycając się wytrąconymi z wody
węglanami i okruchami skał krzemionkowych utworzyły charakterystyczne struktury
zwane stromatolitami. Ich kopalne szczątki znajdowane są w wielu miejscach w
prekambryjskich osadach.
Współczesne hipotezy – odrzucają teorię Oparina, podtrzymują jednak:
„Życie powstało w drodze przemian chemicznych ze związków
nieorganicznych”
Podważono teorie Oparina , bo okazało się, że atmosfera pierwotna wcale
nie miała charakteru redukującego.
82979809.002.png
Tlen jest toksyczny dla wielu organizmów beztlenowych, nawet w małych
stężeniach. Uwolnienie tlenu do atmosfery było zatem pierwszym masowym
zatruciem atmosfery w skali globalnej.
Wiele bakterii beztlenowych współczesnych ma szlaki metaboliczne
wykorzystujące wolny tlen (co odziedziczyły po przodkach) – adaptację do
unieszkodliwiania toksycznego tlenu w środowisku.
16. Kompletna cząstka wirusowa – wirion składa się z:
Rdzenia – zbudowanego z kwasu nukleinowego (DNA lub RNA) i
stabilizujących go białek
Białkowego płaszcza - kapsydu, składającego się z podjednostek –
kapsomerów. Chroni on genom w czasie, gdy pozostaje on na zewnątrz
komórki gospodarza. Kapsyd może wykazywać symetrię helikalną (spiralne
schody) lub kubiczną (kulistą). Rdzeń okryty kapsydem to nukleokapsyd .
Niektóre wirusy są dodatkowo otoczone osłoną białkowo – fosfolipidową –
będącą fragmentem błony komórkowej gospodarza. W takiej podwójnej
białkowo – lipidowej warstwie umieszczone są glikolizowane białka –
glikoproteiny kodowane przez wirusa, które pośredniczą w wiązaniu wirusów
na powierzchni komórki gospodarza. Wirusy takie nazywamy osłonowymi , a
pozbawione osłony bezosłonowymi lub nagimi .
Zdobycz ewolucyjna, jaką okazał się dostarczający energii metabolizm
tlenowy, była prawdopodobnie rozwinięciem tego mechanizmu
detoksykacji.
Ponad 3 mld lat życie rozwijało się tylko w wodzie. Masowa inwazja na ląd
miała miejsce dopiero w ordowiku. Początkowo problemem było zabójcze dla
organizmów promieniowanie UV.
12. Molekularna miara stopnia pokrewieństwa i różnorodności.
17. Wirusy są obdarzone wysoką swoistością w stosunku do:
Gospodarza (swoistość gatunkowa)
Tkanki (swoistość tkankowa)
Komórki (swoistość komórkowa)
18. Klasyfikacja wirusów:
Roślinne – nazewnictwo zwiane z gospodarzem i efektem wywoływanym, np.
wirus mozaiki tytoniowej
Zwierzęce – nazewnictwo ogranicza się do podania nazwy rodziny, nazwy te
pochodzą od objawów chorobowych, rozmiarów lub rodzaju kwasów
nukleinowych lub od mechanizmu replikacji tych kwasów (np. retrowirusy)
Bakteryjne (bakteriofagi) – nazywane od organizmu gospodarza, w którym po
raz pierwszy zostały odkryte i otrzymały ponadto określoną literę i numer
identyfikacyjny.
W określaniu pokrewieństwa organizmów i prawdziwych linii filogenetycznych
wykorzystuje się rRNA, którego sekwencje są wysoce konserwatywne.
Na podstawie tego stwierdzono, że istnieją 3 domeny organizmów:
o 2 prokariotyczne
o 1 eukariotyczna
Jeśli 2 obszary sekwencji DNA zawierają jakieś obszary podobne, to można je
ułożyć równolegle w szeregu i zidentyfikować obszary różniące się sekwencją.
Informacja o stopniu pokrewieństwa zawarta jest w obszarze z różnicami
sekwencji, a obszary konserwatywne są potrzebne do takiego ułożenia
porównywanych sekwencji, aby były porównywalne ze sobą te same zmienne
obszary.
19. Wirusy roślinne wnikają do gospodarza poprzez uszkodzone powłoki, objawem
zakażenia są plamy nekrotyczne.
Zakażenie następuje w wyniku:
Bezpośredniego kontaktu z miejscem zranienia rośliny
Za pomocą wektorów (owadów, pasożytów roślinnych)
Okazało się, ze archeany są bliżej spokrewnione z eukariotami niż z bakteriami
13. Wirusy są bezwzględnymi wewnątrzkomórkowymi pasożytami roślin, zwierząt
i mikroorganizmów (bakteriofagi), bakteriofagi o wymiarach 20 – 200 nm. Są
to cząstki pozbawione budowy komórkowej i własnego metabolizmu, których
reprodukcja uzależniona jest od metabolizmu komórek gospodarza.
Wirusy obdarzone są wysoką swoistością w stosunku do gospodarza, a
wewnątrz niego wykazują też swoistość tkankową i komórkową.
Wirusy przenoszone przez owady dzielimy na:
Perystentne
Nieprzewlekłe
14. Gospodarzami wirusów są:
Rośliny
Zwierzęta
Mikroorganizmy
15. Cechy:
Zawierają tylko jeden rodzaj kwasu nukleinowego – RNA lub
DNA, kwasy te mogą występować w formie jednoniciowej (ss) lub
dwuniciowej (ds), liniowej lub segmentowanej.
Kwas nukleinowy jest niezbędny, choć nie niewystarczający do
jego namnażania (reprodukcji)
Ich reprodukcja możliwa jest tylko w komórkach gospodarza, gdzie
odbywa się Replikacja kwasu nukleinowego i synteza białkowego
płaszcza (kapsydu). Proces ten zazwyczaj prowadzi do Lizy (śmierci)
komórki.
Wirus mozaiki tytoniu ma symetrię helikalną.
20. Wirusy zwierzęce :
Materiałem genetycznym może być zazwyczaj dwuniciowe DNA, lub RNA jednoniciowy
lub dwuniciowy.
Wirusy zwierzęce wywołują wiele chorób ludzi i zwierząt m.in. ospa prawdziwa,
wietrzna, Odra, wścieklizna
Zakażenie może być wynikiem:
Bezpośredniego kontaktu
Pośrednictwa np. owadów
Właściwe wniknięcie do komórek gospodarza jest jednak zawsze wynikiem
fagocytozy lub pinocytozy .
26. Główka – zbudowana jest z kapsomerów i zawiera DNA
27. Ogonek – składa się z co najmniej 3 części:
Wydrążonego rdzenia
Kurczliwej pochewki otaczającej rdzeń
Płytki podstawowej (umieszczonej na zewn. Końcu pochewki) zaopatrzonej w
szponiaste włókna i haczyki adsorpcyjne, swoiste wobec gospodarza.
Np. pryszczyca, wścieklizna, nosówka, cholera świń, trzęsawka owiec, choroba
woreczkowa pszczół i coś jedwabników.
Wirusy ludzkie:
Ospa wietrzna
Półpasiec
Opryszczka
Odra
Różyczka
Grypa
Świnka
Żółtaczka
Odkleszczowe wirusowe zapalenie mózgu
Gorączka krwiotwórcza 9wirus Ebola)
AIDS (restrowirus)
Wiele bakteriofagów ma mniej skomplikowaną budowę.
Np. kształt kosaedralny, nitkowaty, złożony
Mozaika tytoniowa, HIV, grypa – RNAwirusy
21. Wirus grypy – pofragmentowany RNA, helikalny, osłonięty (białkowa i
lipidowa osłonka)
22. Wielościenne wirusy bez osłonki – najczęściej spotykana forma
wielościenna to ikosaedr. Zbudowany jest z 20 równobocznych trójkątów i 12
wierzchołków.
28. Specyficzność infekcji fagowej wynika z obecności na powierzchni bakterii
(gospodarza) specyficznych receptorów dla tego właśnie faga.
23. Wielościenne wirusy z osłonkami (162 kapsomery) – okryte osłonką
formy ikosaedralne. Osłonka pochodzi z wewnętrznej błony jądrowej
gospodarza.
Genom fagowy po wniknięciu do komórki kieruje syntezą składników nowych cząstek
fagowych, wykorzystując biosyntetyczny „aparat” gospodarza.
Nowe cząstki fagowe po złożeniu uwalniają się z komórki – cykl lityczny.
29. Fagi :
I. Namnażania się fagów wirulentnych – cykl lityczny:
Np . wirus ospy wietrznej, półpaśca
Fagowy DNA zamiast cytozyny zawiera 5-hydroksymetylocytozynę i dzięki
temu synteza fagowego DNA może być łatwo śledzona.
24. Wirusy grupy ospy – największe spośród zwierzęcych wirusów patogennych,
zawierają DNA, białko i lipidy.
Np. wirus ospy prawdziwej, krowianki
25. Wirusy bakteryjne (bakteriofagi) - różnią się budową od wirusów
roślinnych i zwierzęcych. Jako materiał genetyczny zawierają DNA lub RNA,
które mogą być w formie ss lub ds., liniowej lub kolistej. Materiał genetyczny
otoczony jest chroniącym go białkowym kapsydem, który ponadto współdziała
w infekcji nowego gospodarza i może zawierać oprócz materiału genetycznego
dodatkowe enzymy.
Bakteriofagi i inne wirusy są nieruchliwe. Do przyłączenia fagowej cząstki do
komórki bakterii (adsorpcja) dochodzi przez przypadek. Po zakończeniu syntez
i procesu dojrzewania fagów, następuje Liza komórki gospodarza, a nowe fagi
są uwolnione od środowiska i infekują dalej.
Etapy infekcji:
a) Adsorpcja – infekcja komórki gospodarza, oparta na zjawisku swoistości
adsorpcji (musi być poprzedzona związaniem faga z powierzchnią
komórki). Specyficzne receptory ściany komórkowej bakterii mogą mieć
charakter białkowy (komponenty warstwy lipoproteinowej),
polisacharydowi (polisacharydowi warstwie lipopolisacharydowej), mogą
być na powierzchni cały czas lub powstać tylko w pewnych warunkach.
Rozmiary: od 25 nm. do 110x85 nm. (wymiar główki). Najlepiej przebadanym
bakteriofagiem jest kolifag, czyli bakteriofagi tzw. serii T pochodzący z
Eserichia coli
Kolifag T2 składa się z:
Wielościennej główki (dł. Ok. 100nm.)
Ogonka o podobnej długości
Najbardziej prawdopodobna przyczyna oporności na fagi – brak
receptorów
b) Penetracja – przeniknięcie materiału genetycznego do wnętrza komórki
gospodarza. Pusty Kapsyd zostaje na zewnątrz. Lizozym związany z
82979809.003.png
główką fagową powoduje rozpuszczanie peptydoglikanu w
miejscu wnikania faga.
Plon faga
= liczba fagów uwolnionych z jednej komórki bakterii
c) Replikacja kwasów nukleinowych – kwasy nukleinowe po
dostaniu się do wnętrza gospodarza, podlegają transkrypcji i
translacji (RNA tylko translacji) w celu syntezy białek
enzymatycznych tzw. Białek wczesnych, których rola polega na
udziale w syntezach genów nowych cząstek fagowych. Liczne
fagi blokują syntezę białek gospodarza i degradują jego genom,
wymuszają skierowanie całego potencjału syntetycznego na
produkcję komponentów fagowych. Po krótkim czasie
uruchamiana jest produkcja białek próżnych – fagowych białek
strukturalnych, składowych płaszcza i białek potrzebnych do Lizy
komórki i uwolnienia faga.
=
d) Składanie (dojrzewanie) – po wytworzeniu wszystkich
elementów składowych zaczyna się spontaniczne składnie
nowych cząstek fagowych, z jednoczesnym pakowaniem kwasów
nukleinowych.
e) Uwalnianie – odbywa się poprzez Lizę ściany komórkowej, stad
cykl określamy jako lityczny, a fagi przeprowadzają go – fagami
wirulentnymi (zjadliwymi). Enzymy rozluźniają strukturę ściany
komórkowej fagi uwalniane są.
Niektóre fagi np. nitkowate, uwalniają namnożone cząstki
poprzez ścianę komórkową bez niszczenia komórki. Mogą one
być uwalniane stopniowo przez długi okres czasu, a komórka
gospodarza kontynuuje wzrost, ale w zwolnionym tempie.
Okres latencji – od wniknięcia wirusa do uwolnienia, nie wiąże się z liczbą
komórek zainfekowanych
Faza eklipsy – nie jesteśmy w stanie stwierdzić obecności wirusa
II. Rozwój fagów łagodnych – lizogemia
(cykl związany z uśpieniem wirusa)
82979809.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin