Wigilia samotnych.PDF

WIGILIA SAMOTNYCH

Jest taki dzień, w którym gasną wszystkie spory. Jest taki dzień, w którym radość wita

wszystkich. Dzień, który już każdy z nas zna od kołyski. Niebo ziemi, niebu ziemia -

wszyscy wszystkim ślą życzenia. Drzewa ptakom, ptaki drzewom... Jest taki dzień, tylko

jeden, raz do roku; dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem...

Wszyscy razem? A przecież właśnie myślisz o tym, że znów będziesz sam... Właśnie w

Boże Narodzenie... Właśnie w wigilię... Czy będzie ci przykro, kiedy zabłyśnie pierwsza

gwiazdka? Czy wściekniesz się? Zaczniesz kląć, czy wyciągniesz z lodówki kolejną

butelkę? Jasne! Wytłumaczysz się przed sobą. Powiesz, że to nie twoja wina, że jesteś

sam, daleko od domu, daleko od męża, żony, dzieci... To naprawdę nie twoja wina. Jest

ci ciężko, bo właśnie myślisz o nich... pamiętasz... chcesz być z nimi... tęsknisz.

Myślisz, że jesteś sam, bo mieszkasz w Ameryce, w Australii czy gdzieœ w Azji.

Myślisz, że jesteś sam, bo twoi najbliżsi są daleko... oni nie dostali wizy, a ty nie

zaryzykowałeś, żeby pojechać do nich... Nieprędko byś wrócił.

Myślisz, że jesteś sam? Ja też myślę, że jestem sam. I chyba mamy rację... Ania też

myśli, że jest sama... i Jacek... i Gienia... i Stefan... i Leszek... i Bartek... i... Ania ma w

Polsce męża i trójkę dzieci... i jest sama. Jacek już dawno rzucił żonę, ale kocha córkę... i

jest sam. Gienia ma już dorosłe dzieci... i wnuków... i jest sama. Stefan nigdy nie miał

rodziny... jakoś nie ułożyło się... jest sam. Jeszcze jest Marcel w Paryżu... też sam, bo

żona rzuciła go zanim zdążył mieć dzieci... I jest jeszcze Hans w Monachium - tak

naprawdę to on jest Jasiek, ale co będzie tłumaczył „Bawarom”, że woli być Jasiek, a nie

Hans. I jest Michał - sam, bo nienawidzi człowieka, ale myśli, że kocha Boga. I jeszcze

jest Sandro. Żona urodziła mu syna i umarła. Czternaście lat Sandro myślał, że nie jest

sam. Kilka lat temu okazało się, że był głupcem. Jeden syn nie zabezpiecza przed

samotnością. Zginął tragicznie i Sandro jest sam.

Zostaw tę butelkę! Nie otwieraj lodówki, otwórz telewizor. Zobaczysz ilu jest ludzi

zadowolonych z siebie. Nawet umierający z głodu ich nie ruszają.

Odstaw butelkę!

Wiesz co, wydaje mi się, że jesteśmy sami, bo trochę to lubimy. Dramat układasz. Ty i ja.

A może byśmy razem gdzieś pojechali? Postaraj się uśmiechnąć, dostaniesz bilet. Usiądź

wygodnie w fotelu. Możesz też na kanapie. Ciepło ci? Daj rękę i zamknij oczy. To nic, że

łzy wzbierają pod powiekami... to nic. Uśmiechnij się. Pamiętasz? Byłeś kiedyś mały. I

znów, łamago, rozbiłeś bombkę. Skup się! Ubierasz choinkę. Ma być piękna. Powiem ci

wiersz o dzieciństwie:

W twoich snach dom był zawsze wysoki

jak ton skrzypiec,

które leżały za obrazem śniąc

o wielkim balu

Jeszcze szumią w twych uszach

łany zbóż dojrzałych

kołysząc cię do snu piosenką żołnierzy

Jeszcze pamiętać musisz pośpiech

gospodarzy i głos twojego ojca

silniejszy od burzy...

Nie warto było płakać

Dom, którego nie ma wzlata

do księżyca

jak wóz Eliasza

Podaj rękę matce tu jest droga nasza

którą pójdziemy wolno

na spotkanie czasu Zapach łąki

po uszy

i chrapanie lasu...

Mocniej ściśnij mi rękę, bo zaśniesz i wypadniesz z gry. Wróć do dzieciństwa.

Nie zostawiaj swych skarbów

któreś wyniósł z domu

Nadłamany scyzoryk

gwóźdź piórko kogucie i pamiętaj

nie zdradzaj się nigdy nikomu

że w kieszenie nabrałeś powietrza na drogę

Teraz możesz wędrować i śpiewać

do woli

głos Pietrka cię dopędzi

aż z Wierchów Sokolich

kiedy jo se krowy pasoł

tok na bakier copke nosoł

jak się krowy łozigrały

copecke mi potargały

A jaki kolor ma dzisiaj twój dom? Nie mów. To nieważne. Zwalniamy.

Opłatek

Jak trudno ruszyć się z fotela, ale przecież trzeba. Trzeba podejść do stołu i wziąć go w

rękę. Taki biały i taki chudy. Biały jak ciało, ale dlaczego chudy? Łączy przecież tyle

ziaren pszenicy. Powinien być brzemienny jednością.

Nie puszczaj mojej reki i nie spoglądaj w kierunku lodówki. Wystarczy jedna ręka, by się

przełamać opłatkiem: ten okruch za męża... za żonę... ten za syna... za córkę... za starą

matkę... za kaszlącego ojca (za dużo pali!)...

Odłóż kawałek dla mnie. Zjem później. Razem z innymi. Kiedy już wszystkie życzenia

nadejdą, nawet te spóźnione - z Italii, z Polski, z Francji, Niemiec i dalekiej Australii.

Dziwne. Tak łatwo rozpuszcza się w ślinie i we łzach... Taki kruchy i delikatny, sam Bóg

ukrył się pod jego postacią... Przecież to żaden chleb, żadne jedzenie...

Mario siostro Łazarza

gdy Pan wszedł do domu

zapomniałaś o piecu

nie nakryłaś stołu

bo miłość zaczyna się od niejedzenia

nieważny stał sie czajnik

inaczej naciągacz

kasza jak chuda wrona, sądzona za rozpacz

czosnek jak zęby wiedźmy

z zasady nierówne

gdy Pana zobaczę

nic nie zjem padnę na pysk

jak grzech się rozpłaczę

Bulion z jajkiem

Wiesz, jak łatwo to zrobić? Kostkę bulionu rzucasz na wrzątek i gotujesz pięć minut.

Potem jajko, ale samo żółtko, bo kiedy wpadnie ci choć odrobina białka, to będziesz miał

białe gluty w filiżance. Przygotuj sobie raphacholin na przekąskę, bo po tym bulionie w

kostkach twoja wątroba może nie przetrzymać. Kiedyś bulion podawali ciężko chorym.

Robili go jednak z prawdziwej kury, takiej, co to miała dwie nogi i dwa skrzydła i

owinięta w pióra spacerowała sobie po podwórzu, jedząc tylko to, co jej samej na

wątrobę nie szkodziło. To było bardzo dawno. Nie ma co wspominać. Teraz przecież nie

będziemy kupowali całej kury pachnącej rybą, by zrobić filiżankę bulionu. Wdzięczni jej

jesteśmy za jajko, które pod przymusem zniosła.

Nie kręć nosem na ten bulion. Czy ty wiesz ilu ludzi uśmiecha się do twego ciepłego,

parującego i pachnącego magi kubka? Możemy zwolnić. Pojedziemy na pierwszym

biegu. Dyskretnie zaglądaj w okna domów. Oni nie chcą, by oglądać ich samotność i

nędzę. Patrz, ten staruszek ma jeszcze makaron. Ale szczęściarz! Córka nie zaprosiła go

na wigilię, bo ma gości. Tata się jeszcze głupio odezwie i skompromituje panią magister.

Koleżanka może pomyśleć, że taka inteligentna magister ma tak prymitywnego ojca.

Lepiej nie ryzykować.

Tamta babcia ma jeszcze skrzydełka od kury. Może pracowała półtora etatu i teraz ma

większą rentę. Ale już dawno przestała płacić za światło. Więc wyłączyli. Dzieci rozeszły

się po świecie, mąż od dziesięciu lat w grobie a ona? Trwa jeszcze. Ty mówisz, że jesteś

samotny.

Pomarańcza

Wiesz, kiedy byłem dzieckiem mieszkałem w Polsce. Pomarańcze kosztowały tam 40

złotych za kilogram. To było jeszcze za Gomułki. A ile pomarańczy wchodziło na

kilogram? I jak tu obdzielić kilogramem pomarańczy całą rodzinę? Umiał byś? Polskie

matki umiały. Skubały te pomarańcze, skubały i wyskubały tyle części ile było potrzeba.

Później same udawały, że nie lubią pomarańczy, żeby było więcej dla dzieci... Jeden z

moich kolegów zwierzył mi się, że nie chce być dorosłym, bo dorośli nie lubią

pomarańczy.

Nie mijajmy tego domu. Za dużo tu świateł o tej porze. Podobno w wigilię można wejść

do każdego domu. Wszędzie można znaleźć wolne nakrycie. Gwarno tu. Tyle dzieci? A

gdzie rodzice? To się nazywa dom dziecka, wiesz? Też mają pomarańcze. Czy

pomarańcze pozwalają zapomnieć o mamie? Nie spoglądaj na lodówkę. Ich rodzice nie

potrzebują lodówki - wypiją zanim zdąży się schłodzić.

Ten mały trzylatek męczy się z oporną skórką pomarańczy. Nikt mu nie pomoże. Niech

się męczy! Jeżeli nie poradzi sobie z takim drobiazgiem, zginie w życiu. Starsi już zjedli.

Oblizują się, siedząc na stołach i nonszalancko machają nogami. Przekrzykują się, bo

kiedy tylko zamilkną, to gdzieś tam, gdzie spoczęła soczysta pomarańcza zrodzi się ten

krzyk: mamo!!! Nie można dopuścić, by wydarł się z gardła.

A ty mówisz, że jesteś samotny!

Herbata

Zrób sobie herbaty. Jest naprawdę dobra. Ja także się napiję... i zapalę sobie. Jest ci

smutno? Chciałbyś być ze swoimi? Wiem. Ale nie mów, że jesteś samotny.

Zamknij oczy. Nic nie jest tak szybkie jak myśl. Może cały świat już poszedł spać, a

tylko my czuwamy? Choinka miga lampkami. Cicha noc, święta noc. Posiedzimy jeszcze

w milczeniu. Lubię poczekać, aż skończy się dzień wigilijny i moje imieniny. Zawsze to

lubiłem. Kiedy zaczynała się Pasterka, wśród nocnej ciszy, robiło mi się smutno, bo

imieniny będą dopiero za rok.

Zamknij oczy i uśmiechnij się. Twój synek już śpi. Nie trzeba go budzić. Zbliż usta do

spoconego czoła. Uśmiechnie się przez sen.

Nie poszedłeś na Pasterkę? Za daleko, czy wydaje ci się, że wyrosłeś z wiary

dzieciństwa? A może nie wierzysz, że Dziecko może być Bogiem? Nie wierzysz, że

Maleńka Miłość może zbawić świat? Naprawdę jesteś samotny.

Czuwam nad tymi, którzy nie wierzą

w mojego Syna

- mówi Madonna Ateistów -

Modlę się za tych,

którzy się nie modlą.

Gdy krwawią,

Moją modlitwą jak bandażem

owijam ich rany.

Gdy toną, rzucam im moją modlitwę

Jak pas ratunkowy.

Gdy umierają

Z mojej modlitwy czynię wezgłowie

Dla ich zmęczonej skroni.

Jesteś samotny?...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: