U-Z.doc

U

Ubawiel - anioł zodiaku rządzący znakiem Koziorożca (zob. Trachtenberg, jewish Magic and Superstition).
Ublisi - w okultyzmie, jeden z ośmiu aniołów wszechmocy przywoływanych podczas ob rzędów magicznych.
Ucirmiel (Ucimiel, Ucirnuel) - środowy anioł, zamieszkujący drugie lub trzecie niebo. Wzy wając Ucirmiela, inwokant powinien być zwrócony twarzą na północ (zob. de Abano, Hepta meron; Barrett, The Mctgus, t. 2).
Udrgazija - jeden z 70 aniołów amuletów po rodowych (zob. Ksiega Razjela; Budge, Amulets and Talismans).
Udriel - podobnie jak Udrgazija, jeden z 70 aniołów amuletów porodowych.
Ugiel - według Mojżesza z Burgos, druga z dziesięciu sefirot zła i nieczystości.
Uini - w Szóstej i siódmej księdze Mojżeszowej, anioł służebny przywoływany podczas obrzędów magicznych.
Umabel - w kabale, anioł sprawujący pieczę nad fizyką i astronomią. Umabel jest także jednym z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2). Jego aniołem pokrewnym jest Ptiau. Reprodukcję pieczęci Umabela zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 294.
Umahel - w La Kabbale Pratique (s. 88), jeden z dziewięciu archaniołów (Ambelain nie podaje jednak, jaką pełni funkcję).
Umeroz - anioł drugiej godziny nocy, służący pod Farisem (zob. Waite, The Lemegeton).
Umiel - anioł przywoływany w syryjskich zaklęciach magicznych (zob. Księga Opieki).
Umikol - w mistyce żydowskiej, jeden z aniołów pieczęci.
Unael - anioł służący w pierwszym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Imię Unaela znaleziono na orientalnym amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew Amulets).
Ur (hebr. aur - ogień, światło) - w mandaizmie, król "niższego świata" (zob. [hasło] "Angels" w: New jewish Encyclopedia).
Urakabaramiel - w etiopskiej Księdze Henocha, jeden z przywódców upadłych aniołów (por. Moore, The Loves of the Angels).
Urfiel - wódz anielskiego chóru malachim lub malakim (zob. Berit Menucha).
Urian (Urjan) - jedna z form imienia Uriel (zob. etiopska Księga Henocha 9,1). W niemieckiej tradycji ludowej, Urian to jedno z imion Szatana.
Uriel ("ogień Boży° lub "światło Boga")- w literaturze pozakanonicznej, jeden z najwyż szych rangą aniołów; według różnych źródeł: serafin, cherubin, regent Słońca, płomień Boży, anioł obecności, władca Tartaru (Hadesu), ar chanioł zbawienia (jak w Czwartej Księdze Ezdrasza) oraz anioł światłości. W etiopskiej Księ dze Henocha anioł "sprawujący władzę nad gro mem i trwogą". W Życiu Adama i Ewy Uriel jest aniołem skruchy. Jak przypuszcza Anscar Vonier (zob. Smith G., The Teaching of the Catholic Church), Uriel "jest duchem, który stał u bram raju utraconego z mieczem ognistym w dłoni". W apokryficznym Życiu Adama i Ewy anioł ten jest jednym z "cherubinów" strzegących bram raju, o których wspomina Księga Rodzaju 3. Imienia Uriela wzywano w starożytnych litaniach. Jak głoszą legendy, Uriel był jednym z aniołów, który pomógł pogrzebać Adama i Abla (zob. Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 97 -98; Hastings, Dictionary of Bible); aniołem, który walczył z Jakubem w Penuel; pogromcą wojsk Sennacheryba (por. 2 Krl 19, 35; 2 Mch 15, 22); aniołem, którego Bóg posłał, aby ostrzegł Noe go przed zbliżającym się Potopem (zob. etiop ska Księga Henocha 10, 1-3; Graves, Patai, Mity hebrajskie, s. 107). [W tradycji żydowskiej Uriel jest także aniołem, który "wysuszył Morze Czerwone, aby Izraelici mogli przez nie przejść, i ukazał się rodzicom Samsona, by im oznajmić, że będą mieli syna, który ocali Izrael przed Filistynami' (zob. Unterman, Encyklopedia trady cji i legend żydowskich, s. 292) - przyp. tłum.] Wypada jednak zaznaczyć, że wszystkie te wy czyny tradycja przypisuje także innym aniołom. Zdaniem Louisa Ginzberga określenie "Książę Światłości" wesseńskiej Regule Zrzeszenia od nosi się do Uriela (zob. Tyloch, Rękopisy z Qum ran nad Morzem Martwym, s. 79, przyp. 39). We dług niektórych źródeł Uriel był aniołem, który wprowadził Ezdrasza w arkana wiedzy niebiańskiej, tłumaczył proroctwa oraz wyprowadził Abrahama z Ur. W tradycji późnego judaizmu "Uriel zajął miejsce Fanuela" jako jeden z czterech aniołów obecności (zob. Charles, The Book of Enoch); był także wymieniany jako anioł września oraz anioł stróż wszystkich urodzonych w tym miesiącu. Według Barretta (The Ma gus), Uriel sprowadził na ziemię alchemię, "boską sztukę', oraz dał ludziom kabałę, "klucz do mistycznej interp-etacji Pisma Świętego" (według innych źródeł, uczynił to Metatron). [Według Talmudu Uriel jest aniołem, za pośrednictwem którego "ludzie dostąpili poznania Boga" (zob. Cohen, Talmud, s. 77). "Imię Uriela wypisywano na amuletach mających pomagać ludziom w zgłębianiu Tory, ponieważ reprezentuje on światłość Bożej nauki" (zob. Unterman, Encyklopedia tradycji i legend żydowskich, s. 292). W Zoharze Uriel jest "chorążym" drugiej chorągwi wojsk niebiańskich oraz jednym z czterech aniołów stojących przy Tro nie Chwały. "Jego miejsce jest z przodu Boga i człowieka" (zob. Opowieści Zoharu, s. 155,157). Wedhzg Ewangelii Bartłomieja, Uriel został stworzony jako piąty anioł, po Satanaelu, Michale, Gabrielu i Rafale (zob. Apokryfy Nowego Testamentu, t. 1, cz. 2, s. 506). Jak utrzymywał John Dee, Uriel był aniołem, który podarował mu "cudowne zwierciadło" (zob. Bugaj, Nauki tajemne w dawnej Polsce, s. 135-136) - przyp. tłum.] Milton (Raj utracony III, 802-804, 853-855) opisał Uriela jako archanioła, "jednego z tych siedmiu, co najbliżej tronu / Bożego stoją' oraz jako "regenta Słońca", którego "w Niebiosach / Najprzenikliwszym [...] nazwano z duchów". W The State of Innocence Dryden przedstawił Uriela zstępującego z nieba na rydwanie ciągnionym przez białe konie. Pomimo sławy, jaką się cieszył, Uriel był jednym z aniołów, których kult został oficjalnie potępiony przez papieża Zachariasza podczas synodu rzymskiego w 745 r. (ten sam los spotkał m.in. Raguela i Tubuela). [W Diable kulawym Lesage'a Uriel jest demonem. W judaizmie natomiast jeszcze dziś spotyka się ślady kultu "świętego Uriela". Współcześni Żydzi przed snem odmawiają modlitwę zawierającą słowa: "Winni� Pana, Boga Izraela, niech Michał stanie po mojej prawi cy, Gabriel po lewicy, Uriel przede mną, Rafael za mną, a ponad głową przebywa obecność Boga" (zob. Cohen, Talmud, s. 75, przyp. 34) przyp. tłum.] Imię Uriela, jak się uważa, po chodzi od imienia proroka Uriasza. W literaturze apokryficznej i okultystycznej Uriel jest utożsamiany z Nurielem, Urjanem, Jeremielem, Razjelem, Wretilem, Surielem, Puruelem, Fanu elem, Jehoelem, Izrafelem, a także z aniołem Jakubem-Izraelem. W pseudoepigraficznej Mo dlitwie józefa Jakub powiada: "Kiedy szedłem z Mezopotamii syryjskiej [sic!], Uriel, anioł Boży, stanął na mojej drodze i rzekł: "Zstąpiłem na ziemię, aby zamieszkać wśród ludzi, i teraz zowią mnie Jakubem"" (zob. Ginzberg, The Le gends of the Jews, t. 5, s. 310). Znaczenie tej opowieści jest niejasne, chyba że przyjmiemy, iż Uriel "wstąpił" w Jakuba w czasie walki z patriarchą w Penuel; takiemu założeniu przeczy jednak relacja zawarta w Księdze Rodzaju. W Midraszu Agada Exodus Uriel jest aniołem, który miał ukarać Mojżesza za zaniedbanie prze pisanego Prawem obowiązku obrzezania jego syna (zob. Unterman, Encyklopedia tradycji i le gend żydowskich, s. 292; według Zoharu aniołem tym był Gabriel; w The Legends of the Jews Ginzberga misja ta została powierzona dwóm aniołom o imionach � Af i � Chema). W Księdze Sybilli Uriel jest jednym z "nieśmiertelnych aniołów wiekuistego Boga", którzy w Dniu Ostatecznym rozbiją mosiężne wrota Hadesu i "wy prowadzą stamtąd żałosne cienie, ba, dusze starodawnych Tytanów i gigantów, oraz wszystkich, których pochłonął potop [...], a następnie zawio dą je przed Tron Boży [...] na sąd". [Por. Apo kalipsa Eliasza, gdzie Uriel jest jednym z dwóch aniołów (drugim jest Gabriel), którzy w dniu Sądu Ostatecznego zaprowadzą do raju "naznaczonych pieczęcią Chrystusa" (zob. Rubinkiewicz, Wprowadzenie do apokryfów Starego Testa mentu, s. 117) - przyp. tłum.] Uriel płynący "po promieniu słońca" i szybujący "gładko nad mrokiem wieczoru" (zob. Milton, Raj utracony IV, 710-711) widnieje na rycinie w The Poetical Works of John Milton (wyd. Hayleya). Jak twierdzą znawcy przedmiotu, Uriel przedstawiony jest także (jako anioł zemsty) na obrazie Prud'hona Sprawiedliwość i Zemsta ścigające Zbrodnię. Spośród współczesnych sądów o Uńelu ciekawa wydaje się opinia Curry'ego (Milton's Ontology, Cosmogony and Physics), który nazwał tego anio ła "pobożnym, ale niezbyt spostrzegawczym fizykiem wyznającym filozofię atomistyczną".
Urim ("iluminacja") - cherubin w Mesjadzie Klopstocka. W Biblii Urim jest określeniem "bożka ogniska domowego", jednak prawie zawsze występuje w wyrażeniu "urim i tummim", które oznacza rodzaj losów pomocnych w odczytywa niu woli Bożej (zob. Wj 28, 30; Kpł 8, 8; Ezd 2, 63; Ne 7, 65). Za pierwowzór urim i tummim uważa się babilońsko-chaldejskie "tabliczki prze znaczenia" (będące w posiadaniu Tiamat, żeńskiego demona zła), które miały moc decydowania o losie człowieka. Aaron [podobnie jak wszy scy arcykapłani przed zburzeniem Pierwszej Świątyni - przyp. tłum.] nosił napierśnik z wy rytymi słowami "urim' i "tummim" (� Aser Kriel). Według Talmudu Joma, urim i tummim to jeden z pięciu świętych przedmiotów znalezionych w Pierwszej Świątyni, których nie używano w okresie Drugiej Swiątyni. Zohar definiu je i rozróżnia dwa pojęcia: "urim oznacza świetliste zwierciadło uczynione z Imienia Bożego, składającego się z 42 liter, za pomocą których został stworzony świat; natomiast tummim to ciemne �wierciadło uczynione z Imienia Boże go składającego się z 22 liter. Połączenie obu [zwierciadeł] zwane jest urim i tummim'. Mil ton w Paradise Regained (III, 14), wspomina o urim i tummim jako "wróżebnych klejnotach / na piersi Aarona'. Słowa te (urim i tummim) widnieją na pieczęci Yale University (zob. Un terman, Encyklopedia tradycji i legend ?ydowskich, s. 292; Driver, Canaanite Myths and Legends, s. 103; Budge, Amulets and Talismans, s. 407; Ginzberg, The Legends o f the Jews, t. 2, s. 329).
Urion -� Orion
Uriron - anioł przywoływany w zaklęciach przeciwko nagłej śmierci (zob. Trachtenberg, Je wish Magic and Superstition, s. 140).
Urizen - w Book of Urizen Williama Blake'a, anio3 Anglii. Jest on jednym z czterech Zoa (Wiecznych) i wcieleniem boga rozumu. ("Uri zen jako pierwszy oddzielił się od pozostałych Wiecznych, naruszając tym samym istniejącą dotąd Unię Czterech Zoa (jego czyn,przywodzi na myśl bunt i upadek Lucyfera). Swiat stworzony przez Urizena to kraina okrutnego prawa, sprawiedliwości bez miłosierdzia, tyranii i represji. [...] Blake przedstawiał zwykle Urizena jako ślepego starego człowieka" (zob. Kozubska, Tomkowski, Mistyczny świat Williama Blake'a, s. 142) - przyp. tłum.]
Urjan - jedna z form imienia � Uriel.
Urpaniel - imię anioła znalezione na orientalnym amulecie (kamea) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew Amulets).
Urzla - w kabale, anioł Wschodu przywoływany podczas obrzędów magicznych; "wspa niały i życzliwy anioł dzielący się z inwokantem tajemną mądrością Stwórcy" (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis).
Usera - anioł służący w pierwszym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Uslael - anioł służący w czwartym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Ustael - według de Abano (Heptameron) oraz Barretta (The Magus), anioł czwartego nieba, władca Dnia Pańskiego (niedzieli); przywołuje się go z zachodu. Ustael jest także jednym z trzech posłańców Księżyca.
Ustur - w mitologii chaldejskiej, jeden z czte rech wodzów duchów opiekuńczych, przybierających ludzką postać (zob. Lenormant, Chal dean Magic).
Utra (uthra; lm. uthri) - w mitologii mandaj �kiej, anioł życia, jeden z dziesięciu uthri, którzy towarzyszą słońcu w jego codziennej wędrówce po nieboskłonie. Drower w 7'he Mandaeans of Iraq and Iran podaje listę dwudziestu uthri; są to: Ptahil, Zaharil, Adam, Kin, Ram, Rud, Szurbaj, Szarhabil, Szumbar Nu, Nuraita, jahja Juhana, Kinta, Anhar, Ewe, Aba tur, Bahrat, Juszamin, Dnut Hija, Habszaba, Ka na Zidka.
Uwabriel - anioł trzeciej godziny nocy, służący pod Sarkamiszem.
Uwael - anioł poniedziałku, mieszkający w pierwszym niebie i przywoływany z półno cy (zob. Barrett, The Magus).
Uwajasz - jedno z wielu imion anioła Meta trona.
Uwal (Wual, Wowal) - przed upadkiem, anioł chóru potęg. Obecnie, w piekle, Uwal jest wiel kim księciem i wodzem 37 legionów złych du chów, gotowych spełnić każdy jego rozkaz. Przywołany za pomocą odpowiedniego zaklę cia, Uwal potrafi obudzić miłość upragnionej kobiety. Według Waite'a (The Lemegeton), anioł ten "mówi po egipsku, ale niezbyt płynnie. Biegle natomiast włada językiem koptyjskim. Reprodukcje pieczeci Uwala zob. w: Waite, The Book of Black Magic and of Pacts, s. 180.
Uwmiel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uwula - anioł służebny wzywany podczas zaćmienia słońca lub księżyca (zob. Sefer ha-He szek).
Uza (Ouza, "siła") - jedna z form imienia � Szemhazaj (Semjaza). Podobnie jak Rahab, Uza jest aniołem opiekuńczym Egiptu (zob. Ze skarbnicy midraszy, s. 97-98; Ginzberg, The Le gends of the Jews, t. 3, s. 17).
Uzbazbiel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uzifiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer kawa), anioł strzegący pierwszej z siedmiu sal (pałaców) nieba.
Uzjel ("moc Boża") - jeden z najważniejszych aniołów angelologii rabinackiej; należy do chó ru cherubinów oraz chóru cnót (którego, we dług części źródeł, jest wodzem). W Księdze Razjela, Uzjel jest jednym z siedmiu aniołów sto jących przed tronem Boga oraz jednym z dziewięciu aniołów ustanowionych nad czterema wiatrami. W Raju utraconym (IV, 995-999), Uzjel jest "zastępcą Gabriela", którego archanioł wy syła na zwiady do południowej części raju. Z kolei w kabale i targumach Onkelosa i Jonatana Uzjel jest duchem upadłym, jednym z aniołów, którzy współżyli z córkami ludzkimi i spłodzili z nimi gigantów. Jest także piątą z dziesięciu sefirot zła i nieczystości (zob. Bischoff, Die Ele mente der Kabbalah). W angielskim przekładzie Veritas Jesuitarum Libellus Uzjel został utożsamiony z Urielem (zob. Waite, The Book of Cere monial Magic, s. 110; Butler, Ritual Magic, s. 190).

W

Wachmiel - anioł władający czwartą godziną dnia. Pod rozkazami Wachmiela służy dziesięciu "naczelników" oraz setka piekielnych duchów (zob. Waite, The Lemegeton).
Wadriel - anioł rządzący dziewiątą godziną dnia; podobnie jak Wachmiel, wydaje rozkazy dziesięciu "naczelnikom" i setce duchów piekielnych. "Naczelnikami" dziewiątej godziny dnia są m.in. Astroniel, Damiel i Madriel (zob. Waite, The Lemegeton).
Waforon - anioł wzywany w błogosławieństwie soli, wymieniany w licznych traktatach magicznych.
Wahoel - jeden z 72 aniołów władających dwunastoma znakami zodiaku.
Waij - w mistyce żydowskiej, jeden z aniołów pieczęci (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Walim - anioł służący w pierwszym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Wall - niegdyś anioł chóru potęg, obecnie wielki książę w piekle. Wezwany, ukazuje się pod postacią wielbłąda. Dowodzi 36 legionami złych duchów (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 190).
Walnum - w okultyzmie, anioł poniedziałku, mieszkający w pierwszym niebie i przywoływany z północy. Walnum jest także jedną z trzech inteligencji planety Saturn.
Wamana - w mitologii wedyjskiej, "karzeł awatar"; piąty z dziesięciu awatarów oraz "władca rozumu" (zob. Słownik mitologii hinduskiej, s.34-35).
Wametel - jeden z 72 aniołów zodiaku (zob. Runes, The Wisdom of the Kabbalah).
Wanad Jezad - w mitologii staroperskiej, anioł sprawujący władzę nad siedmioma piekłami (zob. Sale, Preliminary Discourse, w: Koran, s. 67).
Waol - anioł, którego imię znajduje się na pierwszym pentagramie Księżyca (zob. Ma thers, The Greater Key of Solomon).
Warchiel - anioł zodiaku rządzący, według różnych źródeł, znakiem Ryb lub Lwa (zob. Heywood, The Hierarchy o f the Blessed Angels, s. 215).
Wariel - jeden z 70 aniołów amuletów porodowych.
Warkan - według Heywooda (The Hierarchy of the Blessed Angels), anioł sprawujący władzę nad Słońcem (� aniołowie Słońca). Według de Aba no (Heptameron), Warkan jest "królem aniołów powietrza pełniących służbę w Dniu Pańskim'. Waruna - w mitologii wedyjskiej, jedno z siedmiu bóstw porównywanych z judeo chrześcijańskimi aniołami; -� aditjowie.
Wasago - w księgach zaklęć, "dobry duch" wyjawiający "najskrytsze sekrety kobiet" (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 2, s. 402). W The Lemegeton Waite'a, Wasago jest księciem piekła, gdzie zajmuje się odnajdywa niem zagubionych przedmiotów oraz przepowia daniem przyszłości. Reprodukcję pieczęci Wasago zob. w: Shah, The Secret Lore of Magic, s. 210.
Wasariasz - w kabale, anioł chóru panowań; także jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz.
Wasjariasz - w kabale, anioł sprawujący pie czę nad wysoko urodzonymi, a także nad wy miarem sprawiedliwości, sędziami i prawnika mi. Reprodukcję pieczęci Wasjariasza zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 271.
Waszjasz - "książę ustanowiony nad wszystkimi aniołami i cesarzami" (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Watale - podobnie jak Waszjasz, "książę ustanowiony nad wszystkimi aniołami i cesarzami". Weata - anioł pieczęci (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Weguaniel - wódz aniołów trzeciej godziny dnia.
Wehiel - anioł, którego imię znajduje się na pierwszym pentagramie Księżyca. Wehofnehu - jedno z wielu imion anioła Metatrona.
Wehuel - w kabale, anioł chóru księstw; tak że jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz. Reprodukcję pieczęci Wehue la zob. w: Ambelain, La Kabbale Pratique, s. 289.
Wehujasz - w kabale, jeden z ośmiu serafinów wzywanych w modlitwach magicznych. Wehujasz włada pierwszymi promieniami słonecznymi. Reprodukcję jego pieczęci zob. w: Am belain, La Kabbale Pratique, s. 260.
Wejotiel - imię anioła wspomniane w śred niowiecznym rękopisie znalezionym w północ nych Włoszech i zawierającym takie teksty, jak Habdala szel rabi Akiba (Alfabet rabiego Akiby).
Wejszaks - w zaklęciach Mojżeszowych, anioł pieczęci.
Wel - anioł środy, mieszkający w trzecim niebie, przywoływany z południa.
Wel Akujel - anioł Dnia Pańskiego (niedzie li), mieszkający w czwartym niebie i przywoływany z północy.
Welel - środowy anioł, mieszkający w drugim lub trzecim niebie. Pomimo znacznego po dobieństwa nie należy go utożsamiać z Welem, gdyż Welela przywołuje się z północy.
Weloas (Welous) - "przenajczystszy anioł Boga" przywoływany podczas Salomonowych obrzędów magicznych (w zaklęciu miecza). Wzmianki o Weloasie można znaleźć w wielu księgach zaklęć (grimoires).
Wenahel (Wenoel) - środowy anioł, mieszkający w drugim lub trzecim niebie; przywołuje się go z północy.
Wenibet - anioł przyzywany w zaklęciu nie widzialności; anioł służebny Almirasa, władcy niewidzialności (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Werchiel (Zerachiel) - anioł lipca oraz władca znaku Lwa (zob. Camfield, A Theoiogical Di scourse of Angels, s. 67). Werchiel jest także jed nym z wodzów chóru potęg. Budge (Amulets and Talismans) utożsamia Werchiela z Nakielem. Według Papusa (Traite Elementaire de Scien ce Occulte) Werchiel (zwany tu Zerachielem) jest władcą Słońca.
Weruach - jedno z wielu imion anioła Metatrona.
Wetuel - anioł poniedziałku, zamieszkujący pierwsze niebo i przywoływany z południa (zob. de Abano, Heptameron; Barrett, The Magus).
Weuliasz - w La Kabbale Pratique Ambelaina, jeden z dziewięciu aniołów chóru cnót. Weuliasz czuwa nad pomyślnością królestw oraz umacnia władzę monarchów. Aniołem mu po krewnym jest Stochene.
Wewafel - imię anioła zapisane na trzecim pentagramie Księżyca (zob. Mathers, The Grea ter Key of Solomon).
Wewalel - jeden z 72 aniołów zodiaku (zob. Runes, The Wisdom of the Kabbalah). Wewaliasz - jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2).
Wezynna - anioł służebny przywoływany podczas obrzędów kabalistycznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Whdrziolo - w The Sword o f Moses M. Gaste ra, jeden z aniołów ustanowionych przez Boga nad mieczem; także jedno z nomina barbara.
Whnori - anioł zodiaku rządzący znakiem Strzelca; funkcję tę pełni wspólnie z Saritajelem (zob. Levi, Transcendental Magic, s. 413).
Wianuel (Wianiel) - anioł piątego nieba, pełniący służbę we wtorek i przywoływany z południa (zob. Barrett, The Magus, t. 2; Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Wiktor - w legendach irlandzkich, anioł; który ukazał się św. Patrykowi w krzaku ognistym i polecił mu wrócić do Irlandii i kontynuować dzieło nawracania pogan na chrześcijaństwo (por. Czarnowski, Kult bohaterów, s. 66, przyp. 69, 71).
Wionatraba (Wianatraba) - w okultyzmie, anioł czwartego nieba, pełniący służbę w Dzień Pański (niedzielę) i przywoływany ze wschodu. Wionatraba jest także jednym z trzech duchów Słońca (zob. de Abano, Heptameron; Bar rett, The Magus, t. 2).
Wiszna - w Bhagawadgicie, potężny anioł, który wraz z Brahmanem i Mahiszą wyłonił się z pierwotnej materii (zob. The Dabistan, s. 178).
Wisznu - pierwszy --� awatar (wcielenie), którego zadaniem, według Bhagawadgity, była ochrona świata stworzonego przez Brahmana. Jak głosi legenda, Wisznu, przybrawszy postać ryby, odebrał Anant-Wedę (źródło czterech Wed) demonowi Rakszasowi, który ukrył ją w morskich głębinach.
Wngsursz - anioł letniego zrównania dnia z nocą, którego imienia używano jako amuletu przeciwko "złemu oku" (zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Superstition, s. 139).
Woel (Woil) - jeden z aniołów zodiaku. Woel reprezentuje lub rządzi znakiem Panny (zob. Waite, The Lemegeton).
Wohal - anioł przywoływany podczas obrzędów magicznych (zob. Szósta i siódma księga Mojieszowa).
Wohumana (Wohu Manah, Wohu Mano "Dobra Myśl") - jeden z zaratustriańskich Amesza Spentów (archaniołów), uosobienie dobrej myśli. Wohumana przyjmuje w raju dusze wiernych i prowadzi przed oblicze Ahura Mazdy (zob. Eliade, Historia wierzeń i idei religijnych, s. 231).
Woizja - anioł dwunastej godziny dnia, służący pod Beratielem (zob. Waite, The Lemegeton). powiada srogą karę, którą Bóg wymierzy swoim sługom, ludziom i aniołom: "Nastąpi w ów dzień to, iż Pan skarze / wojsko niebieskie tam, w górze / i królów ziemskich tu - na dole' (por. Hi 4, 18, gdzie Bóg także nie jest zadowolony ze swoich aniołów: "Wszak On sługom swoim nie ufa: / i w aniołach braki dostrzega"). [O aniołach jako "wojsku niebieskim" mowa także wesseńskiej Księdze Hymnów (III, 35) (zob. Tyloch, Rękopisy z Qumran nad Morzem Mar twym, s. 267) - przyp. tłum.]
Wokabiel (Wakabiel, Wakatiel, Wokatiel) anioł zodiaku rządzący znakiem Ryb; funkcję tę pełni wspólnie z Rasamasą (zob. Prince of Darkness, s. 178).
Wokasjel (Wokatiel) - anioł zodiaku rządzący znakiem Ryb; funkcję tę pełni wspólnie z Rasamasą.
Wraniel - anioł dziesiątej godziny nocy, służący pod Juzguarinem (zob. Waite, The Leme geton).
Wretil (Wrewoel, Prawuil, Radueriel) - w tradycjach o Henochu i Ezdraszu, niebiański pi sarz sprawujący pieczę nad świętymi księgami. W słowiańskiej Księdze Henocha Wretil dyktu je Henochowi "366 ksiąg przez trzydzieści dni i trzydzieści nocy". [W bogomilskiej wersji tego apokryfu, jako Wrewoel, jest on archaniołem, "który będąc z umysłu szybszy od innych aniołów, spisywał wszystkie dzieła Boże" (zob. Siedem niebios i ziemia, s. 34-35) - przyp. tłum.] Zdaniem Charlesa (The Book of Enoch, s. 28) "idea niebiańskiego skryby wywodzi się z mitologii babilońskiej, a pierwowzorem Wretila był prawdopodobnie Nebu". Różne źródła utożsamiają Wretila z Dabrielem, Urielem, Henochem, Raduerielem i Prawuilem, a także kojarzą lub identyfikują z "mężem odzianym w lnianą szatę z kałamarzem pisarskim u boku", o którym mówi Księga Ezechiela (9, 2).
Wulamahi - anioł przywoływany podczas egzorcyzmów nietoperza (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon).
Wwael - anioł poniedziałku, mieszkający w pierwszym niebie. Wwaela przywołuje się z północy.

Z

Za'afiel ("gniew Boży") - święty anioł sprawujący władzę nad huraganami; także anioł zniszczenia karzący grzeszników jeszcze na zie mi. Według Izaaka ha-Kohena Za'afiel jest piątą z dziesięciu sefirot zła i nieczystości. O aniele tym wspomina także hebrajska Księga Henocha.
Zaamael (Za'amiel) - w hebrajskiej Księdze Henocha, anioł sprawujący władzę nad burzami. Według Izaaka ha-Kohena Zaamael jest szóstą z dziesięciu sefirot zła i nieczystości.
Zabdiel - anioł o przydomku Kunia. Zabdiel Kunia to także jedno z czternastu niewysłowionych imion Boga (zob. M. Gaster, The Sword of Moses).
Zabesael - anioł pór roku, utożsamiany z � Milkielem (zob. Grant, Gnosticism and Early Chri stianity).
Zabkiel - jeden z wodzów chóru tronów, czasem utożsamianego z chórem erelim (zob. Fludd, Mosaicall Philosophy).
Zacharael (Jahriel - "pamięć Boga") - w mistyce żydowskiej epoki Geonim, jeden z siedmiu archaniołów; także książę chóru panowań i władca drugiego nieba. W kabale Zacharael jest anio łem chóru potęg (podobnie jak planeta Jowisz). W pismach Paracelsusa Zacharael zajmuje miej sce Pi-Zeusa, jednego z egipskich geniuszy planetarnych, jest także aniołem czwartku (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 1, s. 317).
Zacharel - anioł siódmej godziny nocy, służący pod Mendrionem (zob. Waite, The Leme geton).
Zachariel -� Zacharael
Zachiel (Zadkiel) - władca szóstego nieba (zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Supersti tion).
Zachriel - anioł sprawujący władzę nad pamięcią (zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Su perstition).
Zada - anioł służebny przyzywany w zaklęciach magicznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Zadaj - jeden z aniołów siedmiu planet (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa).
Zadakiel (Zadkiel) - duch planety Jowisz (zob. Lenormant, Chaldean Magic, s. 26).
Zades - w okultyzmie, anioł przywoływany podczas egzorcyzmów wosku (zob. Gollancz, Clavicula Salomonis; Mathers, The Greater Key of Solomon).
Zadikiel - anioł wzywany w syryjskich zaklęciach magicznych (zob. Księga Opieki; Budge, Amulets and Talismans).
Zadkiel (Cadkiel, Zidekiel, Zadakiel, Zedekiel - "sprawiedliwość Boga") - w tradycji ra binackiej, anioł dobroczynności, miłosierdzia, pamięci oraz wódz chóru panowań (utożsamia nego z chórem chaszmalim). W Masechet Acilut, gdzie mowa o dziesięciu chórach hierarchii niebiańskiej, Zadkiel jest wraz z Gabrielem wodzem chóru szinanim. Anioł ten jest również jednym z dziewięciu władców nieba oraz jednym z siedmiu archaniołów, którzy stale prze bywają w obecności Boga. W Zoharze Zadkiel jest jednym z dwóch pomocników Michała (drugim jest Zofiel), kiedy ten pełni podczas bitwy funkcję "chorążego" pierwszej chorągwi. [Według innej lekcji pomocnikami Michała są Jofiel i Cidkiel (zob. Opowieści Zoharu, s. 156) - przyp. tłum.] W księdze zaklęć Hóllenzwang des Dr. Faustus, Zadkiel (zwany "aniołem tronowym świętego Jehowy") jest zwierzchnikiem Mefistofelesa (zob. Christian, The History and Practice of Magic, t. 2). Według Trachtenberga (Jewish Magic and Superstition) Zadkiel to jedna z form imienia Sachiel. Camfield (A Theological Discourse of Angels) nazywa Zadkiela "zodia kalnym władcą planety Jowisz" (według róż nych źródeł funkcję tę pełni Zachariel, Abadiel, Zobiachel, Barchiel i inni). Zadkielowi (podobnie jak Michałowi, Tadhielowi i innym) przy pisuje się zasługę powstrzymania ręki Abraha ma, kiedy patriarcha przygotowywał się, aby złożyć Bogu w ofierze życie Izaaka (zob. de Bles, How to Distinguish the Saints in Art, s. 52).
Zadykiel (Zadkiel) - w Chaldean Magic Lenormanta, anioł planety Jowisz.
Zafan (Ksafan) - jeden z upadłych aniołów, obecnie demon drugiej kategorii. W czasie buntu w niebie, Szatan chętnie przyjął Zafana do swojego zastępu ze względu na jego pomysłowość. Anioł ten zaproponował, aby podpalić niebo, lecz zanim zdołał ów pomysł zrealizować, został wraz z innymi buntownikami strącony na dno otchłani. W podziemnym królestwie obowiązkiem Zafana jest podsycanie ognia w piecu piekielnym. Emblematem Zafana jest para miechów (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 215).
Zafiel - w legendach żydowskich, anioł sprawujący kontrolę nad opadami deszczu (zob. Ginzberg, The Legends of the Jews, t. 1, s. 140).
Zafkiel (Zafchial, Zafiel, Zofiel - "poznanie Boga") - wódz chóru tronów i jeden z dziewięciu aniołów rządzących niebiosami; także je den z siedmiu archaniołów. Zafkiel jest władcą planety Saturn (funkcję tę pełni wspólnie z Jo fielem i Orifiełem). Według Fludda, Zafkiel, ja ko Zofiel, jest wodzem chóru cherubinów (zob. pisma Corneliusa Agrippy; Camfield, A Theo logical Discourse of Angels; Heywood, The Hie rarchy of The Blessed Angels). Wydaje się jednak, że Fludd popełnił błąd, utożsamiając Zafkiela z Zofielem.
Zafniel - w mistyce żydowskiej epoki Geonim, anioł sprawujący władzę nad jednym z miesięcy (zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Superstition).
Zafrire - duchy poranne (zob. New Jewish En cyclopedia, s. 516).
Zagiel - w etiopskiej Księdze Henocha, zły archanioł.
...