Manifest komunistyczny - Karol Marks Fryderyk Engels.pdf

(251 KB) Pobierz
TYTUL: "Manifest komunistyczny
AUTOR: Karol Marks, Fryderyk Engels
OPRACOWAL : Cezary Cholewinski (cholewin@dollar.it.com.pl) ----
-----------------------------------------------------------------
----
Manifest Partii Komunistycznej (1)
Widmo krąży po Europie - widmo
komunizmu.Wszystkie potęgi starej Europy
połączyły się w świętej nagonce przeciw temu
widmu: papież i car, Metternich i Guizot,
francuscy radykałowie i niemieccy
policjanci.Gdzie jest taka parta opozycyjna,
ktora przez swoich rządzących przeciwników nie
zostałaby obwołana komunistyczną, gdzie taka,
która nie odwzajemniłaby się piętnującym zarzutem
komunizmu zarówno bardziej postępowym
opozycjonistom , jak i swym reakcyjnym
przeciwnikom? Z tej rzeczywistości wynika dwojaki
wniosek. Komunizm został już przez wszystkie
europejskie potęgi uznany za potęgę. Już
najwyższy czas, aby komuniści otwarcie
przedstawili całemu światu swoje poglądy, swoje
cele, swoje dążenia i bajce o widmie komunizmu
przeciwstawili własny manifest partii. W tym celu
zebrali się w Londynie komuniści najróżniejszych
narodowości i naszkicowali następujacy manifest,
który zostanie opublikowany w językach:
angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim,
flamandzkim i duńskim.
I - Burżuje i proletariusze (2)
Historia całego dotychczasowego
społeczeństwa (3) jest historią walk klasowych.
Wolni i niewolnicy, patrycjusze i
plebejusze, baroni i gołota, burżuazja i lud,
krótko mowiąc, wyzyskiwacze i wyzyskiwani stali
wciąż naprzeciw sobie, prowadzili nieprzerwaną,
czasem skrytą, czasem otwartą walkę, walkę, która
za każdym razem kończyla się rewolucyjnym
przekształceniem społeczeństwa albo pospólnym
zanikiem walczących klas. We wcześniejszych
epokach historycznych znajdujemy prawie wszędzie
całkowity podzial społeczeństwa na różne stany,
rozmaite zróżnicowanie pozycji społecznych .W
starożytnym Rzymie mamy patrycjuszy, ekwitów,
plebejuszy, niewolników, w średniowieczu panów
feudalnych, wasali, rzemieślnikow, chłopów,
gołotę i do tego jeszcze w prawie każdej z tych
klas określone zróżnicowanie.
Wyłaniające się z upadłego społeczeństwa
feudalnego nowoczesne społeczeństwo burżuazyjne
nie zniosło przeciwieństw klasowych. Ono tylko
postawilo nowe klasy, warunki ucisku i formy
walki na miejscu starych. Nasza epoka, epoka
burżuazji, charakteryzuje się tym, że uprościla
sprzeczności klasowe. Całe społeczeństwo rozpada
się coraz bardziej na dwa wrogie obozy, na dwie
wielkie otwarcie stające przeciwko sobie klasy:
burżuazję i proletariat. Ze średniowiecznej
gołoty rekrutowali się pierwsi mieszczanie; z
tych mieszczan rozwinęły się pierwsze elementy
burżuazji.
Odkrycie Ameryki, eksploracja Afryki
zdobywały dla powstającej burżuazji nowe tereny.
Rynek wschodnioindyjski i chiński, kolonizacja
Ameryki, wymiana handlowa
z koloniami, zwiększenie się środków wymiany i
obfitość towarów nadaly handlowi , żegludze,
przemysłowi niespotykany rozmach, a możliwość
niezwykłego rozwoju rewolucyjnemu elementowi w
upadajacym społeczeństwie feudalnym.
Dotychczasowa gospodarka feudalna ani
rzemieślnicze zakłady przemysłowe nie mogły już
zaspokoić popytu, rosnącego dzięki nowym (4)
rynkom. Na ich miejscu pojawila się manufaktura.
Mistrzowie cechowi zostali wyparci przez
przemysłowy stan średni; podział pracy między
różne korporacje został zastąpionmy przez podział
pracy w oddzielnych warsztatach. Ale caly czas
rósł rynek, caly czas rósł popyt. Także
manufaktura już nie wystarczała. Wtedy para i
maszyny zrewolucjonizowały produkcję przemysłową.
Na miejscu manufaktury pojawił się nowoczesny
wielki przemysł, na miejscu przemysłowego stanu
średniego pojawili się milionerzy przemysłowi,
szefowie całych armii przemysłowych, nowocześni
burżuje. Wielki przemysł ostatecznie ukształtował
rynek światowy, który przygotowało odkrycie
Ameryki. Rynek światowy dał handlowi, żegludze i
komunikacji lądowej mozliwość nieznanego
przedtem rozwoju. To wpłynęło zwrotnie na rozwój
przemysłu, i w tej samej skali, w jakiej
rozwijały się przemysł, handel, żegluga, koleje -
rozwijała się burżuazja, powiększała swoje
kapitały, spychala wszystkie odziedziczone po
średniowieczu klasy na drugi plan. Widzimy więc,
że nowoczesna burżuazja sama jest wytworem
długiego ciagu rozwojowego, szeregu przewrotów w
sposobie produkcji i wymiany. Każde z tych
stadiów rozwoju burżuazji przynosiło
odpowiadający mu postęp polityczny. (5).
Będąc stanem uciskanym przez panów
feudalnych, uzbrojonym i samorządzącym się
stowarzyszeniem (6) w komunie (7), tu niezależną
republiką miejską (8), ówdzie trzecim stanem w
monarchii obłożonym podatkami (9), wreszcie w
epoce manufaktury przeciwwagą dla szlachty w
monarchii stanowej lub absolutnej (10), opanowała
ona główne podstawy wielkich monarchii, wreszcie
od czasu powstania wielkiego przemysłu i rynku
światowego wywalczyła sobie wyłączne panowanie
polityczne w nowoczesnych demokracjach
przedstawicielskich. Nowoczesna władza państwowa
jest tylko komitetem, ktory zarządza
ogólnospołecznymi interesami calej klasy
burżuazyjnej.
Burżuazja odegrała w historii rolę w
najwyższym stopniu rewolucyjną. Burżuazja,
gdziekolwiek zdobyła panowanie, zniszczyła
wszystkie feudalne, patriarchalne, sielankowe
stosunki.
Zerwała ona bezlitośnie rozmaite więzi
feudalne, które trzymały ludzi na ich naturalnych
miejscach, a nie przyniosła ze sobą żadnych
nowych więzi między czlowiekiem a czlowiekiem
oprocz gołego handlu, oprócz bezdusznego
“płacenia gotówką”. Utopiła ona w lodowatej
wodzie egoistycznego wyrachowania święte dreszcze
pobożnego zachwycenia, rycerskiego uduchowienia,
kołtuńskiej melancholii.
Rozmieniła ona osobistą godność na wartość
kieszeni i na miejscu niezliczonych godnie
zasłużonych wolności postawiła pozbawioną
sumienia wolność handlu. Innymi słlowy,
postawiłla ona na miejscu wyzysku osłoniętego
iluzjami religijnymi
i politycznymi wyzysk oschły, otwarty,
bezwstydny, bezpośredni. Burżuazja obnażyła
wszystkie do tej pory nazywane szlachetnymi i
traktowane z pobożną bojaźnią czynności duchowe.
Zmieniła ona lekarza, prawnika, księdza, poetę,
Zgłoś jeśli naruszono regulamin