test- tory kolejowe.docx

1.      Elementem wymiarowym szyny nie jest

A.    Wysokość szyny

B.     Wielkość toru

C.     Szerokość stopki

D.    Szerokość główki

2.      Na rysunku obok znajduje się

3.      Urządzenie techniczno-kolejowe umożliwiające  przejazd z jednego toru na drugi to

A.    Skrzyżowania

B.     Odgałęzienia

C.     Międzytorze

D.    Rozjazd

4.      Drogą zwrotnicową nazywamy

A.    Połączenie torów prostych lub łukowych szeregiem zwrotnic (rozjazdów)

B.     Urządzenie techniczno-kolejowe umożliwiające  przejazd z jednego toru na drugi

C.     Wyznaczenie poszerzenia skrajni przy przejściu z prostej na łuk kołowy

D.    Wyznaczenie przekroju nasypu w terenie pochyłym

5.      Metodą regulacji osi torów nie jest

A.    Metoda poligonowa

B.     Metoda trygonometryczna

C.     Metoda wykreślna

D.    Metoda analityczno – trygonometryczna

6.      Metoda poligonowa regulacji osi torów polega na

A.    Wykorzystaniu punktów istniejącego toru (ich współrzędne) do wyznaczenia elementów toru projektowanego

B.     Przyjęciu układu współrzędnych, wyznaczeniu istniejącego i projektowanego toru oraz obliczeniu przesunięć

C.     Wykreśleniu istniejącej krzywizny toru, wniesieniu zaprojektowanych krzywizn oraz obliczeniu poprzecznych przesunięć

D.    Analogicznie jak metoda wykreślna tylko z zastosowaniem specjalnych przyrządów zwanych multikalkulatorami

7.      Klasyczną poziomą osnowę szczegółową stacji kolejowej stanowią

A.    Ciągi poligonowe o długościach 1km i długościach boków w ciągu 50m

B.     Ciągi poligonowe o długościach 1-1,5km i długościach boków w ciągu 20m

C.     Ciągi poligonowe o długościach 100m i długościach boków w ciągu 20m

D.    Ciągi poligonowe o długościach 2-3km i długościach boków w ciągu 100-300m

8.      Do pierwszej grupy dokładnościowej pomiarów sytuacyjnych zaliczymy

A.    Ukresy i osie torów

B.     Kontury budowli ziemnych

C.     Linie brzegowe wód płynących

D.    Drzewa znajdujące się na ternach kolejowych

9.      Bocznica jest to

A.    Punkt na linii kolejowej, który przyjmuje udział w ruchu pociągów, zapewnia prawidłowość i bezpieczeństwo ruchu i wykonywania manewrów

B.     Tor przeznaczony do ładowania lub wyładowania towarów, odgałęziający się od toru na szlaku lub na stacji

C.     Punkt na szlaku, urządzony do wsiadania podróżnych oraz do przyjmowania i wydawania przesyłek w ograniczonym zakresie

D.    Stacja stanowiąca granicę danej linii kolejowej, gdzie pociągi rozpoczynają lub kończą bieg

10.  W torach głównych należy stosować promienie łuków możliwie wielkie, a w każdym razie nie mniejsze niż

A.    10 m na liniach z torem szerokości 1000 mm

B.     5 m na liniach z torem szerokości 750, 760 i 785 mm

C.     60 m na liniach z torem szerokości 60 mm

D.    100 m na liniach z torem szerokości 1000 mm

11.  Podstawową map sytuacyjna terenów kolejowych jest wykonywana w skali

A.    1:5000

B.     1:100

C.     1:1000

D.    1:10000

12.  Marami kontrolnymi w pomiarach sytuacyjnych terenów kolejowych nie są

A.    Długości rozjazdów

B.     Szerokości peronów

C.     Miary czołowe budynków

D.    Wysokość tuneli

13.  Mapa schematyczna stacji

A.    Przedstawia obraz terenu kolejowego w systemie informatycznym

B.     Jest odrysem mapy zasadniczej

C.     Przedstawia położenie kolejowych szczegółów sytuacyjnych i urządzeń technicznych

D.    Jest wykorzystywana do opracowania projektów przebudowy i rozbudowy stacji

14.  Szczegóły i urządzenia techniczno – kolejowe przedstawia się na mapach za pomocą symboli i opisów zgodnie z

A.    Instrukcją K-2

B.     Instrukcją G-3

C.     Instrukcją K-1 i D-19

D.    Instrukcją K-1 i K-2