Desperate beauty - Prolog.pdf - Poprzednie rozdziały - BananowyMikacz

BANANOWYMIKACZ PRESENTS® - DESPERATE BEAUTY

S t r o n a | 1

Banner: Sorridence

BANANOWYMIKACZ PRESENTS® - DESPERATE BEAUTY

S t r o n a | 2

BANANOWYMIKACZ PRESENTS® - DESPERATE BEAUTY

S t r o n a | 3

PROLOG……………………………………………………………………………………………….. 4

BANANOWYMIKACZ PRESENTS® - DESPERATE BEAUTY

S t r o n a | 4

- Kochanie, jesteś pewna, że chcesz zostać tutaj sama? Może powinnaś zamieszkać

u babci? Albo Alice? Chociaż nie, nie mogę cię im tak podrzucić. Tony to miły człowiek,

ale nie jestem pewna czy powinnam cię z nim zostawić. Nie wiem, kiedy wrócimy. Może

za miesiąc, może za rok. To musi być ogromny kłopot dla niego – Renne przez ostanie

kilka tygodni stale się o mnie zamartwiała. Bała się zostawić mnie z ich przyjacielem,

ponieważ był on młodym mężczyzną z drobnymi problemami emocjonalnymi. Ale był też

najlepszym, którego mogła wybrać, ponieważ nigdy jej nie zawiódł i ufała mu

bezgranicznie.

Modliłam się, aby nie zmieniła zdania, ponieważ, cholera, chciałam zamieszkać

z tym super niesamowitym facetem!

- Mamo, jeśli on się zgodził i to nie raz, a dwadzieścia trzy, to musisz mu zaufać,

że dla niego to nie kłopot. – Tak, liczyłam to, chciałam zobaczyć, jak bardzo mu zależy na

tym. Chociaż jego mina była nerwowa, był pewny swoich słów, a ja cholernie chciałam

znaleźć się bliżej niego. Byłam niemal zdesperowana, gdy nie mogłam zobaczyć go dłużej

niż przez kilka dni.

- No dobrze, ale jak ty sobie poradzisz? Niedługo kończysz szkołę, masz egzaminy.

- Szkołę kończę za dwa lata, mamo – przypomniałam jej.

Na razie była przerwa wiosenna mojego drugiego roku w liceum. Licząc

dokładnie, do egzaminów zostało mi półtora roku. Za kilka tygodni miały być moje

osiemnaste urodziny i wtedy mogłam już decydować sama o sobie, czego nie mogłam się

doczekać, chociaż nie narzekałam na reguły obowiązujące w domu rodziców, ponieważ

takie nie istniały. Ale brzmienie, że mam osiemnaście lat, było dla mnie świetne.

- Niedługo skończysz osiemnaście lat, może powinniśmy poczekać do tego czasu

i dopiero cię zostawić? Jezu, tak trudno mi cię opuścić, kochanie – mama przytuliła mnie

dziesiąty raz odkąd odwoziłam ich na lotnisko. Całą drogę musiałam jej tłumaczyć, że

jest okej, a gdy się trochę uspokoiła, zaczynała od nowa się zamartwiać.

Charlie, o dziwo, był spokojny, ale wiedziałam, że również się martwił.

- Pasażerów lotu 892 prosimy o zgłoszenie się do odprawy – usłyszałam

z głośników.

BANANOWYMIKACZ PRESENTS® - DESPERATE BEAUTY

S t r o n a | 5

Renne zaczęła panikować, że nie zdążyła się ze mną pożegnać, a już ich wzywają.

Wywróciłam na nią oczami.

- Bella, pamiętaj, bądź grzeczna, zachowuj się, nie rób głupstw – wyliczał Charlie,

choć to wszystko zaliczało się do jednego, ale nie przerywałam mu – nie zażywaj używek

i podobnych takich. Jeśli już masz zamiar uprawiać seks, błagam cię, uważaj! – ostrzegł

mnie.

Moi rodzice pod względem wielu rzeczy, które inni rodzice uważali za złe w moim

wieku, byli wyluzowani i za to ich kochałam.

- Spokojnie tato, biorę pigułki – powiedziałam mu, jakby to miało go uspokoić.

- Byłbym spokojniejszy, gdybyś w ogóle nie uprawiała seksu – powiedział.

- Tak, tak – zgodziłam się z nim. Jak na razie, nie miał się o co martwić, ponieważ

byłam dziewicą na pigułkach i nie wiedziałam, kiedy będzie mój pierwszy raz, choć

miałam nadzieję, że niedługo, ale od jakiegoś czasu wolałam się ubezpieczać.

Renne w wielkim skrócie przypomniała mi o wszystkim, o czym rozmawialiśmy

przez ostatnich kilka dni. Ostatecznie się z nimi pożegnałam i poszłam w stronę

parkingu.

Zmierzałam spokojnym krokiem do wyjścia, drogi, do mojego nowego życia,

którego nie mogłam się już doczekać. I to nie dlatego, że nie było tam moich rodziców, ale

przez pewnego fascynującego mężczyznę.

Desperate beauty - Prolog.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: