1 Histogram to wykres słupkowy przedstawiający rozkład różnych wartości tonalnych obrazu. Po lewej stronie wykresu znajdują się tony ciemne, a po prawej stronie tony jasne. Wartości skrajne 0 i 255 odpowiadają kolejno czerni i bieli.
2
3 Światłomierz - urządzenie stosowane w fotografii mierzące natężenie światła (padającego lub odbitego), umożliwiając dobranie prawidłowych parametrów ekspozycji naświetlenia materiału światłoczułego.
Konwerter - układ optyczny mocowany pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu lub w formie nasadki na obiektyw zmieniającej ogniskową obiektywu. Konwertery przedłużające ogniskową to telekonwertery.
Adapter - to element urządzenia umożliwiający zastosowanie go do innych celów niż zostało przewidziane. Umożliwiające połączenie elektryczne różnych standardów, połączenie mechaniczne urządzeń różnych standardów np. zastosowanie w aparacie fotograficznym z bagnetem obiektywu z mocowaniem M42. Istnieją także adaptery do filmów (np. rollkaseta do filmów zwojowych) i filtrów (specjalny pierścień pozwalający mocować filtr o innych wymiarach).
4 Czułość (tzw ISO) to wielkość określająca stopień reagowania filmu fotograficznego na światło. Znajomość czułości umożliwia określenie prawidłowej ekspozycji. Im wyższa światłoczułość, tym krótszy czas potrzebny do naświetlenia danej klatki. Możemy w ten sposób uniknąć stosowania statywu do wykonywania zdjęć w słabym oświetleniu. W aparatach cyfrowych często mamy możliwość wybrania czułości ISO.
Niestety, zbyt wysoka czułość ISO w technice analogowej skutkuje zwiększonym ziarnem, w technice cyfrowej będzie zwiększała możliwość powstania na wykonanym zdjęciu szumów.
5 Filtr polaryzacyjny – filtr ten pochłania światło o polaryzacji liniowej w wybranym kierunku. Efekt dla fotografii jest taki, że pochłania on światło rozproszone w atmosferze w przypadku fotografowania nieba. Błękit nieba staje się ciemniejszy, a chmury pozostają białe (jest to efekt podobny, choć nie identyczny, jak działanie filtru czerwonego w przypadku fotografii czarno-białej). Pozwala on również na zwiększenie nasycenia barw powierzchni matowych (np. zieleni roślin, bądź kolorów tkanin) w słoneczny dzień. Filtr najmocniej działa, gdy obiektyw skierowany jest pod kątem 90 stopni od kierunku padania światła. Z tym wiąże się również jedna z niedogodności polaryzatora – w przypadku obiektywu szerokokątnego może być widać, że np. pas nieba jest ciemniejszy a dalej od niego już nie. Główną wadą polaryzatora jest to, że zabiera on część światła (zwykle około 1 – 1,5 EV, czyli wymaga od 1 do 1,5 mniejszej przysłony lub dłuższego czasu naświetlania). Filtr polaryzacyjny umożliwia też wyeliminowanie odbić od szyby lub powierzchni wody.
6 Autofocus (AF) system automatycznego ustawiania ostrości w aparatach fotograficznych.
Istnieją dwa rozwiązania umożliwiające automatyczne nastawienie ostrości w aparacie:
* Aktywny - dalmierz mierzy odległość aparatu od obiektu przy pomocy wiązki promieni podczerwonych lub ultradźwięków, a następnie przekazuje tę informację do aparatu, który ustawia odpowiednio obiektyw.
* Pasywny - polega na mierzeniu kontrastu lub przesunięcia fazowego pomiędzy detalami w kadrze. Maksimum kontrastu oznacza prawidłowe ustawienie ostrości. Ten rodzaj ustawiania ostrości nazywany jest też "AF z detekcją kontrastu lub fazy TTL".
* Dynamiczny AF - Punkt AF jest automatycznie zmieniany w celu śledzenia poruszającego się obiektu.
* Dynamiczny AF ze śledzeniem najbliższego obiektu - System AF automatycznie wybiera najbliższy obiekt i na nim dokonuje pomiaru odległości.
* Pojedynczy AF - Za pomocą nastaw w aparacie fotograf może ręcznie wybrać odpowiedni czujnik AF.
* Szeroki obszar AF - Umożliwia ustawienie ostrości na obiekcie nie znajdującym się w dokładnie w centrum kadru. Jest przydane do robienia zdjęć poruszających się obiektów.
* Punktowy pomiar AF - Czujnik AF jest umieszczony centralnie. Służy do ustawienia ostrości na wybranym przedmiocie, który przy użyciu Szerokiego pola AF mógłby nie zostać wzięty pod uwagę.
7 Skrót ASA pochodzi od nazwy organizacji American Standards Association, której system pomiaru ekspozycji stał się podstawą do okreslania czułości nośników fotograficznych według ISO.
8 Lustrzanka dwuobiektywowa - prosty, dwuobiektywowy, matówkowy, aparat fotograficzny charakteryzujący się zwartą i sztywną konstrukcją.
Górny obiektyw z lustrem i matówką służy do celowania a dolny do robienia zdjęć. Obiektywy najczęściej są identyczne, ale górny nie ma migawki i przysłony. Funkcjonalnie zbliżony jest do lustrzanki jednoobiektywowej, ale oddzielenie części zdjęciowej od części celowniczej daje prostszą i mniej zawodną konstrukcję (odpada problem synchronizacji migawki z ruchomym lustrem). Zastosowanie dwóch obiektywów podraża aparat i utrudnia stosowanie obiektywów wymiennych.
9 Aparat panoramiczny - rodzaj aparatu fotograficznego o specjalnej konstrukcji umożliwiającego wykonywanie zdjęć panoramicznych. W aparatach cyfrowych do wykonania takich zdjęć służy specjalna funkcja, program. Można też dokonać montażu w programie graficznym odpowiednio wykonanych wcześniej ujęć.
10 Polaroid - to znak towarowy firmy Polaroid Corporation, który pierwotnie był nazwą płytki wykonanej z przezroczystego tworzywa sztucznego, posiadającego zdolność polaryzacji światła.
11 Migawka - jest częścią aparatu fotograficznego służącą do odsłaniania na odpowiedni czas a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego (lub przetwornika optoelektronicznego) w celu jego prawidłowej ekspozycji czyli dostarczenia odpowiedniej ilości światła padającego przez obiektyw.
12 Fotografia cyfrowa - polega na utrwaleniu obrazu w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na chemicznym nośniku światłoczułym. Do wykonywania zdjęć, w odróżnieniu od tradycyjnej (nazywanej czasem, choć niezbyt słusznie, jako przeciwieństwo cyfrowej, określeniem analogowa), służy sprzęt o odmiennej konstrukcji – cyfrowy aparat fotograficzny.
13 Fotografia tradycyjna (inaczej fotografia analogowa, w odróżnieniu od cyfrowej) to taka, gdzie nośnikiem obrazu sa chemiczne materiały światłoczułe (filmy, błony, płyty czy papiery itp.). W fotografii tradycyjnej dominującą jest fotografia srebrowa, czyli fotografia oparta o światłoczułe związki srebra zwane jego halogenkami.
14 Preselekcja czasu - półautomatyczny tryb pracy aparatu fotograficznego w którym do wybranego przez użytkownika czasu naświetlania automatycznie dobierana jest przysłona zgodnie ze wskazaniami światłomierza
15 Preselekcja przysłony - jeden z trybów doboru ekspozycji. Użytkownik wybiera odpowiadającą mu przysłonę (określa w ten sposób głębię ostrości), a automatyka aparatu tak oblicza czas otwarcia migawki, aby otrzymać prawidłowo naświetlone zdjęcie.
16 (zoom) Obiektyw zmiennoogniskowy, transfokator – rodzaj obiektywu fotograficznego, w którym możliwa jest płynna regulacja długości ogniskowej, zwykle bez zmiany perspektywy i płaszczyzny ogniskowania.
17 Paralaksa w fotografii - w fotografii paralaksą nazywana jest niezgodność, niepokrywanie się obrazu widzianego w celowniku z obrazem fotograficznym. Wolne od tego błędu są aparaty fotograficzne, w których celowanie odbywa się poprzez obiektyw, np. lustrzanki jednoobiektywowe i niektóre aparaty studyjne. Błąd paralaksy maleje ze wzrostem odległości od fotografowanego motywu.
18 Winietowanie – wada obrazu uzyskiwanego w urządzeniu optycznym polegająca na niedoświetleniu brzegów kadru, spowodowana niedoskonałością optyki urządzenia, zakłóceniem brzegów toru optycznego innymi elementami urządzenia, lub też wywołana nieodpowiednim oświetleniem.
19 Through the lens, TTL - (ang. przez obiektyw) - stosowany w lustrzankach, jak również w bardziej zaawansowanych aparatach kompaktowych (zarówno analogowych jak i cyfrowych) pomiar światła odbitego od fotografowanego przedmiotu, przez obiektyw, światłomierzem wbudowanym w aparat fotograficzny.
Istotą pomiaru TTL jest mierzenie światła odbitego od obszaru, który znajdzie się na zdjęciu. Pomiar ten uwzględnia również wpływ filtrów, konwerterów i innych nakładek mających wpływ na prawidłową ekspozycję.
20
21 Rybie oko - obiektyw fotograficzny o nieskorygowanej dystorsji objawiającej się w tym przypadku beczkowatymi zniekształceniami obrazu. Wyróżniane są dwa rodzaje tego typu obiektywów: kołowe (obraz stanowi koło w kadrze) i pełnoklatkowe (obraz zajmuje całą powierzchnię kadru). Jako rybie oko wykonywane są najczęściej obiektywy o bardzo szerokim kącie widzenia rzędu 180° - 220°.
22 Teleobiektyw - to rodzaj wąskokątnego obiektywu fotograficznego, który ze względu na specjalną budowę optyczną ma odległość ogniskową znacząco większą niż długość jego obudowy.
23 Temperatura barwowa – temperatura ciała doskonale czarnego, w której wysyła ono promieniowanie tej samej chromatyczności co promieniowanie rozpatrywane. Innymi słowy, jest to obiektywna miara wrażenia barwy danego źródła światła
24 Głębia ostrości (dawniej "głębokość ostrości") – parametr stosowany w optyce i fotografii do określania zakresu odległości, w którym obiekty obserwowane przez urządzenie optyczne sprawiają wrażenie ostrych.
Duża głębia ostrości zapewnia ostrość większości elementów na zdjęciu, natomiast mała głębia ostrości (czyli precyzyjne ustawienie i nieostre tło) bywa wielce pożądana przy zdjęciach portretowych i artystycznych, ponieważ wyodrębnia fotografowany obiekt na tle otoczenia. Na zakres głębi ostrości mają wpływ następujące czynniki:
* przysłona – im mniejszy otwór względny jest pozostawiony (czyli: czym wyższa liczba przysłony, np. 16 lub 22), tym większa głębia;
* budowa obiektywu fotograficznego – im dłuższa ogniskowa, tym mniejsza głębia ostrości;
* odległość na jaką ustawiona jest ostrość obiektywu (odległość między przemiotem a aparatem) - im odległość ta jest mniejsza, tym głębia ostrości również.
* wymiary błony światłoczułej lub sensora używanych do rejestracji obrazu.
25 Ekspozycja to ilość światła padającego na film (lub na sensor elektroniczny w przypadku aparatu cyfrowego) konieczna dla prawidłowego zrobienia zdjęcia fotograficznego. Uzyskuje się ją poprzez ustalenie wartości przysłony i czasu naświetlania w stosunku do wybranej czułości filmu (lub jej odpowiednika w aparacie cyfrowym), lub też czułości materiału odbitkowego (papier fotograficzny, kopia diapozytywowa), a także poprzez odpowiednie dozowanie oświetlenia (lampy błyskowe, lampy o świetle ciągłym, odbłyśniki, ekrany, żaluzje, rozpraszacze światła itp.).
Rodzaje ekspozycji w przypadku pracy z urządzeniem rejestrującym obraz (np. aparat fotograficzny, kamera filmowa).
* półautomatyczna - wskazania światłomierza (za mało - dobrze - za dużo) widoczne w polu widzenia celownika, lub matówki i reagujące na ręczne obracanie pokręteł czasu i przysłony.
* automatyczna - urządzenie automatycznie dobiera czas do ustawionej ręcznie przysłony, przysłonę do ręcznie ustawionego czasu, lub oba parametry jednocześnie wg zadanego programu.
26 * Aparat dalmierzowy
* Aparat kompaktowy
* Aparat małoobrazkowy
* Aparat mieszkowy
* Aparat przeziernikowy
* Aparat skrzynkowy
* Aparat studyjny
* Aparat wielkoformatowy
Cyfrowy aparat fotograficzny
Klasyczny aparat fotograficzny
Lustrzanka
* Lustrzanka dwuobiektywowa
* Lustrzanka hybrydowa
* Lustrzanka jednoobiektywowa
27 Rodzaje światla
* światło białe
* światło monochromatyczne
* światło spójne
28
29 Barwy ciepłe - subiektywne określenie barw przesuniętych w widmie barwnym w stronę czerwieni. Określenie to może być bezwzględne (dotyczyć wyłącznie odcieni czerwieni, pomarańczu i żółci) jak i względne: może dotyczyć właściwie każdej barwy chromatycznej bardziej przesuniętej w stronę czerwieni niż barwa subiektywnie odbierana jako "czysta". Np. zieleń o odcieniu oliwkowym jest uznawana za ciepłą, a o odcieniu szmaragdowym – za zimną, przy czym to przyporządkowanie może się znacznie różnić w zależności od indywidualnych cech percepcji obserwatora.
Barwy chłodne – subiektywne określenie barw przesuniętych w widmie barwnym w stronę fioletu. Określenie to może być bezwzględne (dotyczyć wyłącznie odcieni fioletu, błękitu i zieleni), jak i względne: może dotyczyć właściwie każdej barwy chromatycznej bardziej przesuniętej w stronę fioletu niż barwa subiektywnie odbierana jako "czysta". Np. zieleń o odcieniu oliwkowym jest uznawana za ciepłą, a o odcieniu szmaragdowym za zimną, przy czym to przyporządkowanie może się znacznie różnić w zależności od indywidualnych cech percepcji obserwatora, a przede wszystkim od otoczenia barwnego, czyli bezpośredniego sąsiedztwa innej barwy. Odbieranie przez obserwatora barwy jako ciepłej lub chłodnej jest więc względne.
30 RGB – jeden z modeli przestrzeni barw, opisywanej współrzędnymi RGB. Jego nazwa powstała ze złożenia pierwszych liter angielskich nazw barw: R – red (czerwonej), G – green (zielonej) i B – blue (niebieskiej), z których model ten się składa.
Jest to model wynikający z właściwości odbiorczych ludzkiego oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (zob.promieniowanie elektromagnetyczne).
31
32 Barwa biała – najjaśniejsza z barw. Jest to zrównoważona mieszanina barw prostych, która jest odbierana przez człowieka jako najjaśniejsza w otoczeniu odmiana szarości. 2700 K – żarówka wolframowa, w typowych warunkach, którą wszyscy postrzegamy jako dającą światło ciepłobiałe i bardziej żółte od naturalnego dziennego (wcześniej za wartość typową dla żarówek podawano 2500 K)
33
34 Punkt widzenia ma najważniejszy wpływ na kompozycję fotografii. Zmieniając pozycję aparatu, możemy więc w prosty sposób poprawić wygląd naszego zdjęcia. Sposób, w jaki podczas fotografowania komponujemy ujęcie, rozmieszczenie elementów w kadrze, relację między różnymi obiektami i planami na zdjęciu, w dużej mierze stanowią o jakości fotografii. Jednym z elementów wpływających na kompozycję ujęcia ma punkt widzenia. To właśnie zmiana pozycji aparatu ma bowiem najważniejszy wpływ na układ kadru, gdyż wpływa na takie cechy zdjęcia jak: zawartość kadru, zmianę proporcji obiektów na zdjęciu, siłę oddziaływania poszczególnych planów fotografii, czy też układ linii w obrazie. brak przykladow
35 Aberracja optyczna - wada pojedynczej soczewki, układu optycznego, obiektywu a także zwierciadła niepłaskiego, polegająca na deformacji uzyskanego obrazu, a w szczególności zniekształceniu jego kształtu, ostrości lub kolorów. Aberrację zmniejsza się stosując zamiast pojedynczej soczewki zespół soczewek wykonanych z różnych gatunków szkła. brak przykladow
36 Camera obscura (Camera obscura z łac. ciemna komnata), zwana także kamerą otworkową - składa się z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3 - 1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka), lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór rysują na matówce odwrócony i pomniejszony obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną otrzymamy zdjęcie.
37 pi (ang. pixels per inch) - liczba pikseli przypadająca na cal długości. Jednostka stosowana do określania rozdzielczości obrazów bitmapowych.
Przy określaniu rozdzielczości obrazów często zamiast jednostki ppi mylnie używa się określenia dpi (dots per inch - plamek na cal), które odnosi się do rozdzielczości urządzeń drukujących lub naświetlających. Tymczasem są to dwie różne jednostki - obrazek o rozdzielczości 72 ppi można wydrukować na drukarce atramentowej w rozdzielczości 600 dpi - co w dużym uproszczeniu oznacza, że każdy piksel obrazu będzie na wydruku reprezentowany przez 8,3333 wydrukowanych "plamek" (w rzeczywistości oprogramowanie urządzenia drukującego dokona interpolacji pikseli).
W zależności od urządzenia wyjściowego (ekran monitora, drukarka, naświetlarka) przyjęto następujące wartości ppi, uznawane za wystarczające dla uzyskania płynnego, niepostrzępionego obrazu:
72 ppi obrazy wyświetlane na monitorach i wyświetlaczach
38. DIGITALIZACJA archiwizacja
39
mechatronika