WodnySwiat_1(9)_2008.pdf

Magazyn 1(9)/2008

Andrzej Wójtowicz

OÂ S∏upsk

WP¸YW NOWOCZESNEJ GOSPODARKI OSADOWEJ NA

PROCES USUWANIA FOSFORU ZE ÂCIEKÓW c.d. artyku∏u z nr 3(8)/2007

Rysunek 2 pokazuje klasyczny bilans fosforu dla Êcieków komu-

nalnych przy Êrednim st´˝eniu fosforu w Êciekach dop∏ywajàcych

= 9 mg P/dm 3 . Przy tendencjach zmniejszania si´ jednostkowego

zu˝ycia wody oraz uszczelniania systemów kanalizacyjnych realne

st´˝enia w Êciekach komunalnych dop∏ywajàcych do oczyszczalni

rosnà do ok. 12-14 mg P/dm 3 .

Podsumowujàc podany na rysunku 2 klasyczny przyk∏ad obcià-

˝enia ∏adunkiem fosforu oczyszczalni komunalnej widaç, ˝e bio-

Pjest w stanie, przy standardowych rozwiàzaniach, usunàç ok. 7

mg P/dm 3 ze st´˝enia w Êciekach dop∏ywajàcych. Pozosta∏a iloÊç

musi byç zazwyczaj stràcona chemicznie. WydajnoÊç bio-P jest tu-

taj limitowana przede wszystkim mo˝liwoÊciami trwa∏ej akumula-

cji fosforu w biomasie osadu.

Istotnym jest równie˝ ∏adunek fosforu ze strumienia osadowe-

go. W typowych rozwiàzaniach stanowi zazwyczaj 15-20% dop∏y-

wu, co daje dodatkowe 2 mg P/dm 3 . Z bilansowego punktu wi-

dzenia jest to wartoÊç sta∏a, ciàgle krà˝àca w uk∏adzie, a wi´c ni-

by nie wp∏ywajàca na bilans. Nale˝y jednak pami´taç, ˝e zazwy-

czaj jest to dawka uderzeniowa zwiàzana z harmonogramem od-

wadniania osadu, co mo˝e powodowaç tzw. przebicia chwilowe

fosforu do odp∏ywu. Dlatego istotne jest odpowiednie dostoso-

wanie procedur eksploatacyjnych do rozk∏adu ∏adunku zanie-

czyszczeƒ w dobie. Ârednie st´˝enia z odcieków z wirówki dla osa-

du po mezofilowej stabilizacji beztlenowej w zamkni´tych komo-

rach fermentacyjnych i 1-miesi´cznym przetrzymaniu w otwartej

komorze fermentacyjnej przedstawia tabela nr 1.

Tabela Nr 1. St´˝enia fosforu w odciekach z wirówki na s∏upskiej

oczyszczalni Êcieków

ROK

Êrednie roczne st´˝enia fosforu w odciekach

[mg P/dm 3 ]

min

Êrednia

max

2005

196

291

422

2006

124

288

540

2007

236

292

396

Zdecydowanie wa˝niejszà informacjà pod kàtem bilan-

sowym wynikajàcà z analizy ∏adunku zawracanego jest

mo˝liwoÊç trwa∏ej akumulacji fosforu w osadzie. Im wi´ksze

st´˝enia jednostkowe w odciekach, tym zazwyczaj mniejszy

poziom fosforu w osadzie, a tym samym mniejsza zdolnoÊç

wyprowadzenia fosforu z uk∏adu oczyszczania Êcieków.

Je˝eli przyjàç, ˝e teoretyczna górna granica syntezy biolo-

gicznej fosforu wynosi 5% s.m. (w osadzie nadmiernym), to

teoretyczna zawartoÊç fosforu w osadzie wychodzàcym

zoczyszczalni po procesach stabilizacyjnych (redukujàcych ma-

s´ organicznà) powinna wynosiç 3,5 do 4% s.m. Oznacza to, ˝e

biologiczny proces usuwania fosforu [bio-P] dla klasycznych

rozwiàzaƒ jest zazwyczaj wystarczajàcy, lecz dla oczyszczalni

zzaawansowanymi metodami przeróbki mo˝e okazaç si´ nie-

wydolny, gdy˝ trwa∏e utrzymanie tak du˝ej koncentracji fosfo-

ru w komórce bakteryjnej jest ma∏o prawdopodobne.

Dlatego, dla technologów wykonujàcych bilanse fosforu, tak

niezwykle istotna jest informacja, do jakiej wartoÊci mo˝na „na-

pompowaç” fosforem osad, i to w rozbiciu na osad wst´pny

i nadmierny oraz na ile trwa∏e b´dà to wiàzania. Zazwyczaj war-

toÊcià typowà dla osadu zmieszanego po fermentacji mezofilo-

wej w instalacjach, gdzie nie by∏y stosowane koagulanty che-

miczne, jest przedzia∏ 3-3,5% P w suchej masie. Dla instalacji

termofilowych mo˝liwoÊci akumulacji fosforu to poziom 2,5-

3% s.m. Potwierdzajà to zarówno bilanse teoretyczne, jak i sa-

mi operatorzy oczyszczalni.

Rysunek 2. Bilans fosforu na oczyszczalniach komunalnych o ró˝nych

stopniach zaawansowania technologii

Ciàg dalszy nastàpi w kolejnym numerze „Wodnego Âwiata“

Pe∏ny tekst artyku∏u dost´pny na stronie internetowej Kemipolu

WiadomoÊci ze Êwiata

Britt Nilsson, Kemira Kemwater and

Michael Ljunggren, Uniwersytet w Lund

STRÑCANIE WST¢PNE PRZED MIKROSITAMI

W PROCESIE OCZYSZCZENIU WÓD BURZOWYCH

Na Oczyszczalni Âcieków Sjolunda w Malmo przeprowadzone zosta∏y prace pilotowe, któ-

rych celem by∏a ocena skutecznoÊci po∏àczenia koagulacji i mikrosit w procesie oczyszczania

Êcieków, z myÊlà o instalacjach burzowych. Uczestnikami tych˝e prac byli: Kemira, Wydzia∏

Ochrony Ârodowiska Uniwersytetu w Lund oraz Hydrotech AB.

Najwa˝niejsze cele stawiane przed systemem oczyszczania

wód burzowych to skuteczne usuwanie zawiesiny, natychmia-

stowe dzia∏anie, kompaktowoÊç, trwa∏a konstrukcja, przyst´p-

na cena oraz elastycznoÊç. Po∏àczenie koagulacji i mikrosit

spe∏nia wymienione warunki. Wyniki prac pilotowych wskazu-

jà, ˝e zarówno zawiesina jak i fosfor ogólny mogà byç usuwa-

ne ze skutecznoÊcià ponad 90%. Skala pilotowa to pierwszy

etap badaƒ, których kontynuacjà b´dzie badanie efektów d∏u-

goterminowych w skali rzeczywistej.

si∏y Êcinajàce w pompach, rurach i na samym sicie. Istotnym

jest równie˝ fakt, aby k∏aczki dawa∏y si´ ∏atwo wymywaç

w czasie p∏ukania.

Mikrosita

Mechanizm wykorzystywany w mikrositach polega na cedze-

niu, czyli mechanicznym blokowaniu czàstek wi´kszych ni˝

otwory sita. WielkoÊç otworów, ∏atwo definiowalna dla czy-

stych powierzchni zmienia si´, gdy˝ pozosta∏e na powierzchni

czàstki zmniejszajà rzeczywistà wiel-

koÊç otworów. W oczyszczaniu wody

i Êcieków stosuje si´ dwa rodzaje mi-

krosit: dyskowe i b´bnowe (rys. 1).

Pierwsza grupa u˝ywana jest w pro-

cesie oczyszczania koƒcowego Êcie-

ków o ma∏ej zawartoÊci zawiesiny, na

przyk∏ad po osadnikach wtórnych. Si-

ta b´bnowe znajdujà zastosowanie

wó˝nych systemach oczyszczania

Êcieków przemys∏owych i uzdatniania

wody. Mogà byç te˝ u˝yte na oczysz-

czalniach Êcieków jako zamiennik

osadnika wst´pnego.

Oczyszczenie wód burzowych

Oczyszczenie wód burzowych mo˝e

byç wa˝nym czynnikiem osiàgania

wymaganych Êrednich parametrów

Êcieków oczyszczonych. Szacuje si´, ˝e

w Szwecji 7-12% przyp∏ywajàcych na

oczyszczalnie Êcieków traktowanych

jest jako nadmiarowe z powodu opa-

dów. Przeprowadzone badania mia∏y

oceniç przydatnoÊç opisywanej meto-

dy dla Êcieków surowych i po oczysz-

czaniu wst´pnym. W tej fazie testy

dotyczy∏y Êcieków komunalnych,

aprowadzone by∏y w czasie pogody

bezdeszczowej. Mimo to wydaje si´

,˝e sformu∏owane wnioski powinny

dotyczyç równie˝ wód burzowych do-

p∏ywajàcych na oczyszczalnie. Ma to

byç potwierdzone w póêniejszych ba-

daniach, które b´dà prowadzone na

rzeczywistych wodach burzowych. Ta-

ki tryb post´powania zapewni ela-

stycznoÊç w doborze techniki oczysz-

czania.

dyski

Instalacja pilotowa

Instalacj´ pilotowà, którà zamonto-

wano na oczyszczalni w Malmo umiej-

scowiono pomi´dzy napowietrzanymi

piaskownikami, a osadnikami wst´p-

nymi, po których przep∏yni´ciu Êcieki

poddawane sà pe∏nemu oczyszczaniu

biologicznemu. Badania pilotowe

przeprowadzono poczàtkowo przy

u˝yciu Êcieków surowych (po kracie),

a póêniej z u˝yciem Êcieków po osad-

nikach wst´pnych. Prowadzono je

prawie zawsze w czasie pogody bez-

deszczowej, dlatego te˝ sprawdzenie

efektywnoÊci dzia∏ania tej technologii

w stosunku do Êcieków burzowych

wymaga dalszych badaƒ. PodkreÊliç

jednak nale˝y, ˝e przebadane próbki

Êcieków w czasie przeprowadzonego

testu charakteryzowa∏y si´ bardzo

ró˝nymi st´˝eniami zawiesiny. Schemat instalacji pilotowej

przedstawia rys. 2.

woda

p∏uczàca

Êcieki

wp∏ywajàce

odp∏yw

Êcieków po

sicie

Êcieki cedzone

Rys. 1. Sito b´bnowe (A) i sito dyszowe (B)

surowe lub

wst´pnie

podczysz-

czone Êcieki

Stràcanie wst´pne

Najwa˝niejszymi parametrami k∏acz-

ka sà jego wielkoÊç i wytrzyma∏oÊç –

musi on byç wi´kszy ni˝ oko sita i wy-

starczajàco trwa∏y, aby wytrzymaç ci-

Ênienie i nie ulec destrukcji w procesie

filtracji. K∏aczki tworzone poprzez u˝y-

cie soli metali sà zazwyczaj za s∏abe,

aby spe∏niç te warunki, co zosta∏o po-

twierdzone w badaniach. Wytrzyma∏oÊç k∏aczków mo˝na

zwi´kszyç dzi´ki dodaniu polimerów. Mimo to ca∏a instalacja

musi byç tak zaprojektowana, aby minimalizowaç niezb´dne

sito b´bnowe

lub dyskowe

sól metalu

polimer

odcieki

obejÊcie

Rys. 2. Schemat instalacji pilotowej. Próbki Êcieków suro-

wych by∏y pobierane bezpoÊrednio przed dodaniem soli

metalu, a próbki Êcieków oczyszczonych na samym koƒ-

cu instalacji tj. z rury wylotowej

Ciàg dalszy nastàpi w kolejnym numerze „Wodnego Âwiata“

Zbigniew Smo∏ka

Kemipol sp. z o.o.

KOAGULANTY GLINOWE PAX c.d. artyku∏u z nr 3(8)/2007

Chlorki poliglinu o Êredniej zasadowoÊci PAX XL 1, PAX XL3,

PAX XL9, PAX XL 10, PAX XL 60, 61, 69

W tej grupie (zasadowoÊç od 40 do 70%) mamy najwi´cej od-

mian i typów chlorku poliglinu. Wszystkie modyfikowane aniono-

wo i kationowo. Tym samym o skutecznoÊci poszczególnych ty-

pów decydujà nie tylko ich podstawowe parametry , takie jak za-

sadowoÊç czy zawartoÊç glinu ale tak˝e modyfikatory. Testy ko-

agulacji wykonywane cyklicznie na ró˝nych rodzajach wód suro-

wych takich jak rzeka Wis∏a, Jezioro Gocza∏kowickie, zbiornik Ko-

z∏owa Góra, zbiornik Czaniec na rzece So∏a, rzeka Koszarawa, rze-

ka Czarna Przemsza czy rzeka Dunajec wykaza∏y

jednoznacznie, ˝e przy zachowaniu pH wody nie

przekraczajàcego warunków typowych, czyli

mniejszego od 8,0 najszybsze formowanie k∏acz-

ków i najlepszà ich opadalnoÊç w grupie koagulan-

tów Êrednio i nisko zasadowych – a kilkakrotnie

tak˝e w ca∏ej grupie PAX-ów – uzyskiwano przy

u˝yciu PAX XL 60, 69, 61 i to w szerokim zakresie

dawek. OkreÊlajàc t´ zalet´ PAX XL z serii 60 nale˝y wspomnieç,

˝e w wodociàgach zasilanych wodà z rzeki Dunajec, PAX XL 60

pozwala uzyskiwaç najlepszà redukcj´ m´tnoÊci z ca∏ej gamy PAX-

ów oraz koagulantów typu Flokor. Dodatkowym atutem jest tu-

taj tworzenie najwi´kszych k∏aczków o dobrej charakterystyce

opadalnoÊci – co ma swoje znaczenie w wypadku SUW wyposa-

˝onych w osadniki pokoagulacyjne pionowe. Podobne doÊwiad-

czenia uzyskano podczas testów na wodzie surowej z rzeki D∏ub-

nia w Krakowie – tym razem jednak najlepsze redukcje m´tnoÊci

inajlepsze osadzanie k∏aczków uzyskiwano stosujàc PAX XL 10.

Parametry wody surowej w obu wypadkach (rzeka D∏ubnia i rze-

ka Dunajec) by∏y zbli˝one: m´tnoÊç w granicach 8 -10 NTU, pH

wprzedziale 7,5– 8,2, temperatura 8 –10°C. Podaj´ ten przyk∏ad

celowo – aby jeszcze raz podkreÊliç znaczenie testów w pe∏nej

skali – dla ka˝dego typu wody surowej – niezale˝nie od zdawa∏o

by si´ identycznych parametrów wody. Odnotowaç tak˝e nale˝y

bardzo dobrà skutecznoÊç PAX XL 10 przy procesie koagulacji

zimnych wód pochodzenia podziemnego. Uwzgl´dniajàc wy-

k∏adnie teoretyczne najwi´ksze redukcje m´tnoÊci powinny byç

osiàgane przy u˝yciu PAX-ów o zasadowoÊci zbli˝onej do 65% –

awi´c dla grupy PAX-ów Êrednio zasadowych w∏aÊnie. Regu∏a ta

znalaz∏a potwierdzenie w wi´kszoÊci doÊwiadczeƒ. Dotyczy to

zw∏aszcza sytuacji, kiedy poszczególne PAX-y dozowano w przeli-

czeniu na identyczne dawki glinu. Odnotowano kilka przypad-

ków, kiedy lepsze wyniki osiàgano stosujàc PAX 16 lub PAX18 czy

te˝ grup´ PAX-ów wysoko zasadowych.

Charakterystycznà cechà dla grupy PAX-ów o Êredniej zasado-

woÊci jest wzrost poziomu glinu resztkowego wraz z wzrostem

pH wody. Po przekroczeniu pH = 8,5 odnotowywano 2-3 krotny

wzrost glinu resztkowego w porównaniu do Êredniego poziomu

wzakresie pH = 6,9 – 8,0 .Najmniejszà odpornoÊç na wzrost pH

wykazywa∏ w testach porównawczych PAX XL 60 , który np. przy

pH = 9,0 – 9,5 przy porównywalnych dawkach uzyskiwa∏ poziom

rz´du 0,5 do 0,6 mg Al/l, podczas gdy PAX XL 10, PAX XL 1 czy

PAX XL 3 – poziom rz´du 0,2 do 0,25 mg Al/l. W zakresie reduk-

cji frakcji zwiàzków organicznych badania wykazujà wi´kszà sku-

tecznoÊç PAX-ów Êrednio zasadowych od PAX-ów

nisko zasadowych. W zale˝noÊci od dawki sku-

tecznoÊç redukcji OWO wzrasta w przedziale 15 –

22%. Poziomy wolnego CO 2 przy stosowaniu PAX-

ów Êrednio zasadowych sà ni˝sze przeci´tnie

ooko∏o 10 – 20% w porównaniu z identycznymi

dawkami PAX 16 lub PAX 18. Chlorki poliglinu

owysokiej zasadowoÊci PAX XL 19, PAX XL 19F,

PAX XL 1908, PAX XL 1905. Grupa PAX-ów wdra˝ana do aplikacji

wbran˝y wody pitnej od kilku lat. ZasadowoÊç w tej grupie to

85%. Wysoka polimeryzacja, wyjàtkowo wysoki ∏adunek po-

wierzchniowy powodujà wysokà efektywnoÊç wy˝ej wymienionej

grupy w neutralizacji ∏adunku powierzchniowego zanieczyszczeƒ

koloidalnych – w tym barwnych. OdpornoÊç wysoko spolimeryzo-

wanych PAX-ów na przedawkowanie powoduje, ˝e mo˝liwe jest

prowadzenie koagulacji g∏´bokiej (wymiatajàcej) bez wzrostu st´-

˝enia glinu resztkowego w uzdatnianej wodzie. Niski poziom gli-

nu resztkowego – to bardzo zauwa˝alna cecha procesów koagu-

lacji prowadzonej przy zastosowaniu koagulantów z tej grupy.

Zjawisko potwierdza wiele testów i praktycznych aplikacji na kil-

ku SUW-ach. Redukcja poziomu glinu resztkowego w stosunku

do reszty PAX-ów jest znaczna i przy porównywalnych dawkach

wynosiç mo˝e od 50 do 90%! Nie mniej wa˝nym aspektem jest

szeroki zakres pH przy którym mo˝liwe jest prowadzenie koagu-

lacji bez obaw o znaczàcy wzrost glinu resztkowego. Dotyczy to

zw∏aszcza pH wy˝szego od 8,0. Te sprawdzone fakty sà podsta-

wà do stosowania PAX XL 19F lub PAX XL 19 na tych zak∏adach

produkcyjnych, gdzie dotychczas by∏y problemy z wysokà zawar-

toÊcià glinu resztkowego, lub gdzie niezb´dne jest wprowadzenie

procesu korekty pH wody a okres modernizacyjny stacji si´ prze-

d∏u˝a. Nie mniej zauwa˝alnym faktem pozostaje mniejszy spadek

alkalicznoÊci wody poddawanej obróbce przy zastosowaniu PAX

XL 19 lub pozosta∏ych. Odnotowuje si´ tak˝e znaczàco mniejszà

produkcj´ CO 2 (mniejszà w przedziale 10–35%), a badania nad

agresywnoÊcià kwasow´glanowà wody potwierdzajà znacznie

mniejszà intensyfikacj´ korozyjnoÊci w porównaniu do ca∏ej resz-

ty PAX-ów. Przy u˝yciu PAX-ów z tej grupy osiàga si´ wysokie re-

dukcje zawiesiny – nie zawsze jednak znaczàco wy˝sze od grup

pozosta∏ych. Faktem natomiast jest znaczàco mniejsza dawka

techniczna (zw∏aszcza PAX XL 19) niezb´dna do osiàgni´cia efek-

tów porównywalnych do pozosta∏ych – wymienionych wy˝ej

PAX-ów. W grupie tej mamy 3 produkty ró˝niàce si´ zawartoÊcià

glinu (odpowiednio 12,5; 8,5 i 6,0 % glinu wagowo) i jonów

chlorkowych przy tej samej wysokiej zasadowoÊci, co pozwala

wsposób optymalny dobraç produkt do potrzeb danej wody

uwzgl´dniajàc szczególnie dawki optymalne.

Pe∏ny tekst artyku∏u dost´pny na stronie internetowej Kemipolu

Glin resztkowy

Proces koagulacji z zastosowaniem PAX-ów z grupy Êrednio

zasadowych pozwala uzyskaç mniejsze poziomy glinu resztkowe-

go od grupy PAX-ów nisko zasadowych, uwzgl´dniajàc podobne

wartoÊci pH wody surowej i identyczne dawki koagulantów. Ró˝-

nice te waha∏y si´ w zakresie 10 – 50% w zale˝noÊci od jakoÊci

wody surowej. Liczne testy pozwalajà ustaliç szereg w przybli˝o-

nej kolejnoÊci (od najmniejszego glinu resztkowego, do najwi´k-

szego, przy pH w zakresie 6,9 do 7,5 i identycznych dawkach):

PAX XL 10, PAX XL 9, PAX XL 1, 3, PAX XL 61, 69, PAX XL 60. Od-

powiada to w przybli˝eniu zasadowoÊci poszczególnych koagu-

lantów.

SEMINARIUM WODNE 2008 –

DAR¸ÓWEK, KOSZALIN, KO¸OBRZEG 7-9.05.2008 r.

W∏odzimierz Puchaczewski

Kemipol sp. z o.o.

Organizator: KEMIPOL sp. z o.o.,

wspó∏organizatorzy: MWiK sp.

zo.o. w Ko∏obrzegu i MWiK sp.

zo.o. Koszalin

Po raz kolejny wzorem lat ubie-

g∏ych wracamy do formu∏y semi-

nariów poÊwi´conych zagadnie-

niom uzdatniania wody. W tym

roku pragniemy zaprosiç Paƒstwa nad morze do Dar∏ówka. Semi-

narium tradycyjnie b´dzie po∏àczone ze zwiedzaniem obiektów.

Te goroczne seminarium Kemipolu organizujemy od wspólnym ty-

tu∏em: „Zastosowanie koagulantów w nowoczesnych technolo-

giach uzdatniania wody pitnej i przemys∏owej” i sk∏adaç si´ b´-

dzie z dwóch jednodniowych cz´Êci: wyk∏adowej i wyjazdowej.

Pierwsza cz´Êç sesji w dniu wyk∏adowym obejmowaç b´dzie pre-

zentacje dotyczàce uzdatniania wody pitnej zarówno powierzch-

niowej jak i g∏´binowej. Druga cz´Êç poÊwi´cona b´dzie przed-

stawieniu procesów uzdatniania wody przemys∏owej w wybra-

nych, znaczàcych zak∏adach przemys∏owych w Polsce. Wszystkie

prezentowane technologie uzdatniania, zarówno w przemyÊle

jak równie˝ w odniesieniu do obiektów komunalnych, oparte sà

na zastosowaniu koagulantów glinowych lub ˝elazowych. W se-

minarium wezmà udzia∏ naukowcy z wa˝nych oÊrodków nauko-

wych w Polsce, m.in. pani prof. Maria Âwiderska Bró˝ z Politech-

niki Wroc∏awskiej, pan prof. Waldemar Sawiniak z Politechniki

Âlàskiej, pan prof. Marek Sozaƒski z Politechniki Poznaƒskiej oraz

specjaliÊci technolodzy odpowiedzialni za uzdatnianie wody na

obiektach komunalnych i przemys∏owych. W programie semina-

rium znajdà si´ wyk∏ady dotyczàce technologii stosowanych na

stacjach przygotowujàcych wod´ pitnà dla Wroc∏awia, Szczecina,

Gdaƒska, Kwidzyna oraz aglomeracji Êlàskiej. B´dzie mo˝na rów-

nie˝ zapoznaç si´ z metodami oczyszczania wody na stacji uzdat-

niania w miejscowoÊci Winnica na Ukrainie. Zagadnienia zwiàza-

ne z obróbkà wody przemys∏owej omówione b´dà przez techno-

logów reprezentujàcych Elektrowni´ Kozienice, Hut´ Miedzi G∏o-

gów i Zak∏ady Papiernicze Mondi w Âwieciu. Druga, wyjazdowa

cz´Êç seminarium to zaplanowane wizyty na stacjach uzdatniania

wody pitnej. Uczestnicy b´dà mogli bezpoÊrednio zapoznaç si´

zprocesami uzdatniania na nowoczesnych obiektach wodnych -

Mostowo w Koszalinie i Bogucino w Ko∏obrzegu. Jak co roku

i tym razem b´dzie kilka mi∏ych niespodzianek. W pierwszej po-

∏owie marca rusza wysy∏ka pocztowa zaproszeƒ wraz z progra-

mem i kartà zg∏oszeniowà na seminarium. Po dok∏adnym zapo-

znaniu si´ z otrzymanymi dokumentami, prosimy o wype∏nienie

ich i odes∏anie faksem lub pocztà na wskazany w dokumentach

adres. Akcja wysy∏kowa powinna swoim zasi´giem objàç wszyst-

kich naszych klientów i osoby zwiàzane w sposób bezpoÊredni

lub poÊredni z Kemipolem. W przypadku, gdy zaproszenie nie do-

tar∏oby do Paƒstwa do koƒca marca, prosimy o pilny kontakt

z naszà firmà. Wszystkie osoby zainteresowane uczestnictwem

wplanowanym seminarium uzyskajà informacje w centrali w Po-

licach, tel. 091 317.32.20 (Magdalena Banach), bezpoÊrednio

uin˝ynierów marketingu lub na naszych stronach internetowych

(www.kemipol.com.pl - Wydarzenia – Seminarium wodne 2008),

gdzie sà umieszczone pliki do pobrania (karta zg∏oszeniowa i pro-

gram). Ze wzgl´du na ograniczonà iloÊç miejsc o uczestnictwie

w seminarium decyduje kolejnoÊç zg∏oszeƒ. Jest to szczególnie

wa˝ne, jeÊli chodzi o wyjazd na obiekty wodne (drugi dzieƒ semi-

narium). Prosimy o mo˝liwie wczesne zg∏oszenia, co u∏atwi orga-

nizatorom przygotowanie seminarium na poziomie nie odbiega-

jàcym od lat ubieg∏ych. Termin przyjmowania zg∏oszeƒ up∏ywa

15.04.2008 r.

KONKURS KEMIPOLU „NOWE ROZWIÑZANIA

NA OCZYSZCZALNIACH ÂCIEKÓW LUB STACJACH UZDATNIANIA

WODY W OPARCIU O PRODUKTY KEMIPOLU” ROZSTRZYGNI¢TY!

W∏odzimierz Puchaczewski

Kemipol sp. z o.o.

Og∏oszony na poczàtku roku konkurs zosta∏ pod koniec stycz-

nia tego roku rozstrzygni´ty. Zosta∏y nagrodzone dwa artyku-

∏y i przyznaliÊmy dwie pierwsze nagrody. Autor: Magdalena

Burek, Specjalista ds. Ochrony Ârodowiska AVON Operations

Pol-ska sp. z o.o.: „Raport o wdro˝onych rozwiàzaniach na

zak∏adowej oczyszczalni Êcieków AVON Operations Polska Sp.

z o.o. w oparciu o produkty Kemipolu”.

Autor: Gra˝yna Zio∏aƒska: „Zastosowanie koagulacji do

oczyszczania Êcieków przemys∏owych przy u˝yciu chlorku poli-

glinu w oczyszczalni Êcieków firmy BIG STAR LTD w Kaliszu, eks-

ploatowanej przez firm´ United Textiles sp. z o.o. w Kaliszu”.

Konkurs by∏ adresowany do tych specjalistów, którzy zajmu-

jà si´ szeroko poj´tà tematykà uzdatniania wody i oczyszcza-

nia Êcieków oraz zagadnieniami pokrewnymi.

NOWA SPECJALISTYCZNA POZYCJA WYDAWNICZA NA RYNKU POLSKIM

Pragniemy zarekomendowaç Paƒstwu opracowanie nauko-

we, które ukaza∏o si´ na rynku w pierwszych dniach marca

tego roku. Autorkà jest pani dr Monika Bazeli, a tytu∏ publi-

kacji brzmi „Mikroskopowa analiza organizmów nitkowa-

tych”. Problemy eksploatacyjne zwiàzane z masowym wy-

st´powaniem organizmów nitkowatych sà nadal tematem

otwartym. Jak do tej pory nie zosta∏a opracowana jedna,

skuteczna metoda pozwalajàca na eliminacj´ wszystkich

znanych nam typów. Bioràc pod uwag´ trudnoÊci zwiàzane

zarówno z oznaczaniem bakterii nitkowatych jak i okreÊla-

niem rzeczywistych przyczyn puchni´cia i pienienia osadu

wniniejszej pracy przedstawiono metodyk´ oznaczania

opartà na doÊwiadczeniach w∏asnych oraz opis poszczegól-

nych typów wraz z bogatà dokumentacjà fotograficznà.

Szczególnie przydatny, jak si´ wydaje, jest przeglàd skutecz-

nych metod ograniczajàcych liczebnoÊç najcz´Êciej dominu-

jàcych organizmów nitkowatych. Niniejszy podr´cznik prze-

znaczony jest zarówno dla biologów jak i operatorów

oczyszczalni Êcieków zmagajàcych si´ z problemami puch-

ni´cia i pienienia osadu czynnego.

By przyczyniç si´ do propagowania wiedzy dotyczàcej bak-

terii nitkowatych, postanowiliÊmy do∏àczyç do naszej publi-

kacji (Wodny Âwiat) zamówienie do autorki na publikacj´.

JesteÊmy przekonani, ˝e spotka si´ ona z Paƒstwa zaintere-

sowaniem i dobrymi recenzjami.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: