K.Defer- Podświadomość, a krytyka racjonalizmu. cz.1.pdf

„ Szlachetne zdrowie

Nikt się nie dowie

Jako smakujesz

Aż się zepsujesz ...”

Jan Kochanowski

Zdrowie człowieka jest chyba najważniejszym imperatywem sprawiającym, iż czujemy

się szczęśliwi lub że cierpimy. To nie pieniądze, to nie sława, uznanie, stanowisko, osiągnięcia i

władza decydują o tym, czy jesteśmy szczęśliwi. Ale właśnie zdrowie o tym przede wszystkim

decyduje. Więcej, to właśnie dobre zdrowie warunkuje dopiero później to, czy osiągniemy w życiu

sukces, pieniądze i sławę.

Edyp usłyszał zagadkę, którą bezlitosny Sfinks zadawał każdemu śmiałkowi, który chciał się dostać

tą drogą do Teb, by później za złą odpowiedź karać takiego delikwenta okrutną śmiercią. Co to za

istota, która rano chodzi na czterech nogach w południe na dwóch, a wieczorem na trzech nogach.

Edyp wiedział i prawidłowo odpowiedział, że to chodzi o człowieka. Będąc oseskiem człowiek

chodzi na czterech kończynach(rano), (w południe) jako dorosły zaś chodzi na nogach, a jako

starzec(wieczorem) wspiera się na dodatkowej nodze, na lasce.

Edyp i sfinks.

Nie bez przyczyny podaję ten przykład. Bowiem pokazuje on w wielkim skrócie to, że człowiek w

różnych etapach swojego życia musi wypełniać nieco inne zadania i powinności, by czuć się

zdrowym, bo to przecież, jak się zachowuje, decyduje o jego zdrowiu. Zdrowie to jest pojęcie

bardzo ogólne. Zdrowy człowiek wie, jak się zachowywać, zna swoje obowiązki, i wykonuje to, co

mu przynależy; jest akuratny. Wykonuje te obowiązki i należności, które wzmagają jego zdrowie i

psychikę. Jest to w pewien sposób podobne do działania jakiegoś układu sprzężonego,

samonapędzającego się, jakiegoś generatora zdrowia. Ale! Ale gdy w pewnym momencie coś się

zepsuje, dochodzi do wielkiej katastrofy. To właśnie niech posłuży za definicję choroby w moim

rozumieniu. Choroba to awaria generatora losu, jakim jest życie człowieka.

Wiadomo jest, że człowiek uczy się całe życie. Lecz najważniejsze dla niego są pierwsze lata, jego

dzieciństwo. Wtedy to uczy się od swoich rodziców chodzenia na dwóch nogach, uczy się

ojczystego języka. To wtedy nabywa pierwsze doświadczenia życia w grupie. Jakiekolwiek

zaniedbania wówczas, będą się odbijać na jego całym dalszym życiu. Choć jest też pewne, że

można niektóre usterki życia malca pozytywnie skorygować i naprawić już w dorosłym życiu. I to

jest pocieszające.

Jako nastolatek, jego podstawowym obowiązkiem jest nauka i rozwój, i kształtowanie społecznych

zależności( życie w grupie).

Po osiągnięciu dojrzałości, zdrowy człowiek powinien założyć własną rodzinę, rozwijać już

konkretne, nieprzypadkowe talenty oraz powinien, i najlepiej, zgodnie z tymi talentami podjąć

pracę, by móc utrzymać siebie i swoją rodzinę. Z tym że, jak to trafnie określają kabaliści, w

późniejszym okresie życia, to znaczy gdzieś tak po dwudziestym piątym roku życia, to jest wtedy

gdy nie ma już tej nadwyżki energii, którą gwarantowała jeszcze młodość, człowiek żyje po to, by

jak najwięcej- jak to piszą kabaliści – osłodzić sobie życie i by jak najmniej cierpieć.

Bierze się to stąd, iż gdy mózg nie ma już tej nadwyżki energii, którą warunkuje młodość,

wszystkie cierpienia, irytacje, traumy bardzo mocno niszczą psychikę ludzką.

Ważne jest to, w tym przypadku, by jasno sobie z tego zdawać sprawę, że na różnych etapach życia,

człowiek zdrowy zachowuje się nieco inaczej. A odpowiednie z tym związane zależności działają

na siebie zgodnie z twierdzeniem, że akcja rodzi adekwatną reakcję. Wszystko jest ze sobą

powiązane, zgodnie z analogią z układem sprzężonym. „ W zdrowym ciele, zdrowy duch” i

„ zdrowy duch warunkuje dobre zdrowie”. Człowiek to mikrokosmos. Dobitnie to określił

Paracelsus, który powiedział : … jako na górze, tak i na dole.

Paracelsus.

Na „całym” organizmie odbija się choroba najmniejszej jego struktury oraz, odwrotnie, w każdej

komórce jest zapisana choroba całego organizmu. I tak są pewne obszary, na stopach, dłoniach,

małżowinach usznych, których stymulacja mechaniczna powoduje oddziaływanie na konkretne

organy i i części organizmu. Ponadto dość łatwo diagnozować z tęczówki oka choroby, ponieważ

wszystkie dysfunkcje organizmu widać na określonych obszarach tęczówek.

Ponadto dobrzy, „starzy” lekarze po fizjonomii pacjenta umieją dość trafnie zdiagnozować

chorobę. Charakterystyczne, że obłożony język, a właściwie kolor i miejsca nalotu, bardzo dobrze

określają rodzaj choroby. Znamiennym jest, że nalot na języku ustępuje najpóźniej ze wszystkich

objawów danej choroby. Więc nawet, gdy pacjentowi wydaje się, że już jest zdrowy, obłożony

język może informować lekarza, że choroba jeszcze w całości nie ustąpiła. Napisałem, że ta wiedza

odnosi się do „starych” lekarzy, ponieważ współcześnie diagnostyka ogranicza się głównie do

analizy chemicznej kwi i moczu, oraz wszystkich innych nowoczesnych diagnostyk, takich jak na

przykład tomografia komputerowa. Lekarze zapominają stare, trzeba przyznać, dość skuteczne

sposoby diagnostyki. Ale, oczywiście, pasjonaci doskonale znają te wszystkie niuanse.

Charakterystyczne jest to, że nawet sposób poruszania się, wygląd, co odnosi się nie tylko do

twarzy, ale nawet do tego, jak eksponuje się klatka piersiowa, brzuch, informują o rodzaju obecnej,

a nawet już dawno temu przebytej choroby. Więcej nawet, po wyglądzie człowieka, po kształcie

czaszki, żuchwy, nosa, uszów można uzyskać szereg informacji nie tylko odnośnie jego chorób, ale

nawet o jego inteligencji, uzdolnień. We wczesnych latach XX w. modna była tak zwana

frenologia, czyli nauka, która klasyfikowała ludzi ze względu na kształt i budowę ich ciała, głównie

czaszki. Nauka ta została zdeformowana przez nazistowskie Niemcy, porzucono ją jako

antyhumanitarną po zwycięskiej przez aliantów wojnie, ale nie zmienia to faktu, że nie tyle jest coś

na rzeczy, ale właśnie eugenika i frenologia zbyt dosadnie i brutalnie może segregować ludzi,

dzieląc ich na gorszych i lepszych.

Eugenika i frenologia.

Eugenikę porzucono, przynajmniej oficjalnie, ale na jej miejsce powstały całkiem inne „nauki”,

bazujące również na tym, iż człowiek jest mikrokosmosem. Na przykład grafologia. Jest to

fantastyczny przykład tego, iż analizując pismo człowieka, można bardzo dobrze określić szereg

jego cech, uzdolnień, a nawet rodzaj choroby jakie przebył lub na jakie jest nadal chory, jego

kondycję psychiczną. Nie ma dwóch takich samych rodzajów pisma, nie ma dwóch takich samych

odcisków palców. Więcej, można nawet stwierdzić, że wraz z przebytymi latami, wraz z

przebytymi traumami, chorobami, emocjami zmienia się także adekwatnie charakter pisma tego

samego człowieka. Ta sama osoba w wieku dwudziestu lat ma inny charakter pisma niż w wieku

sześćdziesięciu lat, choć pewne ramy tego pisma pozostają te same, co pozwala ustalić, że dane

pismo należy do tego, a nie innego człowieka, bez żadnych pomyłek. To, że współcześnie stosuje

się grafologię i inne podobne nauki, wynika stąd, iż nie wydają się one tak bardzo antyhumanitarne,

są ponadto bardzo pomocne w kryminologii, oraz nie wzbudzają tyle niepotrzebnych, negatywnych

emocji. Zasadę mikrokosmosu, że całość określa część, okazuje się można odwrócić. Można

stwierdzić, że to część określi całość. Oto przykład działania sprzężenia zwrotnego, generatora

naszego losu. Człowiek, który świadomie będzie pracował nad swoim charakterem pisma, może

zmienić siebie, swój charakter, a nawet zwalczyć chorobę. Podobnie jest ze zdrowiem. Oto przecież

poprzez kurację, pacjent odzyskuje zdrowie. Rodzajów kuracji jest bezliku. Mam tu, oczywiście, na

myśli metody paramedyczne. Do tych metod w dalszej części powrócę. Ale teraz chciałbym się

skupić na tych elementach życia, które, zgodnie z tą zasadą mikrokosmosu, mogą bardzo dobrze

wpłynąć na zdrowie, w tym szeroko pojmowanym sensie.

Stosując odpowiednią dietę, czyli inaczej dobór pokarmu, stosując ćwiczenia fizyczne( najlepiej

jogę), stosując pranajamę(prawidłowe oddychanie), stosując pozytywne myślenie i jeszcze inne

sposoby można wpłynąć na swoje zdrowie, na swoją inteligencję, na swój charakter. W myśl

zasady, że część określa całość.

W myśl tej zasady warto zadbać, co powinni czynić rodzice, aby dziecko od najmłodszych lat

prawidłowo się rozwijało. Inaczej rozwijają się dziewczynki, inaczej chłopcy. Ale jedno jest pewne,

sport, dobra dieta służy dobrze i chłopcom, i dziewczynkom. Jak najwięcej sportu, urozmaicone

pożywienie, owoce i przede wszystkim wsłuchiwanie się we własny organizm. Dzieci powinny jeść

wtedy i tylko tyle, gdy odczuwają głód lub pragnienie. Warto zadbać, by miały one mocno

zróżnicowane jedzenie. Młody organizm, jeszcze niezmanierowany, sam doskonale reguluje swoją

dietę. Co związane jest z naturalnymi instynktami, które u dzieci prawidłowo funkcjonują.

Oczywiście do czasu. Do czasu, gdy w sposób sztuczny, hedonistyczny, zaczną one tłumić swoje

naturalne instynkty, to znaczy gdy hasło: jem, by żyć, zmieni się u nich w hasło: żyję, by jeść.

Prawidłowe żywienie jest bardzo silnym imperatywem, które warunkuje zdrowie. Więc nie dziwi

to, iż tyle jest, taka mnogość, opracowanych różnorodnych diet. Jedno jest pewne, jeśli już

rozregulowaliśmy swoje prawidłowe instynkty odżywiania, to warto sobie uświadomić, że kwestia

diety jest bardzo, bardzo indywidualnym wyborem. Nawet w jednej rodzinie może być tak, że to, co

pomoże siostrze, nie pomoże bratu.

Dieta.

Na prawidłową dietę ma wpływ grupa krwi, szerokość geograficzna, w której się żyje. Choroby,

które się już posiada, na przykład alergię lub cukrzycę. Banałem jest stwierdzenie, że dieta zależy

również od płci, od wykonywanej pracy, obowiązków. Od preferowanego stylu życia, aktywności,

a nawet od tego, czy ktoś jest nocnym Markiem lub wstaje wcześnie rano. Już sama ilość posiłków i

pora ich przyjmowania ma duży wpływ na to, jak reagujemy na dane potrawy. Charakterystyczne

jest, że ludzie z grupą krwi „0” mogą sobie pozwolić na większe ilości spożywanych potraw

mięsnych, a za to powinni oni ograniczać wszystkie potrawy mączne. Wynika to stąd, iż grupa krwi

„0”, jest to grupa „najstarsza” pośród grup krwi. Posiadali ją głównie ludzie w okresie, gdy

odżywiali się głównie upolowanym mięsem, a także dostępnymi ówcześnie owocami, czyli wtedy,

gdy jeszcze nie prowadzili osiadłego trybu życia. Kolejne grupy krwi, czyli „A”, „B” i „AB”

pojawiły się wówczas, gdy nasi przodkowie zaczęli uprawiać zboża i zajęli się hodowlą zwierząt.

Tacy ludzie, z tymi grupami krwi, lepiej przyswajają produkty mączne, nabiał, za to powinni oni

ograniczyć spożywanie mięs. Ten przykład, choć tak pobieżny i mało precyzyjny, w pewien sposób

tłumaczy naturalne skłonności spożywania pokarmów, wynikające z dziedzictwa, z genetyki, z

rodzaju grupy krwi, jaką posiadamy. Dietetycy zauważyli jeszcze kilka innych ponadczasowych

zależności. Wiadomo, że nie powinno się łączyć węglowodanów z białkami. Powinno się stosować

oddzielne posiłki węglowodanowo- tłuszczowe lub białkowo- tłuszczowe. Na tej podstawie jest

opracowanych multum różnych diet, że przytoczę: dieta Kwaśniewskiego, Atkinsa. Inną

ponadczasową cechą dobrej diety jest różnorodność. Ludzie w tygodniu powinni swoje odżywianie

oprzeć na około sześćdziesięciu i więcej różnych produktach. Im pożywienie będzie urozmaicone,

tym lepiej. Ale uwaga! W jednym posiłku, w czasie spożywania, nie powinno się zjadać

różnorodnych produktów. Jeden posiłek powinien być monotematyczny. To znaczy jemy albo

mięso, albo owoce, albo jeszcze coś innego. Chodzi po prostu o to, by nie powodować

rozregulowania układu pokarmowego. Przy tej okazji wychodzi jeszcze jedna ponadczasowa cecha

dobrej diety. Otóż w jednym posiłku nie powinno się mieszać produktów o odczynie kwaśnym z

produktami o odczynie zasadowym. To również powoduje rozregulowanie układu pokarmowego,

oto bowiem enzymy wydzielane w żołądku odpowiedzialne za przetworzenie pokarmu o odczynie

kwaśnym, gdy spożyjemy równocześnie także coś o odczynie zasadowym, będą się „gryzły” i

wzajemnie neutralizować z enzymami wydzielonymi do przetworzenia pokarmu o odczynie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: