2006.02. Wygodnie mieszkać aktywnie żyć.pdf

ŚWIAT BEZ BARIER

Zastosowanie przynajmniej niektórych z przedstawionych niżej rozwiązań pozwala

osobom mającym trudności w poruszaniu się na znaczące usprawnienie życia

codziennego, a tym samym na ich większą samodzielność i aktywność.

lub remontach starych mieszkań pomoże

zapewnić dostępność i wygodę osobom

niepełnosprawnym ruchowo (rys. 1).

Oprócz typowo architektonicznych roz-

wiązań polegających na dobrym zaaran-

żowaniu przestrzeni, bardzo ważne są

elementy wyposażenia wnętrza oraz ich

rozmieszczenie w mieszkaniu. Wpływają

one w znaczący sposób na wygodę oraz

ułatwiają samodzielne, niezależne funkcjo-

nowanie w mieszkaniu osoby z dysfunkcją

narządu ruchu.

Wygodnie mieszkać

– aktywnie żyć

Uwaga!

Zalecane parametry należy odnosić

do konkretnego użytkownika, rodzaju

jego niepełnosprawności i możliwości

ruchowych. To indywidualne potrzeby

i poziom sprawności wskazują na udo-

godnienia, jakie należy zastosować, aby

zapewnić swobodne funkcjonowanie,

wygodę i niezależność w mieszkaniu.

Rys. 1

Łazienka

Samodzielną toaletę zapewnia dobrze

urządzona łazienka wyposażona m.in.

w antypoślizgowe materiały, sprzęty

umieszczone na odpowiednich wysoko-

ściach, obejmująca przestrzeń wystarcza-

jącą do swobodnego poruszania się.

W łazience może się znajdować wanna

lub natrysk. Większą wygodę zapewnia

natrysk, który nie posiada brodzika tylko

odpływ umieszczony na równi z poziomem

odpowiednio wyprofilowanej podłogi. To

rozwiązanie jest korzystniejsze w małych

łazienkach, gdyż przestrzeń, którą trady-

cyjnie zajmuje brodzik, jest wykorzystana

także na manewrowanie wózkiem.

Na fot. 1 zaprezentowano rozwiązanie

z krzesełkiem umocowanym do ściany.

Można także zastosować przenośne krze-

sła prysznicowe wyposażone w poręcze,

których nogi mają specjalne gumowe

zabezpieczenia zapobiegające ślizganiu

i przesuwaniu się. Daje to gwarancję

stabilności mebla nawet na mokrej i śli-

skiej nawierzchni. Dodatkową zaletą

jest regulowana wysokość i wyposażenie

w uchwyty.

Możliwość zmiany wysokości uchwytu,

na którym jest zamocowana końcówka

niem najczęściej kojarzą się podjazdy,

szerokie drzwi, brak progów czy poręcze.

Rzeczywiście – wygodne mieszkanie osoby

niepełnosprawnej nie ma barier w postaci

schodów, progów, zbyt wąskich drzwi,

małych pomieszczeń, w których nie można

swobodnie manewrować wózkiem lub poru-

szać się przy pomocy kul. Jest to mieszkanie,

w którym meble i różnego rodzaju sprzęty

są rozmieszczone tak, aby użytkownik mógł

swobodnie z nich korzystać.

Istnieje szereg zasad i wytycznych, których

zastosowanie przy projektowaniu nowych

Fot. 1

Fot. 2

Fot. 3

Fot. 4

REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2006

M ieszkanie bez barier – z tym określe-

ŚWIAT BEZ BARIER

Fot. 5

prysznica, ułatwia korzystanie z natrysku

zwłaszcza osobom z ograniczeniem spraw-

ności rąk – odpowiednią wysokość ustawia

się za pomocą specjalnej linki przesuwa-

jącej uchwyt po stelażu, na którym się on

znajduje (fot. 2).

Częściej spotykanym rozwiązaniem jest

wanna. Korzystanie z niej ułatwią różnego

rodzaju ławeczki i krzesełka wannowe.

Ławeczki najczęściej nakłada się na wannę

w taki sposób, że osoba siedzi na wysoko-

ści krawędzi wanny (fot. 3).

Poza ławeczkami na rynku dostępne są tak-

że fotele wannowe różniące się od ławeczek

tym, że posiadają oparcie – dla wielu osób

niebagatelne ułatwienie i pomoc w samo-

dzielnej kąpieli. W zależności od potrzeb

można zastosować zwykły fotel nakładany

na wannę, fotel obrotowy bądź też fotel z hy-

draulicznie podnoszonym i opuszczanym

siedziskiem. W tym ostatnim po wstawieniu

do wanny siedzisko fotela jest na wysokości

brzegów wanny. Dzięki mechanizmowi

można je opuścić na dno (fot. 4).

Lustro z regulacją nawet zawieszone wyso-

ko z łatwością można nachylić w kierunku

siedzącej osoby korzystającej z umywalki.

Częstym utrudnieniem w korzystaniu

z toalety jest nieodpowiednia wysokość

miski ustępowej (wraz z deską). Dla osób

jeżdżących na wózkach powinna ona być

równa wysokości siedziska wózka danej

osoby (jest to ok. 43-53 cm). Te parametry

są mniej wygodne dla osób poruszających

się o kulach. W ich przypadku miska

ustępowa powinna być zawieszona wyżej.

Prostym sposobem na jej podwyższenie

jest zastosowanie nakładki na muszlę. Jej

zaletą jest także to, że specjalne wyprofilo-

wanie umożliwia korzystanie z bidetu.

Kuchnia

Podobnie jak w przypadku łazienki także

i w kuchni wyposażenie wnętrza wpływa

na jej wygodę i funkcjonalność. Drobne

urządzenia zastosowane oraz zamonto-

wane w odpowiedni sposób pozwalają

na większą samodzielność użytkownika.

Wyciągana wylewka baterii pozwala

skierować wodę w dowolne miejsce zlewo-

zmywaka, a nawet wlać wodę do naczyń

stojących poza zlewozmywakiem (fot. 5).

Przygotowywanie posiłków ułatwiają

specjalne szczotki, obieraki, deski ku-

chenne oraz tarki do jarzyn wyposażone

w przyssawki (fot. 6). Krojenie i smarownie

chleba jest łatwiejsze na specjalnej desce

z ogranicznikami przytrzymującymi

kromki w odpowiednim miejscu. W spe-

cjalistycznych sklepach można także ku-

pić kubki z przykrywką zabezpieczającą

przed wylewaniem się płynu oraz szeroką

gamę sztućców wyprofilowanych w różny

sposób tak, aby w zależności od rodzaju

ograniczeń ruchowych można było dobrać

ich odpowiedni kształt.

W sięganiu po rzeczy znajdujące się wyżej

lub w trudno dostępnych miejscach po-

mocne są chwytaki sterowane przyciskami

w rączce i posiadające gumowe przyssawki

utrzymujące wyjmowany przedmiot.

Poza kuchnią i łazienką

Wygodne i swobodne funkcjonowanie

ułatwiają – nie tylko osobom niepełno-

sprawnym – wszelkie sprzęty i urządzenia

mobilne (fot. 7 i 8).

Zamocowana przy łóżku na zawiasach

i posiadająca kółka szafka pozwala bez

większego trudu sięgać po podręczne dro-

biazgi. Dzięki pantografowi nawet osoby

Fot. 6

Fot. 7

44 REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2006

ŚWIAT BEZ BARIER

siedzące mogą korzystać z najwyżej umieszczonych ubrań, a tym

samym w pełni wykorzystywać miejsce w szafie (fot. 9).

Wykończenie wnętrza

Podłoga

– powinna być bez progów, różnic wysokości, uskoków i innych

tego typu przeszkód;

– powinna mieć powierzchnię nie powodującą poślizgu;

– niewskazane jest stosowanie wykładzin z długim włosem,

luźno leżących chodników czy dywanów.

Ściany

– warto zabezpieczyć je (do wysokości 30-40 cm od podłogi)

przed uszkodzeniem podnóżkiem wózka lub kółkami; może to

być wykładzina, drewniane listwy, blacha, płyta laminowana,

korek czy inny twardy materiał chroniący ścianę przed uszko-

dzeniem.

Okna

– najważniejsze jest zamontowanie klamek okiennych na odpo-

wiedniej wysokości – tj. ok. 120-130 cm od podłogi.

Drzwi

– przede wszystkim powinny mieć szerokość umożliwiającą

przejazd wózkiem, a więc minimum 80 cm drzwi wewnętrzne,

90 cm szerokości drzwi wejściowe;

– jeśli drzwi nie są konieczne, najwygodniej z nich zrezygnować,

ale gdy muszą być w danym pomieszczeniu, warto rozważyć

możliwość zamontowania drzwi przesuwnych;

– drzwi zawiasowe powinny otwierać się pod kątem co naj-

mniej 90°, tak aby po otwarciu skrzydło drzwi nie utrudniało

przejścia.

Zastosowanie przynajmniej niektórych ze wspomnianych udo-

godnień pozwala osobom mającym trudności w poruszaniu się

na znaczące usprawnienie życia codziennego, a tym samym na

większą samodzielność i aktywność.

I WONA O MELAŃCZUK

Opracowano na podstawie poradnika „ABC... mieszkania bez barier”

wydanego przez Fundację DOM DOSTĘPNY i Wydawnictwo MURATOR

w ramach programu DOM BEZ BARIER.

Fot. 8

Fot. 9

REHABILITACJA W PRAKTYCE 2/2006

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: