Materiał edukacyjny rozdawany bezpłatnie w ramach szkolenia.
Żarłoczne węże
Grupę dzielimy na 6-cio osobowe "węże" - uczestnicy stają jeden za drugim trzymając w rękach talię osoby stojącej z przodu. Pierwsza osoba w wężu jest głową, która poluje na ogon innych węży, czyli osobę będącą na końcu. Gdy "głowa" chwyci "ogon" za talię wtedy "ogon" puszcza osobę będącą przed nią i tym samym staje się głową węża, który go upolował. Taka głowa może atakować inne węże, ale nie może zacząć od razu atakowania węża do którego przed chwilą należała. Zabawa się kończy w momencie, gdy nad całością zapanuje jeden wąż (co jest trudne do pomyślenia, zważywszy, że długi wąż staje się mniej żwawy i z łatwością pada ofiarą krótszych i zwinniejszych węży) lub uczestnicy zabawą się znudzą bądź zmęczą. Zabawa wymaga dużej przestrzeni (sali gimnastycznej, boiska) i ostrożności - zwroty węża mogą sprawiać, że uczestnicy będą się przewracali. Dlatego też nie można jej proponować, gdy uczestnicy są jeszcze nie rozgrzani.
Miastenia