Instytucja małżeństwa (az-załadż) zyskała w Islamie bardzo wysoką rangę ze względu na to, że stanowi podstawę istnienia czystego i moralnego społeczeństwa. Niekontrolowane kontakty seksualne wszystkich ze wszystkimi są w stanie doprowadzić do wyniszczenia danej społeczności nie tylko pod względem moralnym, ale również i fizycznym przyczyniając się między innymi do plagi chorób przenoszonych drogą płciową. Dlatego odnajdujemy w wielu wersetach Koranu oraz tradycji Proroka wielką troskę o małżeństwo.
Małżeństwo zostało w Koranie określone pięknym wyrażeniem: "A one otrzymały od was uroczyste przyrzeczenie (wielkie zobowiązanie[1])" (Koran 4/21).
Małżeństwo, rodzina jest podstawą społeczeństwa i jeśli będzie ona silna to silne będzie całe społeczeństwo. Islam zwrócił uwagę na wszystkie zalety małżeństwa. Jedną z nich jest poczucie odpowiedzialności, które prowadzi nas bezpieczną drogą do prawidłowego wychowania dzieci.
Koran definiuje życie małżeńskie, jako skupisko miłości i miłosierdzia: "I z jego znaków jest to, iż On stworzył dla was żony z was samych, abyście mogli odpocząć do nich i ustanowił między wami miłość i miłosierdzie" (Koran 30/21).
Małżonkowie nawzajem się uzupełniają: "One są ubiorem dla was, a wy jesteście ubiorem dla nich" (Koran 2/187).
Koran zachęca do małżeństwa: "Żeńcie samotnych spośród was, jak też ludzi spośród waszych niewolników i niewolnic. Jeśli są biedni to wzbogaci ich Bóg Swoją łaską" (Koran 24/32)
Kierując się tymi słowami uczeni muzułmańscy pragną, aby cała społeczność Islamska zainteresowała się sprawami ludzi samotnych i doprowadziła do tego, by nie było żadnego mężczyzny lub kobiety pozostających w stanie wolnym.
Żeby to zrealizować, rodzina, sąsiedzi, znajomi powinni zwracać uwagę na kwestię małżeństwa i pomagać innym w realizacji tego celu. Jeśli istnieje osoba nie posiadająca rodziny, przyjaciół, obowiązkiem rządu Islamskiego jest pomoc finansowa umożliwiająca małżeństwo.
Wyrażenie w Koranie: "Jeśli są biedni, to wzbogaci ich Bóg Swoją łaską" wskazuje, że zła sytuacja finansowa mężczyzny nie powinna być głównym powodem sprzeciwu rodziny wobec małżeństwa kobiety z uboższym, pobożnym muzułmaninem.
Nie należy również odraczać terminu małżeństwa, do czasu kiedy polepszy się sytuacja materialna mężczyzny. Na ogół małżeństwo motywuje go do poszukiwania lepszych form zarobkowania.
Prorok rzekł: "Allah z pewnością pomaga trzem osobom: mężczyźnie, który pragnie czystości, piśmiennemu niewolnikowi[2], który chce się wyzwolić oraz temu, kto walczy na drodze Allaha".
Prorok powiedział Towarzyszom: "Biedny, biedny, biedny mężczyzna, który nie ma żony". Towarzysze zapytali: ,,A jeśli ma dużo pieniędzy ?'' Prorok odrzekł: "Nawet jeśli ma dużo pieniędzy". Dodał także: "Biedna, biedna, biedna kobieta, która nie ma męża". Towarzysze zapytali: ,,A jeśli ma dużo pieniędzy?'' Prorok odparł: "Nawet jeśli ma dużo pieniędzy".
Koran podkreśla, iż małżeństwo jest darem od Allaha: "Posyłaliśmy już posłańców przed tobą i daliśmy im żony i potomstwo" (Koran 13:38).
Wysłannik Allaha bardzo zachęcał do zawierania małżeństw. Mawiał: "Małżeństwo jest Sunną, a ten kto umiłuje sobie moją droge, niechaj postępuje zgodnie z moją tradycją".
Z Koranu oraz hadisów wynika, iż wszyscy Prorocy zawierali małżeństwa.
Wysłannik Allaha rzekł: "Na Allaha, jestem najbardziej bogobojny spośród was, najbardziej cnotliwy, lecz poszczę i jem, modlę się, śpię i żenię z kobietami, to moja tradycja, ktokolwiek zaniecha mojej tradycji, ten nie jest jednym z nas". Prorok wypowiedział te słowa, kiedy przyszli do niego trzej mężczyźni, pragnący przybliżyć sie do Allaha, przez zintensyfikowanie rzeczy nakazanych lub powstrzymanie się od rzeczy dozwolonych przez Sunnę. Pierwszy rzekł: „ Będę spędzał wszystkie noce na modlitwie”, drugi: „będę pościć przez wszystkie dni”; trzeci powiedział: „ja oddalę się całkowicie od seksualnego kontaktowania z kobietami. Prorok wówczas wytłumaczył, iż skrajność nie jest znaką wiary, lecz czynem nagannym.
Małżeństwo ze względu na wiele zalet, przybliża muzułmanina do Allaha. Stan zakonny a szczególnie tu chodzi o zasadę celibatu został zakazany i uznany za naganny. Koran podkreśla, że celibat praktykowany wśród chrześcijan (katolickich księży, zakonników) jest wymysłem człowieka, a nie - zaleceniem Boga: "My im go nie przepisaliśmy" Koran (57/27).
4.2. ZALETY MAŁŻEŃSTWA W ISLAMIE
Życie małżeńskie przynosi poszczególnym osobom i całemu społeczeństwu Islamskiemu następujące korzyści.
1. Ochrona społeczeństwa przed nadmierną swobodą seksualną. Jak na wstępie powiedziano ten punkt jest jednym z najważniejszych celów małżeństwa. Seksualne kontakty pozamałżeńskie stały się jednym z największych grzechów popełnianych przez ludzi. Małżeństwo musi stanowić twierdzę przed zakusami szatana i właśnie dlatego żonaty mężczyzna nazywany jest w Koranie muhsan - chroniony, a kobieta muhsana - chroniona. Popęd seksualny jest tak silny, że niekontrolowany doprowadza do fatalnych konsekwencji, zarówno dla jednostki jak i dla całego społeczeństwa. Islam uznaje moc tego popędu , Koran mówi: "... człowiek został słabym" (4/28) czyli, że nie może nie cierpieć bez kontaktów seksualnych. Islam uznając moc tego popędu kieruje na właściwe mu miejsce.
Namiętność seksualna wobec obcej osoby uważana jest za najpotężniejsze narzędzie szatana, które wykorzystuje on przeciwko człowiekowi. Pragnąc wskazać pewne rozwiązania problemów wynikających z wpływu popędu płciowego, Prorok zachęcał muzułmanów do zawierania związków małżeńskich wcześnie czyli już od momentu uzyskania dojrzałości. Prorok powiedział, zwracając się do młodzieży: "Ktokolwiek spośród was będzie miał możliwość, ten niech się żeni, a kto nie będzie mógł to niech pości, gdyż to oddali go od grzechu".
Hadis ten doskonale przedstawia powód zawierania małżeństwa. Post zalecany w razie niemożności zawarcia związku sprawia, że muzułmanin znajduje się bliżej Allaha, doskonali swoją wiarę, co w konsekwencji oddala go od grzechu.
2. Małżeństwo stanowi ochronę energii ludzkiej, która mogłaby być rozproszona przez poszukiwanie w brudny sposób partnera seksualnego. Prorok powiedział, że ten, który spojrzy na obcą kobietę i odczuje pożądanie, powinien wrócić do domu i odbyć stosunek z żoną, powiedział też: "Jeśli któryś z was spojrzy na kobietę i ona mu się spodoba, ten niech odbędzie stosunek ze swoją żoną, ponieważ ma ona to samo co tamta". Jak wynika z powyższego, małżeństwo uspokaja popęd seksualny i pozwala człowiekowi służyć społeczeństwu wykorzystując w pełni siły twórcze i oddalając niekorzystne wpływy.
3. Najważniejszym celem małżeństwa jest według Islamu utrzymanie stabilnego przyrostu naturalnego. Koran zwraca uwagę na tę korzyść płynącą z małżeństwa: "Bóg dał wam żony z was samych. A z waszych żon dał wam synów i wnuków i zaopatrzył was dobre rzeczy" (Koran 16/72), a także powiedział Allah w Koranie: "O ludzi ! Bójcie się waszego Pana, który was stworzył z jednej istoty i stworzył z niej drugą do pary; a z nich dwojga rozprzestrzenił wiele mężczyzn i kobiet" (Koran 4/1). Prorok zachęcał bardzo do zwiększenia liczebności rodziny, mówiąc że będzie się nimi chwalić przed innymi społeczeństwami w dniu sądu ostatecznego.
4. Ochrona więzów międzyludzkich i pokrewieństwa. Pragnieniem Islamu jest istnienia dużego państwa wiernych, lecz porządkuje stosunki międzyludzkie wzmacniając je między innymi poprzez małżeństwo, zachęca do zawierania związków z osobami spoza rodziny czy znajomych.
5. Kolejną zaletą małżeństwa jest powstawanie kolejnych pokoleń wiernych. Islam ustala, że wychowanie wiernych dzieci stanowi dla rodziców nieustające wynagrodzenia.
6. Zaletą małżeństwa jest odpoczynek psychiczny dla duszy i serca człowieka. Przez całą historię Islamu muzułmanie bardzo dbali o sprawy małżeństwa. Przyjaciel Proroka Uczony Ibn Masud powiedział: "Gdyby pozostało mi dziesięć dni życia, to chciałbym się ożenić, by nie spotkać Allaha jako kawaler". Świadczy to o wysokiej randze małżeństwa, jaką zajmuje ona w psychice muzułmanów.
4.3. CZEGO UNIKAĆ W MAŁŻEŃSTWIE
Do błędów popełnionych przez małżonków, od których należy ich uchronić Islam zalicza:
1. Skłanianie się ku sprawom doczesnym, materialnym, jeśli odbywa się to kosztem zaniedbywania religii. al-Hasan powiedział: "Jeśli Allah zechce czynić dobro słudze, to nie daje mu zajmować się rodziną i pieniędzmi". Słowa te należy rozumieć w ten sposób, że by stać się dobrym muzułmaninem, nie wystarczy tylko dbać o rodzinę i stan swoich finansów, ale trzeba pamiętać o sprawie nadrzędnej, którą jest czczenie Allaha i podporządkowanie się Islamowi. Dbanie o rzeczy materialne, własne interesy musi być podporządkowane rozkazom Allaha, nie mogą one stanowić przeszkody dla pełnienia obowiązków religijnych. Dotyczy to zarówno mężczyzn jak i kobiet. Kobieta nie powinna interesować się wyłącznie sprawami domu, a mąż nie powinien interesować się tylko pomnażaniem majątku spychając wszystkie inne obowiązki religijne na drugi plan. Mówi Allah w Koranie abyśmy w pierwszej kolejności pamiętali o religii: "Lecz poszukuj wśród tego, co ci dał Bóg, siedziby ostatecznej! Nie zapominaj twojego udziału na tym świeci e i czyń dobrze, tak jak czyni dobrze dla ciebie Bóg!" (Koran 28/77).
2. Szukanie zarobku w sposób nielegalny. Może się zdarzyć, że bardzo trudna sytuacja finansowa popchnie mężczyznę do szukania takiej formy zarobkowania. Duże znaczenie w tej kwestii ma też brak wiedzy religijnej u żony. Kobieta posiada zdolność wpływania na stan wiedzy religijnej swej rodziny, w tym także męża. Wierna żona potrafi skierować swą rodzinę na drogę prostą i uważać by nikt z niej nie zbaczał, dopuszczając się grzechu. Właśnie dlatego żony przyjaciół Proroka wychodzącym z domu mężom mówiły: "Bójcie się Allaha. Nie karmcie nas z haram (zabronionego), gdyż możemy głodować lecz nie możemy cierpieć w ogniu (piekle)".
3. Odbieranie kobietom należnych im praw oraz okazywanie wyrozumiałości źle postępującej żonie. Koran mówi: "O wy, którzy wierzycie! Strzeżcie się sami i wasze rodziny od ognia, którego strawą będą ludzie i kamienie" (Koran 66/6).
Powiedział znany uczony Abu Hamid al-Ghazali wyciągając wnioski z podstaw Islamu: "Ktokolwiek ucieka pozostawiając tych, których musi utrzymać, od tego Allah nie przyjmie żadnej modlitwy ani postu, aż do czasu gdy człowiek ten do nich nie powróci. A k to odbiera innym ich prawa ten jest uciekinierem".
Mężczyzna pozbawiający kobietę należnych jej praw popełnia wielki grzech. Muzułmanin powinien szacować zalety i wady oraz wybierać to co jest najkorzystniejsze w życiu doczesnym i po śmierci, może wybrać małżeństwo lub stan wolny, jeśli istnieją jakieś przeciwwskazania. Kobieta również powinna rozważyć czy będzie w stanie odpowiednio zadbać o męża i rodzinę. Oboje powinni przed małżeństwem szczerze przyznać się do swoich wad.
4.4. MIEJSCE MAŁŻEŃSTWA W ŚWIETLE PRAWA ISLAMSKIEGO (SZARIATU)
1. Małżeństwo jest obowiązkiem (wajib[3]) osoby mającej ku temu możliwości, która odczuwa popęd seksualny oraz obawia się cudzołóstwa. Jest to najbardziej rozpowszechniona i prawdopodobna opinia uczonych. Jednak Ibn Hazm ze szkoły da hiryckiej oraz niektórzy inni uczeni mówili, iż małżeństwo jest obowiązkiem każdego dojrzałego i zdolnego muzułmanina będącego w stanie utrzymać rodzinę, a ktokolwiek bez powodu nie zawiera małżeństwa lub uchyla się od tego, ten jest grzesznikiem. Grzech ten jest według nich podobny do tego, który czyni człowiek zaniedbując niektóre inne obowiązki religijne. Reasumując Ibn Hazm uważa, iż obowiązek małżeństwa nie musi być kojarzony z obawą przed cudzołóstwem. Prorok powiedział: "Ktokolwiek jest w dobrym stanie finansowym, aby się ożenić i nie czyni tego nie jest jednym z nas". W ten sposób widać jak stan zakonny w Islamie został zakazany (sam Prorok powiedział, że nie ma stanu zakonnego w Islamie).
Należy zwrócić uwagę, że w tej sytuacji małżeństwo ma pierwszeństwo nawet przed obowiązkiem pielgrzymki do Mekki (hajj) oraz dżihadem wojennym. Także kobieta, która poczuje potrzebę zawarcia małżeństwa może poprosić o rękę jakiego mężczyznę. A w sytuacji, gdy dane osoby nie mają możliwości wziąć śluby, pomimo chęci, to niech wzmacniają swą wiarę i żyją we wstrzemięźliwości. Jak z tego wynika Islam kładzie ogromny nacisk na zapewnienie czystych kontaktów między ludźmi.
2. Małżeństwo jest zalecone (mandub[4]) w stosunku do osoby mogącej zawrzeć związek i odczuwającej potrzeby seksualne, lecz potrafiącej przeciwstawić się pokusom cudzołóstwa, której nie zagraża popełnienie grzechu.
3. Małżeństwo jest nie zalecone (makruh[5]) w sytuacji, gdy człowiek jest tak biedny, iż nie jest w żaden sposób zapewnić niezbędnego minumum dla siebie i rodziny. Koran mówi: "I niech starają się żyć we wstrzemięźliwości ci, którzy nie mają możliwości małżeństwa, aż wzbogaci ich Bóg Swoją łaską" (Koran 24/33).
Wyżej wymienione punkty dotyczą także kobiety, która odczuwając potrzebę małżeństwa może poprosić mężczyznę o rękę.
4.5. CECHY IDEALNEJ MAŁŻONKI
Islam wielką uwagę zwraca na wybór odpowiedniej żony przez muzułmanina. Jest to wynikiem faktu, że kobieta ma do wypełnienia wielką misję jako matka i żona. Do cech idealnej małżonki należy:
1. Wierność. Wiara kobiety ma dominujące znaczenie według religii Islamskiej. Koran mówi nawiązując do tej sprawy co następuje: "Z pewnością wierząca niewolnica jest lepsza od kobiety czczącej bożków, choćbyście ją podziwiali" (Koran 2/221). Prorok powiedział o tym samym następująco: "Jeśli Allah obdarzy kogoś wierną kobietę, to oznacza, że dał mu pierwszą połowę jego religii". Oznacza to, że wierna kobieta jest wielkim pomocnikiem mężczyzny do osiągnięcia wysokiego boskiego wynagrodzenia. Wierna kobieta jest prawdziwie pomocna mężowi w czczeniu Allaha i czynieniu dobra. Prorok zwrócił uwagę na kryteria, którymi kierują się ludzie oceniając kobiety i dlatego powiedział: "Z kobietą żeni się ze względu na jej majątek, piękność, pozycję rodzinną oraz poziom jej wiary. Wybierz wierną, a wygrasz". Ten hadis świadczy o wielkim wywyższeniu wiary kobiety nad wszelkimi innymi cechami. Kiedy zostały objawione następujące wersety Koranu mówiące: "A tym, którzy zbierają złoto i srebro, a nie rozdają ich na drodze Boga - obwieść karę bolesną ! W dniu, kiedy te metale będą rozpalone w ogniu Gehenny i będą napiętnowane nimi ich ciała , ich boki i grzbiety i ,,Oto co zebraliście dla siebie. Zakosztujcie więc tego, co zebraliście''" (Koran 9/34,35) wtedy przyjaciele Proroka zapytali go co jest najlepszym pieniądzem. Prorok odpowiedział im: "Wzywający Allaha język, chwalące Allaha serce oraz wierna żona pomagająca w sprawach wiary". W tym samym znaczeniu Prorok powiedział: "Życie jest zaopatrzeniem, którego najlepszym towarem jest wierna kobieta". Prorok także powiedział, że szczęściem syna Adama są trzy rzeczy i wymienił na początku wierną kobietę. Oraz powiedział, że jego nieszczęściem są trzy rzeczy i wymienił na początku złą kobietę31.
2. Drugą cechą ściśle powiązaną z pierwszą jest moralne zachowanie. Moralnie postępująca kobieta stoi na straży honoru swego i męża podczas jego nieobecności. Jeśli kobieta jest zła, zachowuje się niemoralnie, to może ona wyrządzić szkody, które przewyższają jej zalety. Omar Ibn al-Chattab powiedział: "Sługa Allaha nie zostanie obdarzony dobrocią za swoją wiarę w Allaha bardziej niż kobieta moralna oraz nie zostanie obdarzony za niewiarę gorzej niż kobieta ze złym językiem oraz niemoralna. Właśnie dlatego Ahmad Ibn Hanbal, twórca szkoły hanbalickiej, kiedy miał wybrać sobie żonę spośród dwóch sióstr, spytał, która z nich jest spokojniejsza. Kiedy się tego dowiedział, wówczas wybrał tę spokojniejszą, choć miała jedno oko, a jej siostra była ładniejsza. Wyżej wymienione cechy są wymarzonymi przez muzułmanina dla żony. Następne podane cechy uzupełniają obraz żony idealnej. Jednak są one drugorzędne.
3. Dobrą cechą małżonki jest to, ze rodzi dzieci. Zachęcając do małżeństwa Prorok powiedział: "Żeńcie się z kobietami miłymi i płodnymi", gdyż Prorok będzie się chwalił liczebnością muzułmanów w dniu sądu ostatecznego. Nie należy zrozumieć z tego hadisu, że Islam zabrania żenić się z bezpłodnymi kobietami. Hadis zachęca a nie nakazuje małżeństwo z płodnymi kobietami. Wynika z tego, że Islam zachęca do zwiększenia liczebności muzułmanów oraz wzmocnienia więzów rodzinnych i kontaktów międzyludzkich właśnie przy pomocy małżeństwa oraz odpowiedzialności za bliskich.
4. Kolejną pozytywną cechą małżonki jest jej uroda. Bowiem także ładna kobieta może dostarczyć mężczyźnie szczęścia, jednak ta uroda powinna ściśle wiązać się z moralnością kobiety. Piękna, lecz niemoralna jest bardzo dużym zagrożeniem dla męża a nawet społeczeństwa. Właśnie dlatego Prorok ostrzegł przed piękną kobietą wychowaną w złym otoczeniu.
5. Wysoki poziom rodzinny. Następnym czynnikiem, którym można kierować się przy wyborze żony jest to, by pochodziła z wiernej i szlachetnej rodziny. Według nauki Proroka dobrze także aby żona nie pochodziła z bliskiej rodziny męża.
6. Warto zadbać, by nie został popełniony mezalians. Chodzi tu o wiek, pozycję społeczną, poziom wykształcenia oraz kwestie materialne. Lepiej dla obu stron jest, by nie było między nimi dużych dysproporcji, które mogłyby stać się przyczyną nieporozumień. Przypadek gdy Prorok wyraził zgodę na małżeństwo swej córki Fatimy z Alim podczas gdy odmówił jej ręki swym bliskim przyjaciołom Abu Bakrowi i Omarowi jest nam już znany. Lepiej także, by kobieta była dziewicą. Powiedziano: "Jeśli kobieta jest ładna, moralna, kochająca swego męża, nie spojrzała na innych mężczyzn z pożądaniem, to jest podobna hurysie, określanej w Koranie pięknymi cechami [6]. Są to cechy fizyczne lecz ważniejsze według Islamu są cechy duchowe kobiety, następująco określone przez Koran: "Całkowicie poddane Bogu, wierzące, gorliwe w modlitwie, okazujące skruchę, pobożne, przestrzegające postu czy to zamężne czy dziewice" (Koran 66/5). Prorok powiedział: "Najlepsza kobieta to ta, na którą jeśli spojrzysz to cię zadowala, a jeśli coś jej każesz to jest posłuszna, a gdy będziesz nieobecny, to ochroni siebie i twój majątek.
4.6. CECHY IDEALNEGO MĘŻA
Jeśli rozpatrywać cechy, które musi posiadać idealny mąż, to nie różnią się istotnie od tych jakie powinna posiadać kobieta, najważniejsze to wierność i wysoka moralność. Kobieta jako osoba słabsza fizycznie, emocjonalna i delikatna potrzebuje bardziej wiernego i moralnego męża niż mężczyzna wiernej i moralnej żony. Dlatego znany uczony Abu Hamid al-Ghazali powiedział, że należy być bardziej ostrożnym, jeśli wydaje się córki za mąż.
Allah w Koranie mówi: "Z pewnością wierzący niewolnik jest lepszy od mężczyzny czczącego bożków, choćbyście go podziwiali"[7] (Koran 2/221).
Prorok powiedział: "Jeśli przyjdzie do was mężczyzna, którego wiara i moralność zadawalają was, to wydajcie zań córkę. Jeżeli tego nie uczynicie, to na ziemi zapanuje pokusa i wielka rozpusta". Prorok także powiedział: "Ktokolwiek wydaje swą szlachetną córkę za rozpustnika, ten odcina jej więzy rodzinne (rahm)". Należy zaznaczyć, ie zrywanie więzów rodzinnych jest jednym z największych grzechów. Prorok mawiał: "Nie zazna raju, tek kto zrywa więzy rodzinne (rahm)".
Pewnego razu spytano al-Hasana za kogo wydać córkę? Zapytany odpowiedział: "Wydaj ją za tego, który boi się Allaha, gdyż jeśli on ją pokocha, to będzie ją szanował, a jeśli ją znienawidzi, to nie będzie dla niej niesprawiedliwy".
Kolejnym czynnikiem chociaż mało ważnym, który należy brać pod uwagę przy ocenie kandydata jest stan majątku, gdyż obowiązkiem mężczyzny jest utrzymywanie rodziny. Należy także jak w przypadku kobiety starać się, by nie popełnić mezaliansu.
4.7. KOBIETY Z KTÓRYMI NIE MOŻNA SIĘ ŻENIĆ (MUHARRAMAT)
Islam pragnął w sposób przejrzysty uporządkować kontakty międzyludzkie i rodzinne, by oddalić społeczeństwo od anarchii seksualnej i innych niemoralnych zachowań. Między innymi dlatego ustanowił, że niektórzy ludzie, blisko spokrewnieniem lub w niektórych innych przypadkach nie powinni mieć ze sobą żadnych kontaktów seksualnych (czyli nie mogą się ożenić). Te grupy ludzi zostały dzielone na dwa rodzaje stały muharramat oraz tymczasowy muharramat.
Stałe muharramat. Mówi Allah w Koranie: "Są wam zabronione: wasze matki, wasze córki i wasze siostry; -wasze ciotki ze strony ojca i ze strony matki; -córki brata i córki siostry; -i wasze matki, które was żywiły piersią; -i wasze siostry mleczne i matki waszych żon; -i wasze pasierbicy będące pod waszą opieka, zrodzone z żon z którymi już żyliście, ..., i żony waszych synów, zrodzonych z waszych lędźwi" (Koran 4.23).
Mężczyźni, o których mowa w poprzednim wersecie stanowią dla wymienionych kobiet maharim (liczba pojedyncza mahram)[8] czyli zabraniający lub chroniący. Na podstawie tych słów Koranu możemy podzielić grupę stałych mahar ramat na dwa rodzaje:
1. Muharramat ze względu na urodzenie. Są to matka i jej matka (babki) oraz córki i ich pokolenia, ciotki, siostry, córki braci i sióstr. Dotyczy to także tych samych osób ze strony matki mlecznej.
2. Muharramat ze względu na związki małżeńskie. Trzeba zaznaczyć, że kobiety tego rodzaju pozostają zabronione mężczyźnie do małżeństwa przez całe życie. Do tej grupy stałych muharramat należą między innymi matka żony oraz jej babcia, żona ojca i syn a. Jeśli chodzi o te przypadki wystarczy zawarcie aktu ślubnego z kobietą i nie musi dojść do kontaktu seksualnego, by np. matka żony automatycznie stała się muharrama[9] względem męża córki. Dotyczy to także żony ojca wzglę dem syna nawet w przypadku rozwodu czy śmierci ojca. Córki i wnuczki żony (z innego małżeństwa) staną się muharramat (zabronione) mężczyźnie o ile kontaktował się seksualnie z żoną. W tym przypadku nie wystarczy sam akt małżeństwa. Szkoła dahiricka twierdzi, że gdy córki nie mieszkają w jednym domu z mężem matki (nie ojciec) to nie należą do stałych muharramat względem niego. Ta opinia nie jest słuszna, ponieważ wyciągnięta została na podstawie słabego hadisu.
3. Muharramat poprzez mleczną matkę. Dla wzmocnienia i rozszerzenia więzów rodzinnych Islam ustanowił, że kobiety karmiące własnym mlekiem obce dzieci stają się dla tych dzieci rodziną. Dziecko takie stanie się synem a rodzina ze strony mamki i jej dzieci braćmi i siostrami. Jednak rodzina ze strony męża mamki nie jest traktowana w ten sposób. Zwracamy uwagę, że dziecko nie dziedziczy po mlecznej matce ani mlecznym bracie czy siostrze.
Niektórzy uczeni określają że jedno pełne karmienie mlekiem mamki powoduje, iż dziecko staje się członkiem jej rodziny. Oznacza to że jeden lub kilka łyków nie wystarczy i dziecko musi całkowicie zaspokoić głód. Jednak inni uczeni jak Abu Hanifa i Ma lik uważali że ilość mleka nie ma znaczenia, opierali się na słowach wersetu, które nie określają ilości oraz na hadisie Proroka, który dowiedziawszy się że kobieta i mężczyzna byli karmieni przez tą sama kobietę nie pozwolił by brali ślub i nie pytał o ilość mleka. Szkoła szafi'icka i większość badaczy hadisów uważali, że by dziecko stało się synem lub córką trzeba przynajmniej pięć pełnych karmień. Tak podała Aisza, mówiąc że Prorok określił ilość na pięć. Ta opinia jest najbardziej prawdopodobna. Wiek karmionego dziecka nie może przekroczyć dwóch lat. Koran mówi: "Matki pragnące w pełni wykarmić swoje dzieci będą je karmiły przez całe dwa lata" (Koran 2/233).
4.7.1. Powody ustalania bliskich muharramat
Do powodów, dla których Islam zabronił zawierania małżeństw między poprzednimi osobami, można zaliczać następujące:
1. Jeśli chodzi o małżeństwa z bliskimi krewnymi, to zakaz ma na celu, by więzi między nimi cechowała miłość, litość i szacunek i nie mieszały się z uczuciami i w niektórych przypadkach problemami wynikającymi z kontaktów małżeńskich. Bowiem nieporozumienia mogące spowodować częstokroć rozwód mogą doprowadzić zarazem do rozbicia kontaktów rodzinnych, o które bardzo dba Islam.
2. Po drugie małżeństwa w obrębie bliskiej rodziny powodują osłabienie fizyczne i psychiczne kolejnych pokoleń.
3. Ustanowienie maharim (liczba mnoga ad mahram) powoduje w stosunku do córek, matek czy sióstr zachowanie uczuć ojcowskich, synowskich czy braterskich będących różnymi od innych kontaktów i czystych od wszelkich pokus seksualnych.
4. Islam dąży do poszerzenia znajomości i kontaktów międzyludzkich, a małżeństwa z bliskimi nie sprzyjają temu.
5. Zabronienie małżeństwa z byłą żoną ojca czy synów spowodowane jest specyficznymi delikatnymi kontaktami tych bliskich.
4.7.2. Pozostałe kobiety z którymi nie można się żenić
Tymczasowe muharramat. Z kobietami tak określonymi nie można się żenić ze względu na istnienie tymczasowego powodu, w przypadku gdy nie będzie on już miał miejsca kobiety przestają być - muharramat. Grupę tą stanowią następujące osoby:
1. Siostry żony. Mężczyźnie nie wolno pojąć za żonę swojej szwagierki, dopóki jest żonaty z jej siostrą. W przypadku śmierci żony lub rozwodu jej siostra nie będzie dla niego muharrama. Koran mówi o tej sprawie co następująco: "...i żebyście nie poślubili dwóch sióstr" (Koran 4/23).
2. Wszystkie kobiety zamężne (muhsanat - chronione). Nie wolno pojąć za żonę lub nawet prosić o rękę już zamężną kobietę. Oznacza to, że jedynie po rozwodzi tych kobiet lub po śmierci ich mężów można pojąć je za żony.
3. Kobiety po rozwodzie ostatecznym. Kobieta rozwiedziona po raz trzeci z tym samym mężczyzną nie może po raz czwarty wyjść za niego za mąż, chyba że wyjdzie za kogoś innego i z tym drugim się rozwiedzie. Koran mówi: "A jeśli on (mąż) rozwiódł się z nią ostatecznie, to ona nie jest mu dozwolona, dopóki nie wyjdzie za innego mężczyznę. A jeśli ten da jej rozwód, to nie popełnia grzechu, powracając do siebie" (Koran 2/230).
4. Cudzołożnica i cudzołożnik. Z tymi osobami nie wolno zawierać związków małżeńskich. Unieważnienie tego warunku nastąpić może w chwili, gdy cudzołożnicy okażą szczerą skruchę i na zawsze oddala się od tego grzechu. Koran przedstawia tą sytuację mówiąc: "Cudzołożnik pojmie za żonę tylko cudzołożnicę lub bałwochwalczynię; a cudzołożnicę może pojąć za żonę tylko cudzołożnik lub bałwochwalca" (Koran 24/3) oraz "Z wyjątkiem tych, którzy się następnie nawrócą i poprawią" (Koran 24/4).
Szkoła hanaficka twierdzi, że cudzołóstwo mężczyzny z kobietą powoduje, że stanie się ona stałą muharrama (zabroniona) w stosunku do jego synów, a mężczyzna cudzołożnik będzie stałym mahramem dla córek tej, z którą grzeszył. Inne szkoły oraz ogół muz ułmanów nie popierają tej opinii, opierając się na wersetach 23 i 24 czwartej sury, gdzie nie ma na ten temat mowy. Ponadto na zakończeniu tych wersetów Allah mówi: "I dozwolone wam jest poszukać żon poza tymi, które zostały wymienione" (Koran 4/24). Bowiem według nich cudzołożników nie można traktować jako prawowite małżonkowie.
5. Politeiści, ateiści. Są oni zabronieni tak dla muzułmanina jak dla muzułmanki, oczywiście do czasu zanim nie przyjmą Islamu za swoją religię. Nie wolno również poślubiać apostatów od Islamu. Muzułmanka nie może wyjść za mąż za mężczyznę spośród "ludzi księgi - ahl al-kitab" tj. chrześcijanina czy żyda.
4.8. MAŁŻEŃSTWO Z INNOWIERCAMI
Islam zabronił muzułmance i muzułmaninowi zawierania małżeństw z politeistami oraz ateistami. Nie moga oni wstępowac w związki małżeńskie z osobami, które oddają cześć bożko, stworzeniu Allaha lub nie wierzą w ogóle w istnienie Boga. Allah mówi w Koranie: "I nie żeńcie się z kobietami, które czczą bożków, dopóki one nie uwierzą" (Koran 2/221).
Małżeństwo stanowi najgłębszy i najsilniejszy związek między dwojgiem dojrzałych ludzi, związek łączący serca i kierujący je ku jednemu celowi. Islam zakłada, że będzie on silny i długotrwały, gdy opierać będzie sie na solidnej podstawie, która jest wiara w Allaha, pozwalająca małżonkom wieść życie oparte na wzajemnym zrozumieniu, szacunku i miłości. By nie rujnować tak mocnej podstawy, Islam zabronił kontaktów z niewiernym, jakie wywiązują się poprzez małżeństwo.
Od poruszanej wyżej kwestii oddzielić trzeba małżeństwo muzułmanina z kobietami, określanymi przez Koran "ludźmi Księgi - ahl al-kitab" - tj. z chrześcijankami czy żydówkami, mimo zastrzeżeń Islamu co do ich wiary. Ten pogląd Islamu względem tych religii ukazuje się w słowach Koranu: "Dzisiaj są wam dozwolone dobre rzeczy, dozwolone wam jest pożywienie tych, którym została dana Księga; a wasze pożywienie jest im dozwolone. I kobiety cnotliwe spośród tych, którym została dana Księga przed wami" (Koran 5/5).
W świetle religii Islamskiej kobieta wywodząca się spośród ludzi Księgi stoi dużo wyżej niż kobieta nie wierząca w Allaha, czcicielka bożków. Uczony Ibn al-Munzyr powiedział: "Żaden z poprzednich muzułmanów nie zabronił muzułmaninowi małżeństwa z kobietami ludzi Księgi". Pomimo tego niektórzy uczeni muzułmańscy są zdania, że lepiej nie zawierać związków z niemuzułmankami z względu na potencjalne trudności w praktykowaniu religii oraz wychowaniu dzieci na ludzi wiernych. Zwolennikiem tej opinii był też Omar Ibn al-Chattab, według innych nielicznych uczonych do których należy współczesny uczony Muhammad al-Ghazali, takie małżeństwa są zabronione. M. Al-Ghazali powiedział: "Małżeństwo z niewystępną kobietą spośród ludzi Księgi było dopuszczalne dla muzułmanina, mogącego decydować o sprawach domu i wychowaniu dzieci według zasad Islamu. Słowo ludzi Księgi jest w prawdzie dalekie od cech ludzi w Europie i w Ameryce. Tora i Ewangelia straciły swój wpływ na tych ludzi".
Warunkiem zawarcia takiego małżeństwa jest to, że mężczyzna będzie mógł wychować dzieci w Islamie.
Współczesny uczony prawa Islamskiego (fakih) Jusuf al-Karadawi powiedział: "Jeśli w niemuzułmańskim kraju istnieje mała społeczność muzułmańska, należy zabronić mężczyźnie żenić się z...
Jameel