Informator 248 (listopad i 3-6 grudnia 2009).pdf

nr 248

listopad

i 3-6 grudnia 2009

2 INFORMATOR

APOKALIPSA JUTRO?

Motyw końca świata funkcjonuje de facto we wszystkich mitologiach i religiach.

WiąŜe się on zarówno z Ŝyciową obserwacją (wszystko ma swój początek i koniec), jak

teŜ z przesłaniem świętych ksiąg (osiągnięcie ostatecznej doskonałości czy teŜ stanięcie

przed ostatecznym sądem). Swoje trzy grosze dorzuca teŜ doń nauka – odkąd

zaczęliśmy rozumieć prawa rządzące astrofizyką.

W niniejszym wstępniaku skupię się na elementach świata fizycznego –

pozostawiając na boku zarówno wszelkiego rodzaju metafizykę (z chrześcijańską

włącznie), jak równieŜ najrozmaitsze przepowiednie (z nagłośnionym ostatnio końcem

kalendarza Majów).

Ziemia uformowała się swego czasu wraz z całym Układem Słonecznym. Jest jedną

w wielu planet na skraju jednej z wielu galaktyk. Nie jest pępkiem Wszechrzeczy

w centrum sfery zwieńczonej firmamentem gwiazd. WyróŜnić ją moŜe jedynie splot kilku

sprzyjających Ŝyciu akcentów: odległość od macierzystej gwiazdy (nie za blisko, nie za

daleko), pole magnetyczne (chroniące przed zabójczym promieniowaniem kosmicznym),

wyjątkowo duŜy naturalny satelita (powodujący Ŝyciodajne pływy)... śycie na naszej

planecie zmieniało się juŜ kilkakrotnie, czasem diametralnie (np. dla pierwszych

organizmów tlen byłby zabójczy); kilkakrotnie zostało wręcz przetrzebione (zagłada

dinozaurów jest najbardziej znana, ale juŜ wcześniej ziemską biosferę dotknęły znacznie

drastyczniejsze Wielkie Wymierania). Zmieniało się teŜ oblicze naszego globu (przed,

równieŜ spopularyzowaną, Pangeą – lądy grupowały się juŜ w inne superkontynenty).

W miarę rozwinięta cywilizacja ludzka istnieje jakieś dziesięć tysięcy lat. Z punktu

widzenia astronomii, geologii, a nawet biologii – to króciuteńkie mgnienie. I czeka ją

naprawdę wiele dramatycznych wyzwań. Nawet niezwiązanych z asteroidami czy

kwazarami.

Parę śmiertelnych niebezpieczeństw przygotowujemy sobie sami. Mogą nimi być:

globalna wojna, wyeksploatowanie zasobów, degeneracja genetyczna. Na wiele innych

zagroŜeń – raczej nie będziemy mieć wpływu. Do nich moŜna zaliczyć po kolei: następną

epokę lodowcową (Ŝyjemy wszak w okresie interglacjału), utworzenie się kolejnego

superkontynentu (z ogromnymi obszarami w jego centrum uległymi zestepowieniu),

wyparowanie oceanów (w wyniku podnoszenia się temperatury na Słońcu), zniszczenie

ostatnich form Ŝycia w wyniku zabójczego promieniowania (gdy wystygłe jądro Ziemi

straci swe magnetyczne właściwości), wreszcie – koniec całego Układu Słonecznego (gdy

nasza gwiazda zuŜyje juŜ cały zapas wodorowego paliwa). Po drodze zresztą moŜe

jeszcze wyewoluować ileśtam kolejnych form Ŝycia – z naszego punktu widzenia równie

egzotycznych, jak gatunki sprzed kolejnych Wielkich Wymierań.

I jak w tym wszystkim uchować miałby się człowiek? Chyba Ŝe zdąŜylibyśmy

osiągnąć taki poziom cywilizacyjnego rozwoju, jaki wieszczyli niektórzy pisarze SF

w najbardziej optymistycznym okresie formowania się tej literatury. Ale czy np. istoty

składające się z samej świadomości i energii – nadal byłyby ludźmi w sensie homo

sapiens ?

Ludzkość zaś nie tylko chciałaby Ŝyć (przynajmniej jako gatunek) wiecznie. My

pragnęlibyśmy zachować w moŜliwie niezmienionym kształcie naszą cywilizację! Której

rozbudowanie, przy wszystkich niewątpliwie wspaniałych udogodnieniach, zaczyna ciąŜyć

nam niczym worek bogacza: ludy zwane przez nas prymitywnymi na wypadek powodzi

czy poŜarów przenosiły po prostu swe chatki w inne miejsce; dziś zalanie wieŜowców

Miami czy spalenie się dzielnic Los Angeles – oznaczałoby cywilizacyjnoekonomiczną

tragedię... Nie mówiąc juŜ o tym, iŜ w większym przedziale czasowym nic nie ocali Morza

Śródziemnego czy Alp. Tu pocieszać moŜe jedno: nieunikniona wymiana kolejnych

pokoleń – dla których świat im współczesny będzie w sposób oczywisty ich światem (jak

dla nas – nasz świat).

Kłania się teŜ tu motyw fizycznej nieśmiertelności; tak popularny w opowieściach

o wampirach – i tak bezlitośnie sprowadzony do absurdu w jednej z nowelek o Ijonie

Tichym...

JPP

GKF # 248 3

Drodzy Jubilaci ze stycznia 2010!

W tym roku normalnie składamy Wam najserdeczniejsze

Ŝyczenia - i wierzymy, Ŝe będziecie się świetnie

bawić na swoich urodzinach!

Podobnie będzie za rok. Ale za dwa lata - sprawa

się skomplikuje... My wprawdzie zdąŜymy złoŜyć Wam

Ŝyczenia w grudniu 2011 r.; nie wiadomo jednak, jak

będzie - po kalendarzu Majów - z tą zabawą.

Tym bardziej więc wyszalejcie się podczas

tegorocznych imprez!

- redakcja "Informatora"

1 Łukasz Świat

2 Adam Cetnerowski

6 Bohdan KałuŜny

Witold Siekierzyński

7 Michał Jakubiec

8 Agnieszka Bohosiewicz

10 Mirosław Malak

Jan Plata-Przechlewski

15 Waldemar Igielski

16 Radosław Łagan

18 Paweł Kruciński

21 Konrad Klepacki

Helena Strokowska

26 Eugeniusz Dębski

...a Wszystkim Członkom i Sympatykom Gdańskiego

Klubu Fantastyki najbardziej fantastyczne Ŝyczenia

spokojnej Wigilii, wesołych Świąt, udanego

Sylwestra i pomyślnego Nowego Roku

składa na tych łamach –

Zarząd GKF

4 INFORMATOR

NORDCON 2009

MAŁA FOTORELACJA

Łysy z Patrolu Medycznego

leje szczepionkę w Masło

Czyli kobiety ich nie interesują! ë

Maja charakteryzuje bohatera

swej najnowszej ksiąŜki

Prezes Yoga wysłuchuje

meldunków swoich TW

Mała śyrafka szuka tatusia

GKF # 248 5

KsiąŜek czytelnictwo nie było

rewelacyjne

Gdzie są Kaczki z tamtych lat... ë

Papier ekumenistą?

Peja odreagowuje Wielką Brytanię ì

Czterej birbanci

i jedna wystraszona Foka

Wizyta Steampunk Cylona ë

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: