Laboratoryjna diagnostyka kardiologiczna.doc

Laboratoryjna diagnostyka kardiologiczna.

Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej

Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej i Biochemii Klinicznej

Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

U podstaw choroby leży miażdżyca naczyń.

§         Choroba niedokrwienna serca/ch.wieńcowa

§         Ostre zespoły wieńcowe

§         Zawał m. sercowego

§         Zwężenie tętnicy szyjnej

§         Tętniak aorty brzusznej

§         Miażdżyca tętnic obwodowych

§         Udar niedokrwienny mózgu

Chociaż kliniczne objawy miażdżycy występują zazwyczaj dopiero w wieku późniejszym najczęściej po 40. roku życia, to początek zmian naczyniowych może rozpocząć się już we wczesnym dzieciństwie!

Nacieczenia tłuszczowe mogą pojawiać się w błonie wewnętrznej dużych tętnic już u dzieci w pierwszych latach życia i są to zmiany odwracalne. Natomiast blaszki włókniste, powstające w tych pasmach tłuszczu w okresie dojrzewania, tworzą zmiany nieodwracalne!

Rozpoznawanie hipercholesterolemii

Rozpoznawanie hipertriglicerydemii

Rozpoznawanie hiperlipemii mieszanej

Lp(a) – hiperlipoproteinemia
Dziedziczy się w sposób autosomalny, dominujący, ważny genetycznie czynnik.

l      Wysokie stężenia Lp(a) w surowicy związane są z szybkim rozwojem zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych i mózgowych i w następstwie ryzykiem zawału serca i udaru mózgu!!!.

l      Wysokim stężeniom Lp(a) często towarzyszy wysokie stężenie CH wywołane obecnością samej Lp(a) lub obecnością wysokich stężeń LDL – stąd tę postać zaburzenia można zaliczyć do hipercholesterolemii.

l      U części pacjentów występują zmiany ksantomatyczne

Istotny wzrost ryzyka choroby wieńcowej serca gdy stężenie

Lp(a) > 30 mg/dl (> 300 mg/l)

Pożądane stężenie (= 75 Percentyl) £ 30 mg/dl (£ 300 mg/l)

Cholesterolowy Narodowy Program Edukacyjny NCEP (USA)
III wersja programu jako tzw. „Panel Leczenia Dorosłych” (Adult Treatment Panel III) – ATP III 2001 rok.
Ma na celu podanie praktycznych wskazówek, dotyczących zalecanych metod oznaczeń parametrów lipidowych, ich standaryzacji, stawianych wymogów analitycznych oraz optymalnych stężeń. Zalecenia przeznaczone są zarówno dla lekarzy, laboratoriów oraz w pewnej części dla pacjentów.

Zalecenia ATP III oparte są na postępowaniu zależnym od stanu klinicznego pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem cukrzycy.

              Kładą duży nacisk na wieloczynnikowość patogenezy miażdżycy i choroby wieńcowej będącej jej konsekwencją.

              Podstawę postępowania terapeutycznego stanowi stężenie LDL-C, a jego celem jest osiągnięcie wartości optymalnych dla danego pacjenta.

              Za najważniejsze czynniki ryzyka NChS, które powinny być uwzględnione przy modyfikacji stężenia LDL-CH uznano:

(Ustalenia Międzynarodowego Zespołu Roboczego ds..Zapobiegania NChS)

•         Cukrzyca typu 2, szczególnie skojarzona z mikroalbuminurią.

•         Stężenie cholesterolu > 190 mg/dl (po wprowadzeniu terapeutycznych zmian w stylu życia)

•         Nałogowe palenie papierosów.

•         Nadciśnienie tętnicze > 140/90 mmHg. (po wprowadzeniu terapeutycznych zmian w stylu życia)

•         Zespół metaboliczny i wskaźnik BMI > 30 kg/m2.

•         Przewlekły stan zapalny w obrębie tętnic, zakażenie miejscowe w tętnicach i ogólne

              Inne:

•         niskie stężenie HDL-CH,

•         nadwaga,

•         tryb życia,

•         aterogenna dieta,

•         wywiad rodzinny w kierunku chorób serca występujących u mężczyzn < 55, a u kobiet <65 roku życia,

•         wiek u mężczyzn > 45, a u kobiet > 55 lat,

•         brak aktywności fizycznej,

Najistotniejsze założenia NCEP/ATP III (1.)
Third report of the National Cholesterol Education Program (NCEP) Expert Panel on Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Cholesterol in Adults (ATP III), Circulation 2002, 106: 3143-421.

u    Badania skriningowe od 20 roku życia co 5 lat obejmujące profil lipidowy wykonany na czczo: CH, TG, HDL-C i LDL-C.

u    Wartości LDL-C wpływające na decyzje o postępowaniu terapeutycznym:

Stężenie optymalne                            < 100 mg/dl                            < 2,59 mmol/l

Stężenie bliskie optymalnego              100 – 129 mg/dl                            2,59 – 3,36 mmol/l

Stężenie graniczne                            130 – 159 mg/dl                            3,57 – 4,13 mmol/l

Stężenie wysokie                            160 – 189 mg/dl                            4,14 – 4,91 mmo/l

Stężenie bardzo wysokie              ³ 190 mg/dl                            ³ 4,92 mmol/l

u    Wartości stężenia CH, które są stosowane do monitorowania leczenia:

Stężenie optymalne                            < 200 mg/dl                          < 5,15 mmol/l

Stężenie graniczne                            200 – 239 mg/dl              5,15 – 6,20 mmol/l

Stężenie wysokie                            > 240 mg/dl                        > 6,20 mmol/l

u    ...