BARWY OCHRONNE (1977)
– ANALIZA SCENARIUSZA KRZYSZTOFA ZANUSSIEGO
· akcja – dążenie do celów i pokonywanie przeszkód przez bohatera
· dominantą jest bohater à akcja wewnętrzna
· główny bohater – Jarek (protagonista, bohater dynamiczny) – jeden przeciw wszystkim
Jarek Jakub
rozwija się rozwija się
tylko wiedza
widzów o nim
· akcja + kontrakcja
· tytuł – Barwy ochronne à kamuflowanie się, zakładanie masek, mimetyzm (upodobnianie się do otoczenia)
· paradygmat fabularny – powieść inicjacyjna[1]
· konflikt – między Jakubem i Jarkiem
intencje: działania w związku
prowokacja, z kuszeniem
„Mefistofeles”, kuszenie, (przeciwwaga
„upadły anioł” wabienie Jarka działań Jakuba)
kontrakcja akcja
konflikt: natura ßà cywilizacja
własne ideały ßà podporządkowanie się ogółowi, systemowi
Jakub – cynizm + konformizm – to tylko „barwy ochronne”, maska założona na twarz Jarka
Konrad – Jarek zupełnie zezwierzęcony
· bez tej postaci Jarek by się nie rozwinął
· nawiązania do tradycji literackiej:
· dialogi platońskie
· sofistyka
· moralitet średniowieczny
· powieść inicjacji
· imiona:
- Jakub – nawiązanie do Rousseau
- Konrad – być może nawiązanie do Gustawa-Konrada (buntownik)
· dialogi – kończą się zawieszeniem
[1] Jak np. Buszujący w zbożu.
Kalietis