Metodyka szkolenia taktycznego WAT 1998.pdf

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA

ZAKŁAD SZKOLENIA OGÓLNOWOJSKOWEGO

płk dr Henryk OLCHA

ppłk mgr Tomasz KĘDRA

METODYKA SZKOLENIA TAKTYCZNEGO

(dla podchorążych I i II roku studiów WAT)

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Warszawa 1998

SPIS TREŚCI

WSTĘP ...................................................................................... 4

I. ZASADY OGÓLNE...................................................................... 5

1. Zasady i cele szkolenia taktycznego............................................... 5

2. Zadania doskonalenia metodycznego............................................. 15

3. Metody i formy organizacyjne zajęć stosowane w okresie

szkolenia podstawowego oraz szkolenia drużyny...........................

2. Przygotowanie się dowódcy plutonu oraz dowódcy drużyny do

zajęć. Zasady opracowania planu-konspektu. ................................

3. Układ organizacyjny i przebieg zajęć z taktyki podczas szkolenia

podstawowego. ...........................................................................

III METODYKA SZKOLENIA DRUŻYNY .................................... 45

1. Rola i miejsce dowódcy plutonu oraz dowódcy drużyny w okresie

szkolenia drużyny..........................................................................

2. Układ organizacyjny i przebieg zajęć w okresie szkolenia

drużyny.

BIBLIOGRAFIA .......................................................................... 51

ZAŁĄCZNIKI............................................................................... 52

1. Plan-konspekt dowódcy drużyny do szkolenia w okresie

podstawowym, nt. : „Działanie żołnierza na polu walki.”

2. Plan-konspekt dowódcy plutonu do szkolenia w okresie szkolenia

podstawowego, nt.: „Działanie żołnierza na polu walki.”

3. Plan-konspekt dowódcy plutonu do zajęć z okresu szkolenia

drużyny, nt.: „Drużyna zmechanizowana w natarciu.”.

4. Plan-konspekt dowódcy drużyny do zajęć realizowanych w

formie musztry bojowej, nt.: „Dowodzenie drużyną

zmechanizowaną w obronie.”

5. Plan konspekt dowódcy plutonu do zajęć grupowych z przejściem

do praktycznego działania, nt. : „Dowodzenie plutonem

zmechanizowanym w natarciu."

ZAKOŃCZENIE .......................................................................... 120

II METODYKA SZKOLENIA ŻOŁNIERZA .................................. 32

1. Rola i miejsce dowódcy drużyny w okresie szkolenia

podstawowego. .............................................................................

WSTĘP

Poradnik jest przeznaczony dla podchorążych I i II roku studiów. Stanowi on

kompendium wiedzy z metodyki szkolenia taktycznego, niezbędnej dowódcy drużyny i

dowódcy plutonu, do nauczania w okresie szkolenia podstawowego i zgrywania drużyny.

Przede wszystkim obejmuje cały zakres wiedzy i umiejętności metodycznych potrzebnej

do organizowania i prowadzenia zajęć ze szkolenia taktycznego, który obowiązuje

aktualnie absolwenta WAT.

W pierwszym rozdziale zawarte są podstawowe, teoretyczne zagadnienia z

dziedziny dydaktyki wojskowej i metodyki szkolenia taktycznego. Szczególną uwagę

zwrócono na zasady nauczania, metody i formy organizacyjne zajęć stosowane w okresie

podstawowego szkolenia i zgrywania drużyny.

W części drugiej omówiono problematykę związaną z metodyką szkolenia

żołnierza, eksponując rolę i miejsce dowódcy plutonu (drużyny) w okresie szkolenia

podstawowego.

W części trzeciej zaprezentowano układ organizacyjny i przebieg zajęć w okresie

szkolenia drużyny.

Istotne znaczenie dla całości poradnika posiadają załączniki, gdzie jako warianty

przykładowych rozwiązań zaproponowano w pełni opracowane plany-konspekty do

zajęć, które są objęte programem nauczania w I i II roku studiów ze szkolenia

taktycznego. Podanych w nich przykładów organizacyjnych i sposobów przeprowadzenia

konkretnych zajęć (ćwiczeń) taktycznych nie należy traktować jako jedynych i

najlepszych rozwiązań. Są to propozycje, które powinny podchorążym ułatwić

zrozumienie problematyki związanej z szkoleniem taktycznym w dwóch

najistotniejszych okresach szkolenia w jednostkach wojskowych oraz we właściwym

przygotowaniu się do przyszłej roli dowódcy - nauczyciela.

Należy jednak podkreślić, że proponowane rozwiązania organizacyjne i

metodyczne powinny być systematycznie wzbogacane i rozszerzane o nowe treści

wynikające z doświadczeń szkoleniowych, także tych, które zostały wypracowane i

obowiązują w NATO, oraz trendów rozwojowych organizowania i prowadzenia działań

taktycznych.

I. ZASADY OGÓLNE.

1. Zasady i cele szkolenia taktycznego.

Szkolenie taktyczne jest podstawowym przedmiotem w całokształcie szkolenia

bojowego wojsk pancernych i zmechanizowanych. Obejmuje ono zasadnicze zagadnienia

szkolenia specjalistycznego. Dlatego też, od jakości szkolenia taktycznego w okresie

podstawowym i oddziaływania wychowawczego oraz wpojenia określonych pojęć i

zasad działania, w głównej mierze zależeć będą efekty nauczania w kolejnych etapach

szkolenia w okresach zgrywania załóg i pododdziałów.

Wiedza taktyczna przekazywana szkolonym powinna być oparta na najnowszych

zasadach prowadzenia działań taktycznych. W zakładanych celach szkoleniowych musi

się znaleźć umiejętność nowoczesnego dowodzenia i prowadzenia walki, a to oznacza

sprawne i optymalne decyzje podejmowane w walce oraz umiejętność użytkowania

najnowszej techniki bojowej. Uzyskanie więc wymaganego zakresu wiedzy i osiągnięcie

odpowiedniego stopnia praktycznych umiejętności przez dowódców danego szczebla

dowodzenia i przez pododdziały w szkoleniu taktycznym jest możliwe jedynie wówczas,

jeżeli kadra dowódcza (wykładowcy) legitymują się nie tylko gruntowną wiedzą

specjalistyczną z zakresu taktyki ogólnej, lecz także posiadają umiejętność przekazania

jej podwładnym. Potrzebna jest więc każdemu żołnierzowi znajomość i umiejętność

praktycznego stosowania reguł dydaktycznych. Do najważniejszych z nich należą zasady

nauczania, które wypracowała dydaktyka i ona definiuje to pojęcie następująco:

Zasady nauczania są to prawidłowości dydaktyczne, przestrzeganie których jest

niezbędnym warunkiem skutecznego nauczania i uczenia się.

Tak rozumiane zasady nauczania służą realizacji ogólnych celów kształcenia i

obowiązują w pracy szkół różnych typów i szczebli oraz w zakresie różnych

przedmiotów nauczania (np. matematyki).

Zasady nauczania nie są jednak „normami prawnymi,” lecz opartymi na

spostrzeżeniach naukowych regułami praktycznymi. Innymi słowy nie grożą nam żadne

sankcje typu prawnego, jeżeli nie będziemy przestrzegali ich reguł. Lecz musimy

zdawać sobie sprawę z tego, że nasze efekty szkoleniowe okażą się niezadowalające,

jeżeli nie zastosujemy ich np. w nauczaniu taktyki.

Zasady określają sposób w jaki należy urzeczywistniać cele nauczania. Cele i

treści nauczania ukazują z kolei, czego należy uczyć, natomiast zasady wskazują jak się

to powinno czynić . Zasady odpowiadają na pytanie d l a c z e g o należy uczyć tak lub

inaczej (poglądowo, systematycznie) aktywizując podchorążych (żołnierzy).

Biorąc za podstawę zasady nauczania, które wypracowała dydaktyka w szkoleniu

mają zastosowanie następujące z nich: *

− poglądowości;

− aktywności i samodzielności szkolonych;

− związku teorii z praktyką;

− trwałości wiedzy oraz indywidualnego podejścia do szkolonych;

− przystępności;

− systematyczności.

Zasada poglądowości nakazuje, aby w procesie nauczania umiejętnie łączyć

słowo i pokaz przez zaangażowanie zmysłów wzroku, słuchu, dotyku itd. Należy

ukazywać szkolonym rzeczy i zjawiska najpierw w ich naturalnym odzwierciedleniu, a

następnie przy pomocy modeli, obrazu, filmów, schematów i symboli.

Szczególną rolę w realizacji tej zasady spełniają pokazy uzbrojenia i sprzętu

bojowego organizowane w pierwszych dniach szkolenia podstawowego oraz w okresie

pobytu podchorążych na praktykach w jednostkach wojskowych. Ważny jest również

udział podchorążych w organizowanych przez Zakład Szkolenia Ogólnowojskowego

podróżach studyjnych na wszelkiego rodzaju pokazy i ćwiczenia z udziałem wszystkich

rodzajów sił zbrojnych i innych uczelni wojskowych. Są one organizowane i

prezentowane niejednokrotnie dla najwyższych szczebli dowodzenia. Pełny rozmach i

zabezpieczenie w środki pozoracji pola walki tych ćwiczeń, stanowi znakomitą lekcją

poglądową dla podchorążych co do możliwości ogniowych, skuteczności i sposobu

działania na współczesnym polu walki pododdziałów rodzajów sił zbrojnych.

______________________

* Poradnik metodyczny do szkolenia taktycznego w szkolnych pododdziałach piechoty, Wyd. MON,

Warszawa 1990, s.7.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: