Gabriela Mazur, II rok
Wydz. Budownictwa Lądowego i Wodnego
82772 Wrocław, 25.05.2001
Obiekt: budynek mieszkalny
Adres budowy: Gniezno, ul. Miła
Inwestor: Andrzej Kowalski
Wykonawca: Gabriela Mazur, nr uprawnienia 82772
Miejsce i data wykonania: Gniezno, 25.05.2001
Projekt prac geologicznych przewiduje:
· Przygotowanie terenu do badań geologicznych
· Wykonanie trzech wierceń
· Pobranie próbek gruntu do analizy laboratoryjnej
· Analiza próbek gruntu
· Opracowanie wyników
Projekt został zatwierdzony przez Wydział Architektury i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w Gnieźnie.
Zleceniodawcą jest Andrzej Kowalski, a wykonawcą Gabriela Mazur.
Przebieg badań.
Badanie terenu zostało przeprowadzone 15 maja 2001. Teren, na którym ma powstać nowy budynek mieszkalny, znajduje się przy nowo powstałej ulicy. Wszystkie budynki stojące przy tej ulicy to domy jednorodzinne, prawie wszystkie w trakcie budowy.
Geomorfologia terenu.
Gniezno leży na Pojezierzu Gnieźnieńskim, które jest częścią Pojezierza Wielkopolskiego. Pojezierze Gnieźnieńskie jest środkową częścią Pojezierza Wielkopolskiego. Leży między doliną Warty a rynną jezior goplańskich. Powierzchnia terenu zbudowana jest przeważnie z glin morenowych. W północnej części ciągnie się przedłużenie tektonicznego wału kujawskiego z wysadami soli permskiej. Gniezno leży w środku regionu.
Teren przyszłej budowy jest terenem płaskim (znajduje się na równinie moreny dennej). Różnice wysokości terenu są niewielkie, a wysokość kształtuje się ok. 105 m n.p.m.
Wykonano trzy wiercenia w celu analizy gruntu, budowy geologicznej, warunków hydrotechnicznych i zmian w gruncie.
Charakter techniczny projektowanego obiektu.
Projektowany obiekt to dom jednorodzinny. Budynek ma jedno piętro, poddasze użytkowe i piwnicę z garażem.
Budowa nie spowoduje żadnych utrudnień w ruchu na ulicy Miłej.
Infrastruktura telefoniczna, energetyczna i kanalizacyjna jest łatwo dostępna.
Rzeźba terenu związana jest z występowaniem form marginalnych i ekstraglacjalnych fazy poznańskiej zlodowacenia bałtyckiego oraz wytworzonych w wyniku wytapiania się martwego lodu u schyłku glacjału (plejstocen) oraz w holocenie.
Na terenie budowy znajdują się grunty czwartorzędowe pochodzenia rzecznego i lodowcowego. Ze względu na pochodzenie są to głównie gliny morenowe. Można wyróżnić warstwy gliny piaszczystej, pospółki gliniastej i piasku gliniastego. Oprócz tego występują warstwy gruntów sypkich, takich jak: piasek i pospółka.
Warstwy piasku tworzą soczewy leżące pomiędzy warstwami gruntów spoistych (gliniastych).Warstwy piasku leżą na głębokości od 1,6 do 2,2 m, piasku gliniastego 0,6-0,9 m, pospółki 1,0-4,9 m.
Grunty nie tworzą regularnych warstw. Miąższość warstw wynosi od 0,1 do 2,7 m.
Pojezierze Wielkopolskie cechują małe opady i ciepłe lato, dlatego też występuję pewne deficyty wilgoci.
Wiercenia pokazały, że na terenie budowy występują dwa poziomy wody gruntowej. Jeden na głębokości 2,5 -2,7 m, a drugi 2,5 – 2,8 m. Warstwami wodonośnymi są pospółka i pospółka gliniasta.
Na terenie projektowanej budowy nie występują żadne zjawiska geodynamiczne (ruchy tektoniczne, osuwiska, obrywy, sufozje).
Podłożem budowlanym na badanym terenie są grunty nieskaliste mineralne: sypkie (piasek gruby i średni, pospółka) oraz spoiste (piasek gliniasty, glina piaszczysta, pospółka gliniasta). Cechy wytrzymałościowe tych gruntów są niższe od innych typów i czasem niemożliwe jest posadowienie budynku na nich.
Badania próbek gruntu wykazały, że podłoże budowlane nadaje się do posadowienia budynku. Piasek ma duży stopień zagęszczenia. Zawartość minerałów ilastych nie jest duża. Nie ma więc zagrożenia, że pod wpływem wilgoci minerały ilaste zaczną pęcznieć i rozmakać i staną się nieprzepuszczalne dla wody. Mogłoby to spowodować gromadzenie się wody opadowej.
Warunki geologiczno-inżynierskie nie ulegną zmianie w czasie wykonywania i eksploatacji budynku. Budowa nie będzie miała negatywnego wpływu na otoczenie i środowisko.
5
Stefanulek