akumulatory zasadowe cz1..pdf

Dodatnie Sprzężenie Zwrotne

Rubryka ta powstała pod wpływem

waszych listów. Okazało się, że nie

wszystkie nadsyłane problemy

i pytania uda się poruszyć

w Poczcie, ponieważ niektóre

wymagają szerszego umówienia

i wyjaśnienia.

“Dodatnie sprzężenie zwrotne”

zawiera przede wszystkim materiał

opisowy, wyjaśniający problemy

techniczne, ale w jej ramach

przedstawiane będą również

projekty opracowane w redakcji

niejako na Wasze zamówienie.

W pierwszych dwóch odcinkach

z serii “Dodatnie sprzężenie

zwrotne” zostały wyczerpująco

omówione akumulatory ołowiowe,

czyli kwasowe.

Najbliższe odcinki poświęcone będą

pozostałym rodzajom akumulatorów.

Dla pełnego zrozumienia

przedstawionych zagadnień

konieczne może się okazać

przypomnienie niektórych

wiadomości podanych

w poprzednich dwóch odcinkach.

Akumulatory

zasadowe, część 1

W związku z wprowadzaniem na ry−

nek nowych typów akumulatorów,

w prasie technicznej przedstawia się no−

woczesne sposoby ich ładowania. Częs−

to w opisach metod ładowania można

napotkać wzory i określenia takie jak − U,

dU/dt, dT/dt czy d 2 U/dt 2 , przyprawiające

o zawrót głowy nawet doświadczonego

elektronika. Nic dziwnego, że do redakcji

EdW napłynęło wiele listów z prośbami

o przystępne wyjaśnienie tego tematu.

W rzeczywistości sprawa wcale nie

jest trudna, należy tylko prześledzić za−

gadnienie od początku. Ponadto nie ma

się czego bać, ponieważ przeciętnego

polskiego użytkownika problem... po

prostu nie dotyczy.

A początki były takie: przed wielu laty

powszechnie używane były akumulatory

ołowiowe (kwasowe), rzadziej akumula−

tory niklowo−kadmowe, zwane potocz−

nie zasadowymi i sporadycznie akumula−

tory srebrowo−cynkowe.

Dziś akumulatorów srebrowo−cynko−

wych się nie spotyka, natomiast do tej

pory wielu hobbystów posiada pocho−

dzące z demobilu akumulatory niklowo−

kadmowe starszego typu. Akumulatory

takie były i są jeszcze stosowane w lam−

pach górniczych, lampach kolejowych

oraz w telekomunikacji − przykłady moż−

na zobaczyć na fotografii 1

fotografii 1.

Dostępne były też szczelnie zamknię−

te akumulatory guzikowe − w kraju naj−

bardziej popularne były ogniwa KB 26/9

o pojemności 225mAh, pokazane na fo−

fotografii 1

fo−

tografii 2. Te akumulatory guzikowe były

zmorą użytkowników, bowiem wydziela−

jący się z wnętrza biały osad, widoczny

również na fotografii, skutecznie pogor−

szał kontakt elektryczny z sąsiednimi og−

niwami i stykami kontaktowymi. Trzeba

je było często czyścić, smarować glicery−

ną, a i to niewiele pomagało.

Obecnie w sprzęcie przenośnym po−

wszechnie stosowane są szczelne aku−

mulatory niklowo−kadmowe o wielkoś−

ciach odpowiadających wymiarom popu−

larnych baterii R6, R14 i R20. Coraz

większy udział w rynku mają akumulato−

Fot. 1. Stare akumulatory zasadowe.

Fot. 2. Ogniwa guzikowe.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

odatnie Sprzężenie Zwrotne

fotografii 1

fo−

tografii 2

Dodatnie Sprzężenie Zwrotne

ry niklowo−wodorkowe, oznaczane

w skrócie NiMH. Ostatnio do zasilania

przenośnego sprzętu elektronicznego

wyższej klasy (np. droższych kamer wi−

deo) stosuje się akumulatory litowo−jo−

nowe, oznaczane w skrócie Li−ion, a za

oceanem i w zachodniej Europie spoty−

ka się także ładowalne ogniwa alkalicz−

no−manganowe, które w sumie są od−

mianą znanych każdemu baterii alkalicz−

nych (tyle, że do wielokrotnego użytku).

Znane są też prototypowe opracowania

jeszcze innych rodzajów akumulatorów

(jak choćby litowo−polimerowe, o któ−

rych wspomnieliśmy swego czasu

w "Nowościach, ciekawostkach"), ale na

razie nie mają one znaczenia na ryn−

ku.

Dla czytelnika Elektroniki dla Wszyst−

kich najbardziej potrzebne będą informa−

cje o akumulatorach CdNi oraz NiMH za−

stępujących baterie jednorazowe. Na ra−

zie niepotrzebne są szczegóły dotyczące

akumulatorów litowo−polimerowych, po−

nieważ do tej pory są one stosowane do

zasilania kamer, i każdy nabywca kamery

może kupić oryginalną ładowarkę.

Natomiast bateriom jednorazowym

zostanie poświęcony jeden z następ−

nych odcinków.

Ponieważ dla amatora nadal cennym

kąskiem są starsze krajowe akumulatory

zasadowe, zostaną one omówione

w pierwszej kolejności.

w przeciwieństwie do akumulatorów

kwasowych, gęstość elektrolitu prak−

tycznie nie zależy tu od stopnia nałado−

wania − pomiar gęstości elektrolitu nie

daje więc żadnej informacji o stanie na−

ładowania akumulatora zasadowego.

Od gęstości elektrolitu zależy natomiast

trwałość akumulatora i jego zdolność

do pracy w temperaturach ujemnych.

O ile w akumulatorach kwasowych

zwykle wystarczy uzupełniać ewentual−

ne ubytki elektrolitu wodą destylowaną,

o tyle w akumulatorach zasadowych

zwykle dolewa się elektrolitu, a po kilku

latach pracy należy wymienić elektrolit

ze względu na zwiększanie ilości węgla−

nów powstających wskutek reakcji elek−

trolitu z dwutlenkiem węgla zawartym

w powietrzu.

Do starszych krajowych akumulato−

rów zasadowych (oznaczanych zwykle

KPL, KPM lub KPH) należy przygotować

elektrolit o gęstości 1,19...1,21g/cm 3 (w

temperaturze +20 o C).

Aby uzyskać elektrolit, trzeba rozpuś−

cić odpowiednią ilość wodorotlenku po−

tasu (KOH) w wodzie destylowanej.

Uwaga! Nie pomylić z wodorotlenkiem

sodu NaOH! Granulki wodorotlenku po−

tasu należy ostrożnie wsypywać do wo−

dy (a nie wodę do wodorotlenku). Ponie−

waż wodorotlenek potasu jest silnie żrą−

cy, należy zachować daleko posuniętą

ostrożność i chronić oczy oraz skórę.

Zamiast mozolnie odważać i odmie−

rzać ilości składników, gęstość należy

zmierzyć aerometrem. Przy braku aero−

metru należy przygotować 20% roztwór

wodorotlenku potasu (wagowo 20%

KOH, 80% H 2 O), co da gęstość około

1,19g/cm 3 . Dla zwiększenia trwałości

akumulatora, do tak powstałego roztwo−

ru warto dodać niewielkie ilości jedno−

wodnego wodorotlenku litu (10...20g

LiOH na litr elektrolitu). Ale w ostatecz−

ności można stosować elektrolit nie za−

wierający wodorotlenku litu.

Akumulatory o pojemnościach rzędu

6...200Ah (np. takie jak pokazano na fo−

tografii 1) można ładować różnymi spo−

sobami.

Przy pracy cyklicznej można zastoso−

wać ładowanie prądem o stałej wartości

(porównaj EdW 11/96 str. 64 rys. 9)

I = C/4 przez 6 godzin, albo dłużej mniej−

szym prądem, tak by liczba władowa−

nych amperogodzin wynosiła 1,5C. Na−

pięcie na zaciskach akumulatora będzie

przy tym wzrastać nawet do 1,75V/ogni−

wo, a przy temperaturze otoczenia poni−

żej zera − nawet do ponad 2V! Przy takiej

metodzie należy ściśle przestrzegać cza−

su ładowania, ponieważ przeładowanie

zmniejsza trwałość ogniw.

Takie większe akumulatory można też

ładować metodą stałego napięcia (po−

równaj EdW 11/96 str. 64 rys. 10). Nale−

ży wtedy ustawić napięcie wyjściowe

prostownika (czyli napięcie na akumula−

torze) równe 1,6...1,65V/ogniwo. Maksy−

malny prąd na początku ładowania nie

może być większy niż 0,5C. Przy tej me−

todzie prąd ładowania będzie się z cza−

sem zmniejszał, co wyeliminuje niebez−

pieczeństwo przeładowania. Tę metodę

wykorzystuje się zawsze przy pracy bu−

forowej (zasilacz, akumulator i odbiornik

połączone równolegle).

Trzecią metodą, która na pewno nie

doprowadzi do przeładowania, stosuje

się do utrzymania akumulatora w stanie

gotowości i pokrycia strat samowyłado−

wania: wystarczy do tego pozostawienie

akumulatora pod napięciem 1,45V/ogni−

wo. Prąd ładowania ustabilizuje się na

niewielkiej wartości, zapewniającej po−

krycie wspomnianych strat.

Akumulatory zasadowe mogą być roz−

ładowywane prądami o wartości nie

większej niż 0,5...1C do napięcia końco−

Stare akumulatory

zasadowe

Trzeba przyznać, że stare akumulatory

zasadowe bywają bardzo trwałe − niektó−

re wytrzymują nawet ponad 20 lat pracy

(oczywiście tracąc część pierwotnej po−

jemności). Dlatego dla wielu Czytelni−

ków stare, duże akumulatory zasadowe

odkupione z zakładu pracy mogą być bar−

dzo przydatne, na przykład do obwodów

awaryjnego zasilania własnego domu.

Wiadomo, że akumulatory NiCd oraz

NiMH mają napięcie nominalne równe

1,2V.

Mało którego czytelnika EdW zainte−

resują natomiast szczegółowe rozważa−

nia dotyczące fizycznych i chemicznych

podstaw pracy akumulatorów zasado−

wych. Na pewno praktykowi nie jest ko−

nieczna wiedza na temat budowy i reak−

cji chemicznych występujących w szcze−

lnych nierozbieralnych nowoczesnych

akumulatorach. Wystarczy wiedzieć, że

w akumulatorach niklowo−kadmowych

substancjami czynnymi są wodorotlenki

niklu i kadmu, natomiast elektrolitem −

wodny roztwór wodorotlenku potasu.

Elektrolit nie bierze udziału w reakcjach

chemicznych, pełni jedynie rolę jonowe−

go przewodnika łączącego obie elektro−

dy. Trzeba koniecznie wiedzieć, że

Rys. 1. Charakterystyki akumulatorów KPL.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

odatnie Sprzężenie Zwrotne

Dodatnie Sprzężenie Zwrotne

rysunku 1 przedstawiono cha−

rakterystyki ładowania i wyładowania

akumulatorów krajowych KPL o pojem−

nościach 10...100Ah.

W praktyce, nabywca zestawu aku−

mulatorów zasadowych z demobilu (naj−

prawdopodobniej 12−woltowych) o no−

minalnej pojemności kilkunastu− czy kil−

kudziesięciu amperogodzin, powinien

najpierw sprawdzić poziom elektrolitu

w celach. Dobrze jest też sprawdzić

aerometrem gęstość elektrolitu

(1,19...1,21g/cm 3 ). Najprawdopodobniej

poszczególne ogniwa będą zużyte w róż−

nym stopniu i niektóre nadawać się bę−

dą tylko na złom (ale można wykorzystać

elektrolit z takich ogniw). Z kilku zesta−

wów trzeba będzie złożyć jeden w miarę

dobry − nie jest to trudne, bo zestawy da−

ją się łatwo rozkręcać.

Najpierw jednak należy naładować ze−

staw akumulatorów, po czym kontrolnie

go rozładować, mierząc co jakiś czas na−

pięcia na poszczególnych ogniwach. Po−

zwoli to określić rzeczywistą pojemność

ogniw, umożliwi też wybranie ogniw naj−

lepszych.

W przypadku akumulatorów o niezna−

nej pojemności można z grubsza oszaco−

wać pojemność nominalną, natomiast

aby uniknąć przeładowania wystarczy

wybrać metodę ładowania ze stałym na−

pięciem 1,6...1,65V/ogniwo.

Współczesne akumulatory

Znane od dawna akumulatory kwaso−

we i równie niebezpieczne akumulatory

zasadowe z płynnym elektrolitem nie

bardzo nadawały się do sprzętu przenoś−

nego. Tymczasem gwałtowna miniatury−

zacja wywołała ogromny popyt na wszel−

kie chemiczne źródła energii − zarówno

baterie jednorazowe, jak i akumulatory.

Wyprodukowano więc małe akumulato−

ry zasadowe w szczelnej obudowie,

zgodnej wymiarowo z bateriami jednora−

zowymi, które nie stwarzały niebezpie−

czeństwa wylania elektrolitu. Wpraw−

dzie skonstruowano także małe, szczel−

ne akumulatory ołowiowe, ale nie przyję−

ły się one na rynku; są stosowane tylko

w sprzęcie specjalistycznym. Jedną

z przyczyn była zapewne sprawa wy−

mienności klasycznych baterii jednorazo−

wych i akumulatorów. Napięcie jednego

ogniwa akumulatora kwasowego wyno−

si około 2V i niewiele zmniejsza się

w czasie wyładowania. Tymczasem aku−

Fot. 3. Akumulatory miniaturowe

mulatory niklowo−kadmowe z napięciem

nominalnym 1,2V, i stosunkowo małym

oporem wewnętrznym, w wielu sytua−

cjach zachowują się podobnie jak baterie

jednorazowe. Wydawało się, że znalezio−

no doskonałe źródło zasilania urządzeń

przenośnych powszechnego użytku − po−

mimo wyższej ceny zakupu, koszty eks−

ploatacji szczelnych akumulatorów NiCd

są bardzo niskie, biorąc pod uwagę dużą

liczbę cyklów pracy, rzędu kilkuset. Pie−

niądze wydane na zakup akumulatorków

powinny się zwrócić bardzo szybko.

Nie ma jednak róży bez kolców − do

niektórych zastosowań zdecydowanie

lepsze i ekonomiczniejsze są nadal bate−

rie jednorazowe, zwłaszcza alkaliczne.

Szczegóły zostaną omówione w jednym

z następnych odcinków. Ogólnie można

powiedzieć, że opłaca się zastąpić jedno−

razowe baterie akumulatorami tylko

w urządzeniach pobierających znaczną

ilość energii, gdzie wymiana baterii lub

ładowanie akumulatorów następuje nie

rzadziej niż co miesiąc.

W każdym razie na rynku pojawiły się

zarówno małe akumulatory guzikowe

przeznaczone na przykład do aparatów

słuchowych, jak i akumulatory o kształ−

tach i wymiarach popularnych baterii

(R6, R14, R20, 6F22). Niektóre takie aku−

mulatory pokazano na fotografii 3

fotografii 3

jemności rzędu 700...800mAh i trwałoś−

ci około 700...1000 cyklów ładowania/

rozładowania.

Dawniej zasadą było, że wszelkie mi−

niaturowe akumulatorki ładowano prą−

dem równym 0,1C przez 14...16 godzin,

czyli dostarczano ładunek około 1,5 razy

większy, niż pojemność znamionowa.

Jeśli dodatkowo weźmie się pod uwagę

różnicę napięć akumulatora podczas ła−

dowania i rozładowania, to okaze się iż

sprawność energetyczna, czyli stosunek

energii pobieranej z akumulatora i ener−

gii dostarczanej podczas ładowania, wy−

nosi około 50%. Tu przy okazji widać, że

sprawność energetyczna akumulatorów

zasadowych jest znacznie niższa, niż

kwasowych.

Wspomniany wyścig producentów,

a także oczekiwania odbiorców, chcą−

cych jak najszybciej naładować akumula−

tor, zaowocowały pojawieniem się aku−

mulatorków, które mogły być ładowane

większym prądem w krótszym czasie.

Tylko na pierwszy rzut oka wydaje się to

sprawą naturalną. Problem polega na

niebezpieczeństwie przeładowania. Pró−

ba władowania do akumulatora większe−

go ładunku, niż może on przyjąć i zmaga−

zynować, skończy się tym, że nadmierna

część energii zamieni się na ciepło, a co

gorsza zaczną się wydzielać gazy. W du−

żych, stacjonarnych akumulatorach nie

stanowi to aż tak wielkiego problemu

(choć każde przeładowanie jest nieko−

rzystne), bowiem zawierają one niezbęd−

ne zawory, nie dopuszczające do roze−

rwania akumulatora wskutek wytwarza−

nia gazów w przypadku przeładowania.

Natomiast akumulatory szczelnie za−

mknięte, choćby ze względu na wymiary

i konstrukcję, nie mogą zawierać jakich−

kolwiek zaworów zapobiegających wy−

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

odatnie Sprzężenie Zwrotne

rysunku 1

wego 1,0...0,9V/ogniwo. Jak z tego wi−

dać, wydajność prądowa, inaczej mó−

wiąc opór wewnętrzny akumulatorów

zasadowych jest zdecydowanie większy

niż akumulatorów kwasowych (które

mogą dostarczać prądu rzędu 5...10C).

Właśnie ze względu na opór wewnętr−

zny, akumulatory zasadowe nie nadają

się do zasilania rozrusznika w samocho−

dach. Na rysunku 1

rysunku 1

fotografii 3.

Wskutek wyścigu cenowego i konku−

rencji na rynku, pojemność najpopular−

niejszych akumulatorków, odpowiedni−

ków baterii R6, od początkowych

400...500mAh zaczęła rosnąć do

1000mAh. Spadała też cena. Dziś można

kupić tanie akumulatorki o wymiarach

R6 w cenie od 3 zł za sztukę (co nie zna−

czy, że warto kupować niemarkowe, naj−

tańsze wyroby z dalekiego wschodu).

Obecnie standardem są ogniwa o po−

Dodatnie Sprzężenie Zwrotne

Rys. 2. Schemat budowy szczelnego

alumulatora NiCd.

Tu widać zaletę takiego powolnego,

ale bezpiecznego ładowania: można sto−

sować bardzo proste i tanie ładowarki

wykorzystujące metodę ładowania sta−

łym prądem 0,1C lub nieco mniejszym.

Omyłkowe pozostawienie akumulato−

rów we włączonej ładowarce nawet na

kilka dni, nie spowoduje ich zniszczenia.

Jednak wspomniana presja rynku

i walka o klienta spowodowały, że ko−

nieczne stało się skrócenie czasu łado−

wania. Szybko skonstruowano akumula−

tory, które można było naładować odpo−

wiednio większym prądem przez 5, 3,

1 godzinę, a ostatnio reklamowane są

typy, które mogą być ładowane przez pół

godziny.

A teraz inna sprawa. Podczas eksploa−

tacji akumulatorów NiCd zauważono, że

mają one nieprzyjemną właściwość: gdy

po pełnym naładowaniu rozładowuje się

je tylko częściowo, niejako zapamiętują,

ile ładunku się z nich pobiera i potem

przy próbie pobrania z nich większej iloś−

ci energii zachowują się jak rozładowa−

ne. Z tego wynika,

że dla utrzymania

akumulatorków

w dobrej kondycji

trzeba je rozłado−

wywać w pełni

(ale nie do zera,

tylko do napięcia

końcowego

0,9...1V/ogniwo),

w przeciwnym wypadku może dać o so−

bie znać szkodliwy efekt pamięciowy.

W praktyce, według zaleceń firmowych,

wystarczy rozładowywać akumulatorki

NiCd w pełni co 4...5 cyklów pracy.

Tu wnikliwi czytelnicy zapytają, czy

w ogóle akumulatory zasadowe można

stosować w roli baterii rezerwowej,

utrzymywanej stale pod napięciem? Od−

powiedź jest prosta: można, ale zdecy−

dowanie lepsze wyniki uzyskuje się sto−

sując w takich warunkach akumulatory

kwasowe.

A oto dalsze ważne wiadomości.

Małe akumulatorki NiCd okazują się

przydatne i ekonomiczne w wielu zasto−

sowaniach. Ich zaletą jest spora pojem−

ność, możliwość oddawania znacznych

prądów (nawet po−

wyżej 1C), duża

trwałość. Przy ła−

dowaniu małymi

prądami (nawet do

0,2C) są odporne

na przeładowanie,

są też względnie

odporne na głębo−

kie wyładowanie

i przebiegunowa−

nie. Mają one jednak poważne wady: za−

wierają bardzo szkodliwy dla zdrowia

kadm (dlatego w wielu krajach nie wolno

ich wyrzucać do śmieci; zbiera się je

i poddaje procesowi ponownego prze−

twarzania).

Wspomiane wady, oraz ciągły wyścig

technologiczny, doprowadziły do po−

wstania akumulatorków niklowo−wodor−

kowych (oznacznych NiMH). Śmiercio−

nośny kadm zastąpiono substancjami

obojętnymi dla zdrowia. Uzyskano też

znacznie (o około 50%) większą pojem−

ność przy tej samej masie i objętości.

Akumulatory wodorkowe nie wykazują

wspomnianego efektu pamięciowego.

Zazwyczaj można je ładować dużymi prą−

dami w krótkim czasie.

Niestety akumulatory te również nie

są doskonałe i mają istotne wady: są

zdecydowanie droższe od niklowo−kad−

mowych, są mniej odporne na przełado−

wanie − wymagają staranniejszego dob−

rania parametrów ładowania.

Dalszym postępem było opracowanie

akumulatorów litowo−jonowych. Nie ma

jednak i nie będzie litowo−jonowych “pa−

luszków R6”, ponieważ ogniwa tego

systemu mają na−

pięcie nominalne

rzędu 3V. Akumu−

latory litowe wyka−

zują wiele zalet.

Mają przy danej

objętości i masie

pojemność naj−

większą spośród

omówionych do−

tychczas typów akumulatorów.

Dużą zaletą jest fakt, że napięcie aku−

mulatora litowego zmniejsza się jedno−

stajnie podczas rozładowania, co wyko−

rzystuje się do prostego określenia, ile

ładunku pozostaje jeszcze do dyspozycji.

Charakterystyki rozładowania akumula−

tora litowo−jonowego pokazano na ry−

buchowi. W takich małych akumulato−

rach zastosowano sprytne zabezpiecze−

nie, którego ideę pokazano na rysunku

rysunku

2. Najogólniej rzecz biorąc, elektroda

ujemna zawiera więcej substancji czyn−

nej, niż elektroda dodatnia. Ten nadmiar

materiału czynnego wiąże powstający

tlen i zapobiega powstawaniu wodoru,

przez co stanowi zabezpieczenie i rezer−

wę zarówno przy przeładowaniu, jak

i nadmiernym rozładowaniu. W małych

akumulatorkach stosuje się dodatkowo

zabezpieczenie na wypadek przebiegu−

nowania. Przebiegunowanie w praktyce

zdarza się często, gdy kilka ogniw o róż−

nej pojemności połączonych jest szere−

gowo − po pewnym czasie pracy, wsku−

tek przepływu prądu, ogniwa najsłabsze

szybko tracą napięcie, a potem ulegają

przebiegunowaniu, bo już nie pracują ja−

ko źródło, tylko jako odbiornik energii.

W uproszczeniu można to sobie wyobra−

zić, że wyczerpane ogniwa są niejako ła−

dowane przez płynący prąd, tyle, że bie−

gunowość podczas tego “ładowania”

jest odwrotna niż normalnie. Aby prze−

biegunowanie nie uszkodziło akumula−

torka, elektroda dodatnia zawiera dodat−

kową masę antybiegunową. Nie bierze

ona udziału i nie przeszkadza w normal−

nej pracy, a okazuje się dobrodziejs−

twem w razie przebiegunowania.

Z tej części rozważań wynika jasno,

że małe akumulatorki NiCd są dopraco−

wane technologicznie i zabezpieczone

przed uszkodzeniami. Rzeczywiście tak

jest, ale tylko przy niewielkich prądach

ładowania i rozładowania. Jak powie−

dziano, przed laty

standardowo łado−

wano akumulator−

ki prądem 0,1C

przez kilkanaście

godzin. Uwaga!

To trzeba wie−

dzieć: dzięki zasto−

sowanym zabez−

pieczeniom, przy

takim prądzie aku−

mulatorki NiCd nie ulegną uszkodzeniu,

nawet gdy będą ładowane 24 godziny

czy nawet dłużej.

Ze względu na efekt

pamięciowy, zaleca się w pełni

rozładować akumulatorki (do

napięcia 0,9...1V/ogniwo),

przynajmniej co 4...5 cyklów

ładowania.

ry−

sunku 3. Niestety, do tej pory te dobre

akumulatory są kilkakrotnie droższe od

akumulatorów NiCd, a ponadto są do−

stępne tylko w postaci gotowych zesta−

wów do zasilania droższych kamer wi−

deo, przenośnych komputerów i telefo−

nów komórkowych.

Piotr Górecki

Dzięki zastosowanym

zabezpieczeniom, przy prądzie

ładowania rzędu 0,1C

miniaturowe akumulatorki

NiCd nie ulegną uszkodzeniu,

nawet gdy będą ładowane 24

godziny czy nawet dłużej.

Rys. 3. Charakterystyka ładowalnych

ogniw alkalicznych.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

odatnie Sprzężenie Zwrotne

rysunku

sunku 3

Piotr Górecki

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: