EPILOGI w Tron Bhaala.pdf

EPILOGI w Tron Bhaala

Poniżej zostają przedstawione dalsze historie losów NPCów występujących w grze. Postacie, z

którymi można romansować mają dwa możliwe zakończenia, w zależności od tego czy

korzystaliśmy z możliwości flirtu.

Jeśli przyjęliśmy swoje boskie dziedzictwo romans dobiega końca i w zakończeniach nic o nim nie

będzie.

Aerie

Epilog bez romansu lub po wybraniu przez Ciebie boskiego dziedzictwa:

Po opuszczeniu drużyny, której przewodziłeś Aerie w dalszym ciągu szukała przygód, zawsze

starając się walczyć ze wszystkimi formami niewolnictwa. Jednak współczucie było u niej skażone

pragnieniem zemsty; zemsty za to, czego sama doświadczyła, będąc w kajdanach. Nie wiadomo, co

by się z nią stało, gdyby nie napotkała grupy skrzydlatych elfów Avariel, trzymanych w Cormyrze

jako niewolnicy. To oni nakłonili ją, by odwiedziła Faenya-Dail, dom, z którego ją wykradziono.

Właśnie tam Aerie dowiedziała się wielu rzeczy, z których najważniejsze było to, że nie była już

jedną z nich. Dzięki temu przestała już tęsknić za skrzydłami, z których i tak nie miałaby żadnego

pożytku. Aerie w końcu została wielką kapłanką w Podkamieniu, wiosce gnomów, o której

wspominał czasami jej nauczyciel, Quayle. Aerie zrozumiała, że to on był dla niej jedyną

prawdziwą rodziną, dlatego to właśnie pomiędzy jego ludem znalazła w końcu pokój.

Epilog z romansem:

Aerie i syn Bhaala pozostali nierozłączni, a poszukiwanie przygód zeszło na drugi plan, kiedy

urodził się im syn, a potem także córka. Jednak później czekała ich ostatnia wielka podróż. Aerie

wciąż ze smutkiem wspominała czas swojego zniewolenia i utratę skrzydeł, dlatego ona i syn

Bhaala odszukali Avarielów z Faenya-Dail, skrzydlate elfy, spośród których kiedyś ją wykradziono.

Tam Aerie odkryła nie tylko swój lud, ale i kochających rodziców, którzy spędzili długie lata,

szukając swego zaginionego dziecka. Teraz, gdy ich przeszłości nie przesłaniała już mgła tajemnicy

ni zamętu, Aerie i syn Bhaala mogli w końcu wziąć ślub. Powiadają, że ich związek został

pobłogosławiony zarówno przez Aerdrie Faenya, jak i Baervana Wietrznego Wędrowca.

Anomen

Epilog bez romansu lub po wybraniu przez Ciebie boskiego dziedzictwa:

Po opuszczeniu drużyny, której przewodziłeś, dla Anomena nastąpiły ciężkie czasy. Był świadkiem

mrocznych mocy, obecnych w Dziecku Bhaala, i to spowodowało u niego kryzys wiary i

podważyło zaufanie do Helma. W takim stanie Anomen podróżował bez celu po Krainach, aż

przybył na pogranicze Maztica. Było to w czasie rewolty Yamasha, złego kapłana, który powołał do

życia hordę demonów. Anomen wziął udział w tym konflikcie, pomagając w mobilizacji i w

szkoleniu żołnierzy oblężonego Maztica, jednak przekonał się, że szkolenie nie przyniesie efektów,

jeśli nie wytłumaczy im roli, jaką musi odgrywać strażnik. W ten sposób zaczął nauczać doktryny

Helma, dzięki czemu zaczął rozumieć ją lepiej, niż kiedykolwiek wcześniej. W końcu jego słowa

odniosły skutek i Yamash poniósł klęskę z rąk Uczniów Anomena, nowego Zakonu, który powstał

na nowej ziemi.

Epilog z romansem:

Anomen i córka Bhaala wciąż przemierzali Krainy w poszukiwaniu coraz to nowych przygód, aż w

końcu wszędzie, gdzie tylko zawitali, poznawano w nich słynnych bohaterów. Ich kariera była tak

owocna, że wciąż odkładali datę swojego ślubu, raz z powodu nadciągającego niebezpieczeństwa, z

którym musieli się zmierzyć, a innym razem z powodu zapowiadającej się wspaniałej przygody, w

której jedno lub drugie chciało wziąć udział. W końcu jednak wyznaczyli datę, której zarówno

Anomen jak i jego ukochana postanowili dotrzymać. I tak to w całym Faerunie ogłoszono

wydarzenie, na które ściągnęli słynni herosi, poszukiwacze przygód i dygnitarze. Młoda para w

czasie swoich przygód pomogła wielu osobom, a teraz wszyscy oni przybyli, by uczestniczyć w

ceremonii, w czasie której sam Elminster połączył zakochanych. Było to jedno z najwspanialszych

wydarzeń, jakie kiedykolwiek miały miejsce we Wrotach Baldura. Wkrótce potem Anomen i córka

Bhaala wycofali się z życia publicznego, choć jeśli wierzyć opowieściom, ich przygody tak

naprawdę nigdy się nie skończyły.

Cernd

Gdy jego rady przestały być potrzebne, Cern opuścił drużynę, której przewodziłeś, by znowu

zamieszkać ze swoim synem, Ahsdale. Jednakże obowiązek wobec przyrody zmuszał go do

częstych wyjazdów, przez co jego stosunki z synem zaczęły się psuć. Wiele lat później otrzymał

tytuł Wielkiego Druida, ale zrzekł się niego, gdy doszły do niego wieści o tym, że jego pozbawiony

ojcowskiej opieki syn zaczął się parać zdegenerowaną magią i stanął na czele armii, która zagrażała

Wybrzeżu Mieczy. Cernd uznał, że nie podoła takiej odpowiedzialności, gdyż nie udało mi się

nawet dobrze wypełnić ojcowskich powinności. Kiedy w końcu ojciec stanął naprzeciwko syna na

polu bitwy, żaden z nich nie wyszedł z tej walki żywy. Okazało się, że są sobie zupełnie obcy, a

połączyła ich tylko wspólna ziemia, w której złożono ich ciała. Po latach na tym miejscu wyrósł

ogromny dąb, którego liście każdej jesieni przybierają czerwoną barwę krwi.

Edwin

W czasie swojego pobytu w drużynie, której przewodziłeś, Edwin zdobył sobie niemałą sławę, a po

opuszczeniu towarzyszy postanowił ten fakt wykorzystać. Z czasem stał się na tyle wpływowy, że

podporządkował sobie nawet samych Czerwonych Magów i stał się ich największym przywódcą.

Niestety, kilka dni po tym wydarzeniu został zmuszony do opuszczenia tego stanowiska. Taki już

los zwycięzców w Thay, którzy niemal czekają na swoją kolejkę u władzy. Po tych wydarzeniach

widziano go tylko w czasie pojedynku z samym Elminsterem z Doliny Cienia, w wyniku którego

zakończył swoją pełną przygód karierę w Krainach. Jednak Edwina ciągle obsługuje bar w pewnej

gospodzie w Waterdeep. Powiadają, że nie ma bardziej zgorzkniałej kobiety niż ona.

Haer'Dalis

Będąc w drużynie, której przewodziłeś, Haer'dalis po raz pierwszy zetknął się z Zapomnianymi

Krainami, a kiedy przyszło im się rozstać, postanowił poznać Krainy jeszcze lepiej. Odwiedził

między innymi Waterdeep, Neverwinter i Thay, ale w końcu z każdej z tych miejscowości musiał

się salwować ucieczką, po tym jak niechcący wmieszał się w miejscowe utarczki. Później

zaprzyjaźnił się z Kambionką i powrócił z nią do Otchłani, gdzie przypadkiem stanął na czele

powstania, które ogarnęło kilka warstw piekieł. Przez pewien czas Haer'dalis był najbardziej

poszukiwaną osobą w całych sferach, ale złość wrogów nie mogła sprostać jego żądzy poznania

świata, dlatego udało mu się w końcu powrócić bez większych obrażeń do rodzinnego Sigil. Tam

przyłączył się do trupy teatralnej i w końcu rozpoczął stateczny tryb życia - oczywiście aż do

następnego nieporozumienia.

Imoen

A co z Imoen, wiecznym dzieckiem? Długo przysłaniałeś ją swym cieniem, ale po opuszczeniu

drużyny, Imoen mogła wreszcie wziąć los w swoje ręce. Powróciła do Candlekeep, gdzie

przebywała przez pewien czas, a jej niezwykłe umiejętności magiczne pozwoliły jej lepiej docenić

wiedzę zawartą w tamtejszych księgach. Candlekeep okazało się jednak dla niej o wiele mniejsze

niż pamiętała z dzieciństwa, dlatego nie została tam długo. Później widywano ją w tak doborowym

towarzystwie, jak Khelben "Czarnokij" i Elminster. Z czasem Imoen stała się osobą niezwykle

wpływową. Możliwe, że to właśnie ona założyła gildię złodziei, która działa teraz aż do samego

Neverwinter. Pytana o to, zawsze odpowiadała z niewinnym uśmiechem: "Hej, to tylko ja, Imoen".

Jaheira

Epilog bez romansu lub po wybraniu przez Ciebie boskiego dziedzictwa:

Wydarzenia związane z Potomstwem Bhaala wywarły wielki wpływ na Jaheirę. Jej obowiązkiem

była ochrona większej równowagi rzeczy, ale w latach, które miały nadejść, Jaheira odkryła, że

większa część tej walki dzieje się w jej własnym umyśle. Przebywając w drużynie, której

przewodziłeś, była świadkiem wielkich zmian, dlatego doskonale zdawała sobie sprawę z tego, jak

ulotne jest życie i jak utrata bliskich może wpłynąć na umysł. Z czasem Jaheira zyskała sławę jako

obrończyni równowagi, która czasami działała zgodnie z zamysłami Harfiarzy, a czasami wbrew

tym zamiarom. Jednak zawsze była ostrożna, dlatego nigdy nie przebywała zbyt długo w jednym

miejscu. Jaheira przemierzyła całe Krainy co najmniej trzykrotnie, ale mimo to nigdy nie powróciła

do Tethyru ani na Wybrzeże Mieczy.

Epilog z romansem:

Lata, które nastąpiły po zakończeniu przygód Dziecka Bhaala, były dla Jaheiry łaskawe. Co prawda

nie można ich nazwać spokojnymi, ale związek, który stworzyliście, wszystko to przetrzymał. Był

to związek nie do rozerwania, bo choć zdarzało się, że obowiązek kazał się wam rozdzielić nieraz

nawet na kilka lat, to zawsze do siebie wracali. Przyjaciele nie mogli się nadziwić, jak bezpieczna

czuła się Jaheira w tym związku, zwłaszcza biorąc pod uwagę jej początkową niechęć do wiązania

się z kimkolwiek na stałe. W końcu można powiedzieć, że razem dosłownie doszliście do piekieł i z

powrotem, a jeśli bogom się nie udało i was rozdzielić, to cóż mogą znaczyć zwykłe miesiące i mile

rozłąki? Jaheira żyła długo i szczęśliwie. Nie zawsze byłeś przy niej, ale tak naprawdę nigdy nie

byłeś też z dala od niej.

Keldorn

Keldorn Firecam uznał, że przygody z drużyną, której przewodziłeś, są zakończeniem jego kariery,

zarówno jako poszukiwacza przygód, jak i w służbie Zakonu. Osiedlił się w Athkatli, mając

nadzieję, że będzie mógł wieść spokojny żywot należny staremu wojownikowi, ale jednak w końcu

dotarło do niego ostatnie wezwanie do walki. Było to wiele lat później, gdy Amn było oblężone

przez olbrzymy. Będąc w 60-tej zimie swego życia, Keldorn i pięciu innych rycerzy utrzymało

strategiczną przełęcz, aż główne siły Amnu mogły przybyć miastu na odsiecz. Keldorn spełnił swój

obowiązek, ale rany odniesione w boju okazały się tak poważne, że stary paladyn poległ na polu

bitwy. Na oczach jego rycerzy, nad ciałem nagle pojawiła się ręka Torma, a kiedy znikła, zwłok

Keldorna także już nie było. Od tego dnia wizjom Prawdziwego Boga towarzyszył duch

zaprawionego w bojach Keldorna, stojący po jego prawicy.

Korgan

Po opuszczeniu drużyny, której przewodziłeś Korgan Krwawy Topór prowadził życie pełne wielu

krwawych przygód. Przejął kontrolę nad całym klanem krasnoludów, zabijając potajemnie ich

przywódcę i kierując ich chęć zemsty na wybrany przez siebie cel. Mógł żyć w luksusie, ale jego

umiłowanie rozlewu krwi było silniejsze, dlatego niedługo potem wprawił w zadziwienie całe

Krainy, zapuszczając się do Podmroku. ślepa furia krasnoludów z początku kompletnie zaskoczyła

mroczne elfy, ale utrzymanie terenów na terytorium drowów było zadaniem niewykonalnym.

Ostatnio widziano Korgana, jak ze śmiechem zatapiał swój topór w gardle wielkiej kapłanki Lolth.

Krasnoludzkie legendy uwieczniły ten wizerunek, a zwykłe pragnienie krwi nazwano w nich

wyprawą krzyżową. Wygląda na to, że historia woli bohaterów niż szaleńców.

Jan

Życie Jana Jansena po rozstaniu się z drużyną, której przewodziłeś, toczyło się bardzo zmiennie.

Szczegóły na ten temat kryją się wśród różnych półprawd i zwykłych kłamstw. Według

opublikowanych przez niego pamiętników, pt. "Jansen w Każdym Porcie", po odbyciu krótkiego

wyroku za przemyt małp, wrócił do swojej pierwszej miłości, czyli do przemytu małp.

Doprowadziło to do niesławnych Zamieszek Gibbonów w '72 roku, wydarzenia, do którego doszło

w majątku pewnego Złodzieja Cienia o imieniu Vaelag. Jan zaprzeczał, jakoby planował zamach na

tego łotrzyka, ale nie umiał wyjaśnić, po co mu była potrzebna horda uzbrojonych w noże

małpoludów. Tak czy inaczej, śmierci niezbyt lubianego i podejrzanego Vaelaga nie dało się w

jakikolwiek sposób przypisać młodemu gnomowi. Co dziwniejsze, Jan miał alibi dosłownie na

każdą sekundę dnia, w którym doszło do tego zamachu. A co to musiał być za dzień! Krewni z

całych Krain przybyli, by świadczyć, że Jan zatrzymał się u nich na herbatę i rzepę. Zapytany

później w czasie swojego ślubu z Lissą o to, w jaki sposób udało mu się być w tylu miejscach

naraz, a mimo to z dala od miejsca zbrodni, Jan odpowiedział: "No cóż, kiedy się ma tyle małp,

wszystko jest możliwe".

Mazzy

Niebezpieczeństwa, którym Mazzy Fentan stawiała czoła, wędrując w drużynie, której

przewodziłeś, nie ostudziły w niej zapału do coraz to nowych przygód. Wręcz przeciwnie, niedługo

po wydarzeniach w Tethyrze Mazzy założyła grupę Rycerzy Fentan, która z czasem stała się

tematem wielu opowieści krążących po całych Zapomnianych Krainach. Jej rycerze walczyli z

trollami, by ocalić zagrożone miasta, niszczyli hordy orków, zagrażających pradawnym lasom, a

nawet zabili złego smoka, a wszystko tylko po to, by świat stał się choć trochę lepszy. Ktoś kiedyś

powiedział, że gdyby męstwo mierzyło się w centymetrach, to Mazzy miałaby sześć metrów

wzrostu. Po wielu przygodach i szlachetnych czynach, Mazzy w końcu umarła spokojną śmiercią u

schyłku swoich dni, ze świadomością, że może być dumna ze wszystkiego, co w swoim życiu

zrobiła.

Minsc

Po zakończeniu przygód Dziecka Bhaala, Minsc mógł wreszcie wypełnić złożoną dawno przysięgę.

Powrócił do Rashemenu w nadziei na to, że uda mu się zapełnić Lożę Berserkerów Lodowego

Smoka opowieściami o swoich walecznych czynach i zasłużyć sobie na miejsce w jej osławionych

murach. Po jakimś czasie w każdej gospodzie jakiś bard śpiewał ballady o walecznym łowcy. W

końcu Minsc założył własną drużynę poszukiwaczy przygód, którą nazwał Pięść Sprawiedliwości.

Drużyna ta siała trwogę w sercach rozmaitych drani i rabusiów, aż do czasu, gdy Minsc wyruszył na

kolejną wyprawę przez Krainy. A co z Boo? No cóż, kimże byłby Minsc bez swojego towarzysza?

Ta dwójka nigdy się nie rozdzieliła, a niektórzy powiadają, że Minsc i Boo wciąż są razem, gdzieś

pomiędzy gwiazdami, gdzie chomiki są olbrzymami, a ludzie stają się legendą.

Nalia

W czasie swojego pobytu w drużynie, której przewodziłeś, Nalia stała się całkiem potężna. Po

opuszczeniu drużyny podróżowała po Krainach, poznając magiczną wiedzę i wpływowych

przyjaciół, ale po roku powróciła do Amn i do swojego domu rodzinnego, do Twierdzy D'Arnise.

Okazało się, że jej zarządcą był nie kto inny, jak Isaea Roenal. Jednak Nalia nie była już

podlotkiem, którego Roenal się spodziewał. Własnoręcznie wymierzyła mu karę za jego

niedyskrecję, po czym ogłosiła się spadkobierczynią książęcego tytułu po swoim ojcu i została

uwielbianą przez poddanych władczynią, arcymaginią, a z czasem zasiadła nawet w Radzie Sześciu

w Amn. Przez wiele lat była jedną z najważniejszych osób w Amn. Wciąż walczyła o prawa

zwykłych kmieci, przez co zyskała sobie wielu wrogów pośród szlachty i Zakapturzonych

Czarodziejów.

Sarevok

Przez wiele lat po tym, jak go wskrzesiłeś, Sarevok nie osiedlił się na długo w jednym miejscu.

Powiadają, że w Berdusk walczył z armią inwazyjną orków, wykazując się przy tym tak wielką

mocą i okazując taką wściekłość, że przerażeni mieszkańcy nie wiedzieli, kogo się mają bardziej

obawiać, najeźdźców, czy swojego obrońcy. Do Westgate przybył jako zdobywca, brutalnie narzucił

mieszkańcom swoje rządy, tylko po to, by kilka miesięcy potem zniknąć bez wieści. Sarevok

zachowywał się jak ktoś, kto nie zna siebie, a wszystkie opowieści o nim łączy jedno - był on duszą

przeżywającą katusze, balansującą na granicy pomiędzy życiem i śmiercią, ale skazaną na to, by

nigdy nie osiągnąć ani jednego, ani drugiego. W końcu Sarevok zniknął, powiadają, że odważył się

zaatakować samą Otchłań, a może nawet targnął się na własne życie. Prawda jest taka, że wyruszył

w podróż do Kara-Tur, by pogrzebać jedyną miłość swojego życia, wojowniczkę Tamoko. Sarevok

nigdy stamtąd nie powrócił, choć opowieści o nim są wiecznie żywe.

Valygar

Po zakończeniu przygód Dziecka Bhaala, Valygar jeszcze przez kilka lat przemierzał Zapomniane

Krainy w poszukiwaniu przygód. Często widywano go w okolicach Waterdeep. Po pewnym czasie

powrócił do Athkatli i rozpoczął spokojne życie w swoim rodzinnym majątku. Jednak jego

zwolennicy spośród szlachty nie dali mu odpocząć. Nakłonili go do przyjęcia tytułu Głównego

Inspektora, na co początkowo nie miał ochoty, jednak korupcja w mieście tak się rozpleniła, że

wyraził zgodę. W ten sposób stał się sprawnym przywódcą. To właśnie w czasie jego rządów

rodzina Corthala znowu powróciła do swojej niegdysiejszej chwały. Valygar ożenił się, a jego

jedyny syn, duma życia, wziął sobie nauki ojca głęboko do serca, z czasem zostając przywódcą

Zakapturzonych Czarodziejów i stając się inicjatorem wielkich reform w tej organizacji.

Viconia

Epilog bez romansu lub po wybraniu przez Ciebie boskiego dziedzictwa:

Opuściwszy drużynę, której przewodziłeś, Viconia założyła w Waterdeep sektę czcicieli Shar.

Jednak jeden z jej członków zdradził założycielkę, w wyniku czego doszło do rzezi całej

organizacji. Shar skarciła za to Viconię, ale ta, niewiele sobie z tego zrobiwszy, po raz kolejny

wyruszyła w podróż po Krainach. W ich trakcie przeszkodziła Rycerzom Tarczy w zajęciu

Calimportu, a nawet współpracowała z Drizztem Do'Urdenem przy ocaleniu elfiego miasta

Suldanessalar przed spiskiem Zhentarimów. Za ten właśnie czyn efly postanowiły ją zaakceptować,

a królowa Ellesime obdarzyła ją największymi honorami Seldarine, zaszczytem, którego nigdy

wcześniej nie dostąpił żaden mroczny elf. Według opowieści, Viconia podobno skłoniła się, nie

okazawszy żadnych śladów uczuć, po czym oddaliła się w nieznanym kierunku. Jej los pozostaje

niewiadomą.

Epilog z romansem:

Wraz zViconia przemierzaliście Zapomniane Krainy jeszcze długo po tym, jak opuściliście Tethyr.

Tyś został ważną osobistością polityczną, a twoja towarzyszka zawsze służyła ci radą i pomocą. Po

pewnym czasie Viconia wydała na świat twoje dziecko, co było dla waszego związku niemałą

próbą. Jednak po urodzeniu dziecka Vixonia zmieniła się nie do poznania - poświęciła się

wychowaniu chłopca, ucząc go zarówno zwyczajów drowów, jak i ludzi. Cieszyła się, widząc w

oczach syna błysk zrozumienia, jednak nie dane jej było doczekać tego, aż stanie się on dorosłym

mężczyzną. Viconia zginęła otruta przez pewnego sługę Lolth. Wychowałeś swojego syna

potajemnie, a o tym, jaki był tego rezultat, krążą różne opowieści. Niektórzy powiadają, że razem z

synem wyruszyłeś na krucjatę przeciw drowom, ale wszyscy są zgodni co do tego, że niegdysiejszy

Syn Bhaala nigdy nie zapomniał o miłości swojej mrocznej ukochanej.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: