YABIMM - CAŁOSC.pdf - 2. You will always be in my memory (a.o.) {ZAKOŃCZONE} - niebanalna4

Baner by Bells-WariatkaxD

YOU WILL ALWAYS BE IN MY MEMORY

AliceCullen1920

Rozdział 1.

MPOV

W mojej szkole nie jestem zbyt lubiana. W ogóle jestem

outsiderką. Co się na to złożyło? Nie mam pojęcia...

Jestem pogodna, wesoła i miła. Przynajmniej tak sądzę. Wiem, że mam

także wady takie jak wybuchowy temperament...

Ok, nie ważne. Pasuje mi nawet ta rola. Tylko czasem po prostu

zastanawia mnie czemu nią jestem.

Pierwszy dzień szkoły. Super.

Jak zawsze wiele osób z zaciekawieniem pyta mnie co robiłam na

wakacjach.

Gówno prawda.

Pyta mnie o to tylko parę nielicznych osób.

Ale co mnie to...

Poszłam do stołówki i już miałam wziąć tacę, kiedy przypomniałam

sobie, że miałam zadzwonić do Cammie, mojej przyjaciółki, która na

moje nieszczęście się wyprowadziła i zostawiła mnie tu samą...

Czy ja znowu się nad sobą użalam?!

Wycofałam się i ruszyłam na korytarz zerkając na „mój” stolik. O dziwo,

nie był jak zawsze pusty. Siedziało tam troje rodzeństwa. Dwóch

chłopaków i jedna dziewczyna. Byli chyba w tym samym wieku. Byli

nowi, dopiero co się przeprowadzili. Wszyscy mieli czarne włosy i jasną

cerę. Dziewczyna miała lekkie piegi. Jeden z chłopców był „normalnej”

postury, drugi zaś był napakowany. Pewnie był sportowcem. Mieli

niebieskie oczy. Nie, „sportowiec” miał szafirowe.

Dziewczyna i „sportowiec” śmiali się i rozmawiali, zaś ten drugi czytał

jakąś książkę momentami wtrącając się do rozmowy rodzeństwa.

To że siedzą przy moim stole mnie na razie nie obeszło. Zajmę się tym

jutro.

Już miałam wyjść ze stołówki kiedy zobaczyłam, że ten z braci, który

czytał książkę, spojrzał akurat na mnie. Pospiesznie odwróciłam wzrok i

wyszłam z zatłoczonej sali.

Wybrałam numer koleżanki i zaczęłam jej opowiadać co nowego w

szkole. Opowiedziałam jej o tym jak nasza dyrektorka wygrzebała się na

szpilkach, wchodząc na podium, na apelu, o tym jak pan Williams

podczas biologi ochlapał się odkręcając wodę, i o nowych uczniach,

którzy zajęli mi stolik.

Nic nadzwyczajnego. Co roku coś takiego się działo. Tylko, że wtedy

ona patrzyła na to wraz ze mną a teraz musiałam jej to relacjonować.

Potem na hiszpańskim do mojej ławki dosiadła się ta nowa, a angielski

miałam z tym, który czytał książkę na stołówce.

Nie zamieniłam z obojgiem ani słowa. Ale widziałam na przerwie, że są

bardzo pogodni, bo wiele osób z całym trojgiem rozmawiało.

Ze „sportowcem” głównie kapitan footballu i jego kompania. A, no i

oczywiście cheerleaderki.

Ach, i cała trójka dostała zaproszenia na imprezę z okazji rozpoczęcia

roku szkolnego.

A ja, co jest równie oczywiste, takiego nie dostałam.

W domu, jak zawsze był spokój i pustka. Mama w pracy.

Rzuciłam plecak na podłogę w moim pokoju i zastanowiłam się co

zrobić. Lekcji i tak nie miałam. Czytanie regulaminów itp. Wzięłam się

więc za czytanie jakiejkolwiek książki.

Potem zjadłam kanapkę i wróciłam do pokoju kończąc książkę.

Mama wróciła i oczywiście musiałam powiedzieć jej czy coś się

wydarzyło. Potem był obiad i oglądanie jakiegoś filmu w telewizji.

Akurat leciało Jak poznałem waszą matkę . Kiedy już była 22.00 poszłam

wziąć prysznic i położyłam się spać.

A tu, nagle, przed oczami stanęły mi niebieskie oczy tego chłopaka ze

stołówki. Tego co czytał.

Westchnęłam i próbowałam pomyśleć o czymś innym, ale ciągle

widziałam tę trójkę i wzrok tamtego chłopaka, jak przyłapał mnie na

gapieniu się na nich.

Zrobiło mi się głupio.

IPOV

Przeczesałem ciemne włosy palcami. Jak zawsze Jake i Ivy długo

się szykowali. Ivy nie wiedziała jakim strojem ma dobrze wypaść przed

nowymi znajomymi, a Jake w której koszulce najlepiej wyglądają jego

mięśnie. Skoro kocha football, nie może po prostu dać z siebie

wszystkiego na eliminacjach do drużyny?!

Czy tylko ja jestem w tej rodzinie normalny?!

– Ivy! Jake! Spóźnimy się! - wrzasnąłem. Wreszcie usłyszałem obcasy

Ivy i głośne stąpanie Jake'a po schodach. Jake miał na sobie biały T-

shirt z logo jego ulubionego zespołu Green Day a Ivy czarny top i

jeansy.

Czyli dokładnie to samo co godzinę wcześniej...

Już miałem chwycić kluczyki od naszego wspólnego auta, kiedy Jake

złapał je tuż przed moim nosem.

– Dlaczego ja nigdy nie mogę prowadzić?! - spytałem, próbując

zachować nerwy.

– Bo jesteś od mnie młodszy. - odpowiedział.

– O ile?! Parę miesięcy?! Dał byś już spokój! - Poczułem jak Ivy

kładzie mi rękę na ramieniu.

– Spokojnie Ian. Wiesz jaki on jest... - mruknęła. Miała rację. Nasz

lekko starszy brat jest egoistyczny. Nie zawsze ale zdarza mu się.

Ach, no i jest z nas najstarszy. Więc uważa, że może wszystko.

Czasem tylko pozwala Ivy poprowadzić. Ale to dlatego, że ona robi

słodkie oczka młodszej siostry.

W ogóle jest najmłodsza, więc zazwyczaj wszystko jej wolno, mimo

iż jest ode mnie młodsza o parę miesięcy. Tylko ja mam tego pecha i

jestem środkowy.

Kiedy dojechaliśmy pod szkołę wysiadłem i jeszcze raz spojrzałem

na mój plan lekcji.

– Masz biologię, razem ze mną. - powiedziała Ivy szturchając mnie

lekko.

No tak...

– A ja idę na angielski. Do zobaczenia potem! - rzucił Jake i pobiegł w

stronę tablicy ogłoszeń, żeby dowiedzieć się kiedy są eliminacje do

drużyny footballowej.

– To co? Idziemy? - spytałem Ivy. Kiwnęła głową i poszliśmy w stronę

budynku. Usiedliśmy w środkowej ławce pod oknem. Lekcja jakoś

tam minęła. Na hiszpańskim dosiadłem się do latynoska imieniem

Ricky.

Skoro jest Latynosem, to pewnie dobrze zna ten język, prawda?

Mógłby mi pomagać na kartkówkach, albo co...

Potem algebra. Usiadłem w pustej ławce. Myślałem, że będę sam

siedział ale dosiadł się wysoki i wątły chłopak imieniem Frank.

Gdyby nie on dosiadłaby się dziewczyna w bordowych włosach.

Przez całą lekcję czułem jej wzrok na sobie.

Nie cierpię być nowy w szkole! Nie cierpię kiedy wszystko kręci się

wokół mnie! Nie cierpię mieć braku znajomych!

Mimo iż tak się dzieje pierwszy raz...

Reszta zajęć minęła bezproblemowo. Udałem się do stołówki i

wziąłem kawałek zapiekanki. Nie wiedziałem czy będzie dobra, ale

wyglądała smacznie.

Zobaczyłem moje rodzeństwo przy jednym z okrągłych stołów i

usiadłem obok.

– Ja się nie odważyłem na zapiekankę po przeżyciach z poprzedniej

budy. - Jake wskazał palcem na moją tacę. Sam miał hot-doga.

– Pamiętam. Tamta zapiekanka miała włos pani Keller? - spytała Ivy

wymieniając nazwisko kucharki.

– Nie! Z włosem to była sałatka, zapiekanka była sucha i z lekką

domieszką sera pleśniowego czy coś... - Skorygowałem. Fakt.

Jedzenie tam było ohydne, ale za to nauczyciele całkiem mili.

Wyjąłem książkę Johna Grishmana Zawodowiec . Dostałem ją kiedyś

od Jake'a.

Czytałem książkę, jedząc bardzo dobrą zapiekankę i od czasu do

czasu komentując coś z rozmowy rodzeństwa.

Rozmawiali o nowej płycie Linkin Park , która ma wyjść gdzieś w

2010...

Jestem fanem tego zespołu, tak jak Jake i Ivy.

W pewnym momencie poczułem się obserwowany. To nie paranoja.

Ja po prostu wiem kiedy ktoś się na mnie patrzy.

Rozejrzałem się po stołówce i zobaczyłem dziewczynę na oko w

wieku Ivy, która intensywnie się na nas patrzyła. Kiedy spostrzegła,

że się na nią patrzę zarumieniła się lekko i szybko odwróciła wzrok.

Miała kasztanowe włosy i szare oczy. Miała na sobie czarny T-shirt,

jeansy, czarne trampki a z szyi zwisał jej swobodnie wielokolorowy

szalik z lekkiego materiału. Wyszła szybko ze stołówki unikając

jakiegokolwiek patrzenia w naszą stronę.

Patrzyłem jeszcze przez chwilę w stronę wejścia do stołówki, ale nie

wróciła. Odwróciłem wzrok i wróciłem do czytania. Parę chwil

później zdałem sobie sprawę, że przy moim stoliku panowała cisza.

Podniosłem powoli wzrok znad książki i zobaczyłem świdrujący

wzrok rodzeństwa.

– Co? - spytałem nie mając pojęcia o co im chodzi. Brat kiwnął głową

w kierunku, w który się przed chwilą wpatrywałem.

– Na kogo tak patrzyłeś?

– Na nikogo. - Podnieśli sceptycznie brwi. Zabawne jak wtedy siebie

przypominali.

– Serio! Nikogo. Po prostu... się zamyśliłem... - westchnęli wiedząc, że

i tak nic im nie powiem i wrócili do rozmowy o Linkinach.

Po obiedzie miałem WF a następnie angielski. W sali zobaczyłem Tę

dziewczynę. Tę, co się w nas wpatrywała. Miałem ochotę zapytać ją

czemu, kiedy do sali wszedł jakiś blondyn i zapytał ją o coś a ona się

uśmiechnęła i skinęła głową. Pomyślałem, że to jej chłopak i

postanowiłem ją o to zapytać innym razem.

Nawet nie wiem kiedy i ile minęło czasu zanim zdałem sobie sprawę,

że się w nią wpatruję.

YABIMM - CAŁOSC.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: