Polityka informacyjna w samorządzie terytorialnym notatki egz jutro!.doc

Polityka informacyjna w samorządzie terytorialnym

Stadia rozwoju mediów:

1. st. elitarne – media nie były rozpowszechnione; wszyscy nie mieli do nich dostępu; brak odbiorników lub bardzo mała liczba; elitaryzm wynikał z bariery finansowej (nie wszystkich było stać na odbiorniki) lub edukacyjnej (brak umiejętności czytania itd.)

2. st. umasowienia – wtedy gdy media stały się tanie; wszyscy posiadaja odbiorniki i mogą z nich korzystać

3. st. specjalizacji – podział na telewizję sportową itd.--> reklamy sportowe; cena wybieramy domowego decydenta; Polska l. 90.; różne dla róznych odbiorców.

* st. multimedialne - które przekształca się w fora, portale społecznościowe, gazety w wersji elektronicznej (oglądanie filmików na ich stronach, wymiana opinii, sondy)

Format- dostosowanie do określonej grupy odbiorców audycji radiowej lub telewizyjnej.

Leiner- główne hasła, którymi posługuję się radio/TV

Organ kontrolujący wydawnictwa: PRL – RSW Prasa Książka Ruch

Teraz – rejestracja /sąd/

1991 – 1993 nastąpił wysyp gazet i czasopism – rynek to szybko zweryfikował i zostali najlepsi

Założenie radia: koncesja KRRiT

koncesja jest płatna i na określony czas, zawarte są w niej bardzo dokładne przepisy, uzgodnienia odnośnie działalności radia.

Media multimedialne – wersje elektroniczne czasopism itd.; sprzedaż gazet w tradycyjnej formie maleje; strona internetowa gazety na której nie jest tylko zamieszczony tekst ale również zdjęcia i filmy;

Media:

1.Publiczne – należą do państwa; są finansowane przez abonament (podatek, kiepska egzekucja ponieważ nie ma prawnych uregulowań; od posiadania radioodbiornika; w Wlk. Brytanii abonament jest doliczany do ceny np. telewizora ale jest to dowolne); realizują misję publiczną (na całą Polskę); rozpowszechnianie lokalnych wydarzeń, kultury – procentowo określone w koncesji.

2. Komercyjne – reklamy w trakcie programów

3. Społeczne – nadawca społeczny – słuzy celom społecznym; utrzymuje się z datków, niemoże czerpać zysków z abonamentu, nie może zarabiać reklamami, nie musi posiadac koncesji;

ustawa o radiofoni i telewizji – na wzór francuskiej; narzędzie do realizowania polityki informacyjnej.

*4. Media akademickie – w polsce jest ich ok. 9 (radio, telewizja); narzucone są takie same obowiązki jak na media publiczne; opłata za koncesje (niedopatrzenie ustawodawcy, który tego nie przewidział)

Przed 1989r.- cenzura

Dawniej:

-Radio Wolna Europa, Trybuna Ludu, Słowo Powszechne, Żołnierz Wolności

-Urząd Kontroli wydawnictw, Widowisk, Prasy

Przełom:

Powstanie „Gazety Wyborczej” w ramach podstolika medialnego ( ds. środków masowego przekazu) Okrągłego Stołu.

Po 1989r.- rynek zdominowany przez zagranicznych inwestorów w 80%, wtedy weszły też tabloidy.

Kwiecień 1990- zakończenie cenzury prewencyjnej

20.03.1995- Rada Etyki Mediów

Rodzaje nadawców:

1. Ortodoksyjny (jednostronny) – np. radio Maryja, Gość Niedzielny; prezentują jeden określony punkt widzenia; nie są podatni na zmiany.

2. Heterodoksyjny – np. media publiczne; nikt nie będzie narzucał toku myslenia; do przemyślenia.

3. Melodoksyjni – oddziaływujące na emocjeà np. FAKT, Super Express.

Infotainment – łaczenie dziennikarstwa z rozrywką; humor, krzyżówka + informacja; więcej do oglądania niż do czytania; sprzedawane w sposób krzykliwy.

Nie istnieje czysto obiektywna informacjaà zawsze cząstka subiektywizm

Funkcje mediów:

·         Informacyjne

·         Mobilizowanie- zachęcają do działania

·         Kształtowanie postaw

·         Debaty- miejsce wymiany informacji

·         Edukowanie

·         Rozrywka

·         Dysfunkcja- np. programy nieodpowiednie dla dzieci są emitowane w porach, gdy mają one do nich dostęp

Cele polityki informacyjnej z punktu widzenia mediów:

-       dostarczanie wiedzy

-       perswazja (ustalenie porządku spraw, ale nie zmieniają naszego zdania)

-       rozrywka

Krótkotrwałe efekty mediów:

-       informacyjna efektywność mediów (5-30%)

-       perswazja, np. kampania społeczna

-       emocje/frustracje

Długotrwałe efekty mediów:

-       ustalenie porządku spraw (uaktywnienie kontrowersyjnych tematów)

-       zbiór informacji i wiedzy (utrwalają stereotypy)

-       społeczne uczenie się agresji

Odbiór mediów:

-            dwustopniowy przepływ informacji (rola przywódców)- pobieranie informacji z mediów i przekazywanie tej informacji dalej osobie, która nie słyszała sama bezpośrednio tej informacji

-            dyfuzja informacji (bez przywódcy)- informacja rozprzestrzenia się bez konkretnego lidera, jedne media biorą informację od innych mediów

-            spirala milczenia- mniejszość nie wypowiada się na swój temat, bo wie że większość jest przeciwna

Obowiązki dziennikarzy:

·         informacja- rzetelna, prawdziwa, prawo do wypowiedzi i obrony, zakaz dyskryminacji, informatorzy, niezależność

·         wartość informacji- spersonalizowana, aktualna, znacząca, jednoznaczna, bliska odbiorcy, ważna, przewidywana/nieoczekiwana, powiązana z innymi doniesieniami

Wygląd gazety, grafika- layout

Łamanie gazety- wszelkiego rodzaju przeróbki tekstów, wstawianie zdjęć, kolumny

Lid- może być fragmentem, cytatem, najciekawsza w tekście kwestia

Nadtytuł- umieszczony nad nagłówkiem

Śródtytuł- pogrubione kwestie w tekście

Szpalty- kolumny

Światło- wolne przestrzenie w gazetach, różne „paski”

Stopka redakcyjna- skład redakcji, informacje o gazecie

Zajawka- zapowiedź, co będzie w dalszych numerach gazety

Prasówka- wycinka na temat naszego regionu, robione są w celu badania wizerunku, występowania w danym medium (składa się z „wystawienniczości”- ile razy wizerunek występuje, ile razy osoba była opisana, a ile opatrzona zdjęciem)

KOMUNIKACJA à proces przekazywania informacji, idei, emocji, umiejętności; interakcja społeczna.

NADAWCA               KANAŁ INFORMACJI               ODBIORCA

(szum komunikacyjny, kt. odwraca nasza uwagę od informacji)

Od odbiorcy do nadawcy następuje informacja zwrotna- czy odbiorca otrzymał informacje i jak ją zrozumiał.

Poziomy komunikacji:

1. Interpersonalny à wewnątrzosobowy; sami za sobą np. w celu odtworzenia.

2. Międzyosobowy à w formalny/ nieformalny sposób

3. Grupowy à komunikujemy coś do dużej grupy

4. Instytucjonalny ( organizacyjne i społeczne) à instytucje komunikują się ze sobą

Komunikacja wewnętrzna: K. KRYZYSOWA – sytuacja związana z awarią à księga komunikowania kryzysowego; e – mail; radiowęzeł; tablica informacyjna.

Akt komunikowania H. Lasswella:

1. Kto mówi?

2. Co mówi?

3. Jakim mediom?

4. Do kogo?

5. Z jakim skutkiem?

Platformy komunikacyjne wg. P. Kotlera.

1. Reklama sprzedaży (konkursy, gry, zakłady, loterie, nagrody, prezenty, przeróbki, targi i wystawy przemysłowe)

2. Public relations – utrzymywanie kontaktów z otoczeniem (pakiety informacyjne dla prasy, przemówienia, seminaria, lobby, identyfikacja wizualna, czasopisma, imprezy).

3. Sprzedaż osobista (prezentacje ofert, spotkania, programy motywacyjne, próbki, targi)

4. Marketing bezpośredni – bezpośrednie namawianie, katalogi, reklama bezpośrednia, telemarketing, reklama elektroniczna)

Narzędzia wykorzystywane do realizacji celów marketingowych Mc. Carthy:

ü       product – w przypadku promowania projektu będą to „elementy przydatności” np. wydarzenia kulturalne.

ü       price – tutaj rozumiane jako wartość i pozycjonowanie efektów projektów; wartość i pozycjonowanie

ü       place (dystrybucja) – teren, na którym prowadzone są działania mające na celu informowanie o projekcie.

ü       promotion – zaprezentowane instrumenty oddziaływania na rynku czyli reklama, PR, promocja sprzedaży, sprzedaż osobosta, marketing bezpośredni; różnego rodzaju środki mające na celu przybliżenie ludziom towaru itd., które maja być upowszechniane w społeczeństwie.

Kontakty z mediami:

1. Płatne (artykuły w prasie, wykupione miejsca, wydawnictwa własne, materiały reklamowe)

2. Public relations – stosunki ze społeczeństwem (konferencje prasowe, rola rzeczników, imprezy nieformalne, konkursy, otwarte drzwi, sponsoring, plakaty).

Zadania informacyjno – promocyjne

1. Organizacja wewnętrznej i zewnętrznej komunikacji

2. redagowanie komunikatów

3. koordynowanie relacji z mediami

4. Przygotowanie informacji i materiałów dla mediów.

5. Organizacja konferencji prasowej.

6. Monitorowanie informacji publikowanych w mediach oraz ewentualne reagowanie.

7. Organizacja imprez + ich nagłośnienie

8. Redagowanie własnych wydawnictw informacyjnych

9.Badanie opinii publicznej np. sondaże.

Media:

- ogólnopolskie

- regionalne

- lokalne

- sublokalne np. gazetka osiedlowa.

Formy oddziaływania:

·         bezpośrednia rozmowa

·         dyskusja w małej grupie

·         wystapienia publiczne

·         kontakt telefoniczny

·         kontakt internetowy

·         drukowany list, broszura wysłana pocztą

·         artykuł w prasie specjalistycznej

·         wiadomość w drukowana w mediach

·         przekazywanie materiałów prasowych

·         reklama w massmediach

·         plakaty, tablice ogłoszeniowe

Formy wspólpracy z dziennikarzami:

·         spotkania w redakcji

·         kontakt telefoniczny

·         nieformalne rozmowy

·         przekazywanie materiałów prasowych

·         organizowanie konferencji prasowych

·         udzielenie wywiadów

·         organizacja imprez dla dziennikarzy

·         wycieczki prasowe

·         zapraszanie dzienikarzy do siebie (do instytucji, którą reprezentujemy)

autoryzacja – zgoda, sprawdzenie wypowiedzi, autoryzujemy tylko swoją wypowiedź nie cały tekst artykułu.

Najczęściej stosowane sposoby przekazywania informacji mediom:

1. Oświadczenie i komunikat prasowy (drobna informacja)

2. Konferencja prasowa

3. Wywiad

4. Rozmowa z dziennikarzem

5. Wypowiedź dla mediów

6. Artykuł lub wywiad sponsorowany

7. List

8. Podziękowanie

*9. W odniesieniu do informacji nieprawdziwych:

-         sprostowanie

-         odpowiedź

w trybie pisemnym

jeśli sprostowanie nie zostanie opublikowana wciągu 7 dni od wpłynięcia dokumentu

Media Relations – pielęgnowanie kontaktów z dziennikarzami

Podstawowe rodzaje komunikatów prasowych:

ü       informacja bieżąca (news relese) – zwięzła, krótka informacja, która właściwie bez większej korekty nadaje się do opublikowania

ü       opracowanie prasowe (background relase) – obszerny materiał zawierający kompleksowe onformacje.

...