Rozdzial 5. I...bad boys- zbetowany.pdf

New life

~ 1 ~

Rozdział 5

I…bad boys.

Edward

Ja to jestem, jednak MEGA popieprzony!! Ta, pewnie.

Nikogo nie ma w domu, więc zamiast pójść do studia,

zachciało mi się grać na tarasie. A teraz co?! Siedzę z

gitarą w ręku i wpatruję się jak idiota w piękne,

czekoladowe oczy Belli.

- Ehmm… Alice po mnie dzwoniła- Bella postanowiła

przerwać tą niezręczną ciszę.- Nie wiesz może, co się

stało?- Co ona wygaduje? Przecież Alice pojechała z

Emmem do Jazza, zaraz po naszym treningu.

- Chyba nie jestem w stanie ci pomóc- oznajmiłem

spokojnie.- Alice jest u Jaspera.

- Oh… W takim razie, chyba powinnam wracać do

domu.- Z głosu Belli dało się wywnioskować, że jest

rozczarowana i … smutna?

- Zostań, jeśli chcesz. I tak nie mam nic do roboty-

~ 2 ~

zaproponowałem, po czym szybko dodałem.-

Oczywiście, jeśli nie będzie ci przeszkadzać, że

będziemy sami.

- Nie chcę WAM przeszkadzać.- Specjalnie

zaakcentowała słowo wam. Jakie znowu WAM? Czy

przed paroma sekundami nie powiedziałem jej, że

jesteśmy tutaj sami?

- Bello, możesz mi wytłumaczyć, o czym ty mówisz?-

Serio, nie mam zielonego pojęcia, o co jej chodzi.

Bella zastanawiała się przez chwilę nad czymś, ale w

końcu postanowiła odpowiedzieć.

- Po telefonie Alice przyjechałam najszybciej jak

mogłam. Dzwoniłam do waszego domu, ale nikt nie

otwierał, więc pomyślałam o tarasie. Gdy szłam, przez

przypadek usłyszałam jak grasz, a potem mówisz coś

do jakiejś dziewczyny.- Wpatrywałem się w Bellę,

jakby mówiła po chińsku.- Edwardzie, myślałam, że się

pogodziliśmy i zostaliśmy przyjaciółmi.

- Ale…- Chciałem coś powiedzieć, wytłumaczyć się, ale

nie pozwoliła mi na to.

- Nie przerywaj mi, proszę. Edwardzie, przyjaciele się

nie oszukują. Mogłeś mi powiedzieć, że masz

dziewczynę, a nie mówić, że nie masz czasu na

~ 3 ~

randkowanie. Mogę ją chociaż poznać?- Nic jej nie

odpowiedziałem, bo nadal nie rozumiałem, o co jej

chodziło. Jaka znowu dziewczyna? Jedyną dziewczyną,

która wciągu ostatnich dwóch lat przykuła moją

uwagę, była ona sama. Ale jej przecież tego nie

powiem.

- Edwardzie, zachowujesz się jak dziecko.- Zrobiła

pauzę.- Esmeraldo, możesz wyjść!- Wołała Bella, a ja

czułem jak oczy wylatują mi z orbit.

- Bello…

- Nie bój się, przecież jej nie pogryzę.

- Bello, spójrz na mnie.- Uparcie rozglądała się

dookoła.- Bella!!- Trochę za bardzo podniosłem głos, bo

Bella spojrzała na mnie zszokowana.- Możesz się

uspokoić i mnie wysłuchać?- Zapytałem już spokojniej.

Nie odpowiedziała, więc uznałem to za zgodę.- Po

pierwsze: nie okłamałem cię.- Bella chciała coś

powiedzieć, ale przyłożyłem jej palec do ust, by mi nie

przerywała.- Po drugie: nie mam dziewczyny. A po

trzecie: proszę cię bardzo. Bello, poznaj Esmeraldę-

wyciągnąłem w jej stronę moją gitarę, a ona

zarumieniła się tak bardzo, że gdybym dotknął jej

policzka, zapewne bym się poparzył.

~ 4 ~

- Esmeralda, to gitara?

- Tak. Wiem, że to głupie nazywać przedmioty, ale ona

jest moją pierwszą gitarą, którą kupiła mi Esme. To

mama tak ją nazwała.

- A co ono oznacza?

- Esmeralda, z hiszpańskiego oznacza szmaragd. Ma

nawiązywać do koloru moich oczu, a w skrócie jest

Esme.- Wzruszyłem ramionami.

- Edward, tak mi głupio. Nie wiedziałam, że grasz i

śpiewasz, a na dodatek oskarżyłam cię o kłamstwo.

Przepraszam.- Bella spuściła wzrok na stopy. Nie

mogłem patrzeć jak się zasmuca. Chwyciłem ją pod

brodę, by spojrzała mi w oczy.

- Hej, nic się nie stało.- Uśmiechnąłem się do niej

zawadiacko, na co odpowiedziała słabym uśmiechem.-

Jednak musisz mi coś obiecać.- Bella skinęła tylko

głową.- Zostaniesz ze mną i porozmawiamy- mrugnąłem

do niej.

- Zgoda- uśmiechnęła się, tym razem promiennie.

- Wejdziemy do domu czy wolisz zostać tutaj?-

Wiedziałem, że spadają już pierwsze krople deszczu,

ale wolałem zapytać.

- Lepiej chodźmy do domu, bo zaczyna padać.

~ 5 ~

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: