NIE LĘKAJCIE SIĘ.doc

(40 KB) Pobierz
NIE LĘKAJCIE SIĘ

NIE LĘKAJCIE SIĘ!

Scenariusz na Dzień Papieski

 

Pieśń” „Barka

 

Narrator 1 – „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi” – tymi słowami Jan Paweł II rozpoczął swój pontyfikat – pontyfikat pielgrzymki po świecie. Gdziekolwiek się pojawił, pociągał za sobą tłumy, które słuchały jak Papież mówił o wolności i prawdzie, jak przybliżał nam Boga, starał się budować mosty i upominał się o godność człowieka.

              Nie ma chyba człowieka na świecie, który nie słyszałby o Janie Pawle II. Z całą pewnością nie ma Polaka, który nie słyszałby o Ojcu Świętym – naszym najwybitniejszym Rodaku.

 

Narrator 2 – „Bo jeśli służysz prawdzie, to służysz wolności, wyzwoleniu człowieka                   i narodu, służysz Życiu!”.

 

Narrator 3 – „Wy jesteście przyszłością świata!

            Wy jesteście nadzieją Kościoła!

            Wy jesteście moją nadzieją!”.

 

Narrator 1 – Karol Wojtyła był człowiekiem wielkim. Jednakże wielkość Jego tkwi nie       w zaszczytach i funkcjach przez Niego sprawowanych, ale w pokorze, dobroci i zrozumieniu drugiego człowieka. Ta zaś postawa bierze się nie tylko z głębokiej wiary, ale ma swoje źródło w przebytej drodze życia.

 

              Pieśń: „Powołanie

 

Recytator 1 – Wskazówki zegarów odmierzają nowy wiek – nowe tysiąclecie.

                         A my, jak dawniej, błądzimy po ścieżkach życia

                         Do wolności, prawdy i wiary, szukamy wartości życia.

                         Jest jednak nadzieja, że nie zbłądzimy, bo mamy naukę Jana Pawła II.

                         On najlepiej wiedział, co znaczą słowa:

           Wiara, pokój, modlitwa, miłość bliźniego i radość przebaczania.

           Nam wystarczy tylko iść Jego śladem – pomostem – między niebem a ziemią.

 

Recytator 2 – Ojcze Święty, Orędowniku pokoju na ziemi,

                          Tam, gdzie stawałeś na ziemi, była wiara, nadzieja, miłość.

                          A teraz stoisz pośrodku Nieba i nam błogosławisz,

                          Łączysz rozdarte serca.

                            Jednoczysz zabłąkane owce,

                            A wszystko to po to, by człowiek dla człowieka był bratem.

 

Pieśń: „Podaj rękę swemu bratu

 

Narrator 2 – Ojciec Święty Jan Paweł II, tak bardzo wszechświatowy, europejski                   i ekumeniczny, wielki Polak, Syn naszej ziemi, którą tak bardzo ukochał.

 

Recytator 3Ojczyzna – kiedy myślę – wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, mówi mi   o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym, aby wszystkich ogarnąć w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas: z niej się wyłaniam... Gdy myślę Ojczyzna – by zamknąć ją w sobie jak skarb. Pytam wciąż, jak pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, którą wypełnia”.

 

Recytator 1 – Ojców naszych ziemio święta, ziemio wielkich cnót i czynów,

                            Tyś na wskroś jest przesiąknięta krwią ofiarną swoich synów.

                            I nie darmo w twoje rano, o spuścizno przodków droga,

                            Ziemią świętą cię nazwano, boś najbliżej stała Boga.

                            Byłaś ziemią poświęcenia, przytuliskiem licznych gości,

                            Dziwny ciebie opromienia czar męczeństwa i świętości.

             

Narrator 3 – Papież głosił Słowo Boże, był wzorem dla innych. Podejmował decyzje           w różnych, ważnych dla Kościoła sprawach. Słowo „papież” znaczy „papa”, czyli ojciec. Dlatego na papieża często mówimy Ojciec Święty.

 

              Pieśń: „Abba Ojcze

 

Narrator 1 – Papież jeździł w różne strony świata, pragnął spotykać się ze wszystkimi ludźmi. Chciał znać ich radości, a także chciał wiedzieć o ich smutkach i kłopotach.

              Spotykał się z tymi, którzy są wyznawcami innych religii. Modlił się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół i wrogów.

              Papież pragnął, by na całym świecie panował pokój, sprawiedliwość, by nie było wojen, by wszyscy ludzie się kochali, by nie było podziału na ludzi lepszych i gorszych.

 

Narrator 2 – Jan Paweł II był „największym pielgrzymem” świata. Kilkakrotnie odwiedzał  Polskę. Odbył ponad 100 pielgrzymek  do różnych krajów na wszystkich kontynentach. Podczas pielgrzymek do Polski kierował do nas szczególne słowa, mówimy, że było to szczególne przesłanie Ojca Świętego do rodaków. Rozmawiał z ludźmi, nauczał, mówił jak żyć.

 

Narrator 3 – „Musicie być mocni, drodzy bracia i drogie siostry! Musicie być mocni mocą wiary. Musicie być wierni”.

 

Narrator 1 – Każda pielgrzymka, każde nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II to wyraz troski o człowieka, poszczególne narody i cały świat. To wskazanie prawidłowej drogi dla ich rozwoju.

 

Recytator 2Być człowiekiem sumienia

                              To słuchać i nie zagłuszać swojego sumienia, choć jest to trudne.

                              Być człowiekiem sumienia to wymagać od siebie, ciągle się nawracać.

                              Być człowiekiem sumienia to angażować się w walkę o prawdę, miłość.

                              Być człowiekiem sumienia

  To podejmować odpowiedzialność za sprawy publiczne.

  Być człowiekiem sumienia to być solidarnym”.

 

Narrator 2 – Wiele można by podać określeń charakteryzujących Ojca Świętego, posłuchajcie kilku z nich:

Þ    Człowiek wielkiej miłości i pokory

Þ    Największy autorytet moralny naszych czasów

Þ    Wielki przywódca duchowy

Þ    Człowiek niezwykły – prawdziwy święty.

 

Pieśń: „Święty uśmiechnięty

 

Narrator 3 – Jako papież działał na rzecz pokojowego współżycia między narodami. Realizował słowa Pana Jezusa, które skierował do uczniów: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody”.

Tak więc różnymi drogami biegnie życie ludzkie, ale wszyscy szukają szczęścia          i miłości. Kto kocha, nie liczy zysków i strat, nie szuka korzyści... Oto jak ujął przykazanie miłości w poetyckim słowie Jan Paweł II:

 

Recytator 3 – Miłość mi wszystko wyjaśniła, miłość wszystko rozwiązała –

                            Dlatego uwielbiam tę miłość, gdziekolwiek by przebywała.

                            Więc w takiej ciszy ukryty ja – liść, oswobodzony od wiatru,

                            Już się nie troskam o żaden z upadających dni,

                            Gdy wiem, że wszystkie upadną.

 

Narrator 1 – Oto słowa Papieża: „Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej, człowiek nie może sam siebie do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie, ostateczne przeznaczenie”.

 

Recytator 1 – Do Ciebie wołam, Człowieku, Ciebie szukam –

                            W którym historia ludzi może znaleźć swe Ciało.

                            Ku Tobie idę, i nie mówię „przybądź”, ale po prostu „bądź”...

                            Do Ciebie – Człowieku – stale docieram przez płytką rzekę historii,

                            Idąc w stronę serca każdego, idąc w stronę każdej myśli.

                            Szukam dla całej historii Twojego Ciała. Szukam Twej głębi.

 

Pieśń: „Wadowice

 

 

             

3

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin