0706-kp.pdf

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI nr 7 (498)/2006 ISSN 1230-9990

„Krótkofalowiec Polski”- organ prasowy

ZG PZK ukazuje się od 1928 roku

Wydawca ZG PZK

Druk: Wydawnictwo AVT Warszawa

Redaktor Naczelny

Wiesław Paszta SQ5ABG

sq5abg@tlen.pl

Od Redakcji

„Środowisko a krótkofalowcy” to tytuł artykułu, który szczególnie nas dotyczy. Próby zaliczenia

nas do służb profesjonalnych, a zwłaszcza wydatków związanych z pomiarami, które trzeba byłoby

ponosić, to wielka pomyłka. Akcja „elektroniczno-protestacyjna”, która została przeprowadzona dała

pewien efekt - zaczęto z nami rozmawiać.

Czerwiec to wiele spotkań w terenie. Umieszczamy więc krótkie relacje z „Tamy 2006”, spotkania

w Rekowie oraz w Różanie.

Czym jest dla nas krótkofalarstwo? Odpowiedź na to pytanie udzieliło kilku znanych krótkofalow-

ców na spotkaniu z okazji 80-lecia LKK.

Okres urlopów tuż tuż. Wyjazdy ze sprzętem i antenami, praca z terenowych QTH, nowe znajomo-

ści i nowe osiągnięcia. Mam nadzieję, że podzielicie się Waszymi sukcesami i tym, co w czasie urlopo-

wym okaże się godnym odnotowania. Słonecznych dni i dużo ciekawych łaczności.

73! Wiesław SQ5ABG

Polski Związek Krótkofalowców

Sekretariat ZG PZK

ul. Modrzewiowa 25, 85-635 Bydgoszcz

adres do korespondencji:

skr. poczt. 54, 85-613 Bydgoszcz 13

Tel/fax (52) 372-16-15,

e-mail: hqpzk@pzk.org.pl,

strona internetowa www.pzk.org.pl

Konto bankowe:

33 1440 1215 0000 0000 0195 0797

Centralne Biuro QSL – adres jw.

Prezydium ZG PZK

Prezes:

Piotr Skrzypczak SP2JMR

sp2jmr@belid.pl

Wiceprezesi:

Ewa Kołodziejska SP1LOS

sp1los@pzk.org.pl

Dariusz Mankiewicz SP2HQY

Sekretarz generalny:

Bogdan Machowiak SP3IQ

sp3iq@pzk.org.pl

Skarbnik:

Aleksander Markiewicz SP2UKA

sp2uka@pzk.org.pl

Główna Komisja Rewizyjna

Przewodniczący:

Maciej Kędzierski SP9DQY

sp9dqy@pzk.org.pl

Członkowie GKR: Zdzisław Chyba SP3GIL,

Bogdan Trych SP9VJ,

Jarosław Dyś SP5CTD,

Stanisław Czochara SP8BIA

Inne funkcje przy ZG PZK

Award Manager:

Augustyn Wawrzynek SP6BOW

sp6bow@pzk.org.pl

ARDF Manager:

Krzysztof Słomczyński

SP5HS ardf@pzk.org.pl

IARU-MS Manager:

Jerzy Gierszewski SP3DBD

sp3dbd@poczta.onet.pl

IARU Liason Ofﬁcer:

Wiesław Wysocki SP2DX

sp2dx@chello.pl

VHF Manager:

Zdzisław Bieńkowski SP6LB

pkukf@pzk.org.pl

KF Manager:

Adam Perz SP5JTF sp5jtf@pzk.org.pl

QTH Manager:

Grzegorz Krakowiak SP1THJ

qth@pzk.org.pl

Packet Radio Manager:

Marek Kuliński SP3AMO

sp3amo@pzk.org.pl

Manager OH PZK:

Andrzej Wawrzynkiewicz SP3TYC

sp3tyc@pzk.org.pl

Środowisko a krótkofalowcy

Koleżanki i Koledzy Krót-

kofalowcy! Piszę te słowa

w bardzo trudnym dla krót-

kofalowców SP momencie.

Na skutek bardzo formalnego

podejścia do krótkofalarstwa

grożą nam kłopoty związane

z opracowywanymi właśnie

Rozporządzeniami Ministra

Środowiska dotyczącymi in-

stalacji wymagających zgłosze-

nia i stawianych im wymagań.

W obecnej chwili gdy piszę te

słowa sytuacja przedstawia się

następująco: od krótkofalow-

ców wymagane będą zgłoszenia

do właściwych terytorialnie or-

ganów nadzoru. Są to Inspek-

toraty Ochrony Środowiska

oraz Stacje Sanitarno-Epide-

miologiczne. Samo zgłoszenie

nie jest niczym specjalnym, po

prostu jeszcze jedna formal-

ność. Kłopotu mogą natomiast

przysporzyć wymagania doty-

czące chociażby załączenia wy-

ników ostatnich pomiarów. To

jest sprawa niesłychanie kosz-

towna i nie znajdująca podstaw

w realiach naszej działalności,

której celem jest m.in. ekspery-

mentowanie.

Dla lepszego obrazu sytuacji

przytoczę krótki rys historii

kontaktów w sprawach krót-

kofalarskich z Ministerstwem

Środowiska oraz Kancelarią

Sejmu RP. I tak pierwsze kore-

spondencyjne kontakty miały

miejsce w styczniu 2001 roku.

Wówczas to otrzymaliśmy

z ministerstwa pismo stwier-

dzające, że pomiary obowiązują

jednostki organizacyjne wyko-

rzystujące pasma amatorskie,

a więc nie indywidualnych

krótkofalowców. Jako jednostkę

organizacyjną można by uznać

np. ZG PZK.

Ten stan rzeczy był całkowi-

cie dla nas zadowalający do po-

łowy roku 2001, kiedy to uka-

zała się ustawa Prawo Ochrony

Środowiska z dnia 27 kwietnia

2001 roku. W prawdzie nie pre-

cyzowała ona dokładnie na-

szych obowiązków, ale jej zapi-

sy dawały legitymację ministro-

wi środowiska do ustanowienia

w drodze rozporządzenia szcze-

gółowych zapisów dotyczących

opomiarowania naszych syste-

mów antenowych. Pierwszym

aktem prawnym wydanym

przez Prezesa Rady Ministrów

było Rozporządzenie nakłada-

jące na nas obowiązek zgłasza-

nia instalacji emitujących pola

elektromagnetyczne w zakresie

03-300 MHz o równoważnej

mocy promieniowanej izotro-

powo równej 15 W lub wyższej.

Ten zapis jest zawarty również

w samej ustawie w art. 181, 184

i 235. Tak więc wszyscy, którzy

pracują z mocami większymi

niż 15 W, znaleźli się w zasadzie

poza prawem. I to nie z wy-

boru, a z konieczności, ponie-

waż poza nielicznymi kolegami

większości z nas nie stać na kil-

kutysięczne kwoty potrzebne

do wykonania pomiarów.

Dla znalezienia płaszczyzny

do rozmów z Ministerstwem

Środowiska w styczniu 2001

powołany został zespół z ini-

cjatywy kol. Edwarda SP2AJO,

w skład którego weszli: kole-

żanka Małgorzata SP5MBS

oraz profesor Hubert Trzaska

SP6RT, kol. Tomasz SP6AYP

(obecnie SP6T), kol. Waldemar

SP2AIB.

W oparciu o uzgodnienia

w ramach tego zespołu powsta-

ło pierwsze i drugie wystąpie-

nie do MŚ.

W 2003 roku przy pomocy

kol. posła Józefa Szczepańczy-

ka SQ7EQL odbyło się pierw-

sze spotkanie z ówczesnym

ministrem środowiska Cze-

sławem Śleziakiem (ze strony

PZK udział wzięli SP2UKB

i SP2JMR). Wymiana pism

po tym spotkaniu była dla nas

w dalszym ciągu niesatysfakcjo-

nująca. W następnej kolejności

również za pośrednictwem kol.

posła Józefa SQ7EQL poprosi-

liśmy o rozmowę posła Krzysz-

tofa Filipka, przewodniczącego

 na str. 2

7/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

KRÓTKOFALOWIEC POLSKI

 ze str. 1

projektów rozporządzeń bardzo

niekorzystnych dla krótkofa-

lowców. Fakt ten stał się powo-

dem zainicjowanego na dwóch

internetowych listach dysku-

syjnych protestu szerokich

rzesz krótkofalowców. Następ-

stwem tego było zainicjowane

przez kol. Witolda SP9MRO

robocze spotkanie. U profesora

Jana Szyszki minister środo-

wiska oraz podsekretarz stanu

w MŚ minister Teresa Warcho-

łowska rozmawiali z prof. Hu-

bertem Trzaską SP6RT, kol.

Witoldem SP9MRO oraz pi-

szącym te słowa. Efektem było

przesłanie w dniu 2 czerwca

projektu zmian proponowa-

nych przez PZK do projektów

wspomnianych wyżej rozporzą-

dzeń. Taki stan rzeczy mamy

na 11 czerwca 2006, kiedy piszę

te słowa. Pozostaje nam teraz

czekać na efekty, a jeśli ich nie

będzie, prowadzić dalsze być

może skuteczniejsze działania

dla ochrony prawa do uprawia-

nia krótkofalarstwa w SP.

W bieżącym, czyli 7/2006

numerze „Świata Radio” znaj-

duje się opracowanie kol.

Dionizego SP6IEQ dotyczące

sposobu określania zgodności

funkcjonowania stacji ama-

torskiej z przepisami ochrony

środowiska. Będzie ono przed-

miotem publikacji i do wyko-

rzystania na stronie www.pzk.

org.pl dla członków naszej or-

ganizacji.

Ten materiał jest prawie

identyczny z propozycjami

przedstawianymi w Minister-

stwie Środowiska.

Piotr SP2JMR, prezes PZK

Różan 2006

Komisji Ochrony Środowi-

ska w Sejmie RP. Tu również

w spotkaniu z ramienia PZK

uczestniczyliśmy wraz z kol.

Czesławem SP2UKB. Wyni-

kiem rozmów było przygotowa-

nie przez sekretariat ZG PZK

projektu nowelizacji ustawy

Prawo Ochrony Środowiska,

który to projekt został wniesio-

ny do Kancelarii Sejmu przez

jednego z posłów niekrótkofa-

lowców. W trakcie czynności

urzędowych został on jednak

wycofany, głównie na skutek

negatywnej opinii Minister-

stwa Środowiska i nie wszedł

pod obrady Komisji Ochrony

Środowiska.

Na początku roku 2005 do

sprawy przystąpili kol. Witold

SP9MRO, kol. Dionizy SP6IEQ

oraz kol. Robert SP6RGB przy

współpracy profesora Huber-

ta Trzaski SP6RT. Kolega Wi-

tek podjął się roli organizatora

i inicjatora dalszych rozmów

już w nowym układzie perso-

nalnym, albowiem ministrem

środowiska został Tomasz

Podgajniak. Natomiast stroną

merytoryczną zajął się zespół

SP6RGB, SP6IEQ przy wspar-

ciu SP6RT oraz kol. Bogdana

SP3IQ, sekretarza generalnego

PZK. Odbyło się w tym okre-

sie kilka spotkań w tym dwa

oﬁcjalne z udziałem wymie-

nionych kolegów. Powstały też

liczne opracowania, których

autorami byli koledzy Dionizy

SP6IEQ oraz Robert SP6RGB

przy konsultacji pozostałych.

Wszystkie te materiały były

sukcesywnie przedstawione mi-

nistrowi.

W listopadzie 2005 kol.

Dionizy SP6IEQ uczestni-

czył w warsztatach na temat

ochrony przed PEM w Insty-

tucie Medycyny Pracy w Ło-

dzi, gdzie wygłosił opracowa-

ną przez siebie prelekcję wraz

z prezentacją pokazującą naszą

krótkofalarską rzeczywistość

w świetle obowiązujących prze-

pisów ochrony środowiska.

Początek roku 2006 upłynął

pod znakiem rozmów z urzęd-

nikami w Ministerstwie Środo-

wiska, które prowadził w na-

szym wspólnym interesie kol.

Witold SP9MRO, który z racji

miejsca pracy przebywa najczę-

ściej w stolicy. Tak przedstawia-

ły się nasze sprawy, aż do chwili

opublikowania na stronie Mi-

nisterstwa Środowiska dwóch

Czyli wiosenny Radiopiknik

organizaowany przez radioklub

„Baza” SP5KVW w Różanie

Jak co roku w pierwszy

weekend czerwca ma miejsce to

jedno z najważniejszych w SP

spotkanie krótkofalowców. Cie-

szy się ono ogromnym zainte-

resowaniem wśród braci krót-

kofalarskiej SP zwłaszcza z te-

renów województw wschodnich

i centralnych. W tegorocznej

edycji tej imprezy przez Ró-

żan przewinęło się ponad 200

krótkofalowców, nie licząc ich

rodzin. Gwoździem programu

była prelekcja Roberta SP5XVY

z ekspedycji na Wyspę Piotra I

(3Y0X). Z bardziej znanych po-

staci naszego krótkofalarskiego

światka obecni byli Wojciech

SP2JPG prezes PK RVG oraz

Andrzej SP5AHT, konstruk-

tor i redaktor naczelny „Świata

Radio”. Dopełnieniem całości

jak zwykle była chyba najwięk-

sza giełda krótkofalarska w SP.

Kto nie widział, tego w imie-

niu głównego organizatora

Jurka SP5GJH zapraszam na

jesienną edycję spotkań w Ró-

zanie w pierwszy weekend wrze-

śnia 2006. Radioklub „Baza”

SP5KVW jest faktycznie bazą

dla tych, którzy z różnych po-

wodów nie mogą rozwinąć krót-

kofalarskich skrzydeł w miejscu

zamieszkania. Radioklub dyspo-

nuje całym systemem anteno-

wym i urządzeniami zarówno na

KF, jak i UKF i można z nich

korzystać po uzgodnieniu z Jur-

kiem SP5GJH (0502-547-041)

Piotr SP2JMR

Rekowo 2006 czyli piknik eterowy

Zachodniopomorskiego OT PZK

W dniach 27-28 maja br.

Zachodniopomorski OT PZK

zorganizował III edycję pikniku

eterowego w Rekowie w gmi-

nie Kobylanka. Prezydium ZG

PPZK reprezentowała Ewa

SP1LOS, wiceprezes PZK. Go-

śćmi spotkania byli: wójt gmi-

ny Kobylanka, dyrektor szcze-

cińskiej agendy UKE Roman

Leżański. Głównymi tematami

były pokazy pracy RTTY i PSK

oraz amatorska radiolokacja

sportowa, czyli łowy na lisa.

Ważnym i uroczystym ele-

mentem spotkania było od-

znaczenie Romana Leżańskie-

go Odznaką Honorową PZK.

W imieniu ZG PZK odznacze-

nia dokonała Ewa SP1LOS. Lo-

kalnym akcentem był konkurs

wiedzy o gminie Kobylanka.

Nagrodę, radiotelefon Yaesu FT

7800 ufundowała rada gminy

Kobylanka, a zdobył Adrian

SQ1XNA. Natomiast maraton

międzyklubowy wygrał klub

SP1PBW, zdobywając nagro-

dę – radiotelefon Alinco DR-

-112E. Podczas pikniku i przed

nim pracowała stacja SN0REK.

W imprezie wzięło udział ok.

120 krótkofalowców i ich rodzin.

Pomimo padającego deszczu at-

mosfera była gorąca.

Info EWA SP1LOS

Debata o częstotliwościach

Sponsorzy, którzy

sﬁnansowalizakup

radia dla LKK

SP2JPG, SP3DG, SP4SDH,

SP5PPK, SP5VJO, SP6PRT,

SP7QJN, SP7RJF, SP8AQA,

SP8BRE, SP8CEJ, SP8ENR,

SP8EEX, SP8HDC, SP8HXU,

SP8REZ, SP8QJB, SP8MI,

SP8TY, SP8XGS, SP9JA.

SQ5ABG, SQ5ART, SQ5FWD,

SQ5FWY, SQ5HAU, SQ5JD,

SQ7DCA, SQ7DCC, SQ7HIE,

SQ8GBE, SQ8JLA, SQ8JMG,

SQ8LEI, SQ8LHT, SQ8LPM,

SQ8MP, SQ8NW, SQ8XU oraz

inni, którzy chcą pozostać ano-

nimowi.

Mając na uwadze rosnące

w Polsce zapotrzebowanie na

zasoby częstotliwości, w związ-

ku z pojawieniem się nowych

technologii (np. systemy szero-

kopasmowe, cyfrowe radio i te-

lewizja), Prezes Urzędu Komu-

nikacji Elektronicznej planuje

przeprowadzić w pierwszym

tygodniu lipca 2006 r. deba-

tę na temat krajowej strategii

gospodarki częstotliwościo-

wej. Wyniki dyskusji pozwolą

Prezesowi UKE na właściwe

ukierunkowanie działań regu-

lacyjnych, uwzględniających

potrzeby rynku i zmierzających

do bardziej efektywnego go-

spodarowania częstotliwościa-

mi. Zgodnie z wcześniejszymi

zapowiedziami Prezes Urzędu

Komunikacji Elektronicznej

prezentuje projekt programu

debaty o częstotliwościach. Za-

interesowane strony proszone

są o nadsyłanie do UKE uwag

i propozycji do przedstawio-

nych punktów debaty na adres

e-mail: debata_widmo@uke.

gov.pl. Proszę wszystkich, któ-

rzy mają coś do powiedzenia

w powyższej sprawie o przesy-

łanie do sekretariatu swoich

uwag i propozycji. PZK zbierze

to w całość i przekaże do UKE.

Piotr SP2JMR

Tadeusz SP7L

2 KRÓTKOFALOWIEC

7/2006

POLSKI

Tama 2006 – reportaż i kilka reﬂeksji

Jak co roku na początku

czerwca na należącej do Zbysz-

ka SP3BTT leśnej działce i po-

łożonej na niej tamie w okoli-

cach Bornego Sulinowa odbyło

się doroczne spotkanie entuzja-

stów APRS. Połączone z warsz-

tatami spotkanie zgromadziło

ok. 100 krótkofalowców. Nie-

którzy przybyli wraz z rodzina-

mi, aby połączyć zamiłowania

do APRS z wypoczynkiem na

łonie przyrody. Pogoda dopisa-

ła, bo przez cały czas „Tamy” (3

dni) przez ok. godzinę popadał

niewielki deszczyk. Po za tema-

tami do rozmów i wykładami

dotyczącymi oprogramowania

i urządzeń służących APRS-

-owi w programie znalazł się

wykład z meteorologii. Atrak-

cją tego spotkania był wypusz-

czony przez Stowarzyszenie

„Copernicus Projekt”, balon

z kapsułą radiową zawierają-

cą przemiennik crossbando-

wy 145875-433950 oraz kame-

rą z nadajnikiem pracującym

w paśmie 2,4 GHz. Balon był

eksperymentalnym urządze-

niem i wzniósł się na wysokość

ok. 70 m. Na więcej nie pozwa-

lała długość liny, jej ciężar oraz

prądy powietrza, które co jakiś

czas ściągały balon w stronę

wierzchołków drzew lub lustra

wody. Przez przemiennik ro-

biliśmy łączności na FM, a na

umieszczonym w samochodzie

Macieja SP2SGF notebooku

można było oglądać obrazy

ﬁlmowane przez umieszczoną

w kapsule radiowej balonu ka-

merę.

Na tamie cały czas znajdo-

wała się stacja meteorologiczna

oraz czynne urządzenia prze-

kazujące informacje o pogo-

dzie do sieci APRS. Była też

minigiełda sprzętowa. Uczest-

niczyli w „Tamie 2006” także

krótkofalowcy z odległych czę-

ści Polski, i tak z Warszawy,

Lublina i Olsztyna z Tomkiem

SQ4BJA na czele. Tu należy się

kilka słów o Tomku SQ4BJA.

Tomek wraz z współpracują-

cą z nim grupą krótkofalow-

ców uruchamiają przemienniki

analogowe, węzły packet radio

oraz digi APRS na obiektach

TP Emitel w miejscowościach

Wysoka Wieś i Miłki na Mazu-

rach. Pomagają one wypełnić

lukę w pokryciu Polski w tym

rejonie. Nadmienić należy, że

dzieje się to dzięki ogromnej

przychylności kierownictwa

TP Emitel.

Koledzy z olsztyńskiego

nie są jedynymi, którzy dbają

o rozwój „digipiterów” w SP.

Dzieje się wiele w tym zakresie

i w tym miejscu apeluję o infor-

macje, zdjęcia i opisy instalo-

wanych urządzeń. Nie dlatego,

by się chwalić, lecz by inspiro-

wać innych. Na pewno mógłby

dużo na ten temat powiedzieć

Czesław SP3EOL oraz koledzy

zajmujący się packet radio, jak

np. Andrzej SP7MOA czy Ma-

rian SP6FIG. Z czasem na tych

samych obiektach, na których

znajdują się węzły packet radio,

powstaną nowe stacje pogodo-

we czy właśnie „digipitery”.

Trzeci dzień „Tamy 2006”

został uwieńczony polową mszą

świętą odprawioną na bun-

krze przy tamie przez Andrze-

ja SP3LYR/AB9FX, który jak

wiadomo jest księdzem w pa-

raﬁi Świętej Tekli wChicago

w USA. Andrzej SP3LYR jest

bardzo ciekawą postacią, poza

kapłaństwem i prezesowaniem

PG APRS działa aktywnie na

rzecz rozwoju sieci stacji mete-

orologicznych na świecie. Nie

trzeba chyba wyjaśniać, jakie

to ma znaczenie zwłaszcza dla

ostrzegania o niebezpieczeń-

stwie w rejonach, gdzie wystę-

pują huragany i tornada.

Kolejne edycje „Tamy” mają

swoją specyﬁkę. Atmosfera

życzliwości i koleżeństwa oraz

harmonia z naturą sprawiają, że

poza sprawami merytoryczny-

mi i technicznymi impreza ta

jest wspaniałą okazją do odprę-

żenia i chwili wytchnienia co

każdemu jest potrzebne w na-

szej zabieganej i bardzo stresu-

jącej rzeczywistości.

Przy okazji relacji z „Tamy”

rozwinę jeszcze temat „balono-

wy”, czyli będący przedmiotem

działania stowarzyszenia „Co-

pernicus Projekt”. Nie o stronę

techniczną tu chodzi, a raczej

o możliwość zainteresowania

Trzeba wiele starań by przygotować

kapsułę radiową do pracy z balonu

Ostatnie chwile przed startem balo-

nu. Maciej SP2SGF, prezes Coperni-

cus Project, z kapsułą radiową

dzieci i młodzieży krótkofa-

larstwem. W tym wypadku po-

dobnie jak w PG Amatorskiej

Łączności Kosmicznej bardzo

ważną sprawą jest „egzotyka”

prowadzenia takich łączności.

Możliwość pracy w tak specy-

ﬁczny sposób, czyli za pośred-

nictwem przemiennika umiesz-

czonego w gondoli balonu czy

prowadzenia QSO z kosmonau-

tą, mogą być powodem zainte-

resowania młodych ludzi, któ-

re raz rozbudzone, zaowocuje

później stałym uczestnictwem

w życiu społeczności krótko-

falarskiej. Z tą sprawą jest tak

jak z sadzeniem lasu. Najpierw

się sadzi, a na efekty trzeba

poczekać 20-30 lat. Ta sama

idea przyświeca organizowaniu

obozów krótkofalarskich przez

KRS i PZK.

Tyle reﬂeksji z„Tamy” ipo

„Tamie”. Tym akcentem kończę

ten temat, zapraszając wszyst-

kich miłośników APRS i nie

tylko na kolejną jubileuszową

edycję „Tamy 2007”.

Piotr SP2JMR

Tama 2006 uczestnicy warsztatów (fot. SP2BZW)

7/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

KRÓTKOFALOWIEC POLSKI

Odznaczenia dla jarosławskich krótkofalowców

Sesja Rady Miasta Jarosła-

wia, która odbyła się w dniu

22 maja br., rozpoczęta została

inaczej niż zwykle.

Po oﬁcjalnymotwarciuSesji

przez Przewodniczącego Rady

Miasta dokonano uroczystego

wręczenia dwóch Krzyży Za-

sługi jarosławskim krótkofa-

lowcom.

Na wstępie głos zabrał wice-

starosta Jarosławia Janusz Ko-

łakowski SQ8CMS, który jako

krótkofalowiec i członek Jaro-

sławskiego Oddziału PZK od

chwili jego powstania, poinfor-

mował zebranych o działalności

jarosławskich krótkofalowców

na terenie miasta i powiatu jaro-

sławskiego, a następnie poprosił

prezesa Oddziału Terenowego

Polskiego Związku Krótkofa-

lowców Zbigniewa Guzowskie-

go SP8AUP o przedstawienie

wyróżnionych krótkofalowców.

W swym wystąpieniu kolega

prezes poinformował zebra-

nych, że nie byłoby tak du-

żych wyników w działalności

jarosławskich krótkofalowców,

gdyby nie właściwa współpraca,

a przede wszystkim duża pomoc

przedstawicieli władz miasta

i powiatu.

Dzięki takiej współpracy na

wniosek Zarządu Oddziału Te-

renowego Polskiego Związku

Krótkofalowców przy mery-

torycznym wsparciu wniosku

przez wicestarostę Jarosławia

za wieloletnią i szczególnie

wyróżniającą się działalność

w popularyzacji jarosławskie-

go krótkofalarstwa na terenie

kraju, jak i poza jego granica-

mi, Prezydent Rzeczypospoli-

tej Polskiej przyznał Srebrny

Krzyż Zasługi kol. Bogdanowi

Wołoszynowi SP8HNX oraz

Brązowy Krzyż zasługi kol.

Bartoszowi Kłodzie SP8IKB.

Uroczystego wręczenia

przyznanych Krzyży Zasługi

dokonał Senator Rzeczypospo-

litej Polskiej doktor Andrzej

Tadeusz Mazurkiewicz, rów-

nież przyjaciel jarosławskich

krótkofalowców.

Po złożeniu gratulacji od-

znaczonym prezes Zarządu Od-

działu jarosławskich krótko-

falowców Zbigniew Guzowski

SP8AUP serdecznie podzięko-

wał wszystkim za pomoc przy

organizacji tej skromnej, a tak

ważnej dla krótkofalowców

uroczystości, szczególne słowa

podziękowań skierował na ręce

Przewodniczącego Rady Miasta

Jarosławia Janusza Mariana za

umożliwienie, aby ta uroczy-

stość mogła się odbyć w czasie

sesji Rady Miasta oraz pana

senatora za to, że pomimo wie-

lu zajęć znalazł czas, aby doko-

nać tak uroczystego wręczenia

przyznanych przez Prezydenta

RP Krzyży Zasługi.

Dla niewtajemniczonych

należy dodać, że Bogdan

SP8HNX to były wieloletni

naczelnik Wydziału Edukacji

i Sportu Urzędu Miasta Ja-

rosławia, a obecnie zastępca

burmistrza Miasta Jarosławia,

natomiast Bartosz SP8IKB to

od lat inspektor w Wydziale

Promocji Kultury i Turystyki

w jarosławskm Ratuszu.

Tadeusz Lewko SP8IE

Sekretarz Oddziału PZK

Fot .ZoﬁaKrzanowska

Regulamin dyplomu Stowarzyszenia „Terranova”

SP5YOC z Warszawy oraz

harcerskiego klubu SP4ZHT

z Działdowa.

O dyplom ubiegać się mogą

operatorzy radiostacji amator-

skich oraz nasłuchowcy, którzy

zdobędą w dniach 27.07.2006-

-13.08.2006 roku 20 pkt. za

QSO (SWL) ze stacjami przy-

dzielającymi następującą liczbę

punktów:

1. stacje okolicznościowe

3Z0NUFI i SN705L - 10

pkt.,

2. stacja klubowa SP4ZHT- 5

pkt.

3. członkowie klubu SP5PPK,

SP5YOC, SP4ZHT - 2 pkt.

Obowiązkowa jest łączność/

nasłuch ze stacją okolicznościo-

wą 3Z0NUFI lub SN705L.

Dyplom wydawany jest

bezpłatnie. Warunkiem jego

otrzymania jest przesłanie

wraz z zgłoszeniem (wyciąg

z logu stacji) SASE (koperta

C4) na adres: Krzysztof Wie-

czerzyński, skr. poczt. 10, 00-

-910 Warszawa 72 w terminie

do 30.09.2006 r. (decyduje data

stempla pocztowego).

Stacje okolicznościowe po-

twierdzają przeprowadzone

QSO okolicznościowymi kar-

tami QSL tylko po otrzymaniu

potwierdzenia łączności/nasłu-

chu od korespondenta. QSL

n a l e ż y

przesyłać

via biu-

ro 37 lub

direct na

adres QSL

Managera

Praskiego

OT PZK:

Krzysztof

Wiecze-

rzyński

SQ5HAU,

00-910 Warszawa 72, skr. poczt

10. Dyplom oraz karty oko-

licznościowe można zobaczyć

na stronie Praskiego Oddziału

Terenowego PZK www.potpzk.

waw.pl

Zapraszam serdecznie

w imieniu organizatorów.

Karolina Piszczatowska

SQ5LTZ

Koordynator ds. łączności

okolicznościowych

Dyplom okolicznościowy

wydawany jest przez Stowa-

rzyszenie „Terranova” z okazji

3. Obozu Szkoleniowego Psów

Ratowniczych oraz 705-lecia

nadania praw miejskich Lidz-

barka Welskiego. Dyplom ten

wydawany jest przy udziale klu-

bów krótkofalarskich SP5PPK,

4 KRÓTKOFALOWIEC

7/2006

POLSKI

Titawa...

LY Hamfest

Aktualnie nie jestem człon-

kiem PZK, ale nie znaczy to,

że jest mi obojętne, co dalej...

Na początek informacja nie

z branży. Opracowano możliwy

do zrealizowania projekt bez-

załogowego jachtu do podróży

dookoła świata, ale nie będzie

on zrealizowany... dlaczego?

Dlatego, że bezpieczeństwo

na morzu wymaga, by obsłu-

ga jakiegokolwiek pływającego

obiektu miała SZANSĘ udzie-

lenia pomocy dostrzeżonym

potrzebującym.

Moje doświadczenie. Nigdy

nie byłem doskonałym opera-

torem i tak jest do dziś. Na pa-

smach prawie się nie pojawiam,

a uzyskana licencja to jeszcze

lata 70. Jednak w końcu po-

trzeby klubowe zmusiły mnie

do zaliczenia telegraﬁi. Potem

w jednym roku zaproszenie do

udziału w Harcerskiej Opera-

cji „Bieszczady”. Zafascyno-

wała mnie przyroda. Był drugi

weekend sierpnia 1989 roku

i uczestniczyłem w obozie har-

cerskim jako radiooperator na

stanicy Chorągwi Kieleckiej

we Wołosatym. Nadal kiepski

operator, a ponieważ wydarzeń

specjalnie ciekawych nie było

,uczestniczący radiooperatorzy

trochę zabijali czas rozmową...

i stało się. Przybiegł po pomoc

młody człowiek prawie nie-

mogący złapać tchu po kilku-

kilometrowym biegu. Starszy

człowiek, jego szkolny profe-

sor zasłabł na terenie Biesz-

czadzkiego Parku Narodowego.

Nadawanie fonią na tym etapie

nie miało sensu, rozmawiający

nie robili przerw w rozmowie,

liczył się czas... pozostała wia-

ra w ich znajomość telegraﬁi

i słaby operator musiał użyć

kodu Q tylko po to, by ktoś

z lepszym nadajnikiem uwolnił

częstotliwość. Stało się to i za

to tym osobom dziękuję a na

pewno podziękowałby urato-

wany starszy człowiek, bo to

umożliwiło w końcu wezwanie

śmigłowca i pomimo iż nadal

jestem beznadziejnym opera-

torem, telegraﬁa powinna być

wymogiem obowiązującym,

choćby tylko dla tego jedne-

go na sto lat przypadku. Za to

zwyczaj gadulstwa i nierobienia

przerw w łącznościach szcze-

gólnie krajowych niech przy-

najmniej da wyciągnąć wnioski

tym życzliwym.

Pozdrawiam

Zbyszek SP3DJU

Radioamatorzy z Litwy

mają każdego lata tradycyjne

spotkanie w pięknym miej-

scu. Litewski Związek Krót-

kofalowców (LRMD) organi-

zuje HAMFEST’2006 i zapra-

sza radioamatorów ze wszyst-

kich krajów, w tym z Polski.

Będzie to okazja do spotkania

się z krótkofalowcami Litwy,

na które to spotkanie przybę-

dzie ponad 300 krótkofalow-

ców z samej Litwy.

Termin 28-30 lipca. Miej-

sce: północna Litwa, Balsiai

koło Pasvalys (N56°01’57,0’’

E24°21’07,9’’). Szczegóły na

stronie internetowej www.

lrmd.org/hamfest.

ZOH dla SP3AOT

wych obrony przeciwlotniczej

kraju. W 1944 roku znalazł się

w wojsku i został wyposażony

w słuchawki i klucz telegraﬁcz-

ny. Z krótkofalarstwem zwią-

zał się w roku 1962, wstępując

do Polskiego Związku Krót-

kofalowców w Zielonej Górze.

Pierwsze zezwolenie otrzy-

mał 8 maja 1962 r. Natomiast

pierwszą łączność przeprowa-

dził w maju 1962 r. z SP6CT

z Wrocławia w paśmie 3,5 MHz

emisją A-l. Pierwsze łączności

DX-owe: SUIIN1, YY4I3U.

PY7AGY. UAOAW, ZLIAV za-

liczył do końca 1962 roku. Jest

członkiem SPDXC z numerem

dyplomu 68.

Jest czynnym krótkofalow-

cem, aktywnie pracuje emisjami

CW i RTTY oraz pozostałymi

emisjami DIGI: PSK, HELL,

itd. Na uwagę zasługuje fakt, że

Stanisław w roku 2004 na Zjeź-

dzie SPDXC otrzymał dyplom

za zajęcie 1. miejsca wśród sta-

cji SP w międzynarodowych

zawodach ukraińskich, które

odbyły się w 2003 roku. Jest en-

tuzjastą pracy telegraﬁcznej na

pasmach. Na co dzień korzysta

z klucza typu BUG do pracy

telegraﬁcznej.

Założył i prowadził klub

krótkofalowców SP3 RET

w Krośnie Odrzańskim. Był

współorganizatorem zawodów

zielonogórskich oraz pełnił

obowiązki prezesa zielono-

górskiego Oddziału PZK.

W roku 1966 po zamieszka-

niu w Poznaniu został człon-

kiem Poznańskiego Klubu

Krótkofalowców i jest nim aż

do chwili obecnej. W latach

1970-1980 pełnił wiele funk-

cji w Oddziale Terenowym

PZK w Poznaniu, kolejno jako

członek zarządu, wiceprezes

oraz przewodniczący Komisji

Rewizyjnej. W sposób istotny

przyczynił się do kontynuacji

Poznańskiego Klubu Krót-

kofalowców, był przez kilka

kadencji, aż do roku 2004, pre-

zesem Poznańskiego Klubu

Krótkofalowców. Obecnie jest

członkiem zarządu Poznań-

skiego Klubu Krótkofawców

- PKK. Przez wiele lat prowa-

dził zajęcia na kursach przy-

gotowawczych do egzaminu na

Krótkofalarskie Świadectwo

Uzdolnienia, przyczyniając się

do znacznego zwiększenia licz-

by poznańskich krótkofalow-

ców w latach 1970-1980.

W 1994 roku przyznano mu

Odznakę Honorową PZK nr

384.

W dniu 1 czerwca 2006,

w siedzibie Poznańskiego Klu-

bu Krótkofalowców (stacja

klubowa SP3PKK), odbyła się

uroczystość wręczenia Złotej

Odznaki Honorowej Polskiego

Związku Krótkofalowców Ko-

ledze Stanisławowi SP3AOT.

Życiorys krótkofalarski Stani-

sława SP3AOT przedstawia się

następująco.

Stanisław SP3AOT w pierw-

szej połowie lat trzydziestych

budował odbiorniki radiowe:

słuchawka, kryształek, uno-

wocześniane stopniowo obwo-

dami strojonymi. Nauczył się

w 16. Poznańskiej Drużynie

Harcerskiej sygnalizacji sema-

forem i Morse’em. Jako uczeń

Gimnazjum im. Paderewskiego

w Poznaniu, został w 1939 roku

przeszkolony w 14. kompanii

łączności w zakresie łączności

dla potrzeb składnic meldunko-

Bogdan SP3IQ

7/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: