1. Polityka jest sztuką rządzenia,
• sprawowania kontroli nad społeczeństwem przez tworzenie i egzekwowanie wspólnych decyzji.
• Polityka to system organizacji społecznej skoncentrowanych wokół mechanizmów funkcjonowania rządu.
• Polityka jest sprawowana w gabinetach, izbach ustawodawczych, departamentach rządowych przez określoną i ograniczoną grupę ludności.
• Negatywne pojmowanie polityki:
o Rozczarowanie polityką
o Wizja polityki jako egoistycznej, dwulicowej, pozbawionej skrupułów działalności, posługującej się przebiegłością, manipulacją, okrucieństwem.
o Jednostki są z natury egoistyczne, a władza polityczna korumpowana.
2. Polityka jako sprawy publiczne:
• Rozróżnienie tego co polityczne od tego co niepolityczne, pokrywa się tu z podziałem na obszar życia publicznego i sferę prywatną.
• Istota ludzka może się dobrze realizować jedynie wewnątrz wspólnoty politycznej.
• Podział na sfery:
§ Państwo- instytucje rządowe uznają się za publiczne bo są odpowiedzialne za wspólną organizację życia społecznego, ponadto są finansowane z pochodzących z podatków środków publicznych.
§ Społeczeństwo obywatelskie- składa się z takich instytucji jak rodzina, grupy pokrewieństwa, prywatne przedsiębiorstwa, związki zawodowe, kluby i społeczeństwa lokalne, są prywatne ponieważ są stworzone i finansowane przez indywidualnych obywateli, w celu zaspokojenia własnych potrzeb nie interesów społeczeństwa.
3. Polityka jako sztuka porozumiewania się
• Ta koncepcja odnosi się do procesu podejmowania decyzji, w tym przypadku jest metodą rozwiązywania konfliktów, opartej na kompromisie, ugodzie i negocjacjach, aniżeli na przymusie i sile.
• Definicja wg Cricka
• polityka jest działalnością wolnych ludzi w sferze publicznej, będących jednocześnie niezależnymi od tych działań.
• Grupy społeczne i grupy władzy muszą w końcu się pojednać gdyż nie mogą nieustannie walczyć.
• Wybranie pojednania zamiast przemocy i przymusu.
• Pozytywne- motywowanie ludzi do szanowania władzy i angażowanie się w życie polityczne.
4. Polityka jako sprawowanie władzy politycznej.
• Polityka jest częścią każdej czynności społecznej,
• Polityka przejawia się na każdym poziomie społecznej interakcji.
• Polityka jako władza według feministek:
§ Konwencjonalna definicja polityki wykluczała kobiety z życia politycznego, ponieważ były przypisane do prywatnej sfery życia.
§ To co osobiste jest polityczne- to co dzieje się w życiu osobistym jest podstawą wszystkich innych działań politycznych.
• Polityka wg marksistów:
· Zorganizowana przemoc jednej klasy wobec drugiej.
· Władza polityczna jest zakorzeniona w systemie klasowym
· Polityka to najbardziej skoncentrowana forma gospodarki
· To co gospodarcze jest tez polityczne
· Społeczeństwo obywatelskie jest centrum polityki.
• Negatywne- polityka to ucisk i podporządkowanie
• Wg feministek kobiety w społeczeństwie są podporządkowane męskiej władzy
• Wg marksistów występuje wyzysk proletariatu przez burżuazje.
5. Polityka jako realizacja interesów:
§ Rozumienie polityki jako sfery życia społecznego, w której dokonuje się proce artykulacji interesów społecznych przede wszystkim wielkich grup.
§ Określenia istoty interesów:
• Dążenia
• Potrzeba
• Wartość
• Przekonanie
• Pragnienie
• Definicja interesu
§ Forma obiektywnej konieczności dla człowieka, grupy, warstw, klas, społeczeństwa, zaspokajanie ich powstających i rozwijający się potrzeb.
§ Świadome dążenie ludzi do realizacji określonego, wspólnego celu
• Sprzeczność i konflikt interesów
§ Sytuacja sprzeczności interesów:
• Sprzeczność potrzeb których interesy dotyczą.
• Konfliktowość środków i zasobów zaspokojenia potrzeb
• Niedosyt dóbr, służących do zaspokojenia potrzeb różnych podmiotów.
6. polityka jako szuka bycia wybranym;
• Polityka bez ideologii:
· walka o zdobycie i utrzymanie władzy przy zachowaniu formalnych procedur demokratycznych.
· Apogeum popularności przypada na okres kampanii wyborczej
· Bycie wybranym staje się celem samym w sobie, a nie środkiem prowadzącym do realizacji wspólnego dobra.
• Demokracja rynkowa
· Polityka staje się sfera biznesu
· Niechęć do demokracji uczestniczącej, zachowanie pozorów udziału obywateli w rządzeniu.
• Istota marketingu politycznego
· Marketing polityczny- działanie podmiotów politycznych kształtowania postaw w celu zwiększenia poparcia społecznego
• Sztuka kreowania wizerunku
· Modyfikowanie zachowani służy czytelniejszemu przekazowi,
8. polityka jako zawieranie kontraktów:
• Polityka może być kooperacyjna gra w która członkowie społeczeństwa angażują się dla dobra i obopólnych korzyści
• Kontrakt pełny i niepełny
• Kontrakt pełny- porozumienie które dokładnie określa co każda ze stron powinna zrobić we wszystkich możliwych okolicznościach.
• Konflikt niepełny
• § Wszystkie rzeczywiste kontrakty są z konieczności niepełne
• § Występują ewentualności których strony w momencie zwierana kontraktu nie przewidziały.
1. Definiowanie polityki; różne ujęcia.
Termin polityka pochodzi od grackiego wyrazu politiká, W filozofii i myśli politycznej polityka była rozumiana następująco.
Według Platona była realizacją dobra, dla Arystotelesa drogą do osiągnięcia szczęścia – eudajmonii. Machiavelli uważał ją za narzędzie do zdobycia, zachowania i umocnienia władzy. W XVI wieku we Francji, pojmowana była jako wprowadzenie i utrzymanie stanu pokoju społecznego.Za klasyczną uważana jest definicja polityki Maxa Webera – dążenie do udziału we władzy lub do wywierania wpływu na podział władzy, czy to między państwami, czy też w obrębie państwa, między grupami ludzi, jakie to państwo tworzą. Nowożytna koncepcja polityki przejęła antyczne pojęcie, funkcjonuje ono jednak w odmiennych kontekstach (historyczno – społecznych, teoretyczno – intelektualnych). Pojęcie nabrało nowych znaczeń ponieważ pojawiły się nowe cele polityki – wolność, niepodległość, sprawiedliwość, nowe podmioty – związki zawodowe, partie, nowe metody działań politycznych –dyplomacja, integracja. Działania polityczne mają także charakter publiczny. Hannah Arendt wskazuje na istnienie, w nowożytnej koncepcji polityki, różnic między ludźmi i grupami ludzkimi. Jest to faktem zasadniczym dla polityki, która jest działaniem dotyczącym spraw porządku współżycia i życia zbiorowego jednostek i grup społecznych, odmiennych, które żyją jednak wspólnie. W Leksykonie politologii (red. Herbut, Antoszewski) ukazane jest pięć różnych ujęć polityki. Jest to orientacja formalnoprawna – działalność instytucji państwowych, aparatu państwowego. W podejściu behawioralnym jest dowolnym układem stosunków społecznych, w których występuje wyraźna obecność kontroli, wpływu, władzy lub autorytetu. W orientacji funkcjonalnej rozumiana jako funkcja systemu społecznego zapewniająca jego rozwój poprzez rozwiązywanie konfliktów. W podejściu racjonalnym jest to podejmowanie decyzji w ramach procesu sprawowania władzy i gryo władzę, w którym udział biorą rozmaite podmioty. W stanowisku postbehawioralnym rozumianajest jako czynnik zmniejszający, usuwający ograniczenia w zaspokajaniu potrzeb ludzi.We współczesnym języku politycznym pojawia się pojęcie postpolityki. Określa ono stanwspółczesnej polityki. Porzucone zostały spory ideologiczne, sama ideologia została uproszczona idopasowana do przekazu medialnego, który powinien być krótki i zrozumiały. Media pełnią wpostpolityce rolę pośrednika pomiędzy politykami a obywatelami, przez co mogą swobodniekreować i wpływać na przekaz polityczny. Znaczącą rolę zaczynają w polityce odgrywać marketingpolityczny, PR. Nastąpiło odejście od wielkich sporów ideologicznych. Bardzo ważną rolę odgrywainternet, dzięki niemu obywatele mogą 24 godziny na dobę śledzić wydarzenia polityczne (przykładpostpolityka B.Obama).
68.
• Podmiotowość polityczna jest często mylona z suwerennością. To, co je odróżnia to to, że podmiotowość może być stopniowalna, a suwerenność nie.
• Zerowa podmiotowość polityczna to uprzedmiotowienie.
• Podmiotowość polityczna- zdolność do samodzielnego i suwerennego przeprowadzania działań politycznych; może charakteryzować jednostki, grupy i instytucje; wiąże się ze świadomością jej posiadania; odnosi się do działań, interesów, oczekiwań i żądań.
• Podmiotowość polityczna może być wewnętrzna (wolność wyboru działań) i zewnętrzna (sprawowanie kontroli nad otoczeniem).
• Podmiotowość polityczna- legitymacja każdego człowieka do uczestniczenia w działalności politycznej
• Źródła podmiotowości
• Naturalne- tkwi w samym człowieku, w jego osobowości, w fakcie, że jest członkiem określonej zbiorowości; człowiek rodzi się jako podmiot polityki, a polityczność jest jego stanem naturalnym
• Prawne- polityczne prawa i wolności obywatelskie dublujące prawa i wolności naturalne; normy zamieszczone w konstytucji i aktach prawa międzynarodowego
• Podmiotowość polityczna jest uwarunkowana naturą człowieka jako członka zbiorowości oraz jest respektowana przez normy prawa stanowionego
• Podmiotowość polityczna występuje w dwóch układach
• Podmiotowość indywidualna
• Podmiotowość zbiorowa- głównym zbiorowym podmiotem polityki jest naród zorganizowany w państwo; podmiotowość narodu jest ściśle związana z podmiotowością państwa
• Podmiotowość polityczna ludzi umożliwia im zrzeszanie się w różne struktury organizacyjne grupujące zainteresowanych polityką, uczestniczeniem w niej i wykorzystywaniem tej działalności w określonych celach
69.
· Społeczeństwo w dążeniu do urzeczywistnienia swoich dążeń nie może tego czynić bez pośrednictwa państwa; państwo nie może istnieć i funkcjonować bez zgody społeczeństwa
· Podmiotowość społeczeństwa jest ograniczona i nieciągła
ü Nie wynika ona z tego, że społeczeństwo jest najrozleglejszą zbiorowością
ü Upodmiotowienie polityczne społeczeństwa usankcjonowano w oparciu o filozoficzne, liberalne założenia teorii umowy społecznej, zakładającej, że władza zwierzchnia należy do ludzkiej zbiorowości, która może ją desygnować na władców lub organy państwa
· Społeczeństwo jest najwyższym podmiotem polityki w wyniku upodmiotowienia wszystkich jednostek zbiorowości zorganizowanej w państwo
· Podmiotowość polityczna społeczeństwa znalazła sprecyzowanie w formule „władza zwierzchnia należy do narodu”; naród jest uprawomocniony do sprawowania władzy bezpośrednio, czyli w formie ogólnopaństwowego referendum
a) Ujęcia państwa
· Szerokie- kraj i naród, polityczna organizacja społeczeństwa, ale też terytorium w granicach naturalnych lub ustalonych prawem
· Wąskie- aparat władzy
· Rodowód partii wywodzi się z liberalizmu politycznego
· Partia to zorganizowana grupa społeczna działająca na rzecz osiągania zamierzonych celów; organizacja zrzeszająca obywateli na zasadach dobrowolności i równości, której celem jest wpływanie na politykę państwa
· Partyjność jest efektem ustrojowej zasady pluralizmu politycznego
· Początkowo partie miały charakter klasowy, zrzeszały ludzi o jednakowych wartościach ideologicznych, światopoglądowych; z czasem stawały się organizacjami kadrowymi, w których zacierała się klasowość i zmniejszała się rola ideologii
· Wzrost znaczenia partii sprawił, że stały się centralnym punktem organizacji politycznej i doprowadził do patriokracji i powstania systemu państwa partyjnego
· ...
PowerWislak123