Radosław Scheller - Puszka pana Dory.pdf - 2005 - mamut123

Radosław Scheller

Puszka pana Dory

Quentin 2005

P USZKA PANA D ORY

1. Wstęp

Czyli usprawiedliwienie stworzenia poniższego… przepraszam za wyrażenie, utworu.

Ze względu na wprost porażający brak scenariuszy w kolejnych edycjach Quentina przeznaczonych

do systemu Earthdawn: Przebudzenie Ziemi postanowiłem ratować honor „ostatniego Wielkiego

systemu heroic fantasy wydanego w Polsce „ i spłodziłem niniejszą kobyłkę. Czy się to udało czy tylko

pogorszyło sytuację ocenicie Szanowni Czytelnicy sami..

W scenariuszu „Puszka pana Dory” starałem się zawrzeć esencje tego co czyni świat Earthdawna

wyjątkowym – nie zabraknie więc potężnej magii, baśniowych stworów, heroicznych starć i czynów

które dzięki postaciom graczy staną się legendami. Skala opisanych niżej wydarzeń jest, więc

odpowiednio ustosunkowana do przyjętej przeze mnie konwencji…

W tym miejscu będę musiał także zmartwić wszystkich tych, którzy oczekują po grach fabularnych

czegoś więcej od fantastycznego sposobu na spędzanie wolnego czasu – okazji do przeżywania katharsis

tudzież głębokich rozterek moralnych raczej się tu nie uświadczy– będzie za to sporo dobrej

zabawy…przynajmniej taką mam nadzieje.

2. Zdumiewający prolog

Czyli jak to przygoda zwaliła się naszym bohaterom na głowy…dosłownie.

Jak na każdy oryginalny scenariusz fantasy przystało akcja naszej opowieści zaczyna się w

karczmie… Położona dwa dni drogi od Travaru „Oaza Medeina” to niewielki jednopiętrowy budynek

będący spokojna przystanią dla wielu strudzonych wędrowców. Właścicielem przybytku jest

emerytowany poszukiwacz przygód stetryczały ork Kawalerzysta Garath. Na swym składzie ma trochę

tanich trunków i dziczyzny …dokładnie tyle ile potrzeba w tej chwili do szczęścia naszym bohaterom.

Postaci graczy siedzące przy jednym z licznych odrapanych stołów są w tej chwili jedynymi

klientami starego karczmarza. Z brudnego od sadzy kominka dobywa się przyjemne ciepło, gospodarz

zaś uwija się gdzieś na zapleczu przy zamówionym przez drużynę posiłku.

Gracze bez wątpienia zaczynają odliczać sekundy do momentu, w którym próg karczmy przekroczy

tajemnicza, odziana w czarny płaszcz postać, która zleci im kolejne niezwykłe zlecenie…

Tymczasem ogień dalej sobie płonie w kominku, gospodarz właśnie stłukł jakieś naczynie, co

skwitował słowem, jakiego nie odważę się tu zacytować a drzwi wejściowe jak stały zamknięte tak dalej

raczej nie kwapią się do otwierania.

Słońce chyli się coraz bardziej ku horyzontowi i nie dzieję się kompletnie nic. Garath w dalszym

ciągu nie wychodzi z kuchni i tak mijają kolejne minuty..

W chwili, gdy drużyna zacznie się już bardzo niecierpliwić - nastąpi uderzenie…

Z nad karczmy rozlegnie się donośna kakofonia krzyków, szczęku broni i jęków …przez jedno z

okien drużyna spostrzeże lecącego nieco ponad wierzchołkami drzew drakkara , z którego wysypie się

kilka ciemnych kształtów. Wszystkiemu akompaniować będą pełne przerażenia wrzaski i trzask

łamanych gałęzi…

W miarę jak owe odgłosy walki zaczną nabierać na sile postaci graczy zorientują się, iż statek

powietrzny kieruje się dokładnie nad karczmę…W następnej chwili, gdy cień okrętu przesłoni budynek-

www.quentin.rpg.pl

Strona 1

Radosław Scheller Puszka pana Dory Quentin 2005

przez dach wpadnie do środka rosły ork– roztrzaskując z głośnym hukiem jeden ze

stolików…dokładnie ten, przy którym siedzieli bohaterowie.

Ze znajdującego się u góry pokładu dobędzie się rechot rozbawionej załogi, po czym drakkar odleci

w siną dal równie szybko jak się pojawił… Z brzucha pechowego orka zieje rozległa rana, zaś na całym

jego ciele widać liczne, mniejsze acz równie poważne obrażenia…

Na widok postaci graczy mężczyzna z trudem wysapie – Moi towa…rzszsee…spadli do

lass…pom..puszka...musi..… - po czym skona.

Teraz należy działać szybko. Bohaterowie muszą znaleźć i opatrzyć pozostałych nieszczęśników nim

ci skończą jak ork. O ile już nie jest za późno.

Rozciągający się za „Oaza Medeina” las to część jednego z największych borów w tej

okolicy…poszukiwania zapewne mogłyby potrwać nawet dni gdyby nie fakt, iż herosom udało się

spostrzec gdzie mniej więcej zrzucono ofiary.

Niestety gęste chaszcze i nasilająca się ciemność będą sporym utrudnieniem. Udane testy tropienia

lub Percepcji pozwolą jednak po pewnym czasie znaleźć pierwsze ciało.. Leżący pośród połamanych

konarów sosny, człowiek dygocze jeszcze w pośmiertnych konwulsjach. Skrwawione strzępy ubrania

naznaczyły pośród rozłożystych koron sosen – ścieżkę jego upadku.

Trup ma na sobie podziurawioną od uderzeń kolczugę, cztery przymocowane do pasa sztylety i

kryształowy hełm, który wskutek zderzenia z ziemią rozłupał się na dwie części. Uważne oględziny

wykażą, iż spora część ran została zadana nieszczęśnikowi jeszcze przed upadkiem ,prawdopodobnie

doszło też do rabunku o czym świadczy kilka przerwanych rzemieni u pasa – w miejscach gdzie zwykle

znajdują się sakiewki .

Spostrzegawczy bohaterowie zauważą także, iż w miarę zagłębiania się w mroczna gęstwinę na

konarach pojawia się coraz więcej przypominających szmaty strzępów pajęczyn. I wtedy do uszu

bohaterów dojdzie, krotki urwany krzyk..

Biegnąc w kierunku, z którego się rozległ drużyna spostrzeże, iż prowadzącą tam droga jest gęsto

pokryta charakterystyczna szara substancją, która co rusz przykleja się do ubrań. W chwili, gdy herosi

dotrą na miejsce ich oczom ukaże się rozległa, rozpostarta pomiędzy dwoma potężnymi dębami

pajęczyna.

Konstrukcja jest w wielu miejscach naderwana, czego przyczyną jest bez wątpienia trzech

wplecionych weń Dawców Imion. Dwóch z nich – ork i krasnoludzka kobieta nie dają żadnego znaku

życia …trzeci będący wyglądającym na maga trollem, szarpie się i drze wniebogłosy póki pełznący ku

niemu pająk nie wbija weń swego żądła.

Pozostałe znajdujące się na okolicznych drzewach pajęczaki zwracają się ku graczom unosząc swe

przednie odnóża w odstraszającym geście. Jeśli bohaterowie zechcą się wycofać, zapleciony w sieć troll

zacznie słabym głosem prosić o pomoc..

W tym momencie stwory, których jest czwórka rzuca się na największego z herosów…

Walka powinna być szybka i brutalna – pająki będą starały się jednak przede wszystkim odstraszyć

swych przeciwników. Jeśli przynajmniej połowa z nich zginie reszta wycofa się pospiesznie i zniknie w

głębi boru…pozwalając bohaterom wyzwolić schwytanych Dawców Imion..

Niestety potwierdza się ich obawy – zarówno krasnoludka jak i ork są martwi – świadczą o tym

rozlegle rany zadane prawdopodobnie jeszcze przed upadkiem, trzecia z ofiar..- użądlony przez pająka

troll jest w trakcie agonii…

Jego powłóczyste, pokryte przedziwnymi wzorami szaty noszą na sobie liczne ślady krwi. Blada

wykrzywiona w grymasie bólu twarz zwraca się ku herosom a spękane usta poruszają się z widocznym

wysiłkiem. Z wyrazu oczu mężczyzna można odczytać, iż zdaje on sobie sprawę z nadchodzącej

śmierci.

Patrząc na bohaterów rzeknie: Chciałbym przynajmniej wiedzieć, kto mnie uratował..

W momencie, gdy bohaterowie przedstawia mu swoje Imiona nieznajomy, wskaże na swoja torbę i

powie: Oszukali nas .. Chcieli nas okraść,…ale uratowałem to, co najcenniejsze…w torbie jest gliniana

puszka…zanieście ją Jerrivowi Dorze z Travaru…handlarzowi tkaninami…

Zaklinam Was ( tu poda Imiona herosów) jakem Krom..

www.quentin.rpg.pl

Strona 2

Radosław Scheller Puszka pana Dory Quentin 2005

W tym momencie nad wyraz szybkim ruchem troll wyszarpnie z rękawa sztylet i rozetnie nim sobie

rękę… Postaci graczy będą zbyt zaskoczone, aby zrobić cokolwiek. Mężczyzna zaśmieje się donosnie, po

czym zastygnie z rozwartymi ustami…a krople krwi cieknące z jego nadgarstka opadną na ziemię.

Klątwa została rzucona.

Puszka pana Dory

Znaleziony w torbie Kroma przedmiot to niewielka, mieszcząca się w dłoni gliniana puszka. Jej

wieczko zalakowane jest trzema pieczęciami, z których każda posiada inny symbol. Próby odczytania

zarówno owych symboli jak i inskrypcji znajdujących się na całej powierzchni przedmiotu zakończa się

niepowodzeniem – nawet, gdy podejmie się tego doświadczony mag.

Mimo, iż artefakt jest bardzo mały – jest całkiem ciężki. Co ważne nie da się go otworzyć ani metodą

tradycyjną ani też używając magii – rozbicie puszki także nie wchodzi w grę – zupełnie tak jak gdyby

stworzona była nie z gliny a z jakiegoś niezniszczalnego materiału.

Prawdziwa wartość owego przedmiotu oraz jego przeznaczenie pozostaną póki, co dla drużyny

tajemnicą. Warto, tez zaznaczyć, iż wszelkie próby zbadania wzorca puszki spełzają na niczym –

wzorzec, bowiem zdaje się być zakamuflowany potężnymi zaklęciami..

Za kulisami, czyli o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi

W oczach bohaterów sprawa będzie wyglądał zapewne bardzo prosto – ot, grupka poszukiwaczy

przygód wynajęła po prostu nie ten statek, co trzeba. Zamiast przewieźć ich w upragnione miejsce trolle

postanowiły ograbić i pozabijać łatwowiernych awanturników.

Naturalnie nic nie jest takie proste jak się wydaję, o czym świadczy desperacja uratowanego przez

herosów trolla. Postaci graczy powinny, więc wyczuwać, iż wpakowały się w niezła kabałę…i być może

jedyna osobą, która im to wyjaśni będzie wspomniany przez Kroma Jerriv. Drużynie nie pozostanie

wiec nic innego jak udać się do Travaru i odnaleźć owego kupca…

A co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi? ...No cóż, będziesz musiał Drogi Mistrzu Gry jeszcze

się trochę pomęczyć aby się tego dowiedzieć..

Travar – miasto głup..Kupców!

Po niecałych dwóch dniach wędrówki oczom postaci graczy ukaże się Travar. Strzeliste białe wieżyce

metropolii będą widoczne już na wiele mil wcześniej - tak samo jak spływająca ku bramom rzeka

karawan. Co roku do i tak gęsto zaludnionego miasta ściągają rzesze Dawców Imion - przedsiębiorczych

kupców, zwykłych widzów czy szukających przygód śmiałków.

Rozgrywająca się wówczas Wielka Gra to prawdziwa gratka dla władz Travaru

Ten prestiżowy turniej to swoista forma wyborów nowych rajców miasta. Wszyscy kandydaci

ubiegający się o te wpływowe stanowiska zmuszeni są wynająć rycerzy, którzy będą w ich imieniu

uczestniczyć w przeróżnych wymyślnych konkurencjach. Ten , którego reprezentanci zwycięża zostaje

mianowany do urzędu na okres trzech lat. Nad przebiegiem imprezy czuwa rada magów zwana Radą

Pięciu – jej członkowie zajmują się także opracowywaniem zadań dla uczestników Wielkiej Gry.(Więcej

informacji o Wielkiej Grze można znaleźć w podręczniku Barsawia).

Gdy bohaterowie przekroczą imponujące miejskie wrota – do rozpoczęcia zmagań zostaną niecałe

dwie doby. Widać to na każdym kroku. Travar zdaje się, bowiem pękać w szwach. Szerokie brukowane

białymi kamieniami ulice z trudem mieszczą wielokolorowy strumień Dawców Imion. Ogromni ,

wytatuowani od stóp do głów obsydiańscy ochroniarze, grube rozwrzeszczane t’skrandzkie przekupki ,

rozpychający się brutalnie trollowi wojownicy, przemykający ukradkiem wietrzniaccy kieszonkowcy i

starający się nad wszystkim zapanować strażnicy miejscy…to pierwszy widok jaki spostrzega gracze

zaraz po wejściu do miasta.

Nad niezliczoną ilością białych budynków góruje kompleks połączonych mostami wież będący

przystania dla statków powietrznych. W tej chwili zdaje się być równie zatłoczony, co cała reszta

www.quentin.rpg.pl

Strona 3

Radosław Scheller Puszka pana Dory Quentin 2005

metropolii. Ta z kolei wprost poraża feeria barw- balkony domów pełne są odświętnych dekoracji w tym

przepięknych kwiatów zaś nad każda ważniejszą aleja powiewają rozpostarte transparenty zachęcające

do uczestniczenia w przeróżnych festynach..

W tym całym wielkim bajzlu drużyna będzie musiała odnaleźć Jerriva…

3.Poszukiwania

Czyli jak to bohaterowie łażą od stragana do stragana rozpytując o bliżej nikomu

nieznanego kupca, są okradani, oszukiwani, oblewani nieczystościami i generalnie

maja wyśmienitą zabawę.

Bohaterowie wkraczając w obręby wielkiego miasta powinni czuć się równie zagubieni jak w środku

dziewiczej puszczy. Ogrom metropolii w połączeniu z niezliczonymi rzeszami Dawców Imion

przelewającymi się ulicami z pewnością zdezorientuje naszych bohaterów.

Znalezienie w tym bałaganie jakiegokolwiek, nawet bardzo charakterystycznego miejsca będzie

stanowiło nie lada problem…nie wspominając już o odszukaniu konkretnej osoby. Uczyń Drogi mistrzu

Gry z poszukiwań Jerriva wyzwanie.

Nie wahaj się także wykorzystać tej sytuacji do ukazania graczom różnic jakie dzielą ich postacie –

niech kochający naturę Władcy Zwierząt, Kawalerzyści , Szamani i Zwiadowcy poczują się osaczeni

wszechobecnymi gmachami i nawałem tłumów z kolei Trubadurzy , Szpiedzy i Złodzieje będą się czuli

jak ryby w wodzie…

Czas Wielkiej Gry uczynił, bowiem z i tak gęsto zaludnionego miasta istną dżungle – ze swymi

drapieżnikami i ofiarami. Tylko od poczynań graczy zależeć będzie, do której kategorii zalicza się ich

postacie. Niech w poszukiwaniach Jerriva maja wolna rękę- niech wykorzystają swe Talenty i co

ważniejsze spryt, aby w końcu dotrzeć do celu.

Poniższa cześć przygody ma charakter nieliniowy – to od drużyny zależeć będzie, z jakich źródeł

informacji skorzystają aby w końcu dotrzeć do kupca. Poniżej prezentuję tropy jakimi mogą dojść do

celu..

Strażnicy Miejscy przy bramie wejściowej

Odziani w srebrzyste zbroje mężczyźni, pośród, których przeważają trolle i orkowie są, co prawda

dobrze poinformowani, ale maja także wyjątkowo złe nastroje. W końcu w mieście panuje straszny

burdel a tu jakieś ofermy zawracają im jeszcze gitarę wypytując o bliżej nikomu nieznanego kupca. Jeśli

herosi będą uprzejmi i delikatni to uda im się dowiedzieć, iż bogatsi kupcy zamieszkują przeważnie

Skwer Garlen (ekskluzywna dzielnica w południowej części miasta) a Ci biedniejsi i nowoprzybyli

zakwaterowani są w Dzielnicy Gości , która znajduje się zaraz za brama wejściową(czyli w miejscu

gdzie znajdują się właśnie postaci graczy).Jeśli jednak, drużyna nie wykaże wystarczającej ilości taktu i

szacunku do ciężkiej pracy gwardzistów zostanie w najlepszym razie zbyta niedelikatną acz szczerą

sugestią, aby się oddalić - ubraną naturalnie w trochę bardziej dosadne słowa.

Uliczni sprzedawcy i właściciele kramów.

Żaden z nich nie słyszał o Jerrivie – lecz potwierdza słowa strażników co do miejsc zakwaterowania

większości handlarzy.

Umiejętnie poprowadzona rozmowa lub udany test Charyzmy (ST.6) pozwoli także poznać adres

mieszkającego w okolicy Herda – handlarza tkaninami, – który, mimo iż przybył do miasta nie dawno –

na pewno jest obeznany w środowisku ludzi ze swojego fachu.

www.quentin.rpg.pl

Strona 4

Radosław Scheller

Puszka pana Dory

Quentin 2005

Karczmarze z okolicznych tawern

Większość oberży w mieście przeżywa istny najazd klientów, dlatego też miejsca te stanowią

doskonałe źródła informacji. Problemem będzie pozostawał fakt , iż zalatani gospodarze będą mieli

spore trudności ze znalezieniem czasu na rozmowę z drużyna. Jednak, jakich to cudów nie potrafią

zdziałać pieniądze!

Jeśli więc bohaterowie wydadzą się odpowiednio przekonujący ( tj. nie pożałują kilku srebrników)

będą mogli dowiedzieć się o karczmie „Sakiewka” – znajdującym się w centrum przybytku , którego

klientele stanowią wszelkiej maści kupcy i handlarze.

W przypadku , gdyby drużyna zechciała znaleźć wolne miejsca na nocleg – okaże się to niemożliwe-

wszystkie pokoje zostały już dawno zarezerwowane. Jedyna więc nadzieje na noc spędzona w ciepłym

łożu będzie w tym iż Jerriv zapewni im gościnę.

Kumoszka Mortycja

Podczas gdy bohaterowie będą przedzierać się przez Dzielnicę Gości – zaczepi ich opasła, orczyca

oferująca …paszteciki z bizona. Ważne jest, aby nie była to pierwsza sprzedawczyni nagabująca drużynę

– zmęczeni i rozdrażnieni awanturnicy prawdopodobniej będą starali się ja zbyć – co okaże się sporym

błędem. Z dwóch powodów:

- Sprzedawane przez Mortycje paszteciki z bizona są naprawdę dobre.

- Orczyca to jedna z największych plotkarek w okolicy. Żadne ważniejsze wydarzenie, które miało

miejsce w mieście nie może ujść jej uwadze. Jeśli więc herosi wzbudza w Mortycji sympatie ( choćby

kupując jej specjały) - będą w stanie wyciągnąć od niej sporo cennych informacji. Te jednakże trzeba

będzie przesiać przez natłok takich wiadomości jak to z kim ostatnio spotyka się kowal Bern, jak to

owoce sprzedawane przez krasnoludy szybko się psują i dlaczego pannie Anabel wyskoczyła krosta na

nosie…poza tymi jakże istotnymi faktami gracze dowiedzą się, że:

• w Skwerze Garlen na pewno nie mieszka żaden Jerriv.

• W dzielnicy Gości nie zna nikogo, kto nazywałby się Jerrivem jednakże ostatnio przybyło tu

trzech znaczniejszych handlarzy tkaninami, z których Mortycja kojarzy tylko Herda (jest w stanie

wskazać jego adres).

Handlarz tkaninami Herd

Ten chudy, energiczny człowieczek o pociągłej, pooranej bruzdami twarzy jest właścicielem sporego

sklepu znajdującego się w centrum Dzielnicy Gości. Prócz faktu, iż jest on handlarzem tkaninami

bohaterów zaciekawić może to, że kandyduje także na stanowisko rajcy. Jednak jak sam przyzna nie

wiąże w związku z tym żadnych nadziei –startuje gdyż po prostu przynosi mu to prestiż. Gdy postaci

graczy wejdą do jego posiadłości Herd będzie właśnie w trakcie rozmowy z Seraphiusem, którego

pragnie wynająć do reprezentacji. ( którego charakterystyka znajduje się w część” Rywale drużyny w

Wielkiej Grze). Małomówny najemnik szybko zakończy interesy i odejdzie pozwalając drużynie

wypytać Herda o interesujące ich informacje.

Handlarz będzie bardzo uprzejmy i chętnie pomoże bohaterom, jeśli Ci z równym zainteresowaniem

potraktują tkaniny, które sprzedaje...A oto, co wie:

• Jerriv jest jednym z nowoprzybyłych do miasta kupców – otworzył swój sklep dwa miesiące po

przyjeździe Herda, ( czyli jakieś pół roku temu).

• Herd nie wie gdzie Jerriv może mieszkać, ale nie jest to na pewno ani Dzielnica Gości ani Skwer

Garlen.

• W centrum miasta znajduje się karczma „Sakiewka”, która jest najczęstszym miejscem spotkań

kupców – tam tez nieraz bywają dokonywane ważniejsze transakcje. Jeśli ktos miałby cos więcej

wiedzieć o Jerrivie to na pewno Dawcy Imion tam przesiadujący.

www.quentin.rpg.pl

Strona 5

Radosław Scheller - Puszka pana Dory.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: