Rozdział I
(1—11)
O znaku Krzyża Świętego
Rozdział II
(12—29)
O Objawieniu Boskim
Rozdział III
(30—186)
O Składzie Apostolskim
Część I
O pierwszym artykule Składu Apostolskiego, w którym podana jest nauka o Pierwszej Osobie Trójcy Przenajświętszej i o dziele stworzenia
Art. 1: O Bogu Jedynym i Troistym
Art. 2: O stworzeniu świata i Opatrzności Boskiej
Art. 3: O stworzeniu Aniołów
Art. 4: O stworzeniu człowieka i o grzechu pierworodnym
Część II
O innych artykułach Składu Apostolskiego, w których jest zawarta nauka o Drugiej Osobie Trójcy Przenajświętszej i o dziele Odkupienia
Art. 1: O Jezusie Chrystusie i Jego Bóstwie
Art. 2: O wcieleniu i narodzeniu Syna Bożego
Art. 3: O dziele Odkupienia rodzaju ludzkiego
Art. 4: O wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa i Jego powrocie na końcu świata na sąd powszechny
Część III
O dalszych pięciu artykułach Składu Apostolskiego, w których jest zawarta nauka o Trzeciej Osobie Trójcy Przenajświętszej i o dziele naszego uświęcenia, które się zaczęło na świecie przez łaskę, a ma się dokonać w niebie przez chwałę
Art. 1: O Duchu Świętym i Jego działaniu w wiernych i w Kościele
Art. 2: O prawdziwym Kościele Chrystusowym
A. O założeniu i ustroju Kościoła
B. O władzy Kościoła
C. O członkach Kościoła
D. O różnicy między Kościołem a Państwem i o prawach jednego i drugiego
Art. 3: O Świętych obcowaniu
Art. 4: O odpuszczeniu grzechów
Art. 5: O ciała zmartwychwstaniu i żywocie wiecznym
Rozdział IV
(187—241)
O dziesięciu przykazaniach Bożych czyli o Dekalogu
O pierwszych trzech przykazaniach Dekalogu, które uwzględniają Boga
Art. 1: O pierwszym przykazaniu Dekalogu
Art. 2: O drugim przykazaniu Dekalogu
Art. 3: O trzecim przykazaniu Dekalogu
O pozostałych siedmiu przykazaniach Dekalogu, które dotyczą nas samych i bliźniego
Art. 1: O czwartym przykazaniu Dekalogu
Art. 2: O piątym przykazaniu Dekalogu
Art. 3: O szóstym przykazaniu Dekalogu
Art. 4: O siódmym przykazaniu Dekalogu
Art. 5: O ósmym przykazaniu Dekalogu
Art. 6: O dwóch ostatnich przykazaniach Dekalogu
Rozdział V
(242—271)
O przykazaniach kościelnych
Art. 1: O pierwszym przykazaniu kościelnym
Art. 2: O drugim przykazaniu kościelnym
Art. 3: O trzecim i czwartym przykazaniu kościelnym
Art. 4: O piątym przykazaniu kościelnym
Rozdział VI
(272—277)
O radach ewangelicznych
Rozdział VII
(278—289)
O łasce
Rozdział VIII
(290—324)
O modlitwie
O modlitwie w ogóle
O Modlitwie Pańskiej i Pozdrowieniu Anielskim
Art. 1: O Modlitwie Pańskiej
Art. 2: O Pozdrowieniu Anielskim
Rozdział IX
(325—505)
O Sakramentach
O Sakramentach w ogólności
O Sakramentach w szczególności
Art. 1: O Sakramencie Chrztu
Art. 2: O Sakramencie Bierzmowania
Art. 3: O Eucharystii
A. O rzeczywistej obecności Jezusa Chrystusa w Eucharystii
B. O Ofierze Mszy świętej
C. O Sakramencie Eucharystii
Art. 4: O Sakramencie Pokuty
A. O aktach penitenta
1. O rachunku sumienia
2. O żalu za grzechy i mocnym postanowieniu poprawy
3. O spowiedzi
4. O zadośćuczynieniu
B. O rozgrzeszeniu sakramentalnym
C. O skutkach Sakramentu Pokuty i o odpustach
Art. 5: O Sakramencie Ostatniego Namaszczenia
Art. 6: O Sakramencie Kapłaństwa
Art. 7: O Sakramencie Małżeństwa
Rozdział X
(506—558)
O cnotach
O cnotach teologicznych
Art. 1: O cnotach teologicznych w ogóle
Art. 2: O cnotach teologicznych w szczególności
A. O wierze
B. O nadziei
C. O miłości
O cnotach obyczajowych
O darach Ducha Świętego
Część IV
O błogosławieństwach ewangelicznych i owocach Ducha Świętego
Rozdział XI
(559—579)
O grzechach uczynkowych czyli osobistych
Rozdział XII
(580—595)
O rzeczach ostatecznych
1. Czy jesteś chrześcijaninem?
Z łaski Bożej jestem chrześcijaninem.
2. Kto się nazywa i jest chrześcijaninem?
Chrześcijaninem nazywa się i jest ten, kto przyjął sakrament chrztu, przez który wchodzi się do Kościoła Chrystusowego.
3. A kto jest chrześcijaninem w znaczeniu ściślejszym i pełnym?
W znaczeniu ściślejszym i pełnym chrześcijaninem jest człowiek ochrzczony, który wyznaje prawdziwą i całą wiarę Chrystusową, czyli katolik; jeżeli przy tym zachowuje prawo Chrystusowe, wówczas jest dobrym chrześcijaninem.
4. Co jest zewnętrznym znakiem chrześcijanina?
Zewnętrznym znakiem chrześcijanina jest znak Krzyża Świętego.
5. Jak należy czynić znak Krzyża Świętego?
Znak Krzyża Świętego należy czynić w ten sposób, że się prawą rękę przykłada do czoła i wymawia przy tym słowa: W imię Ojca, potem do piersi – i mówi się: i Syna, w końcu na lewe i na prawe ramię – i mówi się: i Ducha Świętego. Amen.
6. Dlaczego znak Krzyża Świętego jest znakiem chrześcijanina?
Znak Krzyża Świętego dlatego jest znakiem chrześcijanina, ponieważ przezeń wyznajemy na zewnątrz główne tajemnice wiary chrześcijańskiej.
7. Co to jest tajemnica?
Tajemnica jest to prawda, która z natury swej tak dalece przewyższa rozum stworzony, że gdyby jej Bóg nie objawił, to człowiek nie mógłby jej poznać.
8. Które są główne tajemnice wiary chrześcijańskiej?
Główne tajemnice wiary chrześcijańskiej są następujące:
1. tajemnica jednego Boga w trzech rzeczowo różnych Osobach: w Ojcu, Synu i Duchu Świętym
2. tajemnica Odkupienia ludzkiego przez wcielenie, mękę i śmierć Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.
9. Jakim sposobem znak Krzyża Świętego wskazuje na te dwie tajemnice wiary chrześcijańskiej?
Znak Krzyża Świętego wskazuje na te dwie tajemnice wiary chrześcijańskiej, ponieważ słowa jego oznaczają jedność Boga w trzech różnych Osobach, kształt zaś Krzyża, który opisujemy ręką, przypomina Odkupienie, dokonane na drzewie Krzyża przez Jezusa Chrystusa.
10. Czy jest pożyteczne żegnać się Krzyżem Świętym?
Jest pożyteczne, a nawet bardzo pożyteczne żegnać się często i pobożnie Krzyżem Świętym, zwłaszcza na początku i końcu czynności.
11. A dlaczego jest pożyteczne, a nawet bardzo pożyteczne często i pobożnie żegnać się Krzyżem Świętym?
Ponieważ znak ten, gdy się go czyni należycie, jest zewnętrznym aktem wewnętrznej wiary, i dlatego ma on tę moc, że pobudza wiarę, zwycięża wzgląd ludzki, oddala pokusy, odwraca niebezpieczeństwa grzechu i zjednywa u Boga inne łaski.
12. Czy przyrodzonym światłem rozumu możemy Boga poznać i udowodnić?
Przyrodzonym światłem rozumu, wnioskując ze stworzeń o stwórcy, ze skutku o przyczynie, z rzeczy stworzonych możemy na pewno poznać i udowodnić Boga jednego i prawdziwego, początek i koniec wszystkich rzeczy, stwórcę i Pana naszego.
13. Czy oprócz przyrodzonego światła rozumu możemy jeszcze inną drogą poznać Boga?
Oprócz przyrodzonego światła rozumu możemy Boga poznać również inną drogą, to jest przez wiarę, bo podobało się Jego mądrości i dobroci objawić rodzajowi ludzkiemu samego Siebie i odwieczne swej woli postanowienia przez nadprzyrodzone objawienie.
14. Co rozumiesz przez objawienie nadprzyrodzone?
Przez objawienie nadprzyrodzone rozumiem zarówno przemówienie, w którym Bóg sam, żeby nas objaśnić w nauce żywota wiecznego, ukazał ludziom pewne prawdy, jako też te właśnie prawdy razem wzięte.
15. Co wynika z tego pojęcia objawienia nadprzyrodzonego?
Z tego pojęcia objawienia nadprzyrodzonego wynika, że jest ono wolne od wszelkiego błędu, gdyż Bóg nie może się ani sam mylić, ani też w błąd wprowadzać.
16. Które prawdy mieszczą się w objawieniu Boskim?
W objawieniu Boskim mieszczą się nie tylko tajemnice, przewyższające rozum stworzony, lecz także wiele innych prawd, które same z siebie nie są niedostępne rozumowi ludzkiemu.
17. Dlaczego Bóg raczył ludziom objawić takie prawdy, które same z siebie nie są niedostępne rozumowi ludzkiemu?
Bóg raczył ludziom objawić prawdy, które same z siebie nie są niedostępne rozumowi ludzkiemu, aby i one także w obecnym stanie rodzaju ludzkiego, mogły być poznane przez wszystkich łatwo, z wszelką pewnością i bez domieszki jakiegokolwiek błędu.
18. Jakie zewnętrzne dowody swego objawienia Bóg zechciał dać, aby posłuszeństwo naszej wiary zgodne było z rozumem?
Aby posłuszeństwo naszej wiary było zgodne z rozumem, Bóg zechciał z zewnętrzną pomocą łaski połączyć zewnętrzne dowody swego objawienia, czyli fakty Boskie, a zwłaszcza cuda i proroctwa; ponieważ dowodzą one jasno wszechmocy i nieskończonej wiedzy Bożej, przeto są najpewniejszymi znakami objawienia Bożego, dostosowanymi do zrozumienia wszystkich ludzi.
19. Co to jest cud?
Cud jest to wydarzenie, zdziałane przez Boga poza porządkiem całej natury stworzonej.
20. Co to jest proroctwo?
Proroctwo w ścisłym znaczeniu jest to stanowcza przepowiednia przyszłego wydarzenia, którego żadnym sposobem nie można naprzód poznać z przyczyn przyrodzonych.
21. Gdzie się mieszczą prawdy od Boga objawione?
Prawdy od Boga objawione mieszczą się w Piśmie św. i w Tradycji.
22. Co to jest Pismo święte?
Pismo święte są to księgi Starego i Nowego Testamentu, które napisane pod natchnieniem Ducha Świętego, Boga mają za autora i jako takie zostały powierzone Kościołowi od samego Boga.
23. Na czym polega to natchnienie Ducha Świętego?
To natchnienie Ducha Świętego polega na tym, że Duch Święty pisarzów tak do pisania pobudził i nakłonił, tak im przy pisaniu pomagał, że wszystko to, i tylko to, co sam napisać kazał, należycie umysłem pojęli i wiernie spisać chcieli i odpowiednio wyrazili z nieomylną prawdą.
24. Co to jest Stary, a co Nowy Testament?
Stary Testament są to księgi Pisma świętego, napisane przed przyjściem Jezusa Chrystusa, a Nowy Testament są to księgi, napisane po Jego Przyjściu.
25. Co nazywamy Tradycją?
Tradycją nazywamy wszystkie prawdy razem wzięte, które apostołowie otrzymali bądź z ust. Samego Chrystusa, bądź też z natchnienia Ducha Świętego, a które podawane jakby z rąk do rąk i przechowywane w Kościele Katolickim dzięki nieprzerwanemu następstwu, doszły aż do nas.
26. Jak nazywają się prawdy wiary razem wzięte?
Prawdy wiary razem wzięte nazywają się skarbem wiary.
27. Komu zechciał Jezus Chrystus powierzyć skarb wiary?
Jezus Chrystus skarb wiary zechciał powierzyć Kościołowi, aby on przy pomocy Ducha Świętego prawdy objawionej sumiennie strzegł i dokładnie ją wykładał.
28. Czego nam przede wszystkim potrzeba do zbawienia?
Do zbawienia potrzeba nam przede wszystkim wiary w prawdy, które Bóg objawił, a Kościół nam do wierzenia podaje.
29. Gdzie głównie znajdują się te prawdy, które Bóg objawił, a Kościół nam do wierzenia podaje?
Prawdy, które Bóg objawił, a Kościół nam do wierzenia podaje, znajdują się w głównie w Składzie Apostolskim.
30. Dlaczego to zestawienie prawd wiary nazywa się Składem Apostolskim?
To zestawienie prawd wiary nazywa się Składem Apostolskim, ponieważ zawiera streszczenie głównych prawd, przekazanych przez apostołów, i od najdawniejszych czasów było w użyciu jako hasło chrześcijan.
31. Co jest zawarte w dwunastu artykułach Składu Apostolskiego?
W dwunastu artykułach Składu Apostolskiego zawarta jest tajemnica jednego Boga w trzech Osobach, różniących się między sobą rzeczowo, czyli w Ojcu, Synu i Duchu Świętym, razem z czynnościami, które z pewnego osobliwego powodu przypisuje się poszczególnym osobom.
32. Jak nauka tej tajemnicy jest w Składzie Apostolskim rozłożona?
W Składzie Apostolskim nauka tej tajemnicy jest rozłożona na trzy główne części w ten sposób, że w pierwszej zachodzi mowa o Pierwszej Osobie natury Boskiej i o dziele stworzenia; w drugiej – o Drugiej Osobie i o dziele ludzkiego Odkupienia; w trzeciej – o Trzeciej Osobie i o...
jurekoli