Strona | 16
Materiały z mikrobiologii
10 listopada
2007
Znajduje się tutaj przepisany zeszyt studenta na drogę elektroniczną, mam nadzieje że włożony trud pracy nie pójdzie na marne, dziękuje mojemu koledze który mieszka pode mną za dostarczenie giełdy ( dr Longer)
Mikrobiologia ogólna
Bakteria niewidoczny gołym okiem drobnoustrój, niekiedy chorobotwórczy.
Pierwsze bakterie zostały zaobserwowane przez Antona von Leeuwehoeka w 1676r. Nazwa Bakteria została wprowadzona później przez Christiana w 1828r., od greckiego słowa bakterion (laseczka), zdrobnienie od bacteria ( laska).
Podłoże mikrobiologiczne (pożywka mikrobiologiczna)- jest mieszanką odpowiednio dobranych składników tworzących środowisko, w którym szybko i charakterystycznie wzrastają posiane na nie drobnoustroje.
Podłoża bakteriologiczne:
· naturalne (nieznany skład chemiczny np.: mleko, krew, mocz) i syntetyczne ( dokładnie znany skład chemiczny)
· Płynne, półpłynne, stałe
· Proste- do hodowli drobnoustrojów niewybrednych
· Wzbogacone (agar z krwią) do hodowli drobnoustrojów o wysokich wymaganiach odżywczych
· Wybiórczo namnażające – są to podłoża z dodatkiem takich substancji, które umożliwiają wzrost tylko pewnych określonych gatunków bakterii czy grzybów a jednocześnie hamują wzrost innych gatunków
· Różnicujące- zawiera substrat indentyfikacyjny, używane do badania metabolizmu bakterii
· Transportowe
· Diagnostyczno-transportowe
Komórka bakteryjna wchłania całą powierzchnią składniki pokarmowe wraz z otaczającego środowiska.
Oligotrofy- pobierają pokarm wodny wbrew gradientowi stężeń.
Zapotrzebowanie odżywcze komórki bakteryjnej odpowiada jej składowi chemicznemu:
- woda 80-90%
- węgiel 50% suchej masy
- azot 14%
-wodór 8%
-fosfor 3%
-siarka, potas, sód 1%
- wapń magnez, chlor 0,5%
Składniki pokarmowe są przez komórki wykorzystywane jako materiał budulcowy w czasie wzrostu i rozmnażania się jako źródło energii.
Prototrofy=drobnoustroje niewybredne zadawalają się prostymi organicznymi składnikami
Auksotrofy-drobnoustroje wybredne dodatkowo wymagają witamin aminokwasów lub substancji wzrostowych
Chemolitotrofy-jako źródła węgla wykorzystują związki organiczne
Zasady diagnostyki mikrobiologicznej :
Wzrost na podłożu płynnym
Ø Powierzchniowy- kożuszek lub błonka; bakterie tlenowe
Ø Osad na dnie probówki- bakterie beztlenowe
Ø Jednolite zmętnieni- bakterie względnie beztlenowe
Hodowla- to bakterie rosnące na podłozu stałym lub płynnym:
Ø Hodowla mieszana- w skład jej wchodzą drobnoustroje różnych gatunków
Ø Hodowla czysta- wywodzi się z jednej komórki bakteryjnej lub formy przetrwalnikowej
Metody otrzymywania hodowli:
Ø Bezpośrednie- mikromanipulator
Ø Pośrednie
Czystość hodowli można potwierdzić np. wykonanie preparatu barwionego z wyizolowanej kolonii
Sposób hodowli grzybów
Ø Podłoża płynne i stałe: Saburaduca, Czapka, agar z brzeczką
Ø Mikrohodowle- zakłada się je na szkiełkach podstawowych powleczonych cięką warstwą agaru, oceniane są w mikroskopie z ciemnym polem widzenia, umożliwiają różnicowanie faz rozwoju grzyba
Czas trwania hodowli 2-3 dni drożdżaki i pleśniaki; grzyby dimorficzne, dermatofity 3 tygodnie lub dłużej
Metody namnażania wirusów
Wirusy namnażają się na żywych komórkach:
Ø Zwierzęta laboratoryjne
Ø Zarodki kurze
Ø Hodowle tkankowe: hodowle pierwotne; linie komórkowe diploidalne; ustalone linie komórkowe
Ø Płyny odżywcze stosowane w hodowlach
Metody oznaczania liczby drobnoustrojów :
Ø Bezpośrednie : bezpośrednie liczenie bakterii w preparacie mikroskopowym, oznaczanie liczby komórek w hemocytometrze Thoma lub Burketa; metoda filtrów membranowych
Ø Pośrednie: metoda posiewu powierzchniowego, metoda posiewu głębinowego (płytek lanych); metoda nefelometryczna (skala McFarlana); metoda spektrofotometryczna
Co jest niezbędne do wzrostu bakterii na pożywce:
Ø Odpowiednia wartość pożywki: pierwiastki biogenne (C,O,H,P,N,S) i mikroelementy, składniki organiczne i nieorganiczne
Ø pH acidofile opt <5,0 neutrofile 5,0<opt<9,0, alkalofilne opt > 8.0
Ø ciśnienie osmotyczne izotoniczne
Ø wilgotność
Ø temperature
Ø pożywka musi być przejrzysta i jałowa
Ø środowisko gazowe
Fazy wzrostu bakterii:
Ø faza przygotowawcza
Ø faza logarytmicznego wzrostu
Ø faza równowagi
Ø faza zamierania
Krzywa wzrostu bakterii- wykres przedstawiający liczbe komórek bakteryjnych w hodowli w zależności od czasu jej rozwoju
Hodowle stacjonarne
Hodowle ciągłe- bakterie utrzymywane są w fazie logarytmicznego wzrostu
Wzrost na podłożu stałym
Kolonia bakteryjna- widoczne makroskopowo na powierzchni lub w głębi pożywki stałej skupienia bakterii wyrosłe z jednej komórki lub jednej jednostki wzrostowej:
Ø wielkość
Ø kształt
Ø brzeg
Ø przekrój
Ø powierzchnia
Ø przejrzystość
Ø barwa
Ø stosunek do podłoża i zmiany podłoża wokół bakterii
Ø konsystencja
Ø zawieszalnośc
Antyseptyka sposób postępowania mający na celu niszczenie drobnoustroje w Ranach, Na błonie śluzowej I na skórze za pomocą antyseptyków w odpowiednich stężeniach.
ANTYSEPTYKI to związki Chemiczne o charakterze trucizn. Zabijace Lub hamujące Wzrost drobnoustrojów np. kwas borny. Woda utleniona, nadmanganian potasu, chloramina.
ASEPTYKA – sposób postępowania mający na celu niedopuszczenie do zakażenia miejsc, Płynów lub jałowych przedmiotów.
DEZYNFEKCJA= ODKAŻANIE zespół czynności maj4cy na celu zniszczenie Wegetatywnych form drobnoustrojów chorobotwórczych. Znajdujących się poza organizmem żywiciela.
SANITYZACJA czynność polegająca na zmniejszeniu Liczby drobnoustrojów Określonym środowisku do tzw. bezpiecznego poziomu np. wietrzenie, mycie, odkurzanie.
STERYLIZACJA= WYJALAWIANIE Zespół czynności fizycznych. Fizykochemicznych lub mechanicznych prowadzących do całkowitego zniszczenia lub usunięcia wegetatywnych i przetrwalnikowych form drobnoustroje znajdujących się w określonym, materiale płynie lub miejscu.
Proces zabicia w 100% nazywamy sterylizacją!
Pasteryzacja jednorazowe podgrzanie płynów do temp 62 °C przez 30 minut a następnie szybkie schłodzenie. W warunkach przemysłowych stosuję się tzw. szybką pasteryzacje podgrzewa się do temp 72 ° C przez 15 s. Proces ten niszczy tylko formy wegetatywne bakterii.
Tyndalizacja- jest to pasteryzacja dokonywana przez 3 kolejne dni, jeden raz dzienne. Ma na celu zniszczenie zarówno form przetrwalnikowych jak i wegetatywnych.
Wyjaławianie:
1. Metody fizyczne:
Ø Opalanie- np. wyjaławianie ez
Ø Wyjaławianie w suchym powietrzu – przeprowadza się w sterylizatorach w temp. Od 160 do 200 °C, tą metodą wyjaławia się różne metale i szkło ( ale bez gum)
Ø Wyjaławianie parą wodną pod zwiększonym ciśnieniem- przeprowadza się w autoklawach w temp 121 °C przez 15 minut lub w temp 132 °C przez 5 minut, metodą tą można wyjałowić wszystkie materiały medyczne wytrzymujące temp. 140 °C
Ø -wyjaławianie w bieżącej parze wodnej aparat Kocha, metoda ta służy do wyjaławiania pożywek materiałów gumowych szkła laboratoryjnego w temperaturze 100 stopni, czas wyjaławiania wynosi 15-30 minut, giną tylko formy wegetatywne
Ø -wyjaławianie promieniami UV- promienie UV mają działanie bakteriobójcze (uszkadzające kwasy nukleinowe w komórce drobnoustroju), najsilniej działają promienie o długości fali około 2500A; odkażanie powietrza i powierzchni sprzętów w laboratoriach, salach operacyjnych.
Na skuteczność wyjaławiania promieniami UV ma wpływ: stopień zanieczyszczenia powietrza cząstkami mechanicznymi, długość fali promieni emitowanych przez lampę, czas napromieniowania, wilgotność powietrza, cechu indywidualne drobnoustroju.
Ø - wyjaławianie promieniami gamma i X- głęboko przenikają przez przedmioty i płyny niszczą DNA i RNA w komórkach bakteryjnych i wironach, wykorzystywane są głównie w przemyśle spożywczym do konserwacji konserw
Ø - wyjaławianie ultradźwiękami- dochodzi do mechanicznego uszkodzenia komórki bakteryjnej poprzez jej rozerwanie od wewnątrz.
2. Metody mechaniczne= filtracja- tę metodę stosuje się dla substancji, których nie można wyjałowić w inny sposób np.: witaminy, hormony, surowice odpornościowe, leki. Używa się filtrów posiadających pory różnych rozmiarów, zawsze jednak mniejsze od rozmiarów bakterii. Stosuje się filtry z ziemi okrzemkowej, azbestowe szklane i membranowe (obecnie stosowane najczęściej z estrów celulozy i nitrocelulozy).
ODKAŻANIE
Do środków chemiczny o działaniu odkażającym zaliczmy:
ü Woda- zmienia ciśnienie osmotyczne, powoduje pęcznienie i rozpad komórek bakteryjnych; woda również mechanicznie usuwamy drobnoustroje (zmywanie).
ü Kwasy i zasady zmieniają pH środowiska
ü Sole matali ciężkich- mają powinowactwo do białek powodując ich denaturyzajcę; działanie do silnie działających bakteriobójczo należą sole rtęci i srebra
ü Środki utleniające działają poprzez wydzielanie w środowisku wodnym wolnego tlenu atomowego, który utlenia i denaturuje protoplazmę lub poprzez denaturację białek
ü Barwniki stosuję się najczęściej błękit metylowy i zieleń malachinową; można odkażać śluzówki rany uszkodzoną skórę lub dodawać do pożywek wybiórczych jako czynniki hamujące wzrost bakterii, działają głównie na G+ a mniejszym stopniu na G-
ü Pochodne furanu- zakłócają cykl przemian oksydoredukcyjnych w komórce bakteryjnej: służą do odkażania śluzówek i ran
ü Alkohole- denaturacja białek
ü Fenole i krezole- niszczą formy wegetatywne bakterii i grzybów ich działanie polega na łączeniu się z elementami ściany komórkowej i z białkami komórki
ü Formaldehyd- głownie stosowany w laboratoriach i prosektoriach
ü Mydła- zmniejszają napięcia powierzchniowe
ü Detergenty- łączą się z lipidami ściany komórkowej bakterii tworząc ścisłą warstwe wokół komórki, powoduje to zahamowanie przenikania składników odżywczych
ü Gazy- stosuje się w celu zniszczenia drobnoustrojów w powietrzu i na powierzchni przedmiotów
...
teresawawa