Norwid Cyprian Kamil - Larwa.pdf - Norwid Cyprian Kamil - ilonnaa

Wejd na stronê http://wolnelektury.pl/ i zobacz, jak wiele mo¿liwoci daje interaktywna wersja szkolnej biblioteki

internetowej Wolne Lektury.

Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje siê w domenie publicznej, co oznacza, ¿e mo¿esz go

swobodnie wykorzystywaæ, publikowaæ i rozpowszechniaæ.

Cyprian Kamil Norwid

Larwa 1

Na liskim bruku w Londynie,

W mgle podksiê¿ycowej, bia³ej,

Niejedna postaæ ciê minie,

Lecz ty j¹ wspomnisz struchla³y.

Czo³o ma w cierniu czy w brudzie

Rozeznaæ tego nie mo¿na;

Poszepty z niebem o cudzie

W wargach, czy piana bezbo¿na?

Rzek³by, ¿e to Biblii ksiêga,

Zataczaj¹ca siê w b³ocie,

Po któr¹ nikt ju¿ nie siêga,

I¿ nie czas myleæ o cnocie.

Rozpacz i pieni¹dz dwa s³owa

£yskaj¹ bielmem jej renic.

Sk¹d idzie? Sobie to chowa,

Gdzie idzie? Zapewne, gdzie nic!

Takiej to podobna jêdzy

Ludzkoæ, co pl¹cze dzi i drwi;

Jak historia wie tylko: Krwi!

Jak spo³ecznoæ? tylko: Pieniêdzy!

1. ( przyp. edyt. ) larwa (³ac.) w wierzeniach staro¿. Rzymian larwy (zw. te¿ lemures ) by³y to duchy przodków,

ale uznawanych za z³e duchy, rodzaj upiorów, dusze zmar³ych ska¿onych za ¿ycia zbrodni¹ i krwi¹; co roku

13 maja dokonywano w zwi¹zku z tym obrzêdu wypêdzania ich z domu. W czasach Norwida popularnie te¿

nazywano larw¹ maskê.

Szkolna biblioteka internetowa Wolne Lektury tworzona jest dziêki pracy Wolontariuszy oraz wsparciu Ministerstwa

Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji Rozwoju Spo³eczeñstwa Informacyjnego i Fundacji Kronenberga przy Citi

Handlowy. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekê Narodow¹ z egzemplarza pochodz¹cego ze zbiorów BN.

Sk³ad automatyczny tekstu zrealizowa³ Marek Ryæko przy u¿yciu systemu X E T E X i fontu Antykwa Pó³tawskiego.

Cyprian Kamil Norwid, Larwa 1

Norwid Cyprian Kamil - Larwa.pdf