l DIETA W ZAPARCIACH I BIEGUNKACH U DZIECI
Ostra biegunka /definicja WHO z roku 1958 / stan, w którym dziecko oddało 3 lub więcej płynnych stolców w ciągu 24 h lub też w tym czasie oddało jeden płynny stolec z domieszką składników patologicznych (krew, ropa, śluz).
Jeśli objawy utrzymują < 10 dni biegunka ostra,
Biegunka utrzymująca się powyżej dwuch tygodni, bez ustalonej przyczyny jest określana jako biegunka przewlekła.
Standardy Medyczne
Znamienne zwiększenie liczby wypróżnień w ciągu doby w porównaniu do poprzedniego okresu i(lub) zmianą konsystencji stolca na płynną lub półpłynną
Definicja nie dotyczy noworodków i niemowląt karmionych wyłącznie piersią, u których biegunkę zdefiniowano jako liczbę stolców przewyższającą w ciągu doby o co najmniej 2 przeciętną dobową liczbę stolców w ciągu ostatnich 4 tygodni.
ETIOLOGIA
Szczepienie - Rotarix
OBJAWY KLINICZNE:
l ODWODNIENIE:
l Zalecenia WHO/UNICEF - skład ORS
l Preparaty do nawadniania doustnego
l PROBIOTYKI
(według Działu Dietetyki Śląskiego Centrum Pediatrii w Zabrzu):
q 1 dzień: 5x ryż na wodzie + tarte jabłko
q 2 dzień: 1x kakao na wodzie + sucharki; 1x biszkopty + kleik ryżowy i tarte jabłko; 1x zupa jarzynowa (na wywarze z przewagą marchwi i ziemniaków); 2x ryż na wodzie + tarte jabłko
q 3 dzień: 1x kakao na mleku z wodą (w proporcji 1:1) + sucharek lub biszkopt; 1x sucharek (biszkopt) + tarte jabłko; 1x zupa na wywarze z jarzyn + chude gotowane mięso; 2x ryż na wodzie + tarte jabłko
q 4 dzień: 1x kakao na mleku + sucharek (biszkopt); 1x sucharek (biszkopt) + tarte jabłko; 1x zupa na chudym rosole + gotowane chude mięso + ziemniaki puree + marchew saute; 1x kisiel na wodzie + jabłko tarte (lub banan); 1x ryż na mleku (lub Bebiko 2R)
q 5 dzień: 1x ryż na mleku; 1x kisiel mleczny z żółtkiem + owoce; 1x zupa na chudym rosole + gotowane chude mięso + ziemniaki puree + marchew saute; 1x sucharek (biszkopt) + owoce (banan, jabłko); 1x bułka z masłem + szynka lub chudy biały ser (lub Bebiko 2R).
– co można jeść
Preparaty żywieniowe stosowane w leczeniu biegunki u niemowląt i małych dzieci
Epidemiologia
Prawidłowy rytm defekacji
q Prawidłowa częstość oddawania stolca waha się od 4 i więcej dziennie w pierwszym tygodniu życia do 1,7 dziennie w drugim roku życia.
q Dzieci w 3 i 4 roku życia oddają stolce z częstością od 3 razy dziennie do 3 stolców tygodniowo.
q Począwszy od 4 roku życia rytm oddawania stolca podobny jest do występującego u dorosłych
Zaparcie jest to utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca oraz wydalanie go w odstępach większych niż 3 dni
Zaparcie definiowane jest również jako zaburzenie w częstości, objętości oraz konsystencji oddawanego stolca, czemu towarzyszy zwiększony wysiłek w trakcie defekacji, a stolce mają wygląd zbity, spieczony
Do zaparć stolca może dojść w wyniku wystąpienia jednego z trzech mechanizmów:
Zaparcie ze względu na patomechanizm możemy podzielić na:
l Zaparcia rzekome
l Zaparcia prawdziwe
O zaparciu rzekomym mówimy wtedy, gdy dziecko otrzymuje lub przyjmuje niewielkie ilości pożywienia co skutkuje oddawaniem stolców o niewielkiej objętości.
Zaparcia u dzieci tylko w 5-10 % przypadków są objawem choroby organicznej. Częściej (90-95 %) są wynikiem zaburzeń czynnościowych
Dietetyczne-najczęściej spotykane
Zmiana warunków życia:
Nieprawidłowości w rejonie odbytnicy
Choroby i zaburzenia metaboliczne
l niedoczynność tarczycy
l Mukowiscydoza
l niedoczynność nadnerczy
l hipokaliemia
l odwodnienie
l kwasica kanalikowa
l hiperwitaminoza D
l hipercalcemia
l mocznica
l Etiologia
Choroby nerwowo-mięśniowe
1. brak lub niedorozwój mięśni prostych brzucha-nieprawidłowa tłocznia brzuszna
2. neuropatie, np. stwardnienie rozsiane
3. dystrofia mięśniowa
4. uszkodzenia rdzenia (uszkodzenia dróg wstępujących lub zstępujących w odcinku krzyżowym, guzy, rozszczep kręgosłupa, urazy)
5. wrodzona wiotkość mięśni
6. Nie fizjologiczne prowokowanie defekacji
l Predyspozycje genetyczne
Wywiad rodzinny zwykle wskazuje na podobne, jak u chorego dziecka, dolegliwości u innych członków rodziny. Wynika to z podobnych upodobań żywieniowych, uwarunkowań socjoekonomicznych oraz predyspozycji genetycznych. W grupie bliźniąt monozygotycznych aż w 80% przypadków (par bliźniąt, z których przynajmniej jedno miało zaparcie) zaparcie stwierdzono u obydwojga bliźniąt, podczas gdy w grupie bliźniąt dwuzygotycznych – w zaledwie 18%.
l Objawy kliniczne
Zasadnie objawy kliniczne i dolegliwości nie są typowe i zależne są od etiologii oraz czasu trwania zaparcia, najczęściej obecne są:
l Postępowanie
Bardzo ważne są informacje zebrane podczas wywiadu lekarskiego, w którym powinno się zwrócić uwagę na:
l Objawy alarmowe
l Badania diagnostyczne:
l Schemat postępowania
Różnicowanie zaparć czynnościowych i organicznych
l Leczenie-zasady ogólne
Większość pacjentów z zaparciem poddaje się leczeniu po długotrwałym czasem kilkuletnim okresie występowania objawów chorobowych. Zwykle wówczas gdy pojawia się brudzenie lub domieszka krwi w stolcu co stanowi sygnał alarmowy dla rodziców czy opiekunów dziecka.
U większości dzieci z zaparciem czynnościowym obserwuje zaburzenia emocjonalne, które u części z nich stanowią podłoże zaburzeń w oddawaniu stolca, bądź też są ich następstwem. Stwierdzone u dzieci tych zaburzenia najczęściej mają charakter zahamowania ekspresji emocji oraz nadpobudliwości emocjonalnej. Większość badanych dzieci z zaparciami ma niekorzystną sytuację rodzinną, szkolną oraz zaburzone kontakty z rówieśnikami. Jeśli występuje brudzenie bielizny należy wytłumaczyć rodzicom i dziecku mechanizm brudzenia co pozwoli im powiązać brudzenie z zaleganiem stolca
l Leczenie dietetyczne
Zgodnie ze schematem postępowania u większości dzieci wystarczająco skuteczna jest korekcja diety uzupełniona dodatkiem leku rozluźniającego stolec (laktuloza, sól gorzka). Zasadnicze znacznie ma stosowanie diety bogatoresztkowej, bogatej w błonnik pokarmowy.
Ograniczenie produktów zawierających garbniki:
1/ kawa ziarnista
2/ mocna herbata
3/ kakao
4/ czekolada
l Błonnik
wśród zespołu substancji zaliczanych do błonnika zaliczamy:
celulozę...
kasia.diet