krzyż.doc

(2186 KB) Pobierz

ALTER CHRISTUS – MODEL IKONOGRAFII HAIOGRAFICZNEJ.

 

- Hagiografia – nurt piśmiennictwa w historiografii kościelnej dot. historii życia i dziejów kultu świętych

 

- świętość w chrześc. rodzi się z potrzeby naśladowania Jezusa (imitatio Christi), niekiedy świętego nazywa się drugim Chrystusem

 

- w Ewangeliach myśl o pójściu za Chrystusem

 

- w Liście do Galatów św. Paweł pisze, że wierny dzięki utożsamieniu z Chrystusem staje się jakby „Drugim Chrystusem”

 

- pojęcia „naśladowania” i „pójścia za” zajęły naczelne miejsce w literaturze poświęconej męczeństwu, której rozwój rozpoczął się w k. II w. wraz z falą prześladowań chrześcijan

 

- przekonanie o naśladowczej roli męczenników i ich zjednoczeniu z Chrystusem w chwili śmierci

à wg I-szych chrześcijan męczeństwo to najdoskonalszy wyraz naśladowania Chrystusa, reaktywacja Jego Pasji

 

- wczesna literatura hagiograficzna wytworzyła nowy ideał naśladowania Chrystusa à ascetyzm

v      przekonanie, że naśladowanie Chr. wymaga cierpień i umartwień

v      myśl o ascezie jako najdoskonalszym naśladowaniu Chr. rozwinęła się gł. we wsch. piśmiennictwie monastycznym

 

- Klemens z Aleksandrii jako I z pisarzy chrześc. zaakcentował myśl o męczeństwie duchowym, na które składa się:

ü       czystość

ü       i zachowywanie przykazań

 

- De patientia Tertuliana – dzieło przełomowe – po raz I w literaturze chrześc. rozciągnął myśl                 o naśladowaniu Chr. na cały okres Jego ziemskiego życia

 

- święty wcielając zasadę imitationes Christi sam stawał się exemplum, a jego biografie układane były w celu zbudowania (aedificatio) wiernych

 

 

- cuda o pochodzeniu ewangelicznym szczególnie często obecne w hagiografii monastycznej:

Ø       pojawianie się gołębicy w ważnych chwilach

Ø       przemiana wody w wino

Ø       rozmnażanie chleba

Ø       uzdrawianie z chorób znanych z kart Ewangelii

 

- stygmaty które otrzymywali niektórzy święci również upodabniały ich do Chr.

 

- X w. – wprowadzenie procedury kanonizacyjnej

 

- elementy niezbędne do orzeczenia, potwierdzenia świętości:

1)       droga życia (virtus morum)

2)       zdolność czynienia cudów (virtus signorom)

o        ok. 1200 – cudowne znaki (virtus signorum) zaczęto traktować jako element niezbędny do orzeczenia świętości 

KRZYŻ CHRYSTUSA NA WZGÓRZU CZASZKI.

 

Na podstawie: Kobielus S., Krzyż Chrystusa. Od znaku i figury do symbolu i metafory, Warszawa 2000, s. 71-135.

 

1)       Drzewo krzyża

 

I.  Drzewa z których wykonano krzyż Chrystusa i ich symboliczne znaczenie.

 

- różne legendy nt. gatunków drzew, z których zrobiono krzyż

a)       Set (syn Adama) posadził na grobie Prarodziców na Golgocie nasienie figi (lub oliwki)                z raju, z którego wyrosło potężne drzewo à a z niego zrobiono krzyż

b)       z nasienia zasadzonego przez anioła w ustach Adama wyrosło drzewo – pocz. do budowy świątyni Salomona, jednak odrzucone, potem użyte na most, wrzucone do sadzawki, która wyschła za czasów Jezusa i użyte w końcu na krzyż (Złota legenda – legenda na święto Znalezienia Krzyża,  2 poł. XIII w.)

c)       krzyż zrobiono z drzewa zasadzonego przez Józefa Cieślę (gnostycka Ewangelia Filipa)

d)       legenda z XII w.: 3 różdżki, które znalazł Mojżesz w czasach Dawida zrosły się w 1 pień            o 3 gałęziach: cyprysu, cedru i sosny 

e)       Jonitus (syn Noego) przyniósł z raju 3 gałęzie: cyprysu, jodły, palmy

f)        krzyż z dębu (poemat z IV/V w. O Krzyżu Pańskim, czyli o Drzewie życia)

 

- symbolika drzew, z których wykonano krzyż

a)       trunctus (=słup krzyża wkopany w ziemię) à cyprys

Ø       symbol życia wiecznego

Ø       drzewo święte i trwałe

Ø       w sztuce wczes. chrześc. cyprysy po obu str. krzyża

 

b)       titulus à oliwka

Ø       symbol pojednania, zgody, pokoju, miłości, oczyszczenia, siły

 

c)       ramiona à palma

Ø       drzewo łaski (dla Babilończyków)

Ø       symbol piękna, szlachetności, nieśmiertelności i chwały

 

d)       podpora pod stopy à cedr

Ø       symbol nieśmiertelności, mądrości, człowieka sprawiedliwego

Ø       w ST zw. chwałą Libanu

Ø       w średniowieczu przez cedr rozumiano samego Chrystusa

 

 

 

II.     Krzyż jako kwitnące i owocujące drzewo życia (arbor crucis, arbor vitae, crux florida). 

 

- drzewo rajskie (typ drzewa krzyża)                          - drzewo krzyża

à przyniosło śmierć                                                     à przyniosło życie

             

- szatan zwyciężył i został pokonany na drzewie

 

- NMP à antytyp drzewa rajskiego (Bóg zaszczepił na drzewie MB gałąź Syna, który wziął z Niej ciało) 

 

- crux dolorosa (krzyż w formie rozwidlającego się pnia) – to odmiana krzyża jako drzewa życia

 

 

2)       Dramat krzyża dramatem universum

 

- krzyż rozumiany jako Tron Chwały, a Ukrzyżowany jako Pan i Władca Kosmosu

 

- symbole wskazujące na ten fakt:

v      wieniec nad głową Chrystusa

 

v      aniołowie z kadzielnicami

 

v      4 istoty apokaliptyczne (symbolizujące też 4 ewangelistów)

 

człowiek

 

orzeł

 

lew

 

wół

 

- odpowiada ludzkiej naturze Chrystusa

- Chr. narodził się z MB

- odpowiada powrotowi do nieba Jezusa

- Chr. to orzeł z powodu zmartwychwstania

- ptak solarny, symbol słońca, ognia, światła, wolności, niezależności 

- jak orzeł pożarłszy węża, wypalał jego truciznę wew. ogniem, tak Chr. przyjąwszy postać ludzką zniszczył szatana, który spętał czł.

- symbol Boskiej mocy

 

- Chr. jest najmocniejszy

- Chr. jako Mistyczny Lew (lew śpi z otwartymi oczami à spało człowieczeństwo Chr., czuwało – Bóstwo na krzyżu)

- lew – symbol 2 natur Chr. (przednia: Bóstwo, tylna: człowieczeństwo)

- symbol cierpliwości Jezusa

- Chr. to jednocześnie kapłan i ofiara

- wół to symbol ofiar ST, dobra, cierpliwości, wytężonej pracy

- rogi młodego byka to symbol ST i NT,

racice – 8

błogosławieństw,

nogi – 4 ewangelistów

 

v      personifikacje 4 kierunków świata i wiatrów

 

v      personifikacje 4 cnót kardynalnych

v      personifikacje 4 żywiołów (à cały Kosmos towarzyszył dziełu odkupienia, brał udział w dramacie Golgoty)

 

1.       Słońce (Ogień)

Ø       po prawej str. krzyża 

Ø       męska postać o smutnej twarzy z promienistym nimbem wokół głowy, w ręku chusta, która ociera łzę

Ø       symbolika:

ü       to, co męskie

ü       Chrystus = Sol Iustitiae - Słońce Sprawiedliwości (adaptacja przez chrześc. pogańskiej konwencji Apollona i przedstawienia Chrystusa jako Heliosa na kwadrydze)

ü       obraz Boga

 

2.       Księżyc (Powietrze)

Ø       po lewej str. krzyża 

Ø       kobieca postać z zawoalowana twarzą, sierpem księżyca nad głową, malowana przygaszonymi barwami

Ø       symbolika księżyca – ambiwalentność znaczeń:

ü       to, co kobiece

ü       niestałość

ü       obraz człowieka

ü       Kościół otrzymujący blask od Słońca Sprawiedliwości – Chrystusa

 

3.       Ziemia

Ø       personifikacja Ziemi jako suppedaneum (podnóżek) - - podnóżkiem bywała też Góra Rajska                                z 4 rzekami

Ø       Ziemia reprezentuje Wszechświat

 

4.       Morze (Woda)

 

v      personifikacje rzek rajskich

 

v      ptaki

 

1.       kogut

Ø       znak solarny, symbol zwycięstwa Chr. nad mocami ciemności i złego ducha

Ø     ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin